Flora 101b1y

FLORA

By

Ali Acar Sungurbey

PUBLISHED BY

Ali Acar Sungurbey at Smashwords

Flora

Copyright © 2014 by Ali Acar Sungurbey

Kitabımı ettiğiniz için çok teşekkür ederim. Kitabın tüm hakları yazara aittir ve hiç bir şekilde izinsiz olarak dağıtılamaz ve çoğaltılamaz. Kitabımı beğendiyseniz lütfen tanıdıklarınızı kendi kopyalarını satın almaları için teşvik ediniz. Desteğiniz için teşekkür ederim.

Table Of Contents

Polen

Bıldırcın

Karavan

Gölet

Cyro

D.D.T.

Şehir

Yükseltiler Çıkıntılar Meta Hareketler

Kina

Pelesenk

Tisa

Üç Serçe Parmak

Güzergah

Epifiz Bezi

Emilim

Kaynak

Versiyon 8

Yeniden Çevrime Sokmak - Geri Dönüşümü Sağlamak - Yeniden Kullanıma Sokmak

Nepa

Hasat - Serebral Korteks

Enkaz

Var Olmak

*****

FLORA

*****

" Annem için... Aydam için... Melis için..."

POLEN

Mia ve Kia arasında sadece otuz metre vardı. Mia, ısırgan otu tarlasının ortasında gözleri ufuğa kilitli halde Kia’nın aşkından aldığı yücelti ile olacakların kanını akıtacağını biliyordu. Mia, biçare lale tarlasında volta atan aşkı Kia’ya baktı ve seslendi.

Mia: Keskin tırpanları hissediyorum yaklaşıyorlar. Isırganları, laleleri, seni ve beni bir kez daha kanatacaklar, yakınlaşıyorlar Kia, en yakın ağacın iç yüzeyine saklanmalıyız, hala engel olamıyoruz, hala cevap atağında bulunamıyoruz.

Mia ve Kia tarlaların arkasındaki çam ağacının iç yüzeyine geçiş yaptılar. Yirmi kızıl enseli tırpanlarıyla tarlalara yaklaştılar. Mekanik, vücut, dilleri avuçlarına kenetlenmiş aparatlarını savurmaya başladı. Isırganlar ve laleler yardım dilendiler, rica ettiler, "bizleri biçmeyin" diye. Tarla için çok geçti artık... Mia ve Kia için de.

Tarlayı kan boyamıştı, çam ağacının iç yüzeyine saklı siyah keten takım elbise ve siyah ipek elbise içindeki varlıkların gözeneklerinden akan kan siyah kumaşın tonunu değiştirmekteki savaşında yenik düşmüştü. Siyah siyahtı. Siyah hala siyahtı. Avuçlar kulakları tıkıyordu, tıkamak zorundaydı, ısırganların ve lalelerin çığlıklarını Mia ve Kia’nın inci rengindeki gözyaşları boyuyordu. Mia, Kia’ya yakardı "daha sıkı" diye. "Daha sıkı sarıl bana" diye. Yoksunluğa yenik düşen Kia, Mia’nın dileğini gerçekleştirdi, Mia’nın avuçlarını boşalttı, kulaklarına inancıyla seslendi.

Kia: Bitireceğim, yola ulaşacağım, katliamı durduracağım, seni, bizi ve florayı koruyacağım, sonsuza kadar, sonsuzluğa kadar.

Mia bir an olsun oksijeni hissedebildi, kadifemsi tadını dudaklarında dolaştırdı. Tırpan müptelalarının işleri bittikten sonra Kia, Mia’nın avucuna sarıldı,

Mia’yı ağacın iç yüzeyinden dışarı çıkardı, şaşkın adımlarını mekanik topluluğa doğru savurmaya başladı. Soya tohumlarını gübreleyenlere doğru iyice yaklaştılar; mimik, jest, vücut dili yoksunu kızıl enselilere yakınlaştıkça yakınlaştılar. Tırpanlar geride kalmıştı, artık matem içinde süzülen Mia ve Kia için bir tehlike kalmamıştı. Mia temas yoksunluğu içinde, bilincinin en alt çekmecesinden çıkardığı okşamasını tırpancılardan birine uzattı, hiç bir şey hissedemedi! Ne bir hüzün, ne bir yorgunluk, ne de bir zevk. Avucuna sarılmış Kia’ya seslendi.

Mia: Boş! İçi boş bu bedenin, yüreği sarkaç, zihni kaypak. Kia, biliyorum dolu olana ulaşacağız

Kia: Ruhu yüce olanla karşılaşacağız. Para ekimi eşittir soya ekimi sona erdi.

Tırpancılar kamyonetlerine ilerlerken Mia ve Kia’nın dikkatini ılık meltem çekti. Ilık meltemin dikkatini ise, at kuyruğu bağlı tırpancının saçları çekti. Rüzgarın at kuyruğunu savurmasıyla bu sefer Mia ve Kia'nın dikkatini çeken logoydu, Greenpeace logosu.

Ilık güneşin altında papatya tarlasının ortasına uzanmış, birbirlerine sımsıkı sarılmış iki varlıktan biri olan Mia, Kia’ya dingince sordu:

Mia: Neden yapıtaşlarımız onlara benziyor, uzuvlarımız eşdeğer ama biz onlar

değiliz, biz neyiz, aşk?

Kia buseyi Mia’nın anlına kondurdu ve cevap verdi.

Kia: Belki birer polen, süzülen, okşanmaya aç bitki örtüsü üzerinde birer dalgayız. Papatyaların tatlarına ihtiyacımız var, bizimde papatyaların tadına ihtiyacımız var. Belki de birer sincap, aşık oldukları bölgede, florada en özel mertebelerinde dolanan iki sincap. Belki de sarı renkleriz, güneşin ışınlarıyız yeryüzündeki tüm çiçekleri, ağaçları, bitkisel örtüyü ısıtan ışınlarız. Belki de birer damla. Susadıklarında papatyaların dudaklarına düşen yağmur damlacıklarıyız. Belki de rüzgar, terlediklerinde serinleten, oksijen yoksunluğuyla savaş verirken, yardımlarına yetişen esintileriz. Belki de yücelmeleri için gökyüzüne ulaşmaları için toprak.

Gün ışığı Mia ve Kia’yı uyandırdı. Kia, "Hazırlanmalıyız, bu kez şiddetli gelecekler" dedi. Aşk, papatya tarlasının yanı başındaki göle doğru yürümeye başladı. Kia ve Mia’nın neme ve toprağa ihtiyaçları vardı. Bu kez şiddetli geliyorlardı, gözeneklerin kapanması gerekiyordu! Göl kenarında soyundular, çamur kıvamına gelen toprakla vücutlarını sıvadılar. Kanamamaları gerekiyordu. En azından az kan kaybetmeleri gerekiyordu. Elektrikli devasa testerelerin görevi çekmeceler, dolaplar, kapılar, sandalyeler, simitçi tezgahları, tuvalet tokmaklarına aracı olmaktı.

Kesicilerin kamyonları kavak ormanına yaklaştı. Kesiciler kirli midelerine indirdikleri biraların etkisiyle haykıra haykıra, katıla katıla kavak ormanının dış cephesindeki ilk göze kestirdikleri yüz yıllık yaşayanın hayatına son verdiler. Yedi kesici zevk atağı içinde öldürdükçe öldürdü. Mia ve Kia’nın kesicilere olan mesafeleri seksen metreydi. Bu mesafe bile bedenleri siyah elbise ve çamurla kaplanmış varlıkların gözeneklerinden akan kana engel olamıyordu. Kesiciler iki saat sonunda mola verdiler. Mia, Kia’nın avucuna kavuştu. Ormanın içine girdiler. Mia aldığı yaşamların tadını çıkaran, öldürdüğü kavakları zevkle seyreden bira köpürdeten kesiciye doğru koşmaya başladı. Kia’nın avcu

boşalmıştı. Kontrpiyede kaldı, duraksadı, Mia’nın arkasından koşmaya başladı. Mia kesiciyle göz gözeydi artık. Kesici birayı leş midesine indiriceği anda kesicinin ağzına üflemeye başladı. Üfledikçe üfledi. Yorgun düşmüş, biradan çakır keyif olmuş adam ağzının yarım dakika boyunca açık kaldığının farkında değildi, ağzına düşenlerinde farkında değildi. Yeryüzünde var olan tüm bitki örtülerinin polenlerinin karışımları Mia’nın nefesinden kesicinin içine girdi. Kia, Mia’yı kesiciden uzaklaştırmak için hızla hareket etti.

Göl kenarına geldiler. Kia, Mia’yı soydu, kendi kıyafetlerini çıkartmadan Mia’yı gölün yeşil rengiyle yıkadı. Gölden çıkardı, Mia’nın bedenini inceledi. Mia solmamıştı. Polenler kesiciyi kendinden geçirmişti, polenlerin aroması önce kanına sonra ruhuna yayılmıştı. Diğer kesicilerin "Nereye gidiyorsun? Kafayı mı buldun?" sorularına cevap verme ihtiyacı duymadan kendini dingin adımlarla toprak yola attı. Hissedebiliyordu artık. Hissedebiliyordu! Yaklaşık dört kilometrelik toprak yolculuğunu tamamladıktan sonra beliren otoban kafesinin kapısını açtı. Kafenin misafirlerini teker teker hissetti. Pencere kenarı sevgililerinin aşklarının sonsuzluğa kadar devam edeceğini hissetti. Orta masada oturan ihtiyar adamın oğluyla barışacağı anı hissetti. Köşe başında karnını okşayan kadının bebeğinin doğum gününe kavuşmanın sabırsızlığını hissetti, paylaştı. "Hissedebilen", pencere kenarına oturdu ve bayan garsondan bir bardak su rica etti. Hissedebilenin suyu içmesi bir saat sürdü. Hissedebilenin "arzu" ile bir bardak suyu bitirmesi bir saat sürdü.

BILDIRCIN

Mia bitkin düşmüştü. Göl kenarında uykusuna, Kia sımsıkı sarılarak eşlik etmişti. Uyandılar. Uyandırıldılar. Tam üzerilerinde duran iki avcının çifte patlarlarını ateşlemeleriyle uyandılar. Kia, üzerindeki bulunan adama bakmadan Mia’yı bulundukları bölgeden çekmeye başladı. İlk katliam avcılar için başarıyla sonuçlanmıştı. Bıldırcın, avcıların elli metre ötesinde can çekişiyordu. Kia solmaktaydı. Mia’nın durumu ise çok daha ağırdı. Mia hem soluyordu hem de kanıyordu. Kia var olan gücü ile Mia’yı sırtladı, bıldırcına doğru ilerlemekte olan avcılardan olabildiğince uzaklaştı. Bıldırcının yaşamını alan, Mia’nın üzerinde aşağılık tatminini gerçekleştirmişti. Mia’nın neredeyse varoluşuna son verecek sebep buydu. Kia yok olmaya yüz tutmuş Mia’nın ağzını açtı. Varoluşunun iç yüzeyindeki polenleri Mia’ya yolladı. Gözeneklerinden dışarıya süzülen kanı kavak ağacından düşmüş yaprakla sildi. Mia’nın rengi açılmaya başladı. Mia varoluşunun içerisindeki barutu istifra etti. Tam anlamıyla kendisini toparlamamış halde, avcıların yaklaşmaya başladığı can çekişmeye devam eden bıldırcını serçe parmağıyla işaret etti. Kia, "Artık çok geç Mia, bıldırcının varoluşunu kaybettik" dedi. Mia ağladı. Mia haykırdı. Soyut bir biçimde bıldırcının yaşamını kaybedişini varoluşunun her yerinde hissetti.

Avcılar çifte patlarlarını konuşturmaya devam ediyorlardı. Yapılabilecek bir şey var mı diye düşündü Kia. Mia’ya hemen "Toprağı kaz" diye telaşlı bir şekilde seslendi. Aşıklar hızla bulundukları bölgedeki toprağı avuçlarıyla kazmaya başladılar. Boyları kadar kazmaları zaman aldı. Dikey olarak oturma pozisyonunda açılmış toprağın içine girdiler. Mia Kia’ya "Hazır mısın?" diye sordu. Sırt sırta verdiler. Tabanları toprak çukurun duvarlarındaydı. Varoluşlarının güçleriyle toprak duvara baskı uyguladılar. Sarsıntılar başladı. Sarsıntıları başlatan Mia ve Kia'ydı. Yeterince metrekarelik bölge sarsılıyordu. Yeterli olduğuna inandıktan sonra çukurdan dışarı çıktılar. Avcılardan geriye tek kalan toprakta koşar adım postal izleriydi. Mia ve Kia, avcıların korkularından dolayı kaçarken unuttukları fermuarı açık sırt çantalarının içlerindeki vefat etmiş bıldırcınlar için sadece göz damlalarını dökebildiler. Bıldırcınlara mezarlık yapamadılar. Bıldırcınları gömemediler. Göz damlalarını sunmak dışında malesef yapabilecekleri hiçbirşey yoktu!

KARAVAN

Çölün ortasında karavanın içerisinde paranoyaya yenik düşmüş yirmili yaşlarının ortalarında Greenpeace üyesi iki adam hararetli tartışmalarının sonlarına yaklaşmışlardı.

Nim: Beni dinle Tisa, başkanın, Cyro’nun sağ kolu ve sol kollarıyız. Doğayı kırabildiğimiz kadar kırıyoruz, yok ediyoruz. Sen ve ben doğa aşığı enayilerden aldığımız yardımla yavşak paranın üstüne para katıyoruz. Hesaplarımız kabardıkça kabarıyor. Diğer binlerce Greenpeace üyesi, olan bitenden bihaber. Bunda ikimizde hemfikiriz. Paramız var ama para harcayamıyoruz. Milyon dolarlarımızı sadece saklı noktalarımıza soteliyoruz. Şimdi söyle bana Tisa, bu işin gidişatı nereye kadar? Nereye kadar bu leş karavanda yaşayacağız. Kaçış kapımız kapalı. Bizim yanmamız, yakalanmamız Cyro’nun yanması ve bizim özel ekibimizin yanması eşittir ömür boyu hapis. Çıkmaz sokağı hissedebiliyor musun?

Tisa: Nim, şimdi sen de beni iyice dinle. Para aklama kısmını bana bırakabilirsin, şayet gerçekten bu işten sıyrılmak istiyorsan. Ama ben bu konuda açıkçası senin kadar cesur değilim. Cyro’nun kollarının uzandığı kirli dalları benim kadar iyi biliyorsun. Ülkeyi bile aşıyor, Yakuza’ya kadar uzanıyor bağlantıları ve es geçmemen gereken yüzlerce yeni yetme Cyro aşığı Greenpeace üyesi var. Nim bir kere girdin, bir kere bulaştın, çıkamazsın artık. Ben senin paranı aklamanda yardımcı olurum. Ama sen yoklara karışmak istiyorum dersen, bu konuyla ilgili elimden hiç bir şey gelmez. Dürüstçe ve yürekten kısa bir zaman diliminde kayıp bir ceset olursun. Nim, lütfen aklını başına topla ve devam et istenileni yapmaya. Doğayı katlet! Doğayı katlet ki, vicdanlar daha da sızlasın, kazandıkları bize daha da çok aksın!

Nim'in deliriuma girmesi Tisa’nın konuşması ile başladı. Karavanın prefabrik

duvarlarını tekmeliyor, Cyro’ya küfürler savuruyor, içki şişeleri ile karavanın pencerelerini parçalıyordu. Sıkışık mekanda sinir krizi geçiren birisiyle yan yana olmak akıl karı değildi. Tisa Nim’i kendi halinde bırakıp karavanı terk etti. Kızgın çöle adım attı, Yamahasına doğru ilerledi. Motoruna oturdu. Bir müddet bekledi. Karavanın içerisindeki deliriumun sona ermesini bekledi... Bir ümitle bekledi. Karavan sessizliğe büründü. Sadece beş saniye sonra Glock marka tabancanın sesi çölü inletti. Tisa karavanın içerisindeki manzarayla yüzleşmek istemedi. Yamahasını çalıştırdı, kızgın güneşin eşliğinde çölü terk etti.

GÖLET

Mia, "Sen nereye gidersen ben oraya gideceğim, zor bölgelere geçişteyiz" Kia, "bunu hissediyorum" demek istedi ama sözcüklerin ağzından dökülmesinin anlamsız olduğunu hissetti. Aşk, bir, bütünlük, bir açıklama yapılacaksa kaynak ve hedef noktanın bilinmesi gerekiyordu, Kia ve Mia için bu söz konusu olamazdı, onlar sadece tek bir noktaydı.

Mia: Sadece ay ışığı aydınlatıyor bizi. Sadece ay ışığı boyuyor varlığımızı. Sen nereye süzülürsen ben oraya süzüleceğim.

Kia: Zor bölgeye yakınlaştık Mia. Gecenin karanlığında "gelecekler" ve bizi kirletecekler. Engel olacağız Mia. Engel olmalıyız.

Yaşamını yitirmiş gölete yakınlaşan atık kamyonundan olabildiğince uzaktaydı Mia ve Kia. Hastane atıklarını gölete boşaltan araç, işini bitirdikten sonra göletten uzaklaştı. Kia ve Mia varoluşlarının içerisindeki suyun toksidasyona uğramasından doğan sancılarıyla başa çıkmaya çalışırken, ağaçlardan toprağa dökülmüş yaprak parçalarını, ceplerinde taşıdıkları zambaklarla, güllerle, papatyalarla, leylaklarla boyamaya başladılar. Onlarca yaprak, gökkuşağının tüm renklerini üzerlerinde taşıyordu. Yaprakların üzerine tutam tutam polen ve toprak serpiştirdiler. Yakamoz yoksunu balçık kıvamındaki gölete yaklaşmaları solmaları demekti. Kia, yaprakları keten ceketinin ceplerine özenle yerleştirdi. Mia’nın avucunu sımsıkı kavradı. Göletin ters istikametine doğru ivedi adımlarını savurmaya başladı. İlk rastladığı ağacın zirvesine Mia ile birlikte tırmandı. Birer sığırcık kuşları gibi ağacın zirvesindeki dallara kondular. Mia ve Kia avuçlarındaki yaprakları gölete doğru yönelttiler. Birbirine sımsıkı sarılı aşık ihtiyaçları olan rüzgarın desteğini beklediler... Beklediler. Dilediler... Dilediler...

Şafak sökmeden Kia rüzgarın gölete uzanacak patikasını hissetti. Mia’nın dudakları Kia’nın dudaklarına kavuştu. Kia'nın "Şimdi" demesiyle rengarenk yapraklar gölete doğru yolculuğa çıktı... Göletin üzerine kondular. Balçık gölet bir anda gökkuşağının tüm renkleri ile boyandı. Gölet, yakamoz yoksunluğundan kurtuldu. Mia ve Kia gölete doğru koşmaya başladılar. Mia ve Kia toksikasyonun yok oluşunu varoluşlarında yaşadılar. Göletin yanına vardıklarında nefes nefese kalmış "bir", "aşk", soyunmaya başladı. Gölete süzüldüler. Göletin renklerini yudumladılar. Tutku doruğa yüceldi, yakamoz arzuyu aya taşıdı...

CYRO

Akşamın onbirinde Yamaha, Cyro’nun tapusu üzerinde gözükmeyen malikanesinin önüne park etti. Güvenlikle selamlaştı, kapı açıldı ve Cyro’ya Tisa’nın geldiği haberini verdi. Cyro kapıyı açtı, Tisa selam vermeden salona geçti. Olmeca şişesine doğru yöneldi. Bardak, tuz ve limon kullanmadan derin bir yudum aldı. Keskin devirgen gözlerini altmış yaşındaki adamın gözlerine kenetlemişti. Cyro ahşap kadife koltuğuna oturdu ve alaycı bakışlarını Tisa’ya uzatarak "Evet, dinliyorum Tisa" diye seslendi kırk derecelik metil alkolü midesine indirmeye devam etmekte olan genç adama... Tisa öfkeden kudurmuş bakışlarıyla Cyro’ya "Nim gitti! Nim kurşunu ısırdı!" diye bağırdı.

Cyro: Ne kadar şaşırtıcı. Zayıf kişilik, yarılmış karakter. Sonunda çöktü ve kurşunu ısırdı demek. İşte şimdi buna kadeh kaldırılır!

Cyro koltuğundan kalktı, bara doğru yaklaştı, otuz yıllık viskisini kadehe doldurdu, kadehi Tisa’nın metil alkol şişesi ile çarpıştırdı. Tisa’nın öfkeyi terk etmiş endişeye bürünmüş gözlerine baktı.

Cyro: Nim’e içiyoruz, Nim için içiyoruz, yeryüzündeki tüm korkakların şerefine içiyoruz.

Cyro, tek yudumda kristal kadehi boşalttı. Tisa, afalladı, çenesi kenetlendi, açabilmesi dakika sürdü. Üst kattaki tıkırtılar Tisa’nın kendini toparlamasına destek oldu ve bir an olsun Nim’i unutmak, etkisinden kurtulmak istedi. Yavşak aşağılayan bakışlarıyla Cyro’ya sordu.

Tisa: Bu seferki kaç dolarlık? Bin? Beş bin? Az! Senin gibi çirkin bir herifin altına yatabilmek için en az yirmi bin dolarlık olmalı.

Cyro, psikolojik çarpışmalarında bir adım öteye geçmek istedi.

Cyro: Ne oldu ana kuzusu, iflah olmaz Romeo? Kıskandın galiba. Dünyalığını yaptın, dolarların benim sayemde milyonları aştı. Hadi ana kuzusu, ben ısmarlıyorum, çık yukarı, becer beş santimlik çatlağı! Hadi Tisa. Biz Greenpeace kardeşiyiz. Kardeşliğimizi bir adım öteye taşıyıp am kardeşi olalım... Ne oldu yoksa kuşun bir tek aşkına mı kalkıyor? Senin değerli kuşun sadece Kina’ya mı kalkıyor Tisa?

Tisa'nın bardağı taştı. Olmeca şişesini duvarda parçaladı. Cyro’nun gırtlağına dayadı, Cyro’nun bedenini duvara dayadı. Tisa’nın ağzından savrulan balgam Cyro’nun anlında süzülmeye başladı. Tisa, Cyro’ya "Bir daha kadınımın adını ağzına alırsan, seni kendi kanınla boğarım orospu çocuğu" dedi?. Cyro, histeri krizi içinde gülmeye başladı ve alaycı konuşmasına devam etti.

Cyro: Haberin yok değil mi? Bir şarlatanla birlikte olduğundan haberi yok! Şimdi daha iyi anlıyorum senin korkun yakalanıp hapsi boylamak değil. Senin korkun ömür boyu o amcıktan ayrı kalma korkusu!

Tisa duvarda şişeyi parçaladı, Cyro’nun şahdamarına keskin bölgeyi dayadı. Cyro kahkaha atakları içinde salonu inletiyordu. Tisa’nın şişeyi kavramış eli titremeye başladı. Cyro'nun kahkahaları, Tisa’nın avucu boşaldı. Parçalanmış şişe yere düştü. Tisa kendini kastı. Ağlamamak için elinden geleni yaptı. Dirseğiyle, duvara sıkıştırmış olduğu Cyro’yu boğabilmek için elinden geleni yaptı. Gözkapaklarını birbirlerine bastırdıkça bastırdı. Kenetlenmiş kapakçıklar kan bağına pes etti. Tisa üç kez "baba" dedi. Tisa’yı kimse duyamadı. Tisa’yı babası duyamadı. Koşarak malikaneyi terk etti. Yamaha’yı çalıştırdı. Vitesi en

yükseğe taşıdı. Aşık olduğu kadına, Kina’ya doğru yola koyuldu.

D. D. T.

Öğle güneşi hiçbir yerin ortasındaki kulübeyi kavuruyordu. Mia ve Kia kırkbeş yaşlarındaki çiftçinin telefon aracılığı ile yaptığı monoloğu dinliyorlardı. Çiftçi karşı hattaki pilotla saat bir için anlaştı. Çiftçi ahizeyi bıraktı, siyah kahvesini yudumlamaya devam etti. Mia ve Kia kulübeyi terk etti. Beş hektarlık mısır tarlasının içine avuçları avuçlarının içinde girdiler. Koçanları incelemeye başladılar. Yüzeylerini, köklerini. Mısır koçanları pürüzsüzdü. Yüzeylerinde ve köklerinde ne bir kurtçuk vardı ne de küf mantarı. Toprak, ayna kıvamındaydı. Toprağın yüzeyinde ve içinde termitler yoktu. Mia Kia’ya sordu, "Neden?".

Mia: Çiftçi neden kusursuz olanları toksidasyona uğratacak, neden koçanları yoracak, canlarını yakacak? Neden koçanları ağlatacak?

Kia: Mia, bu işlevi diğerleri "ön önlem" diye adlandırıyor. Yani yersiz ve gereksiz paranoya.

Mia: Peki elimizden ne gelebilir canlarının yanmamaları için, göz damlalarının dökülmemeleri için? Ne yapabiliriz Kia?

Kia: Dün gece. Yaprak rengi. Gölet. Antioksidan gölet renginin suyu hala gözeneklerimizin içinde. Beş hektarı sulayacak kadar gölet suyu varoluşumuzun içerisinde. Etkisini kaybetmeden, biran evvel mısır koçanlarını ve toprağı likit fanusun içine almalıyız. Soyun Mia. Soyun ve konsantre ol. Akım kendiliğinden gerçekleşecektir. Kare tarlanın dışından başlayacağız koşmaya. Her bir sıra için mekik dokuyacağız. Sonunda ortada buluşup, uçakla denk zamana düşmeden tarlayı terk edeceğiz. Olabildiğince uzaklara gideceğiz. Aşık olduğum kadın şimdi soyun ve birbirimizin zıt noktalarına doğru yola koyulalım.

Çıplak varoluşlar, koçanların aralarından koşarken, gözeneklerinden renk cümbüşü sıvılar ile uçaktan boşalacak DDT'ye karşı koçanları ve toprağı sulamaya, fanuslamaya başladılar. Bir saat sonra tarlanın ortasında kenetlendiler. Elbiselerini giyip tarladan olabildiğince uzaklaştılar. Uçağın pervane sesi gökyüzündeki sessizliği kırmaya başladı. Kırdıkça kırdı, alçaldıkça alçaldı beş hektarlık mısır tarlasını DDT’ye buladı. Çiftçi keyifle DDT banyosunu seyretti. Kulübesine girdi. Birbirine sımsıkı sarılmış Mia ve Kia DDT’nin önce buharlaşmasını sonra yoklara karışmasını zevkle izledi. Koçanların rüzgar eşliğinde danslarını seyrettiler dakikalarca. Teşekkür sunuyorlardı Mia ve Kia’ya. Rüzgar etkisini artırdı. Mia ve Kia’nın gözeneklerinden çıkan yaprak ve çiçeklerden harmanlanmış koku, aroma Mia ve Kia’nın varoluşlarını ruhlarını okşadı. "Bir", "aşk" bölgeyi terk edip yola koyuldular.

ŞEHİR

Kalabalığın içinde durdu Kia, gökyüzüne baktı. Gökyüzüne uzanan sol tarafındaki olguya dokunmak istedi, isteğini Mia’ya iletti. Birbirlerine sarıldılar. Avuçları gökyüzünü delen olguya yavaşça yaklaştı. Avuçları olguyu okşamak istedi. Avuçları olgunun içine girdi. Mia kendini yere attı. Mia’nın sarsıntıları gecikmedi. Yerde titremekte olan Mia’ya sarılan Kia, Mia’yı sakinleştirmeye çalışıyordu. Mia, olgu avucumu içeri çekti, olgu avucumu içeriye çekti diye haykırıyordu. Aşkına sarılan Kia,

Kia: Hayır Mia, avuçlarımız olgunun içine girdi. Sakin ol! Daha önce bulunmadığımız bir bölgedeyiz ve bu bölgenin varoluş nedenini çözmeliyiz. Etrafına bak, kesiciler yok, katlediciler yok sadece yürüyenler ve hareket eden maddeler var.

diyerek Mia’yı biraz olsun sakinleştirdi. Mia toparlandı, ayağa kalktı. Sonucun sebebine ulaşabilmek için uzun yürüyüşlerine başladılar.

Mia ve Kia kahverengi sert zeminde ilerlerlerken çevrelerini saran kütleleri inceliyorlardı. Kütlelerin üzerlerindeki mat parlak ışıldayan yatay dikey bombeleşmiş çiziklere anlam vermeye çalışıyorlardı. Su kıvamındaki yüzeyin önünde durdular. Yanı başlarındaki iki kadın "Hadi Starbucks'a girelim" dedi. Saydam yüzey ortadan ikiye ayrıldı, iki kadın içeri girdi, Mia ve Kia’nın içgüdüleri kadınlara eşlik etti. Mia ve Kia bir anda şok mertebesine geçiş yaptılar. Çevrelerindeki fiziksel benzerlerini varoluşlarında silip attılar. Artık iki aşık katliamın bir diğer, rastlaşmadıkları versiyonu ile yüzleşmek zorundaydılar. Ağaç "aroması" içinde bulundukları bölgede süzülüyordu. Kia Mia’nın elini sıkıca tuttu. Mia sakat kalmış, şeklinden uzaklaşmış üzerinde çukur olgular bulunan ve bu olguların içerisindeki sıvıyı yudumlayan fiziksel benzerlerini yok sayıp ağacı okşamaya başladı. Kendini kaybetmiş bir şekilde ağaca seslendi.

Mia: Neden ağaç? Neden buradasın? Kim seni bizden ayırdı? Kim seni uzaklara, var olmaman yere taşıdı? Kimler senin meleksel görselliğini değiştirdi? Kim seni buraya hapis etti? Yüce ağaç seni rüzgarından ayırdılar, toprağından söküp çıkardılar, yağmurundan uzaklaştırdılar. Kim ya da kimler sana kıyabildiler? Neden seni bu gereksiz bölgeye taşıdılar? Neden seni gürültü yüklü olgunun ortasına yerleştirdiler? Kimler seni ait olduğun yerden ayırabildiler?

Mia’nın ağaca olan telepatisi yoğunlaştıkça yoğunlaştı. Kia aşık olduğu kadını, doruğu zorlayan melankolisinden uzaklaştırabilmek için, saydam yüzeyin içinden geçirerek ağaçlarla donanmış, kahverengimsi likit tüketicilerinin bulunduğu alandan dışarıya çıkardı. Kia hala melankoli atağına yenik düşmüş Mia’nın sayıklamalarına son verebilmek için Mia’nın dudaklarına dudaklarını kondurdu. Mia içinde bulunduğu ruh halinden sıyrıldı. Var gücü ile Kia’ya sarıldı.

YÜKSELTİLER ÇIKINTILAR METAL HAREKETLER

Sabahın erken saatlerinde Mia ve Kia elli metrelik tepeyi tırmandılar. Tepenin zirvesine vardıklarında gördükleri manzara Mia ve Kia’nın varoluşlarını sarstı. Mia ve Kia yarım saat boyunca titreyerek birbirlerine sarıldılar. Uçsuz bucaksız iri kütleler, hareket halinde olan yüzlerce daha önce rastlamadıkları maddeler Mia ve Kia’yı hipnotize etti. Korkuları merak mertebesine ulaştığı anda Kia Mia’ya "Bölgeye girmek ister misin" diye sordu. Mia endişenin merakla harmanlanmış bakışları ile "Peki girelim" dedi. Tepeden aşağıya indiler. Daha önce rastlamadıkları maddenin yardımıyla önce adım adım tırmandılar sonra otuz metre kadar yürüdüler. Aynı maddenin yardımıyla tabanlarını adım adım aşağı indirdiler. Sert zemine ulaştılar. Dikdörtgen kızıl maddelerin üzerinde birkaç dakika yanlarından, ortalarından, içlerinden geçen fiziksel benzerlerini incelediler. Kalabalığın arasında sımsıkı sarılmış aşıkların gözleri süratle hareket eden dikdörtgen kütleleri izlemeye başladılar. Anlam veremediler. Daha dürüstçesi anlam vermek istemediler. Devasa dikey olgu belirdi karşılarında. Merakla içeri süzüldüler. Karşılarında güleç yüzleriyle Mia ve Kia’nın fiziksel benzerlerine "Oda numaranız kaçtı, rezervasyonunuz var mıydı?" diye sorular soran sıraya dizili grubun sorularının cevapsızlığını varlıklarında yoksunlukla hissettiler. Bir ses uzandı Mia ve Kia’nın kulaklarına, bir melodiydi uzanan ses.

Bir adam fildişi dikdörtgen parçalarına parmaklarını vuruyordu. Mia ve Kia sesten etkilendi. Parmaklarını konuşturan adama yaklaştılar. Kokuyu hissetmeleri fazla sürmedi. Fildişi dikdörtgen parçacıklar nerede biçildiği meçhul bir varlığın, bir ağacın uzuvlarıydı. Yakınlaştıkları ağaçtan hemen uzaklaştılar. Mia’nın gözlerinin içi güldü kare bölgenin duvarlarında asılı ait oldukları bölgelerin, ormanların çiçeklerin, bitki örtülerinin boyamaları, renkleri dikey olgunun üzerine perçinlenmişti. Mia ve Kia ait oldukları yerlerin dökümlerini bulundukları bölgenin tam ortasında dakikalarca seyrettiler. Mia Kia’ya papatya tarlasının boyamasını serçe parmağı ile işaret etti. Kia’nın avucuna sarıldı papatya tarlasına doğru hızla ilerledi. Aşıkların midelerinin bulanması uzun sürmedi. İkilem kaosunda kaybolmaya başladılar. Papatya tarlasını tutan çevreleyen varoluş ağaçtı. Oda numaranız kaçtı, rezervasyonunuz var mıydı sorularının yankılandığı alandan kendilerini dışarıya savurdular.

Kızgın güneşin altında yolculuklarına devam ediyorlardı. Kızgın güneş kavuruyordu. Mia ve Kia’nın siyah elbiseleri ışınları var gücüyle emiyordu. Kia hareket eden dikdörtgenlerden çıkan seslerden rahatsız oldu. Kia serçe parmağıyla batıyı işaret etti. Batı bölge ana bölgeyle kıyaslandığında dinginlikti. Yorgun düşmüş varoluşlar bir kaç yüz metre sonra varlıklarını sert zemine oturttular. Sırtlarını serin olguya yasladılar. Yarım saat sonra Mia başını Kia’nın kucağına uzattı. Aşıklar uykularına daldılar. Kia gözlerini açtı. Gökyüzüne baktı. Güneş tam tepelerindeydi. Kia varlığındaki arazı, ruhunda hissetti. Keten ceketinin kolunu sıvadı. "Soluş" başlamıştı. Kia ve Mia susuzluk yoksunluğuna yenik düşüyorlardı. Varlıklarını sürdürebilmek için ilk ihtiyaçları olan sudan saatler boyunca yoksun kalmışlardı. Kia bitik ve yitik bir halde hızla solmaya devam eden Mia’yı uyandırmaya çalıştı. Mia uyanmadı. Mia uyanamadı. Kia, kızgın zeminde çaresizliğin pençesinde savrula savrula ana yola atladı. Dizlerinin bağı çözüldü, çöktü. Tekrar diklendi. Anayol cehennem sıcağı üfürüyordu. Kia geri dönerek Mia’nın kollarında solup varoluşunu kaybetmek istiyordu. Kia pes ediyordu. Kia Mia’ya sarıldı. Sert zemin üzerinde kenetlenmiş iki varlık soldukça soluyordu... Mia nefes nefese uyandı. Mia boğuluyordu. Kia’yı uyandırdı. Kia tirtir titriyordu. Gökyüzü zifiri karanlıktı. Gökyüzü varoluşları kurtarmıştı. Gökyüzü aşıklar için "ağlıyordu". Gökyüzünden dökülen sağanak Mia ve Kia’nın yaşamlarını kurtarmıştı. Mia Kia’ya yalvardı.

Mia: Bir daha asla beni bırakma, bir daha asla solma. Bir daha asla solma.

Kia, Mia’nın yalvarışlarına yakarışlarıyla cevap verdi.

Kia: Mia beni bırakma. Mia solup yoklara karışma. Biz biriz! Bir biziz! Sen bensin! Ben senim!

Sağanağa bedenlerini açtılar. Elbiselerini çıkardılar. Gök damlaları sevişmelerine tanık olan tek varlıklardı Bitkin varlıkların uyanışları sabahı devirmişti. Hemfikir oldukları tek konu, sonucun sebebini barındıran anormal bölgeyi biran evvel terk etmeleriydi. Giyindiler, bölgeye inişi gerçekleştiren tepeye doğru hızla

ilerlemeye başladılar. Bir süre sonra Mia’nın dikkatini bir kız çekti. Kızın etrafından geçen insanlara seslenişini dinledi. Kız, "Greenpeace hakkında bir bilginiz var mı?" diye soruyordu gelen geçene. Sonunda kızın sorularına genç bir adam cevap verdi. Kız "Benim adım Kina, memnun oldum" dedi. Mia nefret dolu bakışlarla, Kia ile birlikte tepeye tırmanmaya başladı. Mia'nın zihninde, Kina adlı kızın soruları ve kesicinin kavak katliamı ikilem yaratırken, Mia ruhunda bazı şeylerin netlik kazandığını hissetti.

KİNA

Sabahın ilk ışınlarıyla gözlerini açtı. Sarıldığı adama Tisa’ya sürtünmeden, Tisa’yı uyandırmadan kahvesini hazırladı. Kupayı içindeki siyah likid ile birlikte yataklarının yanı başına koydu. Kina kahvaltısını bitirdikten sonra evlerinin arka cephesinde bulunan aşklarına doğru yola koyuldu. Seraya girdi. Gözlerini kapadı. Etrafını saran onlarca çiçeğin uçsuz bucaksız kokularını benliğinde yüceltti. İlk busesini çuha çiçeğine kondurdu. Gardenyalarını serçe parmağıyla okşadı. Melek otu ile seni seviyorum gülücüğünü paylaştı. Aşkımızın sürmesini ümit ediyorum anlamına gelen badem adlı çiçeğin üzerine serçe parmağıyla sonsuzluk sembolü çizdi. Açelyalara ciğerlerindeki parlak oksijeni üfledi. Akasyaların susuzluğunu mutluluk göz damları ile giderdi. Defneleri uzun kahverengi saçlarıyla okşadı. Çingüllerinin dudaklarına öpücük kondurdu. Çuha çiçeğine ipeksi elinin iç yüzeyi İle avuçladı, sımsıkı sarıldı. Zambaklara seslendi, "Her birinizi seviyorum" diye. Kina, çiçeklerini tohumlamak ve sulamak için kilere geçti. Müzik setini seranın ortasına yerleştirdi. Beethoven’ın yedinci senfonisinden movement 2’yi tuşladı. Çiçekler movement 2’nin başlangıcıyla dans etmeye başladılar. Yüceldiler. Danslarına devam ettiler. Kina’nın danslarına devam eden varoluşlara eşlik etmemesi imkansızlık mertebesini aşıyordu. Gözlerini kapadı, müziğin eşliğinde ayakları yerden kesildi. Çiçeklerinin arasında, çiçeklerinin üzerinde süzüldükçe süzüldü. Seranın içindeki tek varlık metamorfozuna uğramışlar yüceldikçe yüceldi... Yükseldikçe yükseldi. Kina ikinci movement bittikten sonra çiçeklerini kendilerine özel gübreleri ile gübrelemeye başladı. Disk çalarda bu kez Beethoven’ın Moonlight Sonatı çalmaktaydı. Kina’nın sadece yüzünde değil yüreğinde de güller açıyordu.

Kina uzun seneler önce bir yerlerden ayışığı sonatının hikayesini duymuştu. Beethoven işitme duyusunu tamamı ile yitirmeden birkaç ay önce ormanda, bitki örtüsünde, çiçeklerin arasında nemli toprağın üzerinde çıplak ayaklarıyla ruhunun doyum yolculuğuna çıktığında uzaktan piyano seslerini işitmeye başlamıştı. Kuzey batıdan uzanan notalara doğru yöneltti eskimiş tabanlarını. Dengesiz ama çok özel notalara yaklaştıkça nabzı hızlanmıştı. Notaların fanusunun, ormanın derinlerindeki kulübenin kapısını çaldı. Kapının açılması zaman aldı. Bir süre sonra gözlerinin önünde kızıl saçlı seramik tenli görme

yetisini kaybetmiş bir melek belirdi. Genç kız Beethoven’ı kulübesine davet etti. Saatlerce müzikten konuştular. Çay üzerine çay içtiler. Kahve üzerine kahve içtiler. Beethoven kızıl saçlı melekten izin istedi, genç kız lütfen diye cevap verdi. Beethoven tabureye oturdu. Gözlerini kapadı. Bekledi. Bekledi. Bekledi. İlk doğaçlamasında başyapıtların başyapıtı olan ayışığı sonatını ruhunda besteledi, çaldı. Ayışığı sonatını görme yetisini yitirmiş kıza ithaf etti. Piyanonun başından kalktı, kızın elinden tuttu ve ayışığı sonatını bu kez yirmi parmak çalmaya başlamıştı. Kendinden geçmiş melek hissetmeden, Beethoven oturduğu tabureden kalktı. Genç kızı dinlemeye başladı, artık Moonlight Sonatının sahibi olan kızın piyano tuşlarını okşamalarını dinlemeye başladı. Her şey yerli yerindeydi. Her şey pürüzsüzdü. Her şey piyano ile bütünleşmiş kızıl saçlı seramik tenli melek kadar cennetti. Çevresinde aşırı derecede agresif olarak tanınan dehanın gözyaşları döküldükçe döküldü. Ahşap zemin nemlendikçe nemlendi. Çıplak ayaklar ıslandıkça ıslandı.

Kina, ayışığı sonatının hikayesini benliğinde yaşarken, aşklarının karnını doyurmuş, susuzluklarını gidermişti. Haki renkli kargo pantolonunun sol cebine Greenpeace anketlerini, sol cebine logoları yerleştirdi. Seradan ayrılmadan önce çiçeklerine gülümsedi, önlerinde saygı ile eğildi. Serçe parmağı ile havaya sonsuzluk sembolünü çizdi. Sembolü öptü. Aşklarının üzerine doğru üfledi.

Saat sabahın sekizini gösteriyordu. Kina ilk anket noktasına doğru pedallıyordu. Kina, noktaya varmadan önce sokak müzisyenleri tarafından söylenen en sevdiği şarkısı "bir"e yetişebilmek için pedalladıkça pedalladı. Köşe başlarını, yeşil ışıkları devirdikçe devirdi. Kaldırım müzisyenlerinin önünde frenledi. Altı tane beyaz yakalı adam ve kadından oluşan grubun arasında yerini aldı. Genç kadın ilk notalarla "bir"in introsunu yapmaya başlamıştı. Genç kadının kavradığı blues gitar adama sözlere giriş sinyalini iletti. Adam kadına gülümsedi. Kadın adamın gülümsemesine bayıldı. "Bir" artık başlamıştı.

"Uzattım dinginlik dilenen kasemi ruhlarınızın huzuruna. Kireçli dizlerimin kapakları, yıpranmış bileklerimin bağları pedalladı yanı başlarınıza. Yakardım yüzlerinize kahve gözlerimle, paslı tekerler açtı kollarını ümitle her birinize.

İlerlediler yakaladıkları her biri ile hızlandılar belki de bir diğerine. Yalvarıyorum sizlere sekseninci yaşımın onuncu senesinde, dizlerimi çökerttim önlerinize. Yitik yürekleriniz içimde, düşen melekler her an sizinle. Ayrık kanatlar sarmalıyor teninizi, kavrıyor benliğinizi. Arıyorum her birinizi! Hüzün, dolduruyor yakarış kasemi. Yitip gidiyorum kayıp olanla rastlaştığımda, tüketiyorum kimliğimi. Savruluyor varlığım öfkenizle, kirleniyor rüyalarım küstah söylemlerinizle. Hüküm ediyorsunuz yanı başınızdakilere, küfür ediyorsunuz. Sevdiklerinize. Sis çöküyor sevildiklerinizin gözlerine, kir topaklanıyor kan bağı olanlarınızın yüreklerine. Köleleştiriyorsunuz iş verdiklerinizi, hazla oynuyorsunuz ekmeklerinin dilimleri ile. Kurnazlaşıyorsunuz gün geçtikçe, pes ettiriyorsunuz fakirlik mertebesinin sakinlerini. Dışlıyorsunuz eksik dikdörtgen kağıt parçası sahiplerini, yanı başınızda barındıramıyorsunuz markasız paçavraların içlerindeki özel bedenleri. Tüketiyorsunuz var oluş nedenimi, yok ediyorsunuz bir diğer günün düşlerini. Besleniyorsunuz diğerlerinin hüznü ile devleşiyorsunuz ki birinizle. Susamaya başlıyorsunuz acısı olana rastlayamadığınızda, doyuyorsunuz çırpınana kavuştuğunuzda. Diz çöktüm bir kez daha huzurunuzda, sona erdirin mükafatı olmayana doğru yaptığınız yolculuğunuzu, sarılın bir diğerinize. Rastlayabileyim özünüze, pedallar kavuşsun zafere. Bir çoğalsın kavuşsun bir diğerine. Artış yükselsin yer kürede, seyirlerim yücelsin her birinizle. Başlıyorum yeni bir güne. Başlıyorum belki de bir diğerine."

Blues gitarı amfisi ve mikrofon monitörü sessizliğin etkisiyle hüzne büründüğünde şarkıyı dinleyen grup kaldırım müzisyenlerini uzun bir süre alkışladı. İkili grubun önünde saygı ile eğildi. Kaselerinin içine demir paralar nazikçe bırakıldı. Kina kaldırım müzisyenleri ile yarın görüşmek üzere diyerek vedalaştı. Anket noktasına doğru pedalladıkça pedalladı. Vitesledikçe vitesledi. Altı anket noktasını sekiz saatte bitirdi. Kina’yı Greenpeace ile alakalı ne sorduğu sorular ne de aldığı cevaplar yormadı. Hiç bir zaman yormamıştı. Hiç bir zaman da yormayacaktı. Keyif veren yeşil çayını içebilmek için saat yedide anayolun uzuvu olan ara sokağa girdi, en sevdiği kahvehanenin duvarına bisikletini dayadı, içeri girdi, en sevdiği köşeye oturdu. Yarım saat boyunca yeşil çayının tadını çıkardı. Tisa’yı özlemişti. Tisa’yı çok özlemişti. Kahvehaneden dışarı çıktı. Sağ pedala ayağını koydu, pedaldaki tersliği fark etti. Pedal kilitlenmişti. Bisikletin zincirine yöneldi, zinciri düzeltti. Henüz ayağa kalkamadan senelerdir alışkın olduğu nefret ettiği kokuyu tenefüs etti. Bisikletten beş metre kadar uzaklaştı, kokuya doğru yaklaştı. Diz çöktü, önce

duvarı kokladı sonra da zemini. Emin olmak için serçe parmağını duvara sürttü, parmağındaki aromanın tadına baktı. Şaşkınlık ve hayret içinde ayağa kalktı. Ara sokağın her bir köşesine baktı. Hafızasını zorladı. Kina emindi, yıllardır girdiği ara sokakta ne bir çiçek ne de bir bitki vardı. Bundan emindi. Emin olduğu bir diğer konu da "solmuş olanların" kokusunun hala burnunda, tadlarının ise hala damaklarında olması idi. Anlam veremedi Kina. Çabaladı. Sonuç alamadı. Bisikletini pedallamaya başladı, eve doğru yola koyuldu.

PELESENK

Mia ve Kia etraflarını çevreleyen atlas sediri, arizona servisi, mavi ladin, sekoya, batı mazısı, koza yemiş, çobanpüskülü, süs elması ağaçları içinde kararmış gök küre ve bulutlara korku dolu bakışları ile dalmışlardı. Hemen ötelerindeki pelesenk çiçekleri de aynı korkuyu yaşıyordu. Korkular birbirine karıştı, yapıştı ve bir türlü ayrılmak bilmiyordu. Kia Mia’ya

Kia: Artık gözeneklerimizde yaprak rengi suyu gölet rengi suyu varlığını yitirdi. Zayıflıyorum Mia

Mia: Peki ne yapacağız?

Kia: Lütfen arkandaki süs elması ağacının toprağa dökülmüş en keskin kabuklarından olabildiğince toplayabilir misin? Bu arada ben soyunacağım. Lütfen yapmamız gerekenlerden dolayı endişelenme, ben süs elmasından daha güçlü bir varoluşum. Lütfen biraz sonra yüzleşmek zorunda kalacağın şeyden etkilenmemeye çalış. Korkma. Sakın. Ben seni sonsuzluğa kadar bırakmayacağım. Sonsuzluğa kadar seninim Mia. Şimdi lütfen süs elması kabuklarını topla ve olabildiğince dalcık. Çok fazla dalcık lazım Mia. Bulutlar iyiden iyiye düşmeye başladı. Bir an evvel başlamalıyız.

Mia Kia’nın istemlerini on dakika içinde yerine getirdi.

Kia: Mia lütfen en keskin süs elması kabuğunu verir misin?

Mia kabuğu uzattı. Kia derin bir nefes aldı. Keskin kabuğu omzundan bileğine kadar indirdi. Soyulmuş teni Mia’ya uzattı.

Kia: Eşit parçalara böl Mia.

Mia’nın gözleri soyulmuş tenin bir alt katmanındaki çok açık renkteki pembe rengine kitlenmişti. Gözlerini hüzünle tenden ayırdı, soyulmuş teni eşit parçalara bölmeye başladı. Kia varoluşunun ön yüzeyini kaplayan teni ıstırap içinde soymuştu.

Kia: Mia sana bu zor görevi yüklemek zorundayım. Arka bölgem, Mia arka bölgemi soymaya başlar mısın?.

Mia’nın eli titriyordu, Mia ağlıyordu. Kia’nın arka bölgesindeki teni soyup parçalarken varlığı evrene haykırıyordu. Kia çimenlerin üzerinde cenin pozisyonunda titrerken Mia’ya seslendi.

Kia: Lütfen çabuk ol Mia yakında dökülmeye başlayacaklar. Tenlerimi ve dalcıkları al. Pelesenklerin üzerlerini tenimle ört, dalcıklarla tenlerimi pelesenklerin üzerine bağla.

Mia kucakladığı tenler ve dalcıklarla pelesenklere doğru koştu. Her bir pelesengin üzerini Kia’nın teniyle kapladı. Pelesenklerin altına dalcıkların yardımıyla tenleri düğümledi. Titremeye devam eden Kia’nın yanına doğru koştu.

Mia: Şimdi ne yapmalıyım Kia, lütfen söyle, şimdi ne yapmalıyım!

Kia: Lütfen beni kayın ağacının altına taşı.

Mia, Kia’yı kollarından tuttu, kayın ağacının altına doğru kollarından tutarak çekmeye başladı. Kayın ağacının altına sığındıktan sonra titreme atağı şiddetlenen Kia Mia’ya sordu.

Kia: Etrafta taze dökülmüş yapraklar var mı?

Mia cevap bile vermeden dökülmüş onlarca yaprağı topladı. Kia’ya sordu telaşla

Mia: Şimdi ne yapmamı istiyorsun?

Konuşma yetisini yitirmeye başlamış Kia’nın üzerine yaprakları örtmeye başladı. Kia mırıldandı,

Kia: Hayır Mia yaprakların rengi ile bedenimi boya... Avucunu kullan, avucun sıcak, avucun yaprak rengini ısıtmalı Mia... Avucun yaprak rengini ısıtmalı...

Mia süs elması altında aşık olduğu adamın bedenini yaprakların rengini avuçları içinde sürterek iyice ısıtarak boyamaya başladı. Bir süre sonra gök dökülmeye başladı. Dolu bulutların içinden tüm şiddeti ile sökülürken hala toparlanmaya çalışan Kia “pelesenkler, pelesenkler” diye sayıklıyordu. Endişe ataklarına yenik düşmüş Mia, Kia’nın tamamıyla boyanmış bedenine bir kat daha boya attı. Bir

kat daha, attıkça attı. Kia’nın sarsıntıları ancak yarım saat sonra geçebildi. Yorgun bedenini süs elması ağacının gövdesine dayadı, Mia'ya sarıldı. Dökülen dolu varlığını gökkuşağı ile yer değiştirdi. Kia iyice toparlandıktan sonra siyah keten takım elbisesini giydi. Mia’nın elini kavradı. Renk cümbüşü altında, gökkuşağının bütün renkleri altında pelesenklere doğru ilerlediler. Dalcıkların düğümlerini çözdüler, üst yüzeylerini kaplayan teni pelesenklerden ayırmaya başladılar. Her bir pelesengi özenle incelediler. Yedi tane hasar yemiş pelesengi gören Kia gözyaşlarına hâkim olamadı. Mia, hasar almış yedi pelesenge Kia’nın avcunu sıkıca kavrayarak yaklaştı. Pelesenklere doğru eğildi. Pelesenklerin üzerine dudaklarının arasından polenler dökülmeye başladı. Pelesenkler açmaya başladı. Pelesenkler açtıkça açtı. Avuçlar hala kavuşuktu. Mia ve Kia her bir pelesengi serçe parmakları ile okşadı. Dudaklar kavuştu. Mia ve Kia ormanın tadını çıkarabilmek için yola koyuldular. Bir kaç kilometre sonra, Kia Mia’ya “gözenekler” diye gülümsedi.

Kia: Kendimi "yüzde yüz" hissediyorum, harikayım, muhteşemim. Hadi gel, bir akarsu, nehir, göl ya da memba yakalayalım. Bedenimdeki boyayı yıkayalım, gözeneklerim oksijenin tadını çıkarsın.

Yarım saat sonra kavak ağaçlarının arkasından gelen şırıltıyı duydular. Koşmaya başladı "bir", "aşk". Akışı durgun nehri görür görmez gökkuşağının altında hızla soyundular. Akışı durgun nehre avuç avuca atladılar. Akış, süs elması ağacının dökülen yaprak boyasını Kia’nın vücudundan bir çırpıda silip attı. Yaprak renginin mavi nehirdeki kolajını benliklerindeki yücelen tatminle seyrettiler. Kendinden geçmiş aşıklar ılık çimene bedenlerini, yüreklerini ruhlarını bıraktılar. Ilık çimenin üzerine uzanmış aşıklar birbirlerine sımsıkı sarıldı. Ay yücelene kadar "iyi geceler" aşıkları oluverdiler. En tatlı rüyalarını rüyalarında paylaştılar. En güzel uykularında tek beden oldular. Mia ve Kia birbirlerine sımsıkı halde aynı saniyede uyandılar. Ağustos böcekleri aşkları için özel beste yaptılar. Bestenin ilk sunumunu nehrin kenarında ay ışığının Mia ve Kia’ya özel yakamoz dansını sunarken söylemeye başladılar. Ağustos böceklerinin ağaçların raflarında ilk kez yer alan besteleri ve yakamozun nehrin yüzeyinde ilk gösterime girişi, ilk galası Mia ve Kia’nın ruhlarını doyurdukça doyurdu, okşadıkça okşadı, yükselttikçe yükseltti. Mia ve Kia’nın ruhları, yürekleri gökyüzünü kaplayan yıldız kümesine erişti. Yıldızların parıldayışları arttı.

Yıldızların parıltıları ay ışığına ulaştı. Yıldızların parıltıları ayın ışığı ile bütünleşti. Bütünleşen ışıltılar nehrin yüzeyine yansıdı. Yakamoz evrim geçirdi. Ağustos böcekleri bestelerini güzel olanın ötelerine taşıdı. Mia ve Kia gösterime giren filmi şafak vaktine kadar seyrettiler. Gösterime giren film yalnız ve yalnız Mia ve Kia içindi. Sadece ve sadece Mia ve Kia için.

TİSA

Sabahın köründe kalkan Tisa Kina’yı uyandırmadan evden ayrıldı, Yamahasına bindi. Zor görev için Kato ve Sina ile buluşmak üzere çöle doğru, karavana doğru, Nim'e doğru, Nim’in cesedine doğru yola koyuldu. Yamahasıyla çölü deviren Tisa’yı Kato ve Sina karavanın önünde nikotinleri eşliğinde bekliyorlardı. Yamaha iyice yaklaştı. Tisa indi, üç yaşdaş erkek başları aracılığı ile selamlaştılar. Kato Mustang'ının bagajını açtı, kazma ve kürekleri Sina’ya salladı. Kato ve Sina kavruk taş kıvamındaki toprağı kazmaladıkça kazmaladı, kürekledikçe kürekledi. Yeteri kadar derinliğin kazılması yarım saat sürdü. Sina ve Kato karavana doğru yola koyuldu. Karavandan içeri girerlerken akbabalar dışarı çıkıyorlardı. Nim’in cesedini sırtladılar. Cesedi kazdıkları çukura tek hamlede savurdular. Çukuru kapamaları açış zamanlarını geçti. Ancak bir saat sonra kapanmış çukurun yüzeyi pürüzsüzleşebilmişti.

Dialogsuz, monologsuz geçen bir buçuk saat Tisa için bir ömür boyuna eşdeğerdi. Bir cehennem boyuna eşdeğerdi. Nim çocukluk arkadaşıydı. Her şey o zamanlar altın, her şey o zamanlar gerçekti. Büyüdüklerinde ise her şey her bir şey palavraydı. Kato karavana bindi, motoru çalıştırdı, vitesi değiştirdi. Çukurun bir kilometre ötesine park etti. Karavanın benzin deposunun kapağını açtı. Beline dolanık gömleği boşalttı. Kol kısmını parçaladı, deponun içine daldırdı, deponun içine bandırdı. Benzinle boyanmış gömleğin kolunu zippoladı, alev almış paçavrayı deponun içine bıraktı, karavandan hızla uzaklaşdı. Tisa elebaşlarıydı, çetebaşlarıydı, artık Cyro’nun sağ kolu, Cyro’nun sol koluydu. Cyro’nun tasması sıkıca bağlanmış köpeğiydi Tisa. Tisa gökyüzüne baktı, güneş saati Tisa’nın Tisa olma zamanını gösteriyordu artık. “Diğerlerini aradınız mı?” diye sert ses tonu ile sordu Sina ve Kato’ya. Sina ve Kato’nun Tisa’ya karşı bir çeşit korku dolu bakışları dudaklarına komut verdi.

"Bekliyorlar. Otuz beş kişi." diye cevap verdiler. Tisa, "O zaman hemen yola koyulalım. Bu işi hemen bitirelim." diyerekYamahasına öfke ile bindi, çölün kızgın toprağına savurduğu yeşil tonundaki balgam bir kaç dakika sonra

buharlaştı, yok oldu gitti. Aynı Nim gibi. "yok" oldu gitti... Tisa karşısında dizilmiş heyecandan kavrulan vücutlara, Greenpeace kesicilerine talimatlarını vermeye başladı.

Tisa: Herkezin yaptığının tersi aslında doğru olan. Bir ormanı tamamen yok etmek istiyorsanız ormanın ortasından başlamamalısınız. Dış cephe, dikdörtgenin dış cephesinden başlamalısınız. Ve alevlendirme! Yine herkezin bildiğinin tam tersine ağaçların gövdeleri ile başlamamalı. Ağacın türü ne olursa olsun, ağacın zirvesine tırmanmalısınız. Bu şekilde on saatlik zaman dilimini bir saate düşürürsünüz. Bir saat içinde ormanın tamamını kavurursunuz. Şimdi halatlarınızı, kayışlarınızı, kopçalarınızı, tüm aparatlarınızı ve sizin için özel hazırlanmış barut dolu faunuslarınızı kontrol edin.

Kato, Sina ve Tisa grubu böldü. Önderlikleri eşliğinde yola koyuldular. Üçe ayrılan grup ormanı katletmek için başlangıç noktalarına vardılar. Tina, Sina ve Kato telsizleri aracılığı ile tırmanışa geçişin sinyalini verdiler. Birer şempanze kıvraklığında ağaçların doruk noktalarına ulaşıp, ağaçları birer metrelik faunuslarının içerisinde barutladıkça barutladılar. Ağaçları ateşledikçe ateşlediler. Greenpeace üyelerinden bazıları bedenlerini aparatları aracılığı ile bir ağacın zirvesinden bir diğer ağacın zirvesine savuruyor, diğerleri ise ateşe verdikleri ağaçtan aşağıya kayıp bir diğer ağacın zirvesine tırmanıyorlardı. Kırk dakika sonra dikdörtgen şeklindeki ormanın çerçevesi alevler içerisindeydi. Alevler ormanın derinlerine doğru yola çıkmaya başladıklarında grup dağıldı. Yeni yetme kadın ve erkekten oluşan otuzbeş Greenpeace üyesi kamyonetlerine atlayıp hızla yola koyuldular.Tisa Yamahasına atladı, Kato ve Sina Mustangına bindi, zıt istikamete doğru hızla uzaklaştılar. Şehrin burjuva bölümündeki bilindik, beyaz yakalıların uğrak yeri olan barın önüne saat onikiyi vurduğunda araçlarını park ettiler. Vale anahtarları istedi, grunge kıyafetli üç adam valeye cevap vermeden hızla barın kapısını açtılar. Televizyonun önündeki masanın sandalyelerine kaslı bedenlerini bıraktılar.

Garson, menüleri uzattı.

Tisa: Gerek yok, üç bud, üç double shot jack

Jackler ve budlar servis edildi. Derin yudumlar alındı. Beyaz yakalı borsacıların keyfini kaçıran "özel haber" ekrandan barın iç yüzeyine yansıdı. Kato ve Sina keyifle ekolojiye verdikleri zararı seyretti. Tisa dikdörtgen çerçeve yakışında haklıydı. Orman bir saat içinde kül olmuştu, ormandan eser kalmamıştı. Spiker hüzün yüklü maskesiyle “şüpheler orman mafyasına yöneldi” dedi.

Kato ve Sina vücutlarındaki alkol kan yüzdesinin değişiminin de etkisiyle kahkaha ataklarına yenik düşmemek için kendilerini zor tuttular. Tisa ayağa kalktı. Geliyorum dedi. Barın dışına çıktı. Kargo pantolonunun sağ cebinden sigarasını çıkarttı, nikotinini kibritle ateşledi. Burjuva caddeyi katatoniye yenik düşmüş kömür gözleri ile incelemeye başladı. Caddeyi uber marka dükkanlar, üçyüzbin dolarlık arabalar sarıp sarmalıyordu. Tisa'nın gözleri aradıkça aradı. Yeşil renge rastlayamadı, kırmızı, sarı, mavi, turuncu renge rastlayamadı. Aradıkça aradı. Ne bir yaprağa, ne bir çiçeğe, ne de bir ağaca rastladı kömür gözler. Kömür gözler yavaş yavaş su toplamaya başladı. Tisa nikotininden son nefesini çekti. Göz kapaklarını iyice sıkıştırdı. Gözyaşlarını gözlerinin içine gömdü. Bara girdi. Keyfi kaçık olan Tisa, Kato ve Sina'yla vedalaştı. Yamahasına bindi. Benliğini burjuva bölgenin dışına savurdu. Kendini kendine eşlik eden bud ve jackin yanında, grunge barda buldu. Onbeş yaşından beri Cyro’nun öğretilerini zihninden atabilmek için bud üzerine bud devirdi. Jack üzerine jack devirdi. Akşam çöktüğünde Tisa çakır keyif bile olamadı. Grunge barın köşebaşlarına gözleri takıldı. Kina düştü yüreğine. Gözleri tekrar su toplamaya başladı. Bu kez göz kapaklarını sıkmadı. Göz yaşları jack kadehini, bud şişesini doldurdukça doldurdu. Tisa hesabı ödedi, barı terketti. Eve aşık olduğu kadına doğru yola koyuldu. Aşık olduğu kadın terk edecekti Tisa'yı. Kesinlikle terkedecekti, beş senedir bir yalan olanı oynadığı için. Kocaman bir yalan olduğu için. Tisa evlerine doğru geçti. Kirle, pasla, küfle boyanmış geçmiş yirmibeş yılını Kina’ya anlattı. Kina suskun kaldı. Koltuktan kalktı. Katostrofiye yenik düşmüş yüz hatları ve vücut dili ile odalarına koştu. Çantasına rastgele kıyafetlerini tıkıştırmaya başladı. Çadırını sırt çantasına kilitledi. Tisa ümitsizce Kina’ya seslendi.

Tisa: Lütfen beni bırakma. Genlerim çamur içinde, yirmi beş yıldır Cyro’nun köpeğiyim. Babamın atık dışkısıyım. Lütfen yoldan çıkışıma son veriş sözümü kabul et. Ben sensiz yaşayamam diye yakarışlarına yalvarışlarını ekledikçe ekledi. Tisa Kina’ya yaklaştı, sarılmak istedi. Kina gözyaşları içerisinde Tisa’yı tokatladı. Çadırını kitlemiş olduğu çantasını sırtına giydirdi. Evi terk etti. Çantayı Roverının arka koltuğuna savurdu. Dalgın gözlerle eve baktı. Kapıya doğru hızla koştu. Kina, " Sen tehlikesin! Sen tehditsin! Sen biçicisin!" diye var gücü ile haykırırken panik atakları ile boğuşan benliği evin salonundaki koridorlarındaki odalarındaki balkonlarındaki saksılarının içerilerinde akşam uykularına dalmış pay veren, avize fidanı, lisan-i sevir, hanım düğmesi, sarı şebboy, ters lale, glayör, saray palı, zeymuran çiçeklerini Roverının yan koltuğuna özenle yerleştirdi. Seranın yedek anahtarını almak için kilere doğru koştu. Tisa, olan biteni anlayışla seyrediyordu. Kina demir parmaklıklarla çevrili seranın kapısına iki kez kilit attı. Otomatik sulama sistemini altı saatte bire, otomatik oksijen sistemini üç saatte bire ayarladı. Roverına koştu, direksiyonun başına geçti. En yakınındaki ormana doğru yola koyuldu.

Kina sabahın dökülen ilk ışınlarında çadırını kurmuş, çadırın etrafını saksıları ile çevrelemişti. Piknik tüpünü çakmakladı. On dakika sonra yeşil çayını yudumluyordu, avucundaki kupası ile ormanın derinlerine doğru yürümeye başladı. Etrafını çevreleyen ağaçları serçe parmağı ile okşuyordu. Alf kuşu akça ağaççığın üzerine konmuş ıslık çalıyordu. Kina melodiye eşlik etti. Cambaz kuşu himalaya sediri üzerinde uyukluyordu. Kina adımlarını yavaşlattı, himalaya sedirinin yanından cambaz kuşunu uyandırmadan geçti. Maklora ağaççığının üzerinde öpüşen papileri hayranlıkla seyretti. Herdem yeşil meşe ağaççığının üzerinde gülümseyen pıtır kuşunu serçe parmağı ile okşadı. Güllük ağaççığının yaprağına konmuş fırfır kuşunun anlına buse kondurdu. Zofara ağaççığının üzerine kümelenmiş yüksük kuşlarına Beethoven'ın ay ışığı sonatosunu ıslıkladı. Yanyana duran ak söğüt, kıvrım söğüt, salkım söğüt ağaçcıklarına konmuş oğluş kuşlarına “Sizi çok seviyorum” diye fısıldadı. Güvey kandilinin yaprakları üzerindeki pamuk kuşuna doğru sonsuzluk işaretini çizdi, işareti öptü, pamuk kuşuna doğru üfledi. Huzur ve mutluluk dolu sabah yürüyüşü Kina'nın şekerleme saatinin geldiğini işaret ediyordu. Kina çadırına doğru yola koyuldu. İçerisine girdi. Tatlı rüyalarına daldı.

ÜÇ SERÇE PARMAK

Mia ve Kia’nın varlıkları yolculuklarına devam ediyorlardı. Çimenlerin sona erdiği bölgedeki göknar, yalancı servi, arizona servisi ile sıraya dizilmiş ağaçların içlerinden ormana girdiler. Çevrelerinde alf, cino, pamuk, nagiş, feriştah, cankat, cabbar, asıl, herahira kuşları dans etmeye başladılar. Bir süre sonra gözlerinin önünde patika hizasında sıraya dizildiler. Mia ve Kia’yı beklediler. Kanatcıklarını en yavaş hallerinde çırpmaya başladılar.

Mia: Sanki bize yol gösteriyorlar, bizim izcimiz oluverdiler. Takip etmek istiyorum Kia

Kia, Mia'nın avucuna sımsıkı sarıldı. Sakin kanatlarla, yavaş adımlarla huş, şimşir, şeker akçaağaççığı, kızılcık, çoban püskülü, maklora ağaççıklarını serçe parmakları ile okşayarak geçtiler. Ağaççıkları geçtikten sonra Kia ve Mia kirli hanım, fındık çiçeği, kamelya, geven patlak, turna gagası, yanar döner,ada karanfili, fırıldık çadır perçemi, kevke, eşek dikeni, ortanca, öksüz oğlan, müşgülüm, kan damlası çiçeklerinin kokularını yarım saat boyunca içlerine çekerlerken, kokuları yarım saat boyunca tenefüs ederlerken üzerlerinde kümelenmiş kuşlar aşıkları mutlulukla, huzurla bekledi. Kuşlar Mia ve Kia’nın yolculuklarını sürdürecekleri patikada sıraya dizildiler. Kuşlar izcilik görevlerini dingin kanat çırpışlarıyla sürdürmeye devam ettiler. Bir süre sonra kuşlar Mia ve Kia’nın önünden gökyüzüne doğru süzülmeye başladı.

Yaklaşık elli metre ötelerindeki mavi olgu Mia ve Kia’nın dikkatini çekti. Bir müddet birbirlerine sarıldılar. Mavi olgudan korkmaya başladılar. En yakınlarındaki çam ağacının arkasına saklandılar. Kia mavi olguyu dikizlemeye başladı. Mavi olgunun içinden çıkan şey varoluşlarının fiziksel benzeri olan genç bir kadındı. Kadına doğru temkinle yaklaşmaya başladı Mia ve Kia. Mia’nın başı Kia’nın göğüsüne dayanık bir şekilde, arkası dönük pembe kıyafetler altındaki

kadına iyice yaklaştılar. Aralarında artık sadece beş metrelik mesafe vardı. Kia, çimenlerin üzerindeki iri dala bastı. Dal ortadan ikiye ayrıldı. Kina çıkan sese doğru hızla başını çevirdi. Kina “Beni korkuttunuz” dedi. Mia ve Kia dakika boyunca dondu kaldı, kıpırdıyamadı. Kina “İyi misiniz?” sorusu eşliğinde sakin adımlarla Mia ve Kia’ya yakınlaşıyordu. Kina sorusunu bulanık yüz hatları ile kuşanmış Mia ve Kia’ya tekrarladı, “İyi misiniz?!” diye vurguladı bu kez. Mia, Kia’nın kulağına eğildi

Mia: İnanabiliyor musun? Fiziksel benzerlik taşıyanımız bizi görebiliyor! İnanabiliyor musun Kia?

Kia: Hayır inanamıyorum. İnanamıyorum!

Kina, avucunun uzuvları olan dört parmağı kendi varlığından emin olmak istercesine içyüzeye kapadı, serçe parmağını Mia’ya doğru uzattı.

Kina: Benim adım Kina dedi.

Mia biran duraksadı sonra titreyen serçe parmağını Kina’nın serçe parmağına doğru uzattı.

Mia: Benim adım da Mia

Serçe parmaklar kenetlendi. Serçe parmaklar tokalaştı. Kia kayıplardaydı. Anlam veremiyordu. Ruhu sarsılıyordu. Kabalığa vakit bırakmadan, Kia "Benim adım da Kia diyerek tokalaştı"

Mia ve Kia saksıların ortasındaki çim alana bağdaş kurdular. Kina çayını hazırlayıp vakitlerini çaldığı için özür diledikten sonra sohbetine başladı:

Kina: Lütfen özel değilse anlatın. Sabahın bu saatinde karşılaşabileceğim en şık, en biribirlerine yakışan çifte, ormanın derinliklerinde rastlamam inanılmaz bir tesadüf, inanılmaz bir hikaye ve siz tokalaşmayı da biliyorsunuz. Serçe parmaklarının bedenin en narin, en hassas, en yoğun şekilde hissedebilen uzuvları olduklarını da biliyorsunuz. Şimdi merakla beklediğim üç serçe parmağımızın kavuşumu, bu cennet ormanının en derinlerinde bulunuş nedeninizi, hikayenizi bana anlatın. Merakla bekliyorum. Ve lütfen bana biz kampçıyız demeyin çünkü üzerinizdeki armaniler yalanınızı hemen ele verir. Evet. Heyecanla bekliyorum.

Kia: Öncelikle senden özür dileyerek başlamak istiyorum. Konuşma yetimin çok güçlü olmaması nedeni ile cümlelerimi, kelimelerimi bölüp aralarına girmemeni rica ediyorum. Ben ve Mia senin fiziksel benzerleriniz. Ben ve Mia senin bedensel dökümleriniz. Biz birer varoluşuz. "Ne olduklarını bilmeyen, hissedemeyen, anlayamayan, anlam veremeyen birer var oluş!". Mia ve ben şu ana kadar sadece ve sadece çiçeklere, toprağa, yapraklara, dallara, ağaçlara, tüm bitki örtüsüne dokunabiliyorduk, fiziksel temas kurabiliyorduk, dokusal temas kurabiliyorduk. Bir kaç gün önce bir olgunun içine girdik, yükseltilerden, çıkıntılardan, hızla hareket eden dikdörtgenlerden ve fiziksel benzerlerimizden oluşan olgunun içinde var oluşumuzu kaybediyorduk. Tek, net ve kesin olduğum şey biz o bölgeye ait değiliz ve asla bir daha o böleye girmemeliyiz. “Neden orman?” sorusu aklında. Hissedebiliyorum ve malesef bunun da cevabını bilemiyorum. Tek bildiğim şey Mia’dan aldığım yardım ve destekle bizleri göremeyen, bizlerin fiziksel dökümlerini gözlerinin önünde belirleyemeyen kesici, hasatçı, biçici, ezici, doğrayıcılara karşı var oluşlarımızın üst benliğinden yücelen kuvvetle savaş verdiğimiz. Katliam müptelalarına karşı, onlarca fiziksel benzerlerimize karşı sadece ikimizin verdiği savaş çok zor oluyor. Ama değiyor. Savaşın en zor ve acı veren kısmı onların, diğerlerinin vahşi ataklarının tamamiyle bitmesini beklemek. Çünkü ne onlara ne de katliam sürecine yakınlaşamıyoruz. Süreç ancak sona erdiğinde devreye Mia ve ben giriyoruz.

Kendimize özel ve saklı biyolojik, kimyasal ve ekolojik metod ve teknikten oluşan geri dönüşüm sürecini başlatıyoruz. Amacımıza ulaştıktan sonra aynı metotları kendimize uygulamak zorunda kalıyoruz.

Anlam, algı, bilinç çırpınmasında kaybolmamaya çabalayan Kina, dudaklarından dökülen kelimeleri biribirlerinin ardı ardına perçinledi.

Kina: Peki sizce neden sadece ben sizi görebiliyorum, Mia? Kia?

Mia aynı soruyu Kina'ya sordu. Sessizlik hakimiyetini bir süre korudu.

Kina, "Çam ağaçlarının arkasında bir akarsu var girmek ister misiniz?" diyerek sessizlik zamanına son verdi. Kina, çam ağacının arkasında mayosunu giymeye devam ederken Mia ve Kia çoktan buz kıvamındaki akarsuyun altında serinlemekteydi. Kina, şelaleye uzanan nehire balıklama atladı. Hızla Mia ve Kia’nın yanına doğru kulaçlamaya başladı. Üç serçe parmak yarım saat boyunca bedenlerini varoluşlarını üzerlerine sürattle akan buz kesmiş suyun altında serinlettiler. Kina önden kulaçlamaya başladı. Mia tıkandı. Mia nefes alamıyordu. Mia’nın gördüğü şey Mia’nın tüm enerjisini tüketmiş, soldurmaya başlamıştı. Kia, çam ağaçlarının kokusunu içine bir dakika boyunca çekti. Kokuyu içinde tuttu. Mia’nın dudaklarını araladı. Kia bir dakika boyunca varlığının içerisindeki polenleri Mia’nın varoluşuna üfledi. Kia dudaklarını ayırdığı anda Mia öksürmeye başladı. Bitkin halde Kia’ya "Nefes alamıyorum, nefes alamıyorum, lütfen yardım et." diye yakardı. Kia Mia’yı sırtladı, kıyıya doğru hızla kulaçladı. Renginin soluşu hızlanan Mia’nın varlığını sırt üstü ıslak çimlerin üzerine yatırdı . Olanları şaşkınlık ve çaresizlikle seyreden Kina’ya bağırdı.

Kia: Ceketimi al! Çamların altına koş! Yeni dökülmüş taze olan çam dikenciklerini topla! Sadece taze olanları Kina! Acele et, Mia’nın vakti azalıyor!

Kia ve Kina onlarca, yüzlerce yeni dökülmüş dikencikleri siyah keten ceketin üzerine yığdı. Kia ceketi iyice dügümledi, üçyüz metre ötelerinde titreme ataklarının bilincinde olmayan Mia’ya süratle koşmaya başladılar. Kia rengini kaybetmeye devam eden Mia’nın yanında diz çöktü. Ceketin düğümünü çözdü, çam dikenciklerini Mia’nın artık atmaya, pes etmeye başlayan bölgesinin, yüreğinin üzerindeki soluk tenin gözeneklerine hızla yerleştirmeye başladı. Yürek bölgesi yeşil renge büründüğünde, yürek bölgesinin üzerindeki tenin gözenekleri tamamıyla kaplandığı anda Kina, Kia ve Mia’nın yanında soluk soluğa diz çöktü.

Kia: Dikkatle beni izle! Dikencikleri fazla derine saplamamalısın! Ellerin titriyor mu! Ellerini uzat! Güzel! Sen kolları dikenleyeceksin, ben gövde ve bacakları. Hadi zaman kaybetme, başla!

Kırk dakika sonra Mia’nın üst yüzeyinin tamamı neredeyse yeşile boyanmıştı. Kia ayağa kalktı, keten ceketini kaptı, nehire doğru hızla koştu, ceketi ıslattı, Mia’nın üzerine siyah paçavrayı var gücü ile sıktı. Kia bir kez daha koştu nehire. Paçavrayı ıslattı, Mia’nın üzerine tatlı suyu akıtabildiğince akıttı. Yarım saat sonra aşırı dozdan ötürü kuvvetlerini, sertliklerini kaybetmiş çam dikenciklerini Kia serçe parmağı ile süpürmeye, gözeneklerden ayırmaya başladı. Kina, Kia’ya eşlik ediyordu. Mia’nın rengi aslına dönmüştü. Kia uykusuna dalmış bitkin Mia’ya elbisesini giydirdi. Kulağını Mia’nın yüreğine dayadı. Atışlar normaldi. Kia, derin bir nefes aldı, Kina’ya “Bizi biraz yalnız bırakabilir misin?” diye rica etti. Kina, çadırına yöneldi. Kia, ılık güneş ışıltılarının altında Mia’nın yanına uzandı. Başını “Seni seviyorum Kia” diye atan yüreğe dayadı. Mia’nın uykusuna eşlik etti. Kina çadırının içinde sanki takılmış plaktı. Hepsi kabusla ve masalla harmanlanmış bir rüya olmalı. Tisa yalan olamaz. Tisa yalan olamaz. Mia gerçek olamaz. Kia gerçek olamaz. Ben harmanlanmış bir kabustayım. Ben harmanlanmış bir rüyadayım diye kendi kendini tekrarlıyordu. Kendi bedenine sarılmış bir halde mekik dokuyordu. Dokunan mekiği göz yaşları takip etti.

Kina arkasını döndü. Kesicilerin logosu Kina’nın sırtına boyanmıştı.

Mia: Biz neredeyiz! Onlar her yerde! Ufkun düştüğü nokta nerede Kia! Ufkun düştüğü noktada belki onlar bize, bizlere, varoluşlarımıza yaklaşamazlar! Beni taşı Kia! Beni onların olmadıkları floraya taşı Kia! Karşımızda duran canavar şu anda bile katlediyor! Mavi olguya bak! Mavi olgular boğuyorlar! Bu yaratık mavi olgunun etkisi ile çimenlerin oksijen tenefüsünü engelliyor! Rüzgarın yarattığı esintiyi bloke ediyor! Çimenlerin susuzluklarını giderecekleri yağmurun üzerlerine dökülüşünü engellemek için mavi olguyu yeşermiş varoluşların üzerine kurmuş! Lütfen yardım et Kia, beni onların, diğerlerinin olmadığı, asla uğrayamayacakları diyarlara taşı! diye Kia’ya yakarışını haykırışları eşliğinde sundu. Kia sesinin en sert tonuyla Kina’ya "Mavi olguyu hemen yok et!" diye emretti. Kina, başı öne dökülmüş, üzgün vucut dili ile çadırı aparatlarından ayırdı. Mia ve Kia’ya ümitsizce bir açıklama ihtiyacı hissediyordu. Çadırı sökerken konuşmaya başladı.

Kina: Çizilti diye adlandırdığınız şey, logo, sembol. "Sembol", doğa, ekoloji aşıklarının sembolü. Logo Greenpeace adlı doğa aşıkları grubunun adı. Greenpeace 1971 yılında kuruldu. Greenpeace doğa, ekoloji katliamlarına karşı savaş veren bir kurumdu. Dünyanın dört bir yanına yayıldı. Çalışmalarını yıllar boyunca bağımsız olarak gönülden çalışanların yardımıyla sürdürdü. Greenpeace, çalışmalarını, şirketlerden, siyasi partilerden, devletlerden bağış ve sponsorluk kabul etmeden, tüm çalışmalarının kaynağını sadece ve sadece bireylerden aldığı maddi ve manevi destekle devam ettirdi. Ta ki dün akşamın itirafına kadar. Beş yıldır aşık olduğum adamın itirafına kadar. Greenpeace yoldan çıkmış durumda. Kaç sene önce yozlaştığını bilmiyorum, bilmek istemiyorum, kabullenemiyorum, kabullenmek istemiyorum. Doğayı katlediyorlar, ormanları yakıyorlar. Kapitalizme yenik düşmüşler. Paranın kölesi oluvermişler. Gerçekleştirdikleri katliamlar sayesinde bireylerin maddi bağışları arttıkça artıyor. Arazi mafyası için alevledikleri ormanlar için kazandıkları para hesaplarını kabarttıkça kabartıyor. Ve dün akşam aşık olduğum adam bana, en az kendisinin kadar koca bir yalan olan, Greenpeace’in gerçek yüzünü açıkladı. İster inanın ister inanmayım. Ben aşığım yaratılmış her varlığa. Çimenlerden özür dileyen biriyim. Her attığım adımda üzerlerine yük bindirdiğim için. Çimenlere acı çektirdiğim için!

Kina’nın son kurduğu iki cümle Mia ve Kia’ya huzur vermişti, kendilerini Kina’ya daha da yakın hissetmişlerdi. Mia ve Kia çadırını toplamış, çantasına kilitlemiş Kina’ya doğru yaklaştı. Hırpalanmış, tükenmiş, araz yemiş, bitmiş, hüzün mertebesinin doruk noktasına çarpıp sonrasında zemine çakılmış yüreğe sarıldı. Sımsıkı sarıldı! Yorgun ve argın düşmüş Kina varlığını Mia ve Kia’nın kollarına bıraktı.

GÜZERGAH

Kina, kendinden geçmeye başladı. Uykusuna giriş yaptı. Uyanana kadar Mia ve Kia yanıbaşında nöbet tuttu. Şafak söktü, Kina uyandı, Mia ve Kia’ya gülümsedi.

Kina: Sizi kesicilerin, biçicilerin varolmadığı diyarlara doğru götürmek isterim ama daha önceden söylediğim gibi Greenpeace dünyanın her bir bölgesine yayılmış durumda. Başkanları, bir zamanlar tanıdığımı, aşık olduğumu sandığım adamın babası, Cyro, para adına kontrolünü iyice kaybetti. Sizin burada varoluşlarınıza devam etmeye çalışmanız çok riskli. Yorgunluğunuzu size bakmadan hissedebiliyorum ve kesiciler her an içinde bulunduğumuz floraya giriş yapabilirler. Lütfen, edeceğim teklifi kabul edin ve yola koyulacağımız güzargahda bana eşlik edin. Sizi en güvenilir, size kimselerin dokunamayacağı hasar veremeyeceği alanın içerisine taşıyacağımdan emin olabilirsiniz. Yolculuk esnasında ve özellikle güzargahımıza uzanan bölgenin içerisine girdiğinizde çok sarsılacaksınız. Sarsıntınızı azaltabilmek için aşık olduğum adamla yaptığım tartışmanın ironik yatıştırıcısı olan, çantama yerleştirdiğim pasiflora bitkisinin suyunun size büyük etkisi olacak. Teklifimi kabul ediyorsanız bir görüşme yapabilmek için sizi bir zaman yalnız bırakmak zorunda kalacağım?

Mia ve Kia günlerin vermiş olduğu yorgunlukla teklifi kabul edercesine başlarını öne saldılar, serçe parmaklarını uzattılar Kina ile sözleştiler. Kina, Mia ve Kia’dan elli metre kadar uzaklaştı. Cep telefonunu tuşladı, hattın diğer ucundaki Tisa'ya tok bir ses tonuyla “Hemen evimi terk etmeni istiyorum!” dedi. Cevap Kina’nın sol kulağına ulaştığı anda Kina telefonun kırmızı tuşuna bastı. Mia ve Kia’nın tekrar yanına dönerek çantasını açtı, şişeyi çıkarttı, Mia ve Kia’nın elbiselerini göğüs kafesine kadar soydu. Pasiflora suyunu serçe parmağına damlattı. Serçe parmağını yüreklerinin üzerini saran tenin üzerinde dolaştırdı. Gözeneklerin içerisine, oradan yüreklerine süzülen pasiflora suyu, sedatif etkisini aşıkların varoluşlarında kısa bir zaman dilimi sonrasında etkisini göstermeye başladı. Kina, sırt çantasını omzuna giydirdi, aşıkların avuçlarını

kavradı. Mia ve Kia’nın daha önce gördükleri olguya doğru sakin adımlarla ilerlemeye başladı. Roverının arka kapılarını açtı, “Lütfen korkmayın, içerisine girin” diye rica etti. Pasiflora suyunun yaratmış olduğu etki ile Mia ve Kia günlerin yorgunluğunu taşıyan varlıklarını arka koltuklara yerleştirdiler. Kina’nın uzattığı yardım eli ile koltuklarında oturur pozisyonundaydılar artık. Kina, emniyet kemerlerini bağladı, Rover'ın ön kapısını açtı, direksiyonun arkasına geçti, motoru çalıştırdı, dikiz aynasından Mia ve Kia’ya baktı. Endişeye kapılmamış aşıkları görünce derin bir nefes aldı. Rover'ın sürat sınırını, limitini otomatiğe yirmi beş kilometreye ayarladı. Asfalt bölgeyi katetmeye başladı. Otobanı aydınlatan her bir elektrik direğini deviren Rover'ın arka koltuğundaki yolcuları, sağ ve sol taraflarını kuşatan ağaçları şimdiden hasretle seyretmeye başlamışlardı. Bir süreliğine de olsa terk-i diyar eylemek zordu ait oldukları yerler. "Flora"yı terk etmek hiç kolay değildi. Bir süreliğine bile olsa çok zordu ama Kina gökten yere kadar haklıydı. Geçirdikleri günler boyunca yorulmuşlardı, kanamışlardı, solmuşlardı. Defalarca varoluş yokoluş, ölüm kalım savaşı verdikleri uzun süreçli zaman dilimleri, özellikle manevi kuvvet bazına indirgendiğinde çok daha uzun bir zaman dilimi ile eşitleniyordu ve Mia ve Kia’nın özel ruhlarını hasar tüm hiddeti ile sarsıyordu. Evet Kina haklıydı, bir müddet kesicilerden uzak durmaları gerekiyordu.

Kina, şehirin girişini gösteren otoban tabelasını takip etti. Gökyüzü, kızıla boyandığı anda Roverını evinin önüne park etti. Uykularına dalmış olanları uyandırmadı. Roverdan indi. Evinin kilidini yavaşça açtı. Temkinli adımlarla salona yöneldi. Salonun ışıklarını açtı. Mutfağa yöneldi. Tekrar koridora dönüp merdivenleri tırmanmaya başladı. Sessizce yatak odalarını kontrol etti. Tisa’dan hiç bir eser kalmamıştı, bütün eşyalarını toplamış evin yedek anahtarını yatağın yanındaki sehpaya bırakıp yoklara kaybolmuştu. Birkaç saniye sonra Kina’nın gözleri su toplamaya başladı. Tüm şiddetiyle göz kapaklarını sıktı gözyaşlarını gözlerinin en derinlerine gömdü.

Rover'ın arka koltuğundaki rüya aşıklarını serçe parmağı ile okşayarak uyandırdı. Bir anda irkildiler. İçerisinde buludukları olgu artık hareket etmiyordu. Kısık gözleriyle Mia Roverın dışına çıktıktan sonra Roverı işaret etti. “Bu nedir!” diye sordu.

Kina: Range Rover, jip, dörtçeker. Vaktimiz olacak, içerisinde bulunduğumuz benim fanus diye adlandırdığım şehir hakkında, devasa olgu hakkında sizi elimden geldiği kadar bilgilendireceğim. Şimdi beni takip edin, evinize geçelim. “Evinizin adı sera”.

Kina kilidi boşalttı, kapıyı açtı, seranın ışıklarını yaktı. Ampullerden dökülen sarı akıntı iki yüz metrekarelik cennet bahçesine kısa süreliğine de olsa süt annelik yapıyordu. Mia ve Kia seranın içerisine attıkları ilk adımın sonrasında durdular. Gözlerini kapattılar. Avuçlarını kenetlediler. Dakikalar boyunca cennet bahçesinin kokusunu içlerine çektiler. Kina, atlayış gerçekleştirmeden her bir çiçeği, her bir ağaççığı Kina’nın kendilerine koydukları Kina’ya "özel isimleri" ile saatler boyunca özenle tanıştırdı. Serçe parmaklar okşadıkça okşadı, buseler kondukça kondu, sonsuzluk sembolü çizildikçe çizildi. Sonsuzluk sembolü üflendikçe üflendi. Aşk yaşandı...

Kina, sabah sekizi vurduğunda, "Benim yola koyulmam gerekiyor. Greenpeace merkez binasına gidip şarlatanlarla olan bağımı bir an evvel kesmek istiyorum. Siz seranın tadını çıkartmaya devam edin ben bir iki saate kadar dönerim." dedi.

Kina, sırt çantasına anketleri, rozetleri, logoları doldurdu. Çantayı omuzladı, merkez binaya doğru pedallamaya başladı. Merkez binanın önünde, yaşadığı şoktan, kabustan uyanmak istercesine iki eliyle sertçe firenlerini sıktı, uyanamadı. Bisikleti duvara dayadı. Güvenliği selamladı. Asansörün onbeşinci kat tuşuna parmak bastı, asansörün kapısı açıldı, uzun koridoru hızlı ve sert adımlarıyla silip attı, Cyro’nun asistanı Nina’nın odasına girdi. Nina, beklenmedik misafir ile karşılaşınca bir anlığına afalladı. Kina’nın yüzünü Mona Lisa gülüşü sarmıştı. Renk vermeden bir an evvel Greenpeace'den sıyrılmak istiyordu. En sahte maskesini taktı. Füme rengi Prada elbisesi altındaki kadın, “Lütfen otur Kina, bu süpriz ziyaretinin sebebini öğrenebilir miyim?” ancak ve ancak iblislere ait olabilecek ses tonu ile sordu. Kina, konuya keskin girdi:

Kina: Bırakıyorum! Greenpeace’e yapılan bağışların bana düşen payı ancak evimin mortgage’ını ödemeye yetiyor. Açıkçası karın tokluğuna çalışıyorum ve artık para kazanmak istiyorum! Şimdi lütfen üyeliğimi iptal etmem gereken formu çıkarın, doldurayım ve biran önce yola koyulup cebimi doldurabileceğim bir iş aramaya başlayayım. Bu doğa aşıkları saçmalığı karın doyurmuyor Nina. Lütfen bağımızı kopartacak formu çıkartır mısın?

Nina şeytansı gülümsemesi ile orta çekmeceyi açtı, formu Kina’ya doğru uzattı. Avucunu kasan Kina elinin titremesine hakim olamıyordu. Başını bir öne bir arkaya aynı ritm eşliğinde sallayan iblisin kahverenginden sıyrılıp neredeyse kırmızı tonuna yaklaşmış gözleri formu boyayan titrek ele kitlenmişti. “Her ay artı yüz dolar maaşına zam?”. Avuç kasıldıkça kasıldı, “Her ay artı ikiyüz dolar?”. Formun sonuna erişmeye var gücü ile savaşan Kina tükenmeyen kalemini sayfanın üzerine tüm şiddetiyle bastırdığının farkında değildi. Islak imza bölümüne geldiği anda tam derin bir nefes alacakken, her ay artı bin dolar cümlesi tükenmeyen kalemi ortadan ikiye ayırdı. Yem atılmıştı, tuzak kurulmuştu ve kapanın içine sıkışıp kalmıştı. Renk vermemeye çalışan en koyu renklerini vermişti, renklerini belli etmişti. Hemen birdiğer kalemi parmakları arasına yerleştirdi, ıslak imzasını attı, kendini kaybetti, formu Nina’nın suratına fırlattı. Nefes nefese kendini uzun koridora attı. Koşmaya başladı, iblis katıla katıla gülüyordu, iblisin kendine özgü kahkahaları bir kuzgunun çığlıklarıyla eşdeğerdi. Koridor inliyordu, koridor sarsıntılara uğruyordu. Asansörü bekleyen Kina avuçlarını kulaklarına presledikçe presledi, kahkahalarla harmanlanmış çığlıkların şiddetine ellerinin dış yüzeyleri savaş veremiyorlardı. Kemikler yenik düşüyordu, korku doruk noktasına yükselmiştı. İblisin kahkahaları, haykırışları, çığlıkları Kina’nın zihninde krallığını kurmaya başlamıştı. Titreyen dizlerin pes etme zamanına asansörün açılan kapısı yetişti. Kina, vücudunu asansörün içine savurdu. Sürüne sürüne sıfır tuşuna bastı. Asansörün giriş katına inişi Kina için sanki sekiz saat sürmüştü. Arkadaşı olan güvenlikle vedalaşmayı bile düşünemeyecek kadar tükenmişti, bisikletine zar zor bindi. Yalpalaya yalpalaya pedallamaya başladı. En sevdiği kahvehaneye kendini zar zor attı. Yeşil çayın aroması sakinleştirmeye başladığı anda Nina ve Cyro telefondaki uzun süren konuşmalarını sonlandırmışlardı. Yarım saat boyunca çayın aroması ve koltuğun kadife bölgesinin Kina’nın kollarını okşaması genç kadını tamamiyle kendine getirmişti. Borcunu ödedi, kahvehanenin dışına çıktı, seraya doğru her pedalda vitesi arttırarak ilerledi.

Seranın demir parmaklığına bisikletini dayadı. Seradan içeri girdi. Mia ve Kia hala çiçekleri serçe parmaklarıyla okşuyor, çiçeklerin dudaklarına buse konduruyorlardı, .artık güvendeydiler. Kesicilerden uzaklarda dingin bölgedeydiler. Metrekaresi az alanın dışarısının olduğundan emin olan Mia Kina’ya, “Biz nerdeyiz?" diye sordu. Yolculuğun büyük bölümünü uyuyarak geçirmişlerdi. Kina, tam anlamıyla nerede olduklarını bilmeleri hakları diye düşündü. “Peki” dedi,.

Kina: Sizi içinde bulunduğunuz olguda yolculuğa çıkartacağım, yalnız var oluşlarınızın sarsıntıya uğramamaları için yine yüreklerinize pasiflora suyu akıtacağım ve üzerlerini rezene yaprağı ile kaplayacağım. Endişe atağı yaşayıp sarsılmanızı istemiyorum.

Yürekler pasiflora suyuyla sulandı, rezene yaprağı ile kaplandı.

Kina gülümseyerek çantasında pembe telefonunu çıkarttı. Kulaklığın soketini telefona soktu, kulaklığı kulağına giydirdi.

Kina: Buna telefon deniyor. Bunun aracılığı ile uzaktaki biriyle konuşabiliyorsunuz, kordonun ortasındaki aparata mikrofon deniyor, sizinle yürürken, konuşurken diğerlerine telefonla görüşüyormuş gibi gözükeceğim. Biliyorum anlam veremiyorsunuz ama inanın ben bile bu yaşıma geldim hala anlam veremiyorum.

Avuçlar kavuştu. Toprak patikada ilerlemeye başladılar. Üç kilometre sonra Kina birazdan içine gireceğimiz bölgeye şehir deniyor. Ufukta yükselen olguları gören Kia endişelendi ve “Biz bu olgunun içine girdik Kina” dedi ve yaşadıkları ızdırap dolu saatleri anlattı.

Kina: Şimdi benimlesiniz endişelerinizi benliğinizden silip atın. Lütfen bana inanın, şehrin içerisinde kesilmişler, doğranmışlar, şekillendirilmişler olmasına rağmen asla bir kesici yok! Asla bir biçici yok! Asla bir doğrayıcı yok! Zaten bir önceki ziyaretinizdeki aldığınız hasarı halen benliğinizde taşıyorsunuz. İzin verin benliğinize, acıyı yollasın diyarların ötesine.

Mia ve Kia, Kina’nın avuçlarını sıkıca kavradı. Olgu diye adlandırdıkları şehirin içine yavaş yavaş süzülmeye başladılar.

Çölün gövdesinin ortasına park etmiş son model karavanın içerisinde duşun altında jack daniels şişesini yudumlayan adam, bedenini sulamayı tamamladı. Karavanın banyosundan dışarı çıktı, pantolonunu giydi, üstü çıplaktı. Şişe, kavrayan avucu bırakmak niyetinde değildi. Genç adam katatoniye yenik düşmüş gözbebekçikleriyle müzik setine baktı, vazgeçti. Sessizliğe gömülmeyi tercih etti, ömrünün geri kalanında sessizliğe gömülü kalacağından emindi. Düşündü. On yıl? Yirmi yıl? Kırk yıl? Sessizliğin ürküten, çökerten sesi ile başa çıkabilecek miydi? Bu kocaman bir soru işaretiydi. Ama adamın başka bir seçeneği yoktu. Emin olduğu bir tek şey vardı. Bir kez aşık olmuştu, bir kez aşık olarak kalacaktı!

Parası vardı ama kendi yoktu! Kendi vardı ama gidebileceği güzargahı yoktu! Perdeleri açık pencereden güneşi kirleten siyah noktayı gördü, siyah nokta yaklaştıkça yaklaştı. Limuzinden yaşdaş iki adam indi, karavana doğru yaklaştı, açık kapıdan içeri girdi.

Kato: Neden Tisa!

Tisa: Ne neden?

Sina: Kayıplardasın. Telefonunu açmıyorsun, kız arkadaşın Greenpeaceden ayrıldı. Bu kısa zaman diliminde neler oldu Tisa! Anlatmak ister misin diye sormayacağım! Anlatmanı istiyorum!

Tisa: Herşey zaten apaçık değil mi? Ayrıldık! Birbirimizden ve Greenpeace’den!

Kato: Neden bizi sattın, neden bizi gammazladın!

Tisa jack şişesinden en derin yudumunu aldı,

Tisa: Gammazlamak, satmak, düşün Kato, seni beni ve bizim gibi olan yüzlercesini düşün. Bizler ciğeri beş para etmez, erkek kılıfına bürünmüş orospu çocuklarından başka bir şey değiliz! Bizler atık tohumlarız! Bizler şerefsiz piçleriz! Bizler banknotların köpekleriyiz!

Kato belindeki Glock marka tabancayı çıkardı. Dingin ses tonu ile “Hazır mısın amın oğlu” diye gülümsedi. Tisa’nın beyninde kanserden vefat etmiş annesine olan aşkının etkisiyle şimşekler çaktı. Karavanın içerisinde it dalaşı başladı. Kato’nun namluyu Tisa’nın kafasına doğrultmasına fırsat bırakmadan, Tisa ani bir hamlede parmaklarını Kato’nun burnunun içine savurdu. Burun kemiği ve et parçaları Kato nun göğsüne döküldü. Sina, arkadan saldırdı, kaslarla döşenmiş sağ kolunu Tisa’nın boynuna sardı. Tisa hızla geriledi, Sina'nın sırtını bara savurdu. Koldan kurtuldu, parçalanmış şişeyi avuçladı, Sina’nın boğazına onkez soktu. Tisa, şişenin boyun kemiğine dayandığını hissettiği anda tereddüt etmedi. Şişeyi var gücü ile itekledi, boyun kemiği ikiye ayrıldı, Sina’nın başı sağ omzuna düştü. Tisa arkasını döndü. Burnu kopmuş kendini toparlamaya çalışan Kato’yu da şişenin yardımıyla gözlerini oyarak öldürdü. Glock'u kaptı, karavandan dışarıya çıktı, Glock'un kabzasıyla limuzinin arka camını param

parça etti. Gökyüzüne, “Çık dışarı!” diye haykırdı. Cyro limuzinden dışarı çıktı.

Tisa: Sen bir orospusun! Sen erkeklikten payını alamamış bir karısın! Sen bir amcıksın! Yaşamında bir kez olsun kendi işini görememiş bir korkaksın! Sen bir zavallısın! Hadi al! Hadi yaşamında bir kez olsun kendi işini kendin gör! Benim gazap ateşime son ver! Benim cehennemimi sona erdir!

Başını öne eğmiş Cyro kendisine uzatılan Glocku kavradı. Başını kaldırdı, ruhsuz gözleri ile oğluna baktı. Namluyu Tisa’nın alnına dayadı. Tisa’nın kaşları hüzünle ayaklandı ve beyni kavrulmuş toprağa akmadan önce dudaklarından “baba!” kelimesi döküldü. Cyro, arkasına bakmadan limuzinine bindi, şöföre gidebiliriz dedi. Yol boyunca Cyro’nun sol gözünden sadece bir damla göz yaşı aktı oğlu için. Sadece bir damla göz yaşı aktı

Saat gecenin onbirini gösterdiğinde cebine gül yapraklarını doldurmuş Kia, Mia’nın elini tuttu, şehire uzanan patikayı tırmanmaya başladılar. Kina üç gün boyunca aşıklara rehberlik yapmış, şehrin her bir noktasını, köşesini, binalarını, dükkanlarını tanıtmış, isimlerini öğretmişti. Yarım saat sonra tiyatroya vardılar. Kia, ezberlemiş olduğu bölgeyi avucunun içi gibi bilmesine rağmen gül yaprağının rengini her ihtimale karşı tiyatronun duvarına sürttü. Kia şehrin gündüzünü görmüştü. Gündüz herşey yolunda gitmekteydi şehirde. Herkes iyiydi. Her şey iyiydi, doğranmış ağaçlardan çıkış yapan sandalyeler, kapılar, masalar, dolaplar, çerçeveler, dosya kağıtları ve benzerleri dışında. Canları alınıp şekillendirillenmişlerin acısını Kina’nın tavsiyesi üzerine benliğinden çıkarıp yedi dağın ardına yollamıştı. Ama yüreği? Ama yüreği hala şiddetli ağrı ile kapışmaktaydı. Tiyatronun köşesini dönüp ara sokağa girerlerken Kia Mia’nın avucunu sıkıca kavradı. Elli metre ötede gecenin karanlığına yenik düşmüş kaldırıma yığılmış bir kütle gördüler. Kütle onsekizlerinde olan genç bir kızdı. Kia’nın gözü hemen sol kolu sarmalayan lastiğe ve alt bölgeye hala saplı olan enjektöre takıldı. Hızla lastiği boşalttı, enjektörü damardan ayırdı. Hareket etmeyen bedenin yüreğine kulağını dayadı. Yürek atmıyordu. Hemen kızın ağzını açtı, dudaklarını dudaklarına yapıştırdı. Varoluşundaki polenleri genç kızın dudaklarından içeriye doğru akıttı. Mia, kulağını genç kızın yüreğine

dayadı cevap alamadı. Genç kızın açık kalmış kıpırdama yetisini kaybetmiş dudaklarına dudaklarını kavuşturdu. Varlığındaki polenleri kızın içine üfledi. Bir müddet beklediler. Bir müddet daha. Genç kızın bedeni pes etmiş, var oluşu yok olmuştu. Mia, Kia’ya olmuş bitmişlere hiç ama hiç bir anlam veremeden sımsıkı sarıldı.

Kia, Mia’nın sol elini bırakmadan damara saplı enjektörü çekip aldı. Enjektörün ucundaki iğneye dilini değdirdi, pas tadı aldı, bir an durakladı. İçinde hala likit bulunmakta olan enjektörü pompaladı. İğnenin ucundan dökülen sıvı damlasını dili ile yakaladı. Öksüremedi. Tükürmeye çalıştı. Tüküremedi. Kia, karanlık kaldırıma kusmaya başladı. İçinden akan şey likit değildi. Zifir karası küftü. Küf, kaldırımın yarım metrelik bölümünü kararttıkça kararttı. İçindeki pislikten tamamıyla kurtulan Kia derin bir nefes aldı. Enjektöre doğru yöneldi. İğneyi enjektörden ayırdı, ceketinin iç cebine koydu. Sabah uyandığında Kina’ya ilk soracağı soru enjektörün içerisinde bulunan likitti. Sabah Kina’ya sorulacak ilk soru kaldırımda yitmiş gitmiş gencecik kızın ölüm nedeniydi! Mia ve Kia’nın serçe parmakları dakikalar boyunca genç kızın başını, yüreğini okşadı.

Rastgele olan güzargahlarına devam etmeden önce Kina’nın tavsiyesini her ihtimale karşı, geri dönüş yolunu bulabilmek için uyguladılar. Kia, cebinden çıkardığı gül yapraklarından birini duvara sürtmüştü. Ölüm aroması sarmış ara sokağı terkederlerken ucuz sıvanın üzerini boyamış kırmızı rengin büyük bir bölümü kararmıştı. Kararan bölgedeki sıva kaldırıma dökülmeye başlamıştı. Mia ve Kia ara sokaktan çıktı, ana caddeye girdi. Yaklaşık beş yüz metre sonra ana caddenin kaldırımında kapışan grubu gördüler. Adımlarını hızlandırdılar. Kavga etmekte olan grubun çevresinde yarı çıplak dört kadın vardı. Ortalarında ise tamamiyle çıplak bir yarı kadın vardı. Yarı erkek vardı. Yarı kadını saçlarından kavrayıp kaldırıma çaktılar. Yarı erkeği dört bir yandan tekmelemeye başladılar. Ağır küfürler eşliğinde yarı kadını kan revan içinde bıraktılar. Kıpırdayacak hali kalmamış yarı erkeğin üzerine tükürdüler. İş tutmak için en bilindik bölgeye doğru yola koyulmadan önce kadınlardan biri sütyeninin içinden küçük şeffaf bir torba çıkardı, avucunun üst yüzeyine torbanın içindeki tozu boşalttı. Saniye geçmeden dört kene elin üst yüzeyine yapıştı. Dört burun bir çırpıda beyaz tozu burunlarıyla emdiler. Bilinmedik güzargahlarına doğru yola koyuldular. Mia, devrilmiş yarı kadının upuzun saçlarını serçe parmağı ile okşarken, Kia merakla

yere çömeldi, beyaz tozdan kalmış bir kalıntı aramaya başladı. Bir miktar denk geldi. Temkinle burnunu yaklaştırdı. Sadece kokladı. İçine çekmedi beyaz kalıntıyı. Bir anda ayaklandı. Başı karanlık gökyüzüne doğru kalktı. Karanlık gökyüzünü birkaç dakika boyunca beyaz kurum boyadıkça boyadı. Mia bir yandan yarı kadını okşuyor diğer yandan, Kia’nın gökyüzüne doğru kustuğu beyaz kurumu hayret ile seyrediyordu. Kurumların tamamı gökyüzüne doğru yola çıktığı anda Mia’nın yanına diz çöktü. Mia’nın uzun ipeksi döküntüleri okşamasına katıldı. Ayılmasını beklediler. Yarı kadın gözlerini açtı, kıyafetlerine doğru sürünmeye başladı. Giyindi, kuşandı, alacakaranlığın içerisinde gözden kayboldu.

Elli metre öteye bir Pontiac park etti. İçerisinden şöför hariç üç maskeli adam yirmi dört saat açık olan markete hızla giriş yaptı. Mia ve Kia koşar adımlarla markete girdiler. Kasayı ve ana kasayı aç emirleri havada uçuşuyordu. Adamlardan biri, “Hadi, hızlı ol!” dedi ve korkudan titreyen yirmili yaşlarının başlarındaki çocuğun karnına dipçiği geçirdi. Mia ve Kia alışık olmadıkları manzaranın etkisiyle marketin köşebendine doğru koştu, yere oturdu. Birbirlerine sarıldılar. Adamlardan biri pompalı tüfeği kasiyerin ensesine doğru dayadı. Ana kasaya doğru hızla ilerlediler. Diğer ikisi çığrından çıkmıştı. Marketin raflarını tekmeliyor, içki şişelerini duvarlara savuruyor, güvenlik kameralarını spreyledikleri boya ile marketin boş bölgelerine "kerhanenin oğulları", "otuzbirci kız" gibi yazılar yazıyorlardı.

Mia: İçine çekildiğimiz korkunç olguyu hissedebiliyor musun? İçine çekildiğimiz kabusu hissedebiliyor musun!

Kia’nın cevabı başını öne eğmek oldu.

Parkasının cepleri şişkinleşmiş adam artık korkudan kendini kaybetmiş genç adamı duvara dayadı. "Yine geleceğiz, telefonla 2813'ü ararsan yine geleceğiz" diye çocuğun suratına haykırdı. Arkasını döndü, bir an duraksadı, pompalı tüfeği çocuğa doğru doğrulttu, dolgun mermi çoçuğun baldırına saplandı. Üçü birden

marketten ayrıldı, Pontiaca atladı, dördüncü vitesi taktı, hızla manevra yapan Pontiac bir diğer markete doğru yola koyuldu.

Kia ayağa kalktı, Mia’nın avucunu kavradı. “Yardım edin” diye sayıklayan kendini kaybetmiş genç adama hızla koşmaya başladılar, Kia ilk gözüne çarpan su şişesini kaptı, kapağı açtı, şişenin içindeki suyu yere boşalttı. Atardamarından kan fışkıran adamın yanında diz çöktüler. Kia adamın pantolonunu parçaladı, Mia’ya “Biraz canın yanacak! Hazır mısın?” diye sordu, Mia başını salladı. Kia elbisesini sıyırdı, rezene yaprağını tenden ayırdı, yaprağın suyunu şişenin içine sıktı. Mia’nın yüreğinin üzerini kaplayan teni iki parmağıyla kavradı ve var gücü ile pasiflora suyunu şişenin içine akıttı. Aynı işlemi Mia Kia’ya uyguladı. Şişenin içindeki pasiflora ve rezene suyundan oluşan kokteyli atardamarı çevreleyen bölgeye akıttı, bir müddet bekledi. Parmaklarıyla mermi deliğini iyice genişletti. Atardamara doğru dudaklarını yakınlaştırdı, ağzını açtı. Laterit, terra rossalar, halomorfik, podzol, tundra, çernezyom, hidromorfik, kalsimorfik, azonal, alüvyal, lös, moren, kalüvyal, litoseller, regoseller Kia’nın ağzından atardamarın dört bir yanına döküldü, atardamara ulaştı, atardamarın üzerini sıvadı! Kia, Mia’nın elini tuttu, ayağa kaldırdı, telefona doğru yaklaştı. 2813’ü tuşlayıp marketin adını verdiler. Marketten çıktılar, istem dışı, bilinç dışı marketin duvarını gül rengine boyadılar. Seraya dönüş yolundaydılar artık, birbirlerine sarıldılar, yola koyuldular. Kia’nın boyadığı bölge kararmıştı, sıva dökülmüştü. Duvarın yüzeyinde derin bir çatlak açılmıştı. Sarılmış varoluşlar içerisinde bulundukları olgunun alacakaranlık yüzüne tanık olmuşlardı saatler boyunca.

Ana caddede bir an evvel ulaşacakları güzargaha adımlarını savururlarken, park etmiş pencereleri açık mini Cooperdan yükselen sesler dikkatlerini çekti. Cooperın yanında durdular, direksiyonun başındaki elli yaşlarındaki adam yanında oturan onyedi yaşındaki erkek çocuğa "Çok fazla istiyorsun, senin ve senin gibi yüzlercesinin değeri belli, kırk dolardan bir kuruş fazla olmaz" dedi. Çocuk anlaşmayı imzaladı, adama istediğini vererek altmış doları kaptı. Birasını yudumlamaya başlamış adama "Yarın aynı noktadayım." diyerek vedalaştı. Kapısı açık kalan kapıdan içeri girdi Kia. Başını sola çevirdi, adamı incelemeye başladı. Var oluş nedenini çözmeye çalıştı! Benliğini anlamaya çalıştı! İğrenç ruhunun dökümünün sunumunu görmek istedi! Çirkin yüzünün yansımasını

henüz var olmamış objenin üzerinde seyretmeyi arzuladı! Kesicilerden beterleri vardı! Kesicelerin beterlerinden biri yanıbaşında oturmaktaydı! Beterlerden beteri yan koltuktaydı! Kapısı açık Cooperdan dışarıya çıktı. Geçen zaman diliminde pozizyonunu değiştirmemiş Mia’ya sarıldı. Sarsıntıya uğramış şaşkın varlığa işaret parmağı ile gidecekleri güzargahı gösterdi. Dalgın adımlar savrulurken Kia sağ cebindeki gül yapraklarını okşamaya başladı Gül yaprağı tükenene kadar duvarı kırmızıya boyadığı bölgeden yirmi metre uzaklaşmışlardı. Zaman dilimi boyunca kırmızı renk soldukça soldu. Önce sıva döküldü, sonra duvarın solan kısmı dikey bir şekilde otuz santim derinliğinde ortadan "ikiye" ayrıldı! Yol boyunca Mia daha önce sorduğu soruyu defalarca sordu.

Mia: İçine doğru çekildiğimiz olguyu hissedebiliyormusun!

Kia’nın her bir yanıtı başını öne eğmek oldu. Seraya metreler kala Kia cevabını verdi.

Kia: Karanlık... Soğuk... Çökerten... Aldatan... İhanet eden... Kirli... Yalancı... Belirsiz... Belirsiz... Belirsiz...

Sessizlik hükmünü kaybettiği anda Mia Kia’ya anlam veremediği soruyu sordu.

Mia: Güzergah? Hangi olguya emilmeyi tercih edersin!

Kia başını öne eğdi. Seraya girdiler. Soyundular, susuzluklarını gidermek için otomatik sulayıcının tuşuna bastılar. Giyindiler. Mermer zeminin üzerine geven, patlak, turna gagası, fırıldık çadır perçemi, öksüz oğlan, kan damlası, müşgülüm, kevke, ardıç, çin gülü, çuha, süsen çiçekleri ortasında zemine uzandılar, kabuslarına daldılar. Paylaştıkları karabasanları şüpheci, paranoyaktı ve altı

saatlik zaman diliminin büyük bir bölümü, Kina’ya aitti. Kina ile bağdaşan bölüm ise Mia'nın defalarca sorduğu soruydu! İçine çekildikleri, içine emildikleri şehir diye adlandırılan karartısı floradan yüksek olguda Kia’nın bilinç altı ya da bilinç üstü bir katılımı var mıydı? Ve şayet var ise amaç neydi? Kia ve Mia hangi güzargaha doğru emilmeye çalışılıyorlardı? Ve en önemli soru, flora ve şehirden başka bir olguya mı doğru davet edilmekteydiler? Köprü görevi gören Kina’ya "Ne" olduğu paranoyasıyla Kina’nın seraya inmesini beklediler.

EPİFİZ BEZİ

Güleç yüzüyle selamladı seranın arka tarafındaki kahve masasında oturan huzursuz yüzleri. Sordular. “Neden taşıdın bizi buraya! Sen kimsin! Sen nesin! Kimseler bizi görüp hissedemezken sen nasıl bizi görebiliyorsun, hissedebiliyorsun?” diyerek paranoyak gözlerini ayırmadan Kina’ya geçen geceyi, cehennemlerini anlattılar. Kina, bakış açısı metamorfoza uğramış haliyle mikroskop altına yatırıldığının farkındaydı. Şehirde kesiciler yoktu, beterleri vardı ve gecelere tahmin bile etmek istemedikleri uzun zaman öncesinde hükümdarlıklarını kurmuşlardı.

“Anlat! Herşeyi! Herşeyi ögrenmek istiyoruz!“

Kina mekanik ses tonuyla,teknik anlatımına başladı.

Hayatım boyunca sorduğum "Neden" ile başlayan hiç bir sorunun cevabını bulamadım.Nasıl anlatacağımı bilmiyorum ama düşüncelerimi paylaşayım, belki siz bu olanları anlamlandırabilirsiniz.

Neden ben sizi görebiliyorken, diğerleri sizi göremiyor? Bu sorunun cevabını verebilmek öyle çok isterdim ki çünkü hiçbir zaman neden diğerleri gibi yaşayamadığımı, sosyalleşemediğimi, baharda ilk çiçek kokusu ile karşılaştığımda dünyalar benim olurken, rüzgarın dokunuşu beni mutlu ederken diğerlerinin ağızları yırtılırcasına kahkalarına benim neden eşlik edemediğimi merak ettim. Belki cevabı göz yaşlarımız kadar çok basit, sadece yüzde üçlük kapasitesini kullanığımız beynimiz benliğimizden çok daha fazla şeyin fakında. Diğerleri de sizi görüyorlar ama görmek istemiyorlar ve gördüklerini hiç bilemiyorlar agılayamıyorlar. Bu görmek istemeyişleri bir süre sonra tüm benliklerine yansıyor ve çarklar tersine dönmeye başlıyor. Başta, kainattaki

ruhani yolculuğumuzun tek değişmeyen öğesi üçüncü gözümüz tüm algıları açık ve bizi beslerken, görmek istemeyişimiz üçüncü gözümüzü karanlığa boğmaya başlıyor. Bundan iki ay öncesine kadar sadece ruhani olarak betimleyebildiğim bu algılayışın ispatını fiziksel olarak bilim dergisinin kapağında görmek beni oldukça etkilemişti. Üçüncü gözün karşılığı beynimizin orta tarafında epifiz bezi diye adlandırılan bölgeye karşılık geliyor. Görünümü çam kozalağını andıran bu bölge insan oğlunda malesef gün geçtikçe küçülüyor. Bu da daha önceden bahsettiğim sadece bu hayatla sınırlı olmayan ruhani yolculuğumuzu blokluyor. Yapılan tıbbi araştırmalarda doğal olmayan her şey bu blokajı arttırıyor, organik olmayan meyva, sebze, kullanığımız ilaçlar, katı halini begenmeyip gaz haline çevirerek akciğerlerimize gönderdiğimiz tütün ve tüm hazır paketlenmiş yiyeceklerde bulunan koruyucu, tatlandırıcı, yapay maddeler, diş macunlarımız, şampuanlar, kremler. Doğal olmayanların vücudumuzu işgal etmeye başlamasıyla biz kendimizden uzaklaşmaya başlıyoruz, kendimizin üçüncü göz köprüsüyle buluşan ben, sen ve diğerlerin’in BİR’i oluşturduğunu unutarak. Blokaj arttıkça da her türli galaktik değişimden daha da etkilenir hale geliyoruz bizi üstün kılan ruhani yapımızdan uzaklaşıp maddeselleştiğimiz için. Dolunay günlerinde cinayet, intihar vakalarının sayısının neden pik yaptığı da bu durumun malesef somut kanıtı. Bu durum o kadar üzücü ki, eski Mısır ve Roma dönemlerinden kalan yapıtlara bakıldığında insan başlarının yukarıya hafif arkaya doğru çam kozalağı şeklinde olduğunu hatırlayın ve şimdiki boyutu. Onlar biliyordu... Dinlerden, sosyal öğretilerden bağımsız insanlık tarihinde geçmişe doğru ilerledikçe doğanın, hayvanların gücünü düşünün, kızıl derililerin hikayelerinde yer alan hayvan bitki insan kombinasyonlarını anlamaya çalışın. Malesef insan oğlu, özellikle 19.yy ile birlikte ruhani yolculuğunda gerilemeye ve ilerlemek için de kalan gücünü kaybetmeye başladı. BİR olmak için çabalamak istediğimiz bu yolculuğun en başında neden ayrı düştüğümüz konusunda hiçbir fikrim yok. Bu filmin kahramanları biz insan oğlunun sevgi dışında huzur bulamazken tüm kötülüklerin kaynağı olduğunu da görmek her zaman paradoks. Çok düşündüm ve düşündükçe bataklık gibi iyice beni içine çekti. Görebildiğim, anladıklarım değişmedi, aynı, sadece daha derinlere gidiyorum. Epifiz’in gücünü keşfeden bazı ülkeler tarafından büyük kitleleri etkilemek için çalışmalar yapılıyormuş. Bizim ruhani yolculuğumuzu gerçekleştiren bu büyük armağanın bu tür kötü bir yola alet edilmesi mümkün olmamalı. Her şeyin başı, kaynağı sevgi ise, sevgi buna nasıl izin verir? Epifiz’imizin sağlıklı olabilmesi ve vücudumuzun dengesini koruyarak BİR ile bağlantımızı sağlanması için gün içerisinde en önemli zaman dilimi sabah 1 ile 4 arasıymış. Bunu ilk duyduğumda, geçen sene alkol bağımlılığı yüzünden bu dünyayı terk eden can dostum için aslında yapması gerekenin ne olduğunu

keşfetmek fakat geç kalmak beni öyle çok yordu ki. Aslında alkol, ilaç gibi tüm bağımlılıklar bize zarar vermiyor, bize zarar veren tek şey yaradan ile bağlantımızı kaybetmemiz, saatler. Çok kolay değil mi? Sabah 1-4 arası epifizin aracılığı ile yaradan ile randevularını kaçırmamak belki de kötü patikadan uzaklaşmanın tek ve en kolay yolu. Hayatımızda tutunduğumuz halkaya çok dikkat etmeliyiz, küçük ve önemsiz gördüğümüz ayrıntılar öyle büyük zincir reaksiyonlara neden oluyor ki. Bir big mac menünün yaradandan bizi uzaklaştırdığını söylesem? Kendi kendime tekrarladığım bu cümleyi hiç bir zaman sonlandırmadım çünkü algılarım beni sürükleyeceği umutsuzluğun farkında ve beni koruyor. Epifiz üzerine yapılan araştırmalarda Dekart'ın, “ruh ve beden birbirine tek bir noktada dokunur,kafadaki epifiz bezinde” sözü sürekli alıntı yapılıyor. Bahsettiğim doğru zincirleme reaksiyon için tutunduğumuz ilk halka epifiz bezimizin sağlıklı olması, gerisini belki de düşünmeye hiç gerek yok. Tek doğru halka ya da tek yanlış halkanın nelere neden olduğunu gözlemleyebilsek, keşke bunun farkındalığını sağlayabilsek.

EMİLİM

Versiyon 1

Kahve masasında gözler kenetlendi, iştahlar kabardı. Emilim başladı. Kina sandalyesinden mermer zemine devrildi. Mia ve Kia, epifiz bezine arzu ve meraklarıyla, Kina’nın da istek ve davetiyle üçüncü gözünden içeriye doğru emildi. Kina bayılmıştı. Kia ve Mia epifiz gözünün içinde Kina’nın ayılmasını beklemeye başladılar. Kina ayağa kalktı, artık göremeyeceği aşıkları epifiz bezinin içinde hissetti. Yönlendirme kime aitti. Bilinmiyordu. Kina, seradan dışarıya çıktı, eşofmanını siyah ipek elbiseye dönüştürdü, evi terk etti, yola koyuldu. Pedallamıyor, viteslemiyordu, tuğla zemini topukluyordu. Ruhsuz kadın, blokları geçti, ölü gözlerle, köşe başlarında u dönüşü yaptı, merdivenleri tırmandı, binadan içeri girdi. Klor kokusunu alamayacak kadar ruhsuzdu. Ölü gözler asansörün eksi bir katına bastı, asansörden dışarıya çıktı. Uzun koridoru devirdi. Gözlerini şifreye yaklaştırdı, epifiz bezinin sayesinde kapının şifresini tuşladı.

Otomatik perde kapı açıldı, 300 metrekarelik odayı turlamaya başladı. Yatakların başında durdu. Gözleri açıldıkça açıldı. Mia ve Kia ilk defa sarıldılar birbirlerine hiç bir zaman sarılmadıkları şekilde! Yan yana iki yatak vardı. Yatanların yüzünde oksijen maskesine bağlanmış yapay solunum cihazı aktarma yapıyordu. Dört kolun damarlarına serum akmaktaydı. Kina "bitkisel hayattaki" Mia ve Kia’yı şaşkınlıkla seyretti. Gözlerini kaçırmak istedi, kaçıramadı. Yanında bir anda beliren “Buradan çıkmanız gerekiyor” vurgusunda soluk soluğa kalmasına neden oldu. ”Onlara ne oldu?” diye sordu. Görevli ”Tır çarpmış, arabanın ön camından dışarıya fırlamışlar, devamı ise gözlerinizin önünde.” Mia ve Kia bitkisel hayattaydılar. Aynı zamanda bitki-sel hayattaydılar. Kina hastaneden dışarıya çıktığında ancak zihnini toparlayabildi. Puzzle'ı tamamladı. Mia ve Kia birer "bitkiydi", birer ağaç, birer fidan belki birer çiçek.

Mia ve Kia: Neler oluyor Kina, biz neredeyiz, hangi bölgenin içerisindeyiz?

Kina donuk ses tonu ile cevapladı, “bitkisel yaşamsınız, bitkisel hayatsınız!”

Versiyon 2

Kahve masasında gözler kenetlendi iştahlar kabardı. Kina sandalyesinden mermer zemine devrildi. Mia ve Kia epifiz bezine arzu ve meraklarıyla Kina’nın da istek ve davetiyle üçüncü gözünden içeriye doğru emildi. Kina bayılmıştı. Kia ve Mia epifizin içinde Kina'nın ayılmasını beklemeye başladılar. Kina ayağa kalktı, artık göremeyeceği aşıkları epifiz bezinin içinde hissetti. Yönlendirme kime aitti. Bilinmiyordu. Kina seradan dışarıya çıktı, eşofmanını grunge elbiseye dönüştürdü, sırt çantasını kaptı, evi terk etti ve en yakın ormana doğru yola koyuldu. Ormana vardığında serçe parmağıyla kirli hanım, fındık, kamelya, geven patlak, turna gagası, yanar döner, ada karanfili, fırıldık, çadır perçemi, kevke, eşek dikeni, ortanca, öksüz oğlan, müşgülüm, kan damlası çiçeklerini okşadı. Ormanın içinde süzülen ortalarında dolanan ala doğan, batağan, çütre, çiğdeci, florya, mezgeldek, pufla, taşkızılı, karaboyunlu, ötleğen, paspaş pakta kuşlarını ateşlediği sigara eşliğinde seyretti. Sigara izmarit olmadan ormanın tam ortasına yaklaştı. Yüzünde güller açtı. Çantanın içinden molotof kokteylini çıkarttı, ateşledi en yakın çam ağacına var gücüyle fırlattı. Orman kısa zamanda bir alev küpüne dönüştü, ormanın ortasında dolanan kuşlarla beraber kül oldu. Kina aldığı zevkin tadını çıkartmak için bir orgazm sigarası ateşledi. İçine çektiği ilk nefeste epifiz bezinin içinde kıvranmaya başlayan aşıklardan Mia sadece “Kia?” diye seslenebildi. Mia'yı hisseden Kina cevap verme isteği bile duymadan halen tüttürmekte olduğu sigara eşliğinde dönüş yoluna doğru yola koyuldu.

Versiyon 3

İlk ve tek cobu yiyen Kina’ydı. Hiçbir yerin ortasındaki göle doğru, hastane atık kamyonları, polis çemberi altında göle doğru polis izni olmayan protesculara doğru yaklaşmaktaydılar. Kameralar karnına aldığı darbeden dolayı diz çökmüş kadının etrafını sardılar. Kina ana haber bülteninin ilk haberi olacağından emindi. Yandaşlardan biri genç kadını ayağa kaldırdı. Kina arkasını döndü, geriye doğru ”Gölü çember altına alın!” diye bağırdı. Sesi göklere yükseldi, protestocular gölü çember altına aldı, pankartlarını açtılar. Kameralar çembere yaklaşırken Greenpeace şiirleri okunuyordu. Maskesiz polisler daha fazla kameralara yakalanmamak için geri döndüler, kamyonlar u dönüşlerine başladı. Yüzlerce Greenpeace üyesi çember şeklinde birbirlerine sarıldı. Çember yavaş yavaş dağıldı. Kameralar ortadaki kadına doğru yaklaştı, klişeleşmiş konuşmalar kameraya çekildi. Kina, Rover'ına atladı vitesi taktı. Mia ve Kia kavram kısır döngüsünde kayboluyorlardı. Kina bir yanılsama mıydı? Kina'nın epifiz bezininin hasar görmüş ihtimali olabilir miydi? Kina’nın gözlerinden görülen olgular birer sanrı olabilirmiydi. Kina’yla iletişime geçmek için henüz erkendi, zaten Kina da geçen zaman diliminde iletişim kurmaya yanaşmamıştı. Bu durum Mia ve Kia da tedirginlik yaratıyordu ama bastırabiliyorlardı kafeslenme duyularını. Aşıklar bir kez daha düşündü. Temas kurmak yerine suskun kalmak doğru olan seçenekti.

Versiyon 4

Kahve masasında gözler kenetlendi iştahlar kabardı. Kina sandalyesinden mermer zemine devrildi. Mia ve Kia epifiz bezine arzu ve meraklarıyla Kina'nın da istek ve davetiyle üçüncü gözünden içeriye doğru emildi. Kina bayılmıştı. Kia ve Mia epifiz bezinin içinde Kina'nın ayılmasını beklemeye başladılar. Kina ayağa kalktı, artık göremeyeceği aşıkları epifiz bezinin içinde hissetti. Yönlendirme kime aitti bilinmiyordu. Kina seradan dışarıya çıktı, eşofmanını, tshirt mini etek ve uzun bota dönüştürdü, bara doğru yola koyuldu. Ucuz ahşap masaların üzerlerindeki bazıları temiz çoğu balgam ve çiğneme tütünü tükürüğüyle dolmuş bardak ve şişeleri topladı, bulaşık makinesine doldurdu, tuşa bastı, rengi kirden atmış bezle barın tozundan ziyade çamurunu silmeye başladı. Barın köşe başında takım elbisesi altındaki adam viski kadehini kavradı.

Titreyen sağ el ancak otuz saniye dayanabildi, pes etti, bardağı barın üzerine bıraktı. Bir müddet bekledi neyi beklediğini bilemeden, alkolizmin en son noktasına gelmiş adam. Bardağı tekrar kavradı titreyen sağ el yukarıya, adamın başı ise aşağıya doğru eğilmeye başladı, sonuç alamadı. Adam kan kırmızı rengindeki kravatını çözdü sol eliyle, sağ elinin bileğine iyice doladı. Kravatı boynunun arkasından geçirdi sol eliyle kravatın diğer ucunu aşağıya doğru çekmeye başladı. Kadeh sonunda ihtiyarın dudaklarına kavuştu, tek yudumda viski kana karıştı. Yoksunluk diye adlandırdığı zayıflık, iradesizlik kavramlarını geçici bir süre, bir sonraki krize kadar, karşıt anlamlarıyla hissetti.. Alkolizmin son oyunu, son numarasını seyreden Kina alaycı, aşağılayıcı şekilde güldü.

Bar bir süre sonra doldu ama taşmadı. Kalabalığın alt yazıya ihtiyacı vardı. Şayet bir filmin sahnesi olsaydı, kulak zarlarını dalgalandıran en yüksek volüme taşınmış müzikte filmi seyredenlerin müşterilerin konuşmalarını duyabilmeleri imkansızdı. İlerleyen saatlerde 120 kiloluk, ter kokusu on metreden alınabilecek, kamyon şöförü olduğu her halinden belli olan adam bara yaklaştı. Kina'dan 500cc’lik şişe bira istedi. Sişenin içindeki metil alkolle harmanlanmış, arpalanmış, mayalanmış sıvıyı fondipledi. Teşekkür etmek için elini uzattı, tokalaşırlarken Kina'nın avucuna bir kağıt parçası tutuşturdu, Kina reddetmeden kağıdı mini eteğinin arka cebine soktu. Bar kapandı, Kina otoparka doğru yola koyuldu, kağıtta yazan plakayı aramaya başladı. Kamyondan içeri girdi, iki yüz doları çorabına sokuşturdu. Kamyonun şöför koltuğunun hemen arkasındaki yatağa geçtiler, sado mazo seks başladı, Mia ve Kia’nın tecavüze uğraması da aynı anda gerçekleşiyordu.

Hastanede, yoğun bakım ünitesinde makineye bağlı bitkisel hayata girmiş hastaların monitörleri aynı anda çınlamaya başladı. Doktorlar ordusu etraflarını kuşattı. Mia ve Kia'nın kalpleri durmuştu. Elektromanyetik kalp masajı ancak kırk saniyede kalpleri düzene soktu. Tecavüz sonlanana kadar.

Versiyon 5

Kahve masasında gözler kenetlendi, iştahlar kabardı. Kina sandalyesinden mermer zemine devrildi. Mia ve Kia epifiz bezine arzu ve meraklarıyla Kina'nın da istek ve davetiyle üçüncü gözünden içeriye doğru emildi. Kina bayılmıştı. Kia ve Mia epifiz bezinin içinde Kina'nın ayılmasını beklemeye başladılar. Kina ayağa kalktı, artık göremeyeceği aşıkları epifizinin içinde hissetti. Yönlendirme kime aitti bilinmiyordu. Kina, seradan dışarıya çıktı, eşofmanını, kendisini en seksi hissettiği transparant elbiseye dönüştürdü, Roverına bindi, çöle doğru yola koyuldu. Tisa'nın karavanını aramaya başladı, yarım saat sonra buldu, karavanın yanına park etti. Beyni kavruk toprağı bulamış Tisa’yı es geçti, karavanın içine girdi Kato ve Nisa'nın cansız bedenlerini hüzünle seyretti. Karavanı terk etti, jipin bagajını açtı, dört adet molotof kokteylini çıkarttı. İlk sırayı Tisa alıyordu. Kokteyli ateşledi, Tisa'nın üzerine savurdu, geri kalanları ise karavana. Tisa ve karavanın kül olmasını beklemeden jipine bindi asfalta doğru yola koyuldu. Roverı tepenin altına park etti. Calvin Klein marka çantasını omuzuna giydirdi, topuklu ayakkabılarını çıkarttı, 500 metrelik tepeyi tırmandı, alçak ağaç bitki örtüsünün arasına gizlendi. Cam evi sabırla gözetlemeye başladı. Evin kapısı açıldı, kadın dışarı çıktı. Elinde susturucusu olan tabancayı ağaçların arasında halen saklı haldeyken ateşledi. İlk iki ıska geçti, üçüncü mermi Nina'nın yüreğine girdi. Kina emin olmak için on dakika bekledi. Hedefine ulaşmıştı. Nina artık terki diyar eyleyenlerin karavanında yerini almıştı. Hızla tepeden aşağı indi, transparan elbisesine yapışmış yaprakları, dalcıkları silkeledi, topuklu ayakkabılarını giydi, Rover'ına bindi. Darmaduman olmuş saçlarını fırçaladı. İki saat sonra malikanenin içine girdi. Merdivenlerden inmekte olan adam orta yaşını çoktan devirmiş adam gülümsemeye başladı. Greenpeace'in başkanı, oğlunun katili olan Cyro Kina’ya sarıldı. Vakit kaybetmek istemediler. Birbirlerinin kıyafetlerini şehvetle çıkardılar.

Versiyon 6

Kahve masasında gözler kenetlendi, iştahlar kabardı. Kina sandalyesinden mermer zemine devrildi. Mia ve Kia epifize arzu ve meraklarıyla Kina'nın da istek ve davetiyle üçüncü gözünden içeriye doğru emildi. Kina bayılmıştı. Kia ve Mia epifizin içinde Kina'nın ayılmasını beklemeye başladılar. Kina ayağa kalktı, artık göremeyeceği aşıkları epifizinin içinde hissetti. Yönlendirme kime aitti.

Bilinmiyordu. Kina seradan ayrılarak eve girdi. Eşofmanını çıkarttı. Yatağa uzandı. Uykusuna daldı. Rüyalar alemi olan "hipofiz" bezinin aktif hale geçtiğini algılayan Mia ve Kia hipofiz bezine geçiş yaptı. Kina ormanın içinde yürürken çiçekleri, bitki örtüsünü, ağaçları serçe parmağıyla okşarken biran duraksadı. Ellerinde iki kavanoz vardı. Kargo pantolonunun cebindeki derinliği olan kapları çimin üzerine yatırdı. Kavanozların kapaklarını açtı, cımbızını çıkarttı, kavanozun içerisindeki, ascaris lumbricoideslerienterebiusları, ankilostomaları, dyostomaları, askaritleri, oksiyürleri, vvucheria bancroftileri yassı solucanları, yuvarlak solucanları, halkalı solucanları, sığır tenyalarını, domuz tenyalarını, köpek tenyalarını, balık tenyalarını özenle çeşitli boylardaki cımbızları ile kapların içlerine yerleştirdi. Pantolonun diğer cebine yöneldi. Farklı boyutlardaki enjektörleri sıralarıyla dizdi. Her bir solucanın, herbir tenyanın her bir kurtun kanını enjektöre çekti. Ana enjektöre ise kanları boşalttı.

Kurt, solucan, tenya kanı dolu ana enjektörü sallamaya başladı. Cebinden sarı lastiği çıkarttı, koluna doladı, enjektörün içini tamamiyle dolduran kanı damarından içeriye pompaladı. Hızlı bir şekilde ölü solucanlar, kurtlar, tenyalar dahil çimin üzerindeki herşeyi toparladı. Ellerini kavanozlardan kurtarabilmek için baldırlarının sağ ve sol taraflarında bulunan uzun, derin cepleri zorladı, kavanozlar cepleri kabarttı. Ormanın derinlerine doğru ilerlemeye başladı. Kollarını açtı. Sekiz parmağını avuçlarının içine sakladı. Serçe parmağı ile ağaçları, çiçekleri, bitki örtüsünü okşamaya başladı. Her bir dokunuş, her bir temas haşlıyordu. Yanmıyordu ağaçlar, buharlaşıyordu. Alevlenmiyordu çiçekler siyah küfe dönüşüp tozlaşıyorlardı. Kina acele etmiyordu. Hareketleri ağır çekim seviyesindeydi. Haz alıyordu. Şevk duyuyordu Huzur buluyordu ve bu huzuru ormanı yok edene kadar yaşadı.

Versiyon 7

Kahve masasında gözler kenetlendi. Mia, şiddetin bulaşıcı bir hastalık olduğunu, Kina'nın gırtlağına dayadığı ekmek bıçağı sayesinde fark edebildi. Belkide erken davranan o olsaydı bıçağı Kina'nın yüreğine saplamıştı. Kina'yı Kina'nın gözlerinden versiyon versiyon görmek, aşıkların tehdit yaratan varlığın,

insanoğlu'nun olduğu kararı belleklerine iyice kazınmıştı. Bıçak şah damar üzerinde dans etmeye başladığı anda, Kina savunmasını nefes nefese anlatmaya başladı.

Kina: Size epifiz ve hipofiz bezlerinin güneş patlamaları gibi etkenler yüzünden, negatif enerjiler, hisler, duyular yaşattığını anlatmıştım. Sizi hissettim! Sanrılarınızı, ağrılarınızı, çırpınışlarınızı, kıvranışlarınızı. Sadece ilk versiyon gerçek olan, yani bitkisel hayatta olduğunuz ve birer bitki olduğunuz gerçeği. Sonralarında neler olduğunu bilmiyorum, sadece acınızı hissedebildim. Var oluşlarınız yoğun bakımdaki var oluşlarlarınızla karşılaştığı anda, sağ ve sol hemosferleriniz yani algı köprüleriniz maruz kaldığı darbe sonucunda algılama köprüleriniz aşırı derecede şiddet altında çöktü. Geçen kısa zaman diliminde epifiz bezimin içerisindeyken sadece yoğun bakıma uğradık, geri kalan zaman diliminde seradaydık evimdeydik. Bezime girişiniz beni hem manevi hem de fiziksel anlamda çok yordu hatta çökertti. Kımıldayacak halde değildim. Siz bir rüya içerisindeydiniz! Siz bir rüyanın rüyasının içerisindeydiniz! Dinle Kia, bıçak gırtlağıma dayalı, bana inanmıyorsan kes! Hastaneden sonra bıçağın gırtlağıma dayanmasına sebep olan şeyler her ne ise, siz epifizimin içerisindeyken, siz size göre yaptıklarımı yaparmıydım. Beni ve benim dünyamı siz kendi gözlerimden izlerken her hangi yanlış bir şey yapmayı düşünsem, sizce bunu gerçekleştirecek kadar aptal mıyım? Lütfen Kia, rüya içerisinde gördüğün rüyayı algılamaya çalış.

Kia'nın bıçağı sarsılmaya başladı. Atılan ince çizik Kina'yı kanattı. Mia dökülmüş leylak yaprağını kaptı Kina'nın boynuna tampon yapmaya başladı. Kia hala şiddet ataklarına yenik düşmekteydi. Elindeki bıçakla seranın içerisinde mekik dokurken kendi kendine konuştuğunun farkında değildi. Bıçağı mermer duvara savurdu. Tampona devam etmekte olan Mia endişeyle aşık olduğu adama baktı. Kia Kina'nın gözlerine iyice yakınlaştı.

Kia: İspat et! Fiziksel ispat! Bizi hemen tepeye, tepenin üzerinde yaşayan öldürdügün kadının cam evine götür.

Mia çizik atılmış bölgeyi bandajladıktan sonra Rover'ına bindiler. İlk kez Kia Mia'nın yanında değildi, yanında oturmuyordu, Kina'nın yanında oturuyordu ve bir an olsun bir nebze olsun şiddete yenik düşmüş gözlerini gözlerinden ayırmadı. Kina nereye ve kime gittiğinin farkındaydı. Pek sıklıkta olmasada Nina'nın iki yüzlü akşam yemeklerini red etmemişti. Cam eve patika yoldan yaklaştılar. Rover'ın motoru duyulmasın diye uzağa park etti. İkiyüz metre ötelerindeki eve akşamın ilerleyen saatlerinde biran evvel ulaşabilmek için koşar adımlarını savuruyordu. Mia ve Kina yetişebilmekte zorlanıyordu "yirmi beş yaşındaki bitkiye". Mia bir şey fark etti. Hiçbir zaman elini bırakmayan ağacın avuçları avuçlarına kenetli değildi. Ürperdi Mia, cam eve doğru yaklaşan "çiçeğe" yetişebilmek için var gücü ile koşmaya başladı. Cam evin yatak odası hariç tüm ışıkları sönüktü. Kia kapıları yokladı, kilidi açık unutulmuş mutfak kapısından içeriye, oradanda yatak odasına girdi. Yatağa uzanmış kitap okuyan kadının yanına olabildiğince yaklaştı. Epifiz bezi içinde öldürülen kadın hayattaydı. Derin bir nefes aldı, evi terk etti, Rover'a bindiler. Dönüş yolunda Kia Mia'nın avucunu kavradıkça kavradı. Seraya girene kadar Kia'nın ağzından tek kelime çıkmadı. Tekrar kahve masasının metal soğukluklarını sırtlarında hissettiler. Mia söze girmedi bir saat boyunca. Kina sorguya çekilendi. Versiyonlar içerisinde "Döngüdeki!" gerçekleşenleri Mia ve Kia'nın "gece!" yürüyüşlerindeki tanık olduklarını ekledi. Kia'nın varsayımları yoğunlaştı. Gözlerindeki korku ve endişeyi hapsetti. Önce anlatmış olduğu döngüyü sorguladı. Kina evet dercesine başını öne doğru salladı. Sonra sıra gece yolculuklarına geldi, Kia soruyu sormadan Kina “Evet...Evet...” diye cevap verdi. Kia gözlerini iyice açtı ve yüreğine ağır gelen soruyu sordu,

Kia: Daha...ötesi...var mı?”

Kina: Evet...var! Izdırabın ötesi! Ama inan duymak, öğrenmek istemezsin!

Kia: Dene?

Kina: Sadece bir tane.

Kia, Mia'dan serayı bir müddet terk etmesini rica etti. Mia seranın dışına çıktı.

Kina: Evet var Kia! Çocuk pornosu. Erişkin bir erkeğin henüz on yaşında olan bir kız ya da erkek çocuğuyla zorla cinsel ilişkiye girerken video denilen görsel olan herşeyi emip-içine çekebilen alet tarafından kaydedilmesi. Televizyon diye adlandırılan cihaza videoya emilen görüntünün yansıması-aktarılması sonucu insan ya da insanların sapık-sapkın gözlerine, ruhlarına, benliklerine yansıması, aktarılması. Sonrasında televizyondan yayılan görüntünün seyreden insan ya da insanların, kadın erkek fark etmez, masturbasyon yaparak orgazm olmaları.

Kia, Mia'nın kalkmış olduğu sandalyeye sert bir tekme attı. Ayağa kalktı, avcu ile ağzını kapatmak zorunda kaldı, kusmamak için seranın dışına kendini zar zor atabildi. Toprak olmayan bir bölge aradı, beton zemini gördü. Dizlerinin üstüne düştü. Ağzı açıldı. Küf, kurum, zift kusmaya başladı. Mia, Kia'nın yanında diz çöktü, aşkına sarıldı, Kia başını Mia'nın omzuna yasladı. Mia, Kia'nın saçlarını Kia kendini toparlayana kadar bir saat boyunca okşadı. Yeryüzünde insanoğlu olmak çok zordu. Bitki olmak, bitki olarak her an tehditi hissederek yaşamak ise imkansızdı Seraya varmaları, içeri girebilmeleri yarım saat sürdü.

KAYNAK

Kia, başını musluğun altına yatırdı. Akan soğuk su dinginleştiriyordu çınarı. Seranın mutfak bölümünde halen açık olan mutfağın biraz ötesinde, Kina yeni daldan düşmüş portakalları ve narları mikserliyordu. Mikserin çıkarttığı ses Kia'yı rahatsız etti,

Kia: Lütfen durdurur musun şu sesi?

Başını musluğun altından kaldırdı, saniyeler süresince akmakta olan suyu seyretti. Musluğun sol vanasını kapattı, sonra tekrar açtı, sonra tekrar kapattı. Kina'ya "suyun asıl-ana kaynağı nerede?" diye sordu.

Kina: Tepelerin arkalarında, tepelerin arkalarındaki tepenin en üstünde kurulmuş bir bina...

Kia, kahve masasındaki kağıda, istek listesine, en başında yer alan oksijeni hapis altında tutabilecek taşınabilir çantayı yazdı. Diğer isteklerini yazarken Kina’yla konuşuyordu.

Kia: Biz bir yolculuğa çıkacağız, belki uzun, belki kısa, belki de dönüşü olmayan bir yolculuğa.

Hiçbir ihtimali atlamadan, göz ardı etmeden listesini tamamladı Kina'ya uzattı. Kina gözden geçirdi. Bazı istemler anlam taşıyordu, bazıları ise anlam

olgusundan çok uzaklardaydı. Kia “hemen...hemen!” diyerek genç kadına endişeyle dolup taşmış gözlerini uzattı.

Kina seradan çıktı Roverıyla yola koyuldu. Mia sormak istedi, soracaktı ama gözlerini kapamış, derin nefesler alan, ruhu çöküntüye uğramış aşkını kendine özel sessizliği ile baş başa bırakmak istedi. Rover park etti. Kia Mia’nın elinden tuttu, duvara savurduğu ekmek bıçağını yerden aldı, bıçağı kemer ve pantolonun arasındaki dar bölgeye yerleştirdi. Mia endişelendi. Kia'ya tam bir şey soracakken Kia avucunu var gücü ile kavradı. Mia soramadığı sorunun cevabını almıştı. Kina tam bagajı açacakken Kia ses tonunu yükselterek “boşaltma, bırak kalsın, hemen şehri terk etmemiz lazım“ dedi. Arka koltuğa oturdular, Rover'ın bir dakika önce susmuş motoru tekrar ses çıkartmaya başladı. Kina “nereye gidiyoruz” diye sordu, Kia öfke akıtan ses tonuyla “olgunun dışına, bölgenin dışına, şehrin dışına, uçsuz bucaksız ormanın olduğu diyara. Bizi taşı. Bizi en büyük ormana götür!” dedi. Altı saat sonra hektarlar üzerine hektarlar eklenmiş devasa ormana vardılar. Kina bagajı açtı. Kia, sırt çantası ve oksijen tankını sprey boyaları püskürterek ormanın renkleriyle boyadı, kamufle etti. Bagajdaki isteklerini çantaya yerleştirdi, Mia'nın sırtına giydirdi. Dikdörtgen şeklindeki tüm sırtını kaplayan oksijen tankını sırtına kuşadı. Kina’yla vedalaştılar. Ucu bucağı olmayan ormana giriş yaptılar.

Yaklaşık dört yüz metre sonra patlak tarlasının önünde durdular. Kia oksijen tankını çıkarttı, Mia'dan sırt çantasını açmasını istedi ve Mia'yı uyardı.

Kia: Biraz sonra gerçekleştireceklerim için önce senden, sonra patlak'lardan özür diliyorum. Şimdi lütfen beni yalnız bırak ve çam ağacının arkasına saklan. Hislerini duyularını kapatmaya çalış!

Mia, sözü dinledi, sırtını çam ağacının arkasına yasladı. Kia, his ve duyularını kapattı. Kapatmak zorundaydı. Sırt çantasının içinden havanı ve jelatin torbayı çıkarttı. Torbanın içerisindeki yiğido, ceneviz, vuslat, ceylin, ardıç, semen lini, keten tohumlarını az miktarda havana boşalttı. Bıçağını çıkarttı. Patlak tarlasının

içine girdi. Çiçekleri yolmaya, gövdelerin ortasından kesmeye, köklerini topraktan çekip çıkarttıktan sonra,sadece kökleri çiçeklerin dallarından ayırmak için kesmeye başladı. Bir yandan kesiyor, diğer yandan siyah keten ceketinin ceplerine dolduruyordu.

Patlak tarlasından ayrıldı, en yakın çam ağacına yöneldi, ağacın kabuğunu bıçağıyla kesti, cebine koydu. Bir zamanlar yaşayan olanları ceplerinden havanın içine boşalttı, varoluşundaki polenleri havanın içine üfledi. Polenlerin uçuşmalarına vakit bırakmadan tokmakla dövmeye başladı. Karışımı likit haline getirmesi on dakikasını almıştı. Duyularını bastırabilmişti. Hislerini bastırabilmişti. Göz yaşlarını ise bastıramamıştı. Çantasından enjektör çıkarttı. Havanın içindeki likidi enjektörün içine emdi. Oksijen tankının hava kaçırmayan, hava almayan özel kapağını açtı. Tamamıyla dolmuş olan enjektörü tankın içine boşalttı. ”Mia” diye seslendi, cevap alamadı. Çam ağaçlarının arkalarına doğru koştu, şanslıydı, solmaya kan kaybetmeye başlayan Mia'ya sarıldı. Aklını başına topladı, sırt çantasından oksijen maskesini çıkarttı. Maskeyi tanka bağladı, hızla Mia'ya maskeyi giydirdi. Henüz kendinden geçmemiş bilindik sesler onları uyandırdı. Bu sefer on kişiydiler. Kia ayağa kalktı. Motorlu testerecilerden en yakınındakinin üzerine doğru donuk gözlerle yürümeye başladı. Hatırlıyordu kabus diye adlandırabileceği geceyi. Eve doğru dönüşlerini bulabilmek için duvarlara sürttügü gülün kırmızı rengini. Geriye dönüp bakmamıştı ama duyumsamıştı dökülen sıvaları, açılmış deliği, ortasından ikiye ayrılan duvarı. Avucu ile göğsünden itekledi ilk kesiciyi. Saniye içerisinde karardı bedeni, kurumlaştı, toza dönüştü. Diğer motorlu testereler çenelerini kapattı. Dokuza düşmüş biçiciler dondu kaldı. Kia işini kısa bir zaman diliminde sona erdirdi. Bulundukları alanda çalıştırılmalarını bekleyen çime düşmüş on adet testereden başka hiç bir şey yoktu. Mia hayret içindeydi, ”Neler oluyor Kia?” diye haykırdı. Kia’nın dudaklarından ”bende bilmiyorum” cevabı aktı. Dakikalar boyunca Mia'ya anlam yoksunluğu içerisinde sımsıkı sarıldı. Mia “kavaklar!” dedi serçe parmağıyla herbirini işaret etti. "Kanıyorlar!" diye ekledi. Kesiciler sanki bir seramoni uygulamışlardı kavakların gövdelerine. Senkronize bir şekilde kesmeye başlamışlardı yüzlerce yıllık gökleri okşayan gövdelerini. Kia yakınlaştı. Ziyan etmemesi gerekeni bir miktar ziyan etmek zorundaydı. Gövdelerini oldukça derine testerelemişlerdi kırmızı enseliler. Çantayı açtı püskürtme hortumunu artık kokteyl diye adlandırılabilecek aynı zamanda oksijen içeren tanka monte etti. Kavakların yarıklarına tankın içerisindeki havayı püskürtmeye başladı. Kavakların yarıkları kapandı. Mia, Kia’nın serçe

parmağını öptü. Kia, kaynağa ulaşabilmek için harita diye isimlendirilen çizelgeye baktı. Bölgeye doğru yola koyuldular.

Dolunay ormanı boyuyordu. Kuzey batı yönünde yaklaşık yarım kilometre ötelerinde ışıldayan bir nesne gördüler. Nesneyi merak edip kuzey batı istikametine doğru yola koyuldular. Nesne sarmaşıklar tarafından sanki bir battaniye ile sarılmış bir kulubeydi. İyice yakınlaştılar dolunayın eşliğiyle. Pencereden içeri baktılar, tüm pencereler açıktı. Kulübenin içerisindeki ihtiyar aşıklar yüzlerinde gül açmış mutluluğun eşliğinde vazolarının içine yerleştirilmiş kirli hanımları, turna gagaları, fırıldıklar çadır perçemlerini, laleleri, leylakları, papatyaları, gülleri suluyorlardı. Birbirlerine sarıldılar. Sırada akşam yemeği vardı, ihtiyar adam salonu terk etti kısa bir süre sonra elindeki çuvalla salona geri döndü. Salonun kırk metrekarelik bölümünü zeminde boş yer bırakmadan buğdayla boyadı. Pencereye yaklaştılar, kendilerine özel melodilerini ıslıkla çalmaya başladılar. Geri çekildiler. Kanepeye oturdular, yaklaşanları gördükleri anda gözlerinin ışıldamaları dolunayın ışıldamalarına eşlik etmeye başladı. Pencereden içeriye ilk süzülen alf oldu, alfi asıl takip etti. Bir dakika sonra salonda ateş, cabbar, pamuk, papi, cino, cincan, oğluş, fifi, hira kuşları aşıkların üzerinde dans etmeye, ıslıklarıyla şarkılar söylemeye başladılar. Aşıkların zevkten, mutlululuktan içleri geçti. On dakika sürdü teşekkür seramonileri, akşam yemeklerine oturdular. İştahla buğday renginin zemindeki boyasını sildiler. Kanepedeki yüzleri papatya açmış ihtiyarlara gülümsediler, gülümsediler. Kahvaltı saatinde görüşmek üzere dercesine melodiyi çaldılar. Salonu yavaş yavaş terk ettiler. Ormanın dallarında uykularına çekildiler. Mia Kia'ya sarıldı. Uzun bir süre sonra ilk defa yüzlerinde gülücükler açtı. İhtiyar aşıklar birbirine sarıldı, salondan yatak odalarına geçtiler. Kaşık pozisyonunda yüzlerindeki tebessümle uykularına daldılar.

Haritayı takibe koyulan Mia ve Kia'nın tebessümleri de şafak vaktine kadar yüzlerinden ayrılmadı, ruhlarını bırakmadı.

Güneşin yüceldiği anda Kia cebinden pusula ve haritayı çıkarttı.

Kia: Az kaldı Mia. Akşam üstü kaynağa varmış olacağız

Tepeleri devirdiler. Takiben bir diğerini ve bir başka diğerini. Güneş yeni çökmüştü, ay tırmanışa geçmişti. Mia ve Kia, kaynağın otuz metre ötesindeki bitki örtüsüne konuşlanmışlardı. İki iri yarı güvenlik ana kapının önünde hararetle konuşuyorlardı. Mia, kulak kabarttı, duyduklarını anlayamadı, zaten anlamasına da hiç gerek yoktu. Konuştukları konu futboldu! Dolunayı bulutlar kapattı. Bu gece dolunay Kia ve Mia'nın tarafını tutuyordu Güvenlik görevlilerinden biri kapıyı açtı, "su" ana şebeke merkezinin içine girdi. Kapıyı kapatma ihtiyacı duymadılar. Bir müddet sonra izmaritini kuru toprağa fiskeledi, çalılara doğru yanaştı, idrar torbasını boşalttı. Zaman diliminde Mia ve Kia bodrum kata inmeye başlamışlardı. İnsan oğlunun şebeke, kaynak diye adlandırdıkları ana memba borusunu keşfetmeleri yarım saatlerini aldı. Oksijen tankı ve sırt çantası bedenleri terk etti. Kia çantanın içerisinden ingiliz anahtarı ve otuz santimetre uzunluğundaki bombe enjektörü çıkartıp, ingiliz anahtarıyla ana vananın yanındaki iri somunu söktü, enjektörün bağlı olduğu hortumu oksijen tankına giydirdi. Sökülmüş somunun altında kapak görevi yapan plastiğin kalınlığını serçe parmağının yardımıyla ölçtü daha fazla vakit kaybetmedi. Enjektörü plastik objeye sapladı, enjektörün iğnesi memba suyunun içine girdi, Kia oksijen tankının vanasını bir daha kapatmamak üzere açtı. Bir saat sonra tank boşaldı, Kia hızla aparatları söktü, somunu giydirdi. Merdivenlerden hızla giriş kapısından çıkış yapabilmek için tırmandılar. Kapı kapalıydı ve bu durum üç saat boyunca değişmeden kaldı. Vardiyasını yeni almış güvenlik, merdivenlerden aşağıya inmeye başladığında, kapının dışına başlarını uzattılar, iyice kolaçan ettiler. Bölgede oksijen tankını ya da sırt çantasını görebilecek kimse yoktu. Tepeden aşağıya doğru koşmaya başladılar, buharı tüten siyah rengindeki olguya varmadan hemen önce durdular, diz çöktüler, toprağı avuçladılar, tankı ve çantayı derine gömdüler. Kendilerini otobanın ortasında beyaz, sarı çizikler atılmış zeminde seraya doğru uykusuz adımlarını atmaya başladılar.

Sadece dört gün sürdü. Şehir binbir çeşit çiçek ,bitki ve ağaççıklarla cennet rengine boyanmıştı. Kaçınılması, uzak durulması gereken geceler ise kristal kadar berrak ay kadar temizdi. Geri dönüşüm Kia'nın ve Mia'nın beklemediği şekilde gerçekleşti. Memba suyu etkisini kaybettikten sonra insan oğulları

dejenere oldu. İlk geri tepki yazarın odasından geldi. Takılmış plak emsali bir yazar için yeryüzündeki en korkunç şey beyaz, boş bir dosya kağıdıdır. Üç gün boyunca tohumladığı, gübrelediği, suladığı, serçe parmağı ile okşadığı bonzai ağacının yapraklarını özenle ve yavaş yavaş, parmakları arasındaki pas tutmuş cımbız aracılığı ile yolmaya başladı. İki saat sonra ağacın sadece koyu kahverengi tonundaki gövdesi kalmıştı. Yazar tüm yaprakları klozete boşalttı, sifonu çekti. Halen "bir yazar için" cümlesini tekrarlarken isviçre çakısıyla bonzai ağacını tüketene kadar ağacın gövdesini çakının bıçak kısmı ile soymaya başladı. Soyulmuş kabukcukları, ağacın kökünü ve vazonun içerisindeki toprağı tuvalete bocaladı. Sifonu beş kere çekti. Daktilosunun başına oturdu, sesini yükselterek, ”bir yazar için yeryüzündeki en korkunç şey beyaz, boş bir dosya kağıdıdır” derken, daktilodan boş dosya kağıdına mürekkep akıtmak için çabaladı. Başaramadı. Ömrünün geri kalan bölümünde bir kelime dahi yazamayacaktı. Haber bültenleri, dejenarasyona eşlik eden toplu histeri krizleri diye geçiştiriyorlardı dördüncü günde olan bitenleri. Vali, emir veremezdi, verilebilecek bir emir yoktu. Polis müdahale edemezdi, müdahale edilecek bir şey yoktu. Kendilerine ait olan gülleri kezzaplamak, kendilerine ait olan leylakları asitle sulamak, zambakları tinerle yıkamak, çam ağaçlarını katranla boyamak suç sınıfına girmiyordu. Şehir denilen olgunun içerisinde tüketiciler bu kez kendilerine ait olan var oluşları tamamıyla tükettiler.

Versiyon 8

Ön sevişmeleri yirmi dakika sürdü, sevişmeleri ise bir saat. Kirli rüyalarına daldılar. Gözlerini açtı Kina. Cyro'nun gümüş rengindeki saçlarını okşadı. Cyro uyandı. Kahvaltı masasında en merak ettiği soruyu sordu:

Cyro: Mia ve Kia epifiz bezinin içerisindeyken Nina'nın hayatta olduğunu kanıtladın?

Kina: Çok basitti. Kia bıçağı gırtlağıma dayadığı anda onların kendi bedenlerini gördükten sonra hemosferlerin çöküntüye uğradıklarını ve algılama mekanizmalarının hasara uğradığını, bir rüyanın içerisindeki bir diğer rüyada döngü yaşadıklarını söyledim ve inandılar. Ve Nina'yı canlandırıp gözlerinin önüne sunmaya gelirsek. Açıkçası beni çok yoran bir zaman dilimiydi! Jipimle Nina'nın cam evine doğru yola koyulduğumuzda, ilk işim Mia ve Kia’yı üçüncü gözümün içine epifiz bezimin içine emip biran evvel hipofiz bezine yani rüyalar alemine yollamak oldu, yoksa epifize emildiklerini fark edeceklerdi. Bu zor olan kısmı atlattıktan sonra rüyalarının içine girip görmek oldukları rüyaları silip yeni rüya yaratmam gerekiyordu. Algı köprülerimi-hemosferlerimi mümkün olabildiğince açıp Nina'nın evine girdim! Kia, Nina'yı seyrederken aslında Nina'yı seyreden bendim. İşte tam o sırada kendi hipofiz bezime girdim ve yeni bir rüya yarattım. Nina öldürülmemişti hayattaydı ve Kia bunu dakikalar boyunca seyretti, yönetimi tamamiyle bana ait olan rüyasında. Geri dönüş için direksiyonun arkasına geçer geçmez onları önce hipofiz bezimden epifiz bezime yolladım. Saliseler geçmeden Mia ve Kia'yı üçüncü gözümden dışarıya fırlattım. Hiç bir şeyden şüphelenmedi geri zekalılar. Hiç bir şeyden!

Öğleye kadar havuz başında martini içtiler. Cyro, "Biraz uyuyacağım" dedi ve yatak odasına çıktı. Kina bir saat daha kızardıktan sonra duşa girdi. Malikanenin her bir köşesini biliyordu ama bodruma hiç inmemişti. Karanlık ve klostrofobi

korkusunu bastırdı. Bodrumun en sonundaki toz pas içindeki sandığı açtı. Sandık nemden zedelenmiş fotoğraflarla doluydu. Kina titreyen parmaklarından düşecek olan fotoğrafı içgüdüsüyle kavradı. Bir adam oturuyordu koltukta. Adamın kucağında sekiz on yaşları arasında bir erkek çocuk oturuyordu. Adamın adı Cyro çocuğun adı Tisa'ydı. Yüzlerce fotoğrafın derinlerine indi Kina. Fotoğraflara hızla bakıp etrafa savuruyordu. Bir fotoğraf gördü. Elleri artık dokunabilme yetilerini kaybetmişti. Fotoğraf yere düşmüştü. Gözlerini iyice yakınlaştırdı. Bir adam vardı kumsalda, adam altı yaşındaki kız çocuğunun yanağından öperken fotoğranlanmıştı. Adamın adı Cyro, kız çocuğunun adı Kina idi.

Kina kayıplara karıştı. Fotoğraflar aklını almıştı. Kendisini toparlamaya çalıştı, toparlayamadı. Merdivenleri yatak odasına çıktı, çantasından susturucusu montelenmiş silahını çıkarttı. Üç kez “uyan” dedi. Cyro uyandı. Yatakta oturuş pozisyonuna geçtiği anda diğer elinde tuttuğu iki adet fotoğrafı Cyro'nun yüzüne fırlattı. “Anlat orospu çocuğu, oğlunu öldürmek, beni oğlunla sikiştirmek, kızını sikmek! Seni gebertmeden anlatmanı istiyorum!” diye sordu başını öne eğmiş yaratığa. Cyro, yüreğinde ilk defa korkunç bir baskı hissediyordu.

Cyro: Kina, her şey çok karışık ve sanırım ifade etmek, özür dilemek imkansız. İlk eşim Tisa'yı doğurdu. Aramız açıldı. Tisa'yı annesi ölene kadar görmedim. Tisa'yı onbeş yaşında yanıma aldım. İki yıl sonra bana ısındı ve başlattığım yolsuzluk kervanına girdi. Ve paranoyam yüzünden, seni, kızımı ikinci eşimden olan kızımı Tisa'nın koynuna soktum. Seni bir ajan gibi Tisa'yla tanıştırmak zorunda kaldım çünkü Tisa bende sürekli ikilem içeren davranışları yüzünden güven sekmesi yaşatıyordu. Tisa'nın boşluğu vardı ve sana aşık oldu, boşluğunu doldurdu. Sonrasında, korktuğum başıma geldi, Tisa senin zaten senelerdir bildiğin yolsuzluğu sana anlattı. Beni aradın, hemen terket mesajımı aldın. Hayatından yok oldun gittin. Adamlarım bir kaç gün boyunca Tisa'yı takip ettiler. Ruh hali allak bullak olmuş otoritelere beni her an ispiyonlayacak bir saatli bomba haline gelmişti artık. Tehdit altındaydım ve Tisa'yı ikna edemeyeceğimin farkındaydım. Ya ikimiz birden gidecektik ya da birimiz kalacaktık. Bu saatten sonra yürekten söylemek gerekirse tereddüt etmeden oğlumu öldürdüm! Ve sana gelince. İkinci eşim seni doğurdu, süregelen kavgalarımız beni boğdu. Sizi sen sekiz yaşındayken terk ettim. Bir daha

görüşmedim, kızımla ve annesiyle. Sen yirmi yaşındayken, naifçe Greenpeace'e üye oldun ve ilk tanışmamızda ne yazıktır ki ve ne kayıptır ki birbirimizden etkilendik ve benim paranoyak aşkım başladı.

Köklerini araştırdım ve kızım olduğunu öğrendim. Benim yapıtaşlarım hiç bir zaman sağlam olamadı ve kirli yüreğim senden ayrılmayı bir türlü kabullenemedi. Ben sapkın ve paranoyak, ciğeri beş para etmez iğrenç bir adamım. O kadar iğrencim ki seni oğlumun koynuna soktum, o kadar rezilim ki kızımla yattım. Ben oğlunu öldüren, ensest ilişkiye tutku ve şehvet ile sarılmış, seni bir fahişe gibi parayla doyuran oğlunu kızına aşık olması için pazarlayan pezevengin tekiyim!

Kina tabancasını Cyro'nun kafasına nişanladı ve sordu “Eklemek istediğin bir şey var mı?” diye. Cyro başını kaldırdı, Kina'nın gözlerine hüzünle baktı. Beyni duvarı boyamadan önce ince dudaklarından "kızım" kelimesi döküldü.

Kina beynini kızartmak için gözüne çarpan ilk bara girdi, bar taburesine oturdu, barmenden iki votka shot, iki tekila shot istedi. Tekilaları tuzsuz limonsuz kanına akıttı, votkaları ikişer yudumda midesine indirdi. Barmen'e “aynılarından” diye seslendi. Onikinci postada beyni kızarmıştı. Taburenin üzerinde dalgalanmaya başladı. Bitik gözleriyle etrafı kolaçan etti. Masalarında oturan lezbiyen çifte yalpalayarak yaklaştı. Birasını yudumlayan kadının bileğini kavradı, alkolden aldığı özgüven ve enerjiyle bileğini çevirerek kırdı. Diğer aşık ayağa kalktı. Tam Kina'ya yumruk atacakken diz kapağına var gücüyle tekme attı. Kadının diz kapağı kırıldı. Hesabı ödemeden barın çıkışına doğru yöneldi ve "sapkın sapıklar!" diye haykırdı. Rover'ına atladı, jip yalpalamaya başladı. İki kilometre sonra önünde kırmızı ışığın yeşile dönmesine bekleyen Mercedes'e çarptı. Mercedes'den inen kadın Kina’yı azarlamaya başladı. Hızını alamamış öfkesini akıtamamış Kina, kadına doğru koştu, başını sıkıca elleriyle kavradı. Keskin dişlerini kadının sol kulağına geçirdi.Saniyeler sonra kulağı koparttı, asfalta tükürdü. Rover'ının geri vitesini taktı, eve doğru yola koyuldu. Evin önüne park ettiğinde dikiz aynasından ağzına yapışmış eskimiş kanın yıkanması gerekmekteydi. Ama önce yapılması gereken çok önemli bir deney vardı. Dikiz

aynasından alacağı yardımla önce epifiz bezine giriş yapacak, oradan rüyalar alemine hipofiz bezine girip beş senelik kabus diye adlandırdığı bütün olanlar bitenler, korkunç bir rüya diye düşündü ve beş sene silinebilir diye konsantre oldu. Bir müddet sonra derin uykusuna daldı.

YENİDEN ÇEVRİME SOKMAK - GERİ DÖNÜŞÜMÜ SAĞLAMAK - YENİDEN KULLANIMA SOKMAK

Rover'ın içi metil alkole yenik düşmüştü. Aracın her bölgesine yapışmıştı tekila ve votka kokusu. Kina, kendini zor dışarı attı, aracın içine kusmadı. Seraya girdi, çantasından tabancasını çıkarttı, çiçekleri okşayan Mia ve Kia'ya yaklaştı. ”Lütfen yardım edin” dedi. Silahı Kia'nın eline zorla tutuşturdu, namluyu başına doğru çekiştirdi, “Lütfen yardım bana, tetiği çek Kia” diyerek haykırdı. Kia geri çekildi, silahı kilere sakladı, geri döndü. “Anlatmak ister misin?” diye sordu Kina'ya. Kahve masası üç saat boyunca yürekten akan yalanlarla, dürüst travmalarla, dejenere olmuş anılarla boyandı. Kia öfkesini bastırmakta zorlandı. Bir an yalanın tanrıçasına dokunup küfe çevirmeyi arzuladı. “Lütfen yardım et Kia, hafızamın beş senelik kirli bölümünü zihnimden çıkar” diye yalvarışı Kia’nın öfkesini bastırdı. Kia lütfen seranın dışına çıkar mısın? Mia ve Kia'nın konuşması yarım saat sürdü. Kia, dosya kağıdını aldı, kısa listesiyle dosya kağıdına çizikler attı. Mia, Kina'yı seraya çağırdı. Kia listeyi uzattı, kendi beyninin anatomisini anlatması için sorguladı genç kadını. Yarım saat içinde Kia ve Mia'nın, Kina'nın varmaları gereken güzergahı anlattı, dosya kağıdına resimledi.

Listesiyle yola koyuldu. Bir saat sonra Rover'ını seranın önüne park etti, bagajı açtı. Kia “Hayır seraya değil, banyoya taşımamız gerekiyor” dedi. Banyoya girdiler. Mia, traş makinesiyle Kina’nın saçlarını kısalttı, traş köpüğünü kısa saçların üzerine sıktı usturayla çift perde attı, iyice kazıdı. Gözeneklerin iyice açılmış olduğunu kontrol etmek için avucuna musluktan su akıttı, başının her noktasına suyu sıvazladı. Gözenekler iyice açılmıştı, sıvazlanan suyu anında emdiler. Kia, küvetin tıkacını kapattı, ozon içermeyen su ile küveti yeteri kadar doldurdu. Kina'ya "Kontrol tamamıyla bizde olacak. Seni küvetin içine yatıracağız, oksijen tüpünün içerisine sedatif etki yaratacak, seni uyutacak. İki miligram likit klonazepam enjekte ettim, bu miktar seni yarım saat uyutacak. Şimdi soyun ve küvetin içine gir. Ozon içermeyen suyun emilimi senin hafızanın zihninin benliğinde büyük rol oynayacak. Şimdi oksijen maskeni tak ve küvetin dibine uzan." dedi. Kina söylemleri yerine getirdiği anda Mia ve Kia üçüncü gözden içeri girdiler. Artık epifiz bezindeydiler. Olgunun içerisinden ayrılıp

brain stem'in hasar alıp almadığını kontrol ettiler. Oradan spinal cord'a süzüldüler, endişelerini yendiler, herhangi bir hasar yoktu. Önemi yüksek olan cerebellum'u kontrol ettiler, ters giden bir şey yoktu. Her ihtimali göz önünde bulundurarak pituitary gland'e göz attılar, oradan esas amaçları olan bölgeye serebral korteks- consciousness ve memory bölgesine uzandılar. Hafıza bölümü tahminlerinin çok ötesinde ziftle kaplanmıştı, hafıza bölümünün sadece ve sadece yüzde onluk bölümü pespembeydi. Mia ve Kia yüzde doksan oranındaki zifti var oluşlarının içerisine doğru emmeye başladılar. Hafıza bölümünü temizlemeleri tamamıyla pespembe renge dönüştürmeleri yirmi dakika sürdü. Var oluşları epifiz bezinden üçüncü gözden dışarıya bir an evvel dışarı çıkmak zorundaydı ve sonunda kendilerini banyonun içerisinde buldular, banyodan dışarıya kendilerini savurdular, tuvalete koştular, emdikleri zifti dakikalar boyunca klozete istifra ettiler. Karanlık olgudan tamamıyla kurtulduklarını hissettikleri anda banyoya hızlı adımlarla yaklaştılar. Kina’nın gözeneklerinden çıkan likit, ozon içermeyen suyu kahverengi tonunda boyamıştı. Hemen küvetin tıkaçını çıkarttılar, Kina'nın oksijen maskesini çıkartıp duşun altına soktular. Bir saat boyunca sedatif etkiden henüz kurtulmamış bedenin her bölgesini keselediler, yıkadılar. Kina'yı yatağına taşıdılar, odayı terk ettiler. Kia ve Mia seraya geçtiler.

Mia: Artık tüm olan bitenleri taşıyamaz hale geldim. Fişimi çekmek istiyorum Kia!

Kia: Hayır bu kadar çabuk pes edemeyiz. Bir yolu olmalı.

Mia, istem dışı Kia'nın sinirlerini bozmaya devam ediyordu.

Mia: Haline bak Kia! Sen duvarları delen, insan oğullarını çürüten bir var oluşa dönüştün. Lütfen köklerine uzan Kia. Köklerine uzan ve benimle gel. Fişlerimizi çekelim. Başedilmesi imkansız olgunun kısır döngüsünde dolanıp duruyoruz ve sonucunda tekrar başa dönüyoruz, başlangıcın gerisine düşüyoruz. Kia bir yumruk daha savurmak istemedi, seradan çıktı, patikayı tırmanmaya başladı.

Mia, Kina'nın yatak odasının kapısını araladı. Teninin rengi pespembeye dönmüş Kina'nın başını okşamaya başladı. Kina, huzur yüklü gözlerini açtı, serçe parmağı ile Mia’nın serçe parmağına sarıldı.

Kina: Kia nerede?

Mia: Yürüyüşe çıktı.

Kina: Üstüme bir şeyler giyeyim, Kia'yı yakalayalım. Yürüyüşe ihtiyacım var, bacaklarım tutulmuş onları açmam lazım.

Geçen zaman diliminde, Kina perdesi açık pencereden dışarıya bakmamıştı. Bakma ihtiyacını hissetmemişti benliğinde. Saat ay'ı gösteriyordu, saniye alacakaranlığın üzerinde atıyordu. Ne söyleyebileceğini bilemeyen Mia, Kina'yla karanlık olgunun içerisinde gölgelerini kaybetmeye başladılar. Şansları yaver gitti, Kia kaldırıma çökmüş oturuyordu. Kafasını durmadan iki yana sallıyordu. Bir tuhaflık vardı, Kina ve Mia yaklaştıkça hisleri yoğunlaştı. Kaldırıma çökmüş asfaltı boyamış serçe parmağıyla tozları okşayan, göz yaşları kesilmeden akmakta olan adamın sağına ve soluna oturdular. İkisi birden başı öne düşmüş adamın saçlarını okşuyorlardı. Sonunda gözyaşları kekelemeye başladı.

Bir kabus daha devirdim biraz önce. Altısı birden üzerine çullanmıştı yaşlı karton evinde uyumaya çalışan adamın. Adamı yumrukluyorlar, tekmeliyorlardı. Öfkem doruğunu zorladı, sonunda aştı. Aralarına girdim, her birini avuçlarımla itekledim, son adamın işini bitirdikten sonra arkamdaki soluğu hissettim, geriye döndüm, önce avucumla itekledim sonra baktım iteklediğim kişiye, yaşlı adamın karısına. Mia ve Kina arkalarından gelen sesi fark ettiler. Ses ağlıyordu, ihtiyar adam ağlıyordu, ihtiyar adam elli yıllık karısının gözleri önünde toz oluşunu

görmüştü. Kazayla Kia adamın karısını yok etmişti. Eve doğru yola koyuldular şafak sökene kadar ne yaşlı adamın ne de Kia'nın gözyaşları durmak bilmedi.

Kia, kendisine sımsıkı sarılmış uykusuna dalmış Mia'yı seyretmeye başladı. Bir müddet sonra seranın camdan oluşan çatısını gözleri aştı mavi gökyüzüne ulaştı. Tam dalmak üzereyken, Kina'yı, yaşlı kadının aldığı canını düşünmeye başladı. Üçgenin köşelerini birbirlerine kavuşturdu. Kina yeniden çevrime sokulmuştu, geri dönüşümü sağlanmıştı, yeniden kullanıma sokulmuştu. soru kendisi ile pekiştirildiği anda yeniden çevrime sokulabilecek miydi? Yeniden geri dönüşümü sağlanabilecek miydi? Yeniden kullanıma sokulabilecek miydi? Cevap kısa ve acımasızdı. Bu andan itibaren Kia'yı frenleyebilmek, kontrol altına alabilmek imkansızdı. Özü artık çok uzaklarda kalmıştı.

NEPA

Malikanenin çevresi, üzerlerinde suç bölgesi yazan jelatin kurdelalarla çevrilmişti. Cyro'nun akık beynini gören gündelikçi kadın hemen 2813'ü tuşlamıştı. Polisler dışarıda beklerken, delil toplama ekibi görevlerine başladı. Saç örnekleri, parmak izi örneklerini kopyaladılar. Perdeleri kapadılar, ultraviyole fenerleri ile tüm odayı taradılar, halıya akmış barut tozunu tüplere akıttılar. Beyine arkadan girmeleri gerekirken, önden girdiler çünkü mermi ense kemiğine kafatasının arka bölgesine takılıp kalmıştı. Diş fırçalarını, tarakları jelatin poşetçiklerin içlerine bıraktılar. İşlerini bitirdikten sonra polisler içeri girdi. İki polis siyah ceset çantasını açtı, Cyro'nun terkedilmiş bedenini yerleştirdi, fermuarı kapattı. Malikanenin ötesinde otuzlu yaşlarının başında, sarı saçları jölelenmiş, bronz tenli adam Ford'unun içinde sakin bir şekilde olup biteni seyrediyordu. Adamın adı Nepa'ydı. Greenpeace'in başkan yardımcısıydı.

Nepa, Kina'yı düşündü, dejenere olmuş yaratığı. Nepa, Kina'yı çok iyi tanıyordu ama Kina Nepa ile hiç tanışmamıştı! 300 dolarlık saç kesimli adam motoru çalıştırdı, Kina'nın evine doğru vites değiştirdi. Uzağa park etti. Genç mavi gözler için görüş mesafesi açıktı ama o uzağa park etmeyi tercih etti. Greenpeace'den ayrıldığından haberdardı, nasıl haberdar olamazdi ki, bir avuç kirli deliğin içine tıkanıp kalmış laf taşıma hükümdarlarıydı her birisi. Dikizdeydi. Kina, kalan saati boyunca çiçeklerini serçe parmakladı, yeni başlayacağı işine doğru pedalladı, Ford takibe başladı, bay sakin yola koyuldu. Kina'nın yeni işi dikdörtgen şehrin orta bölgesindeydi. Yüreği olan yaşlı kadın Kina’yla tanıştığı andan itibaren süre gelen konuşmalarında Kina'yı içine sindirmişti, çiçekçinin yedek anahtarını teslim alıp, kağıttan daha değerli olan sözlü anlaşma-gözlü anlaşma imzalanmıştı.

Nepa, çiçekçinin karşısındaki fitro'nun önüne park etti. Kupada triple espresso rica etti, bir yandan genç kasiyerle derin mavi gözleriyle flört ederken. Geçen zaman zarfında, bir gece evvel lekelerin yok olması için çamaşır suyuna yatırılmış kupa, paslanmaya henüz ilk adımını atmış ince borudan akan likit

kafeinle dolduğu anda Nepa'nın genç kızla olan iki dakika kırk beş saniyelik flörtü sona ermişti. Kahvesini alıp çiçekçinin tam karşı cephesindeki çiziklere ve sakızlara yenik düşmüş, kahverengisini güneşin öğle ışıkları soldurmuş ahşap masanın en yakın arkadaşı olan sandalyeye oturdu.

Nepa, triple espressosunu gırtlağına tıkadı. Triple anksiyete yaratmalıydı bin dolarlık takım elbisenin sarıp sarmaladığı yakışıklı adamda. Triple etki mekanizmasını gösterememişti, tadı ağırdı ama büyük ihtimalle çekimi hafifti. Tekrar Ford'una uzandı, çiçekçinin önüne park etti. Kina, arkasını dönmeden elektriği ensesine akıttı. Yarım yamalak aklı başında olan kadına arkadan sarıldı, çiçekçinin çıkışına doğru sürüklemeye başladı, kulağına fısıldadı “Merak etme Kina, zeminin geri kalanı seni taşır” dedi. Ford'un bagajına bir çırpıda kilitledi. Çiçekçiye girdi, anahtara uzandı, kapıyı kilitledi, eve doğru yola koyuldu. Nepa, mermer tozuyla sıkıştırılmış koltuğunda, karşısında oturan kadının tamamıyla kendisine gelmesini beklerken, oda ısısındaki uzun bardağın içine donmuş votka küplerinden beş tane, portakal küplerinden dört tane attı ve sıkıştırılmış mermere oturdu.

Nepa: Kina? Neden Cyro'yu öldürdün?

Kina'nın zihni bükülmüştü...

Kina: Üniversite yeni bitti. Botanik arkeoloji. Flora, en büyük ilgi alanım. Flora, bir bölgede yetişen bitkilerin ortak adı. Flora, bitki örtüsü. Flora, roma mitolojisinde çiçek ve bahar tanrıçası. Sen nesin, bir botanist misin, yoksa likitin içindeki küp yutucusu musun? Evin sıkıştırılmış mermer koltuğun mu? Paçavraların kadife mi, ipek mi, keten mi, kaşmir mi, yün mü? Saçların yapışmış, dümdüz, üzerlerindeki bal sütü mü, üzüm suyu mu, zamk mı, vernik mi? Bakışların sürekli yer değiştiriyor, anlamını yitiriyor, yüzün mü ağrıyor? Retinol iyi gelir. Denemelisin. Neden siyah çoraplarını kaplayan kahve rengi ayaklarının kapları seni taşıyacak olan granit taşını tekmeliyor? Neden dişlerin yanlış beyaz? Neden dişlerin doğru beyaz değil? Dişlerine bir şey mi

yapıyorsun? Dişlerini boyuyor musun yanlış beyazla? Oturmakta olduğun bölgenin etrafını ahşap duvarlar çevreliyor. Hiç mi korkmuyorsun? Ultraviyole fenerin var mı? Ultraviyole fenerini ışıkları söndürüp duvarlarında gezdiriyor musun? Hiç mi korkmuyorsun? Termitlerden! Metrekareye göre değişkenlik gösteren zaman diliminde ahşap duvarların çökebilir, çatın granitin üzerine dökülebilir, altında kalabilirsin, genç yaşında var oluşunu kaybedebilirsin. Gözlerin, görüş açın kısa zamanda bozulabilir. Ahşap bölgenin iç yüzeyinde altı tane floresan lamban var. Floresan saniyede yüz yirmi kez titrer ve bu gözlerini bozar. İlerleyen yaşlarda gözlerin tavuk karası hastalığına yakalanabilir. Daha ileri ki yaşlarında ise gözlerin çöker. Beyaz körlüğe yakalanırsın.

Ağzı açık kalmıştı Nepa'nın, uzun bardak çatırdadı. Kina, anlattıkça anlatıyor, Nepa kayboldukça kayboluluyordu. Cyro'nun travması, sanrısı diye düşündü önce, travma ve sanrıya oksikodeini ekledi.

Nepa, girdiği kayıplara karışmış olgunun içerisinde pes etti.

Nepa: Bir sonraki görüşmeye kadar.

Kina'yı sırtladı, arkaya oturttu, emniyet kemerini bağladı, kapıları kilitledi. Gözleri iyiden iyiye kapanmaya başlayan Kina Ford'un camını okşadı.

Kina: Dikkatli olmalısın. Mümkün olduğunca camlarını açık tutmalısın. Her bir fren, her bir çukur akciğerlerini söndürüp çürütmeye yetebilir. Cam, ani soğutulmuş alkali ve toprak alkali metal oksitleriyle bazı diğer metal oksitlerin çözülmesinden oluşan akışkan bir malzeme olup, ana maddesi silisyumdur. Cam amorf yapısını koruyarak katılaşır. Üretim sırasında hızlı soğuma nedeniyle kristal yapı yerine amorf yapı oluşur. Bu cama sağlamlık ve saydamlık özelliğini kazandırır. Ama sakın bu katılaşmaya, sağlamlaşmaya güvenme çünkü her bir çukura düşüşünde alkali, oksit ve silisyum solursun ve akciğerlerin düşüşe geçer.

Camları açmalısın. Camları açmalısın.

Nepa biran aklını kaybettiğinden şüphelenmeye başladı. Kina'yı bir an evvel evine bırakmak için vitesledi ama Kina henüz yeni konuyu açmamıştı ki. Kemerini boşaltmadan koltuğu koklamaya başladı, ceylan derisi!

Kina: Ruh sağlığın ve benliğin için çok önemli. Her sürtünmede, her nefeste öldürülmüş olanı soluyorsun. Depresyona mı girmek istiyorsun yoksa OCD’ye mi yakalanmak istiyorsun. Belki de endişe ataklarına yakalanıp phenazepam, diezepam, alprozolam müptelası olmak istiyorsundur. Lütfen kurtul, bir zamanlar yaşayan sonra öldürülmüş olandan. Lütfen?

Kina uykuya geçiş yaptı. Nepa hızlandı. Uykusunda olan Kina’yı karanlığın altına çimlerin üzerine evinin önüne yatırdı. Beyni su toplamış adam telefonu tuşladı, otelin en pahalı odasını rezerve etti. Bir şekilde su toplamış bölgeyi bir an evvel akıtması şart olmuştu.

Kia ve Mia, Kina'yı kavradılar. Yatak odasına taşıdılar. Kina uykusunda durmadan aynı şeyleri tekrarlıyordu. Kia, vakit kaybetmeden üçüncü gözden içeri epifiz bezine girdi. Kısa turunu spinal cord, brain stem, pineal gland, cerebellum, pituitary gland'de attı, hiç bir terslik yoktu. Amaç olguya- serebral korteks'e-hafıza bölümüne girdi ve olgunun yüzde onunu sarmış mor renginde, çember şeklinde sürekli kendi etrafında dönen olguyu gördü. Olguya yaklaştı, döngüyü silmeye başladı. Serebral korteks pespembe olduğunda Kia epifiz bezinden dışarıya çıktı. Kina'ya hafif bir tokat attı.

Kina: Neredeyim ben!

Mia, beyaz yalanını dudaklarından akıttı.

Mia: Bütün gün uyudun. Uykunu bölmek istemedik.

Anlayışla karşılayan, hafızasındaki morluk silinmiş Kina'nın saçını dakikarca okşadı.

Nepa, otelin odasında biran evvel Si'nin gelmesini bekliyordu. Film sektöründe “A” starlar vardı. Sektörde “B”,”C”,”D”,”E” starlar da vardı. “A” dan “B” ye düşmek Si'ye az hasar verdi ama tehlike çanları “C”ye düştüğünde başladı, devamı zincirleme geldi ve '”F”ye düştü. Dibe vurmanın ilk sinyalini codein içeren öksürük şurupları verdi, şurupları codein içeren ağrı kesiciler takip etti. Sonrası zincirleme geldi. Oksikodein'e, crack'a, metemfatamin'e kadar düştü. Nepa'nın yaklaşık on yıldır Si için hissettikleri kelimelerle anlatılmazdı. Si, oksi'ye düştüğünde fahişe olmak zorunda kaldı. Oksi parasını sıfırın altına düşürmüştü. Bir zamanların "A" starı, yüz dolarlık fahişesi Nepa'nın kapısını çaldı. Ruhunu sarıp sarmalayan şehvetle Si ile sevişmeye başladı. Üçüncü orgazmlarının sonunda birbirlerine sarılıp, uykularına giriş yaptılar. Sabahın onunda uyandılar. Nepa cüzdanından bin dolar çıkarttı, Si'ye teşekkür etti. Si başını Nepa'nın göğsüne dayadı. Dudaklar kuvvetlendi. Si'nin yoksunluk krizi başlamadan vedalaştılar. Oksicodein Si'yi bu sefer aşırı doza yenik düşürmüştü.

Si'nin cenazesi kalabalıktı. Onlarca erkek fahişe, kadın fahişe, travesti, transeksüel aralarında para toplayıp yapılabilecek en lüks cenazenin başındaydılar. Kalabalığın ortasında siyah bereli, kırık beyaz t-shirtlü, yırtık kotlu bir adam. Kim bilebilirdi? Kim bilebilirdi ki, belki de o adam gözyaşları yarışının galibiydi! Cenazenin sonunda adam çok uzağa park ettiği yüzbinlerce dolarlık Ford'unun bagajını açtı, üzerini değiştirdi. Başı hala öne düşük halde motoru çalıştırdı. Başkanlığı devir almak için Greenpeace'e doğru pedalladı.

HASAT - SEREBRAL KORTEKS

Kina, uyuya kaldığı için dükkan sahibinden özür dileniyordu. “İlk ve son kez” cevabını aldıktan sonra dükkan sahibi diğer şubesine doğru yola koyuldu. Kina, en sevdiği romanı, en sevdiği novella olan "Rita Hayworth and Shawshank Redemption"u sırt çantasından çıkarttı, beşinci kez okumaya başladı. "Rita Hayworth and Shawshank Redemption" seneler önce filme uyarlanmıştı. Film senelerin oylaması sonucunda bir numara olmuştu. Ne Godfather, ne Lord of the Rings, ne Remake Batman.ne de Avatar, "Rita Hayworth and Shawshank Redemption"u tahtından indirebilmişti ve kıyamet gününe kadar tahtından indirebilecek bir film çekilemeyecekti.

Öğleni altı geçe günün ilk müşterisi içeri girdi. Korku dolu gözlerle ilk adımını attı yüzünde hastane maskesi olan adam. Dakika sonra adımını geri çekti. Kina, tuhaf adamın dükkanı terk edeceğini sandığı anda otuzlu yaşlarının ortalarında olan sabahın sekizi dokuzu geçesinden beri rutine döktüğü, çiçekçileri her gün ziyaret eden yorgun adam Kina'ya doğru bir adım attı. Kina'ya iyice yaklaştı. Tek taraflı konuşmasına yüklenmesi zirve yapmış gözlerindeki korku eşlik etti ve konuşmaya başladı.

Tuhaf Adam: Hastane , kanser ünitesi, diyaliz bölümü, ceninin dokuz ay on beş gün sonraki doğumu, yoğun bakım ünitesi, dahiliye, hariciye, endoskopi, ekg, ultrasonografi, by , stand, anjiyo, kangren, ampute, hiv pozitif, hiv negatif, hepatit A, B, C, koah. Hastane! Odaları! Üniteleri! Kabul etmiyor. Kapı dışarı ediyor. Çünkü toksitler, çünkü parazitler, çünkü bakteriler! Havanın içindeler. Oksijeni emip bizi öldürmeye çalışıyorlar. Yaydıkları koku, koku alma duyusuna hoş geliyor. En büyük tuzakları bu. Bizi dolandırıyorlar. Yaydıkları euphoria ile bizi uyuşturmak istiyorlar. Bizi kendilerine bağımlı hale getiriyorlar. Ölümümüzü erkene çekmek için ellerinden geleni yapıyorlar. Yatak odamıza giriyorlar. İstedikçe daha fazla istiyoruz. Bize çaldıkları oksijeni unutturuyorlar. Akciğerlerimizi düşünemez hale geliyoruz. Yatak odalarımızda, balkonlarımızda, odalarımızda çoğaldıkça çoğalıyorlar. Bizi öldürüyorlar. Ama

şehir akıllandıkça akıllanıyor. Çiçek satışları düştükçe düşüyor. İşi hemen bırak yoksa en kısa zamanda seni öldürecekler! Hemen hastaneleri, odalarını, ünitelerini dolaş. Neden çiçekleri içeri sokmadıklarını sor, çöp konteynırlarını dolduran onlarca saksıları kontrol et. Neden hastanelere giriş yapamadıklarını gözlerinle gör, gözlerinle gör.

Adam Kina'nın reaksiyonuna fırsat vermeden dükkanı terk etti. Kina, anlattıklarını düşünmedi, saçmalanan anlam yoksunluğundaki monoloğu zihninden attı. Adam sadece bir tek konuda haklıydı. Çiçekçiler kapandıkça kapanıyordu. İşler gerçekten kesattı. Vardiya değişimine kadar sadece bir demet gül sattı. Yeşil çayının servis edileceği en sevdiği kahvehaneye saat dört buçukta vardı. En sevdiği köşeye oturdu. Bir müddet sonra ön masada oturan kadının omzundaki obje dikkatini çekti. Ayağa kalktı, sağ elinde kupayı taşıdığının farkında bile deyildi. Objenin logo olduğunu gördüğü anda yere devrildi. Titremeye başladı. Epilepsi krizi tüm şiddeti ile Kina'ya saldırmaktaydı. Kahvehane sahibi ambulans numarasını tuşlamadan kriz geçiren kadını arabasına taşıdı, gazladı. Acil serviste Kina'ya maksimum doz tegratol, cr ve lamictal uyguladılar. Doktorlar “Geceyi burada geçirmeniz gerek" teklifinde bulundular. Kina reddetti. Kina, sebebi açık ve net olan dövmeyi hatırlıyamaz halde, acil servisten iki saat sonra ayrıldı. Yanından ayrılmayan kahvehane sahibi Kina'yı evine bıraktı.

Kina salona geçti. Bir kaç dakika sonra karşısına oturan Mia ve Kia'ya baktı...

Kina: Benden bir şey saklıyorsunuz. Bugün sanrı, bu akşam üstü sanrı geçirdim ve eminim ki dün gün boyunca uyumadım. Şimdi size soruyorum. Neler oluyor?

Mia ve Kia birbirine baktı ve Kia anlatmaya başladı.

Kia: Geçen beş senede yaşadığın korkunç zaman dilimini hafızandan kazıdım. O

zamana ait kişi ya da olgulara rastladığında, hafızanın kirden arınmış bölümünün çağrışım yapabileceğini tahmin edemedim. Sanrıların nedeni bu Kina. Şimdi lütfen izin ver içeri gireyim. Mor çemberler hafızanın hala aynı bölgedesindeki döngülerini sürdürüyorlar.

Kina kabul edercesine kollarını yana açtı. Kia'nın girmesiyle çıkması bir oldu. Mia, nefes almakta zorlanan adama sarıldı.

Kia: Evet oradalar. Serebral korteksin aynı bölgesinde mor çemberler döngü halindeler ve bu olgunun kökünü tamamiyle kazıyamazsak, bir sonraki rastlantıda, bir sonraki sanrıda Kina kalıcı beyin hasarı alabilir. Bizim gibi bitkisel hayata düşebilir. Mia! Mia! Dışarıdan giriş yapmam gerekiyor. Mor halkaların barınağı, sığınağı, evlerini, müptelası oldukları yaklaşık iki santimetrekarelik alanı Kina'nın beyninden yolmam gerekiyor. Bizi dinliyorsum değil mi Kina? Bir başka deyişle serebral korteks'ini hasat etmem gerekiyor. Bu hayati önem taşıyor. Bir daha ataklara, krizlere yakalanmamanın tek yolu bu.

Yatağında uzanan Kina'nın bir az sonra delinecek bölgesini, hafıza bölgesini Mia bir kez daha usturaladı, girecekleri bölgeyi batikonladı. Kia, ironik bir şekilde nefret ettiği, tiksindiği testereciler kervanına katılacağını fark etmeden elektrikli kafatası testeresinin fişini prize soktu. Giriş yapacağı önemi iki santimetrekare olan alana pay açtı, üçle çarpttı, altı santimetrekareyi-kafatasını kesmeye başladı. Mia, kare şeklindeki kafatasını bakterilerden korumak için oksijen suyuna yatırdı. Kia, kafa tasını serebral kortekse ulaşacakları ipince neşteriyle bir miktar kesti, ektoplazmayı iki cımbız aracılığıyla beynin üzerinden sıyırdı, soydu, gelişi güzel kafatasının önem taşımayan tarafına mandalladı. Mia'ya seslendi:

Kia: Biraz daha morfine ihtiyacım olacak, yoksa acıya yenik düşecek.

Mia, Kia’nın damarlarına akan serumu morfinledi, Kia mor bölgeye ulaştı ve

Mia'yı çağırdı.

Kia: Mor halkaları sen iğneyle patlatacaksın, ben enjektörün içine çekeceğim. Tek tek patlatacağız ve hızlı olmamız gerekiyor, çünkü patladıkları anda aynı bir akne gibi serebral korteks akmaya başlayıp dağılacaklar, şimdi hazır mısın!

Döngü halinde olan mor çemberlere ilk iğne saplandığı anda bir miktar likit ektoplazmaya sıçradı. Mia, önce oksijenli su ile sonra batikonla ektoplazmayı iyice sildi. Kia, diger çemberlerin etrafında gelişi güzel süzülen mor sıvıyı enjektörüne çekmekte zorlanıyordu. İkinci çemberin emilimi, üçüncü çemberi takip etti. Serebral korteks kırk dakika içinde pırıl pırıl-pespembe olmuştu. Kia düşündü, sonra neden olmasın dedi. Mor halkaların müptela oldukları iki santimetrekareyi, üç'e taşıycaktı. Kia kare bölgeyi yarmaya başladığında Mia akmaya başlayan kanı enjektörle emiyordu. Kia tahmininden çok daha kısa bir zaman diliminde üç santimetrekarelik bölgeyi sıyırıp, söküp, çıkartmıştı. Gözleri yorgun düşen Kia,

Kia: Hala kanıyor Mia. Tampon yapar mısın?

Mia gazlı bezle tamponladıkça tamponladı. Kia'ya baktı, yorgun düşmüş aşkına. Açılmış olan bölgeden akmakta olan kan durdu, ektoplazmayı kafatasına tutturan mandalı boşalttı. Ektoplazmayı serebral korteks'in üzerine geçirdi. Diğer ektoplazmatik bölgeye kavuşabilmesi için gerdi, üzerine organik yapıştırıcı solüsyonu döktü, iki dakika bekledi, yapıştıklarından emin oldu, oksijen suyuna yatırdığı kafatası parçacığını kuruladı, çevresini inorganik yapışkanla sıvazladı, kafatasındaki altı santimetrekarelik boş alana bastırdı.

ENKAZ

Ancak öğlen kendilerine gelebildiler. Rover, Greenpeace ana binasına yaklaşmaya devam ediyordu. Rover'ı park ettiler, Kina logoyu gördü ve ana kapıdan içeri girdi. Ne bir atak ne bir kriz ne de bir sanrı geçirdi ama öfkeyi ve tehditi hissetti. Eski yandaşlarıyla karşılaştı, sarıldı, tokalaştı. Asansörü tuşladı. Nepa'nın katına doğru yükselmeye başladı.

Mia: Hasat mevsimi sona erdi Kina, hasat mevsimi artık sona erdi.

Kina, sekreterin izniyle içeri girdi, Nepa'ya doğru yaklaştı ve “tekrar yandaş olmak istiyorum, tekrar Greenpeace'e üye olmak istiyorum” dedi. Nepa'nın ölü gözlerinden akan, Si ile jelatin aracılığı ile öpüştükleri anı hala yaşayan gözyaşları, dudaklarına indiğinde cevap kısa oldu.

Nepa: Bir kat aşağıya Kina. Form doldurman yeterli.

Bu cevap "Lütfen beni yanlız bırakır mısın ya da defolup gider misin?" bilmecesinin cevaplarıydı. Kina, ”lütfen beni yanlız bırakır mısın” seçeneğini tercih etti. Serebral korteks'inden silinmiş olan ölümünün yoksunluğunda Nina'nın odasına girdi. Yeni baş sekreterden "Nina işi bıraktı." cevabını aldıktan sonra formun karbon kopyasıyla zemin kata indi. Üzerinde malzeme yazan kapıyı tıkladı. Greenpeace çantasını, anketlerini, formlarını, makbuz demetlerini, logolarını aldı, teşekkür etti. Kia ve Mia ile binayı terk edip yola koyuldular.

Kim varoşların en paslı bölgesine gecenin onikisinde giderdi. Kim pas tutmuş bölgenin küf kokan “C” sınıfı film oynatan sinemasından bilet almak isterdi.

Adam arabasını park etti, gişeye doğru koştu, bilet kesildi. Adam salondan içeri girdi, en arkaya oturdu. Başka kimsenin gelmemesini bilinç altında yakarmaya başladı. “Sen ve yanlız sen” adlı aşk filmi başladı. On dakika geçti, adam artık tek başına kalacağından emin olduğu anda, orta boyuttaki, yılların yaratmış olduğu nemin etkisi ile rengi kirli sarıya atmış, yamalanmış perdeye uzanan beşbasamaklı merdivene yaklaştı. Piknik sahnesinde, aşık olduğu sinamasının sağ köşesindeydi, ilerledi, perdeyi, perdeye yansıyan görüntüyü elleriyle okşadı. Yansıyan görüntü kırmızı şarap kadehinden bir yudum aldıktan sonra çimlere uzandı, adam yansıyan görüntüyü yanlız bırakmadı, adam metal zemine uzandı. İki dakika sonra yansıyan görüntü çimlerin üzerindeki adama sarıldı. Salonun içindeki adam perdenin içerisine girercesine perdedeki adamla bütünleşti kendisine sımsıkı sarılan kadına sarıldı. Tango sahnesinde perdede baş roldeki adamın yerini kapmıştı. Perdeye yapışık bir halde karşısındaki kadınla tango yaptı. Perdeye yansıyan adam, perdeye yansıyan kadını öpmeye başladı. Salondaki adam adamın yerine geçti. Gözlerini kapattı. Aşık olduğu kadını kapanış yazıları sona erene kadar öptü. Nepa, başı öne eğilmiş bir şekilde sinemayı terk etti. Film bitmişti. Si ise asla bitmemişti.

Akşamın üst saatlerinde, Kina son durağında anket uzatırken, form doldurturken, sahte makbuz keserken, Mia ve Kia parkın göğsünün tam ortasındaki bankta şekerlemelerinin yarısındaydılar. Saat onbir oldu. Mia, Kia'yı uyandırdı.

Mia: Hemen eve dönelim, yoksa Kina bizi çok merak eder.

Uyku sersemi varlığı kollarından çekti, parkın göğüsünden ayrılıp eve doğru yola koyuldular. Parkın dışına çıkmaları için dik patikayı tırmanmaları gerekiyordu. Tam tırmandıkları sırada bir gürültü koptu. Kia ve Mia'nın yanına insanlar toplandı. Topluluk beş kilometre ötelerinde kavrulmakta olan ormanı ağlak gözlerle seyretmeye başladı. Kia, Mia'nın elini kavradı. Var güçleri ile koşmaya başladılar. Kia, seranın kapısını tekmeledi, gürültüye Kina yetişti. Kia, üstünü çıkarttı, hortumun musluğunu açtı, beline kadar olan bölgeyi suladı. Kina'ya bağırdı.

Kia: Çok terledi çok su kaybetti, hemen Mia'yı sula ve sakın seranın dışına çıkmayın!

Kia yarı çıplak geldiği güzergahı kullanarak şehrin merkezine, oradanda elli metre uzunluğundaki Greenpeace başkentine ulaştı. Koşusu yavaşlamamıştı. Dudaklarını dış güvenliğin dudaklarına yapıştırdı. Varlığındaki opium'u soluyan güvenlik anında bayıldı. Güvenliği, merkez binanın iki yüz metre ötesine ayaklarından sürükleyerek taşıdı. Güvenliğin elektronik giriş kartını kaptığı gibi binaya doğru koştu. Ana kapıyı hızla açtı, iç güvenliğin akciğerlerine de opium'u üfledi, iç güvenliği dış güvenliğin yanına taşıdı. Geri koştu, merdivenleri kullandı, her katı santimetre santimetre aradı. Kimsecikler yoktu. Her katta belki sesine biri cevap verir diye bağırdı, cevap gelmedi. Su kaybı yüzde doksanı aşmıştı. Yakaladığı ilk müdür odasının banyosuna girdi, beş dakika boyunca kendini suladı. Binanın dışına çıktı. Gözleriyle dikdörtgeni dört eşit parçaya böldü.

İlk eşit parçanın ortasına geçti, var gücüyle granit duvara yüklendi! Beyaz granit karardı, karartı yavaş yavaş yukarıya doğru tırmandı, zirveye ulaştığında granit kurum oldu, dikey bir şekilde zemine doğru dökülürken Kia kendini yıkılmakta olan binanın bulunduğu bölgeden dışarı attı. Bekledi. Greenpeace başkentinin dörtte biri çökmüştü. Kalan diğer dörtte üçünü aynı teknikle çökertti. Eve, Mia ve Kina'nın yanına süratle koştu. Seraya baktı, eve koştu. Yaratmış olduğu kurumdan oluşan heykel, ana haberlerin ani haber bölümüne taşınmıştı. Kina ve Kia kül olmuş Greenpeace binasını seyrederlerken, Kia kendisini tekrar duşa attı.

VAR OLMAK

Kia, Kia'lıktan çıkmıştı artık.

Mia: Lütfen gitme. Öfken sana hiç bir şey kazandırmayacak. Diğerlerinden hiç bir farkın kalmadı. İyi ya da kötü var olanları yok ediyorsun!

Kia kızıp Mia'yı kolundan tutup yere savurdu. Kina, olan bitenlere şahit oluyor ama elinden hiç bir şey gelmiyordu. Kia en yakın ormana koştu. Her rastlanan testereci kuruma dönüşüyordu. Mia'nın, artık katliam kelimesi ince kalacak Kia'nın eylemlerini onaylamaması, aralarındaki iletişimi tamamıyla kopartmıştı ve buna Kina'nın nefret dolu bakışları artılandığında Kia şiddet yoksunluğunu bastırabilmek için eylemlerini arttırıyordu. Kina ve Mia'nın haberleri yoktu. Nasıl olabilirdi ki? Kia, evvelki gün tek başına takılan kesiciyi ormanda gözüne kestirdi. Testereli en az on kavak devirmişti. Büyük ihtimalle ertesi gün arkadaşlarıyla gelip devirdiklerini doğrayacak, kamyonlara yükleyeceklerdi. Kamyonetin arkasına atladı, kesicinin evine doğru yola koyuldu. Kamyonet park ettiği anda kulubenin kapısı açıldı. Yedi yaşındaki çocuk babasına, otuz yaşındaki anne ikisine sarıldı. Akşam yemeği bitmeden Kia, kulubeyi zevk ile itekledi. Otuz saniye sonra kulube kurum öbeğine büründü. Öbeğin içinde bir zamanlar var olan mutlu bir aile vardı. Kia, bir çeşit evrim geçirmişti.

Nepa kararlıydı. Kendi kendini ele verecek Greenpeace'in zifir-i karanlık yüzünü ortaya çıkartacaktı. Ömür boyu hapsi reddediyordu yorgun ruhu ve bu durum Nepa'ya otorotilere mektup bırakıp mermiyi ısırmaktan başka seçenenek bırakmıyordu. Yeni kiraladığı Greenpeace ofisinde otururken Si ile yaşamış oldugu aşkı, Kina'ya defalarca anlattı. Kina Nepa'nın evrim geçirdiğinden emindi artık. Nepa otoriteleri boş geçti. Greenpeace'in önder altı önderlerinin, Cyro'nun ve kendinin Keymen adalarında bulunan hesaplarını, bütün yolsuzluk dökümanlarına bir mektup iliştirip Kina'ya teslim etmeye karar verdi. Kurşunu

ısırmaktan vazgeçti.

Mia, seradan ayrılmıyordu. Bir bitki, bir çiçek ya da bir ağaç da depresyona girebiliyordu. Artık serçe parmağı ile seradaki flora'yı okşamak mutlu etmiyordu. Kia'yı özlüyordu. Eski Kia'yı çok özlüyordu. Tek kara gün dostu Kina'ydı. İşten dönmesini bekliyor, içini döktükçe döküyordu. Ama Kina'da Mia da emindi. Nafileydi. Kia, dönüşü olmayan bir yola girmişti. Kina, turladığı noktalarda Nepa'yı, Mia'yı, Kia'yı düşünüyordu. Bu kısır üçgene bir çare bulabilmek için zihnini paramparça ettikçe ediyor, sonuç elde edemiyordu. Yoksunluk krizi korkunç bir olguydu ve olgunun içinde krizleri arttıkça artıyordu. Kia, gecenin bir vakti eve girdi. Gün boyunca otuz kesici, üç kulube kurumlamıştı. Uykusuna dalmadan Mia yatak odasının kapısını açtı.

Mia: Seni çok seviyorum, lütfen artık son ver!

Kia: Ben de seni çok seviyorum. Seni sevdiğim için etki-tepki mekanizmam görevini yapmaya başladı. Ödeşme zamanı Mia. Ödeşme zamanı. Bize olan borçlarını ödeme zamanı.

Mia içeri dönerek göz yaşları içinde başını Kina ya yasladı.

Mia: Bir çözüm olmalı Kina?

Kina: Ne kadar riskli, ne kadar kompleks, ne kadar zihin bükücü olsa da tek bir çözüm var. 11 Ağustos’u beklememiz lazım. O gün herşeyin değişeceği gün olacak!

Kina, Nepa'nın kapısını çaldı.

Kina: Sana tek bir sorum var! Si'yi bir daha görmek istiyor musun?

Nepa, düşünme, algılama duyularını pekiştirmeden “Evet” cevabını verdi. Kina, kapıyı geri kapattı Roverına atladı. 11 Ağustos gece üçte elini tuttuğu Mia'yla soyadını bilmediği mezar taşının sahibini arıyorlardı. Yarım saat sonra mezar taşına rastladılar. Mezar taşının üzerinde Si Seprait yazıyordu. Diğer ellerine kavuşmuş kürekleri ile mezarı kazdılar, beklenmeyenle karşılaştılar. Beklemedikleri şey Kina ve Mia'ya zaman kazandıracaktı. Tabutun içindeki içi Si'nin tozlarıyla doldurulmuş vazoyu açtılar. Kina, konsantre oldu, transa geçti, epifiz bezini, üçüncü gözünü olabildiğince açtı. Mia, vazodan bir miktar alıp Si'yi dudaklarının arasına yerleştirdi, varlığından çıkan polenlerle harmanlayıp Kina'nın dudaklarına üfledi. Kina, yaşamındaki en derin nefesi çekti. Si'nin var oluşunun epifiz bezine girmesi gecikmedi. Kina yeniden konsantre olup transa geçti, üçüncü gözünü kapattı. Nepa'ya anlattığı ve Nepa'nın ivedi bir şekilde kabul ettiği planını gerçekleştirmek için Rover'ının içinden Nepa'nın telefonunu tuşladı.

Kina: Nepa! Hemen evime git!

Nepa, hemen kirli t-shirt'ünün üzerine parkasını giydi. Susturucusu giydirilmiş barettasını pantolon kemerinin arkasına yerleştirdi. Ford'a bindi, Kina'nın evine doğru kilometre sayacını en son noktaya dayadı. Kina'nın açık bıraktığı mutfak kapısından içeriye girdi. Kia'nın uyuduğu odanın yanındaki odada Kina'yı beklemeye başladı. Mia ve Kia içeri girdi. Kina uykusunda olan Kia'yı epifiz bezinin içine çekti, oradan rüyalar alemi diye adlandırılan hipofiz bezine kitledi. Nepa, uykusundan ayrılmaya niyeti ve fırsatı olmayacak adamı kucakladı, Roverın bagajına kilitledi.

Hastanenin atık bölümünden içeri girdiler, 11 Ağustos’un dört buçuğunda. Asansör yerine merdiveni kullandılar. Şanslılardı. Karşılarına kimse çıkmadı. Yoğun bakım ünitesine girdiler. Mia ve Kia'ya, yan yana yatan aşıklara yaklaştılar. Nepa, yatakların hemen yanında yere oturdu. Mia ve Kia'nın bitkisel hayatlarına devam etmelerini sağlayayan ikili fişi kavradı, Kina'ya emin derin gözleri ile ”Hazır mısın?” diye sordu. Yatakların karşısında gözleri kapalı, kollarını iki yana açmış kadın, derin bir nefes verdikten sonra “Hazırım” diye cevap verdi. Nepa, barettasını ağzına dayadı. Tetikle fişi aynı anda çekti. Kina, üçüncü gözünü salise süresince açtı ve kapattı. Nepa Si'yi bırakmamak üzere sarıldı. Artık üçüncü gözün içerisindeydi.

Kina, doğuya olan yolculuğunda güneşe yakınlaştıkça yakınlaşıyordu. Yakınlaşırken rüyalar alemi hipofiz bezine endorfin, dopamin pompalanıyordu. Bir müddet sonra, rüyalar aleminin kilidini açtı. Kia, epifiz bezine geçiş yaptı, Mia'ya sarıldı ve yakardı:

Kia: Lütfen beni affet?'

Mia: Seni çok seviyorum.

Kina'nın epifiz gözünde birbirine sarılmış dört aşık vardı artık. Kina'nın yüzünde melisalar açtı. Rover ufuğa dayandı. Kina dışarı çıktı. Sadece otuz saniye kalmıştı. Otuz saniye sonra güneş patladı.

Kina, gözlerini, yüreğini, üçüncü gözünü olabildiğince açtı. Rover'ıyla eve dönerken dört aşığı, dört aşkı varlığında hissettikçe hissetti. Ruhu yüceldikçe yüceldi ve ömrünün sonuna kadar bu duyguyu hissedecekti. Mia, Kia, Nepa, Si, Kina'nın yaşamı boyunca aşklarını yücelteceklerdi. İyileşeceğinden emin oldukları dünyayı Kina'nın güzel gözlerinden görecekler, seyredecekler, hissedecekler, yaşayacaklardı. Kina radyoyu açtı. “World in my eyes” çalmaya

başladı.

###

Okuduğunuz için çok teşekkür ederim, yorumlarınızı bekliyorum.

Sevgiyle Kalın…

İletişim:

Twitter'da takip edin: https://twitter.com/ali_sungurbey

Facebook'ta arkadaş olun: https://www.facebook.com/ali.sungurbey

Yazılarımdan hoşlandıysanız Smashwords'de yayınlanmış aşağıdaki eserlerimi de okumak ister

misiniz?

13-Ocak-2014 Scientific Fiction Screenplay

Gravity Upstream

03-Şubat-2014 10 birbirinden bağımsız karanık hikayelerden oluşan

Zift