Kahulugan Ng Humanidades 241k1s

Kahulugan ng Humanidades Ang mga araling nauukol sa tao[1] o mga araling pantao (Ingles: Humanities, "pagkatao," o The Humanities, "mga pagkatao" ng tao) ay mga disiplinang akademiko na nag-aaral sa mga kundisyong humano, na ginagamitan ng mga metodo ng malawakang pagsusuri (kritiko), pagpuna (analitiko), at pagbabakasali (ispekulatibo); dahil sa tatlong metodong ito, itinatangi ang pag-aaral na ito - na tinatawag ding humanidades o umanidades - mula sa mga imperikong (empirikal) gawi na ginagamit sa mga likas na agham at mga agham panlipunan. Ilan sa mga halimbawa ng mga disiplina na may kaugnayan sa humanidades ang mga pag-aaral ng mga sinauna at makabagong mga wika, panitikan, kasaysayan, pilosopiya, pananampalataya, biswal na sining (napagmamasdang sining), at mga sining na isinasagawa (performing arts, kung saan kasama ang musika.) Karagdagan dito ang mga paksang paminsan-minsan nauugnay sa mga araling pantao: tulad ng antropolohiya, at mga pag-aaral pampook (area studies), bagaman itinuturing ang mga ito bilang mga agham panlipunan. Tinatawag na mga humanista o "maka-pantao" (iba mula sa salitang makatao) ang mga dalubhasang nag-aaral ng mga araling pantao. Sa sining, kasama rito ang pagpipinta at paglililok, maging ang mga pagtatanghal sa teatro, mga sayaw, panitikan, at sining pangwika. Naging popular ang pag-aaral pantao noong mga kapanahunan ng Renaissance ("muling pagsilang", "pagbabalik", o "muling pagkabuhay" ng mga pag-aaral ng mga klasiko o sinaunang kalinangan at sining), isang panahon kung kailan nakahiligan ng mga mamamayan ang pagiging likas ng tao o "likas na katangian ng tao". Samakatuwid, matatawag din ang pag-aaral na ito bilang mga araling hinggil sa sangkatauhan, pag-aaral ng (likas na) pagkatao (ng tao), o pag-aaral ng pagiging tao (ng tao).[1] Naganap ang panahon ng "Muling Pagsilang" sa Europa, nagsimula sa Italya, mula ika-14 hanggang ika-16 na dantaon. Ang panahong ito ang naging marka o pananda sa transisyon o pagpapalit ng kapanahunan mula sa midyebal (panggitna) patungong makabago o modernong panahon.[2]

Musika Ang tugtugin o musika, kadalasan na isang sining/libangan, ay isang kabuuang panlipunang katotohanan na nagkaiiba ang mga kahulugan ayon sa kapanahunan at kultura," sang-ayon kay Jean Molino. Kadalasang pinagkakaiba ito sa ingay. Sangayon sa musikolohista na si Jean-Jacquse Nattiez: "Ang hangganan sa pagitan ng musika at ingay ay palaging kultura ang nagbibigay kahulugan--na nagpapahiwatig na, kahit sa loob ng nag-iisang lipunan, ang hangganan na ito ay hindi palaging dumadaan sa parehong lugar; sa madaling salita, bihira ang pagkakaisa.... Sa lahat ng pangyayari, wala ni isa at interkultural unibersal na kaisipan na nagbibigay kahulugan kung ano ang musika.

Paglalahad

Ang paglalahad ay isang anyo ng pagpapahayag na naglalayong magbigay linaw ang isang konsepto o kaisipan, bagay o paninidigan upang lubos na maunawaan ng nikikinig o bumabasa. Sa pamamagitan ng paglalahad ay nagiging ganap ang pagkatuto ng isang tao dahil nabibigyan siya ng pagkakataong makatuklas ng isang ideya o kaisipan na makapaghahatid sa kanya ng kasiyahan at kalinawan sa paksang pinag-uusapan. Itinuturing din ang paglalahad bilang isang uri ng pagpapaliwanag ng tao ukol sa mga bagay-bagay na may kaugnayan sa kanyang mga gawaing pangkomunikasyon. *Iba’t ibang pamamaraan ang gamit ng tao sa paglalahad: Pasalita o pabigkas Maaaring pasulat

Uri ng Paglalahad: Pagbibigay Katuturan (Napalilinaw nito ang pag-uunawa sa kahalagahan ng isang bagay, tao, pangyayari, dinarama o konsepto) Pagsunod sa Panuto/Pamamaraan (Halimbawa naman nito ay ang pagsunod sa recepi o paraan ng paglaro ng isang uri ng laro) Pangulong Tudling/Editoryal (Opinyon) Sanaysay (*Panitikan* na naglalahad ng kuru-kuro, paniniwala o pananaw) Balita (Araw-araw na pangyayari sa loob at labas ng bansa) Pitak (Kolum) Tala (Bagay-bagay gawin o tandaan) Ulat (Kaalamang nakuha, natutunan o nasaliksik)

Pagsasalaysay Ang layunin nito'y magkuwento ng isang pangyayari o kawil ng mga pangyayari. Uri ng Pagsasalaysay:

* maikling kwento * anekdota * tula * alamat * epiko

* kwentong bayan

Sayaw:

Ang sayaw ay pangkalahatang tumutukoy sa lahat ng galaw ng tao na ginagamit bilang isang anyo ng pagpapahayag ng saloobin o tinatanghal sa isang tagpuang panlipunan, espirituwal, at pangganap. Ginagamit din ang sayaw upang isalarawan ang pamamaraan ng komunikasyong di pasalita sa pagitan ng mga tao o hayop (sayaw ng mga bubuyog, sayaw ng pagtatalik), paggalaw ng mga di natitinag na bagay (sumayaw ang mga dahon sa hangin), at mga anyong pangmusika. Tinatawag na mga mananayaw ang mga taong sumasayaw at kilala bilang pagsayaw ang akto ng sayaw. Maaari din tawagin na sayaw ang isang pangyayari na ginaganap ang pagsayaw. Tinatawag na koreograpiya ang sining ng paggawa ng sayaw. Depende ang mga kahulugan na kung ano ang binubuo ng sayaw sa panlipunan, kultural, estetika, artistiko, maka-banal na konsiderasyon at sinasakop nito mula sa may tungkuling galaw (katulad ng sayaw na pantao o folk dance) hanggang sa may code, mga pamamaraan ng virtuoso katulad ng ballet. Sa palakasan, may nilalaman na disiplinang sayaw ang himnasya, figure skating, at tukmang paglalangoy samantala kadalasang hinahambing ang mga sayaw sa sining marsiyal na 'Kata'. Uri ng Sayaw: • • • • • • •

pandango sa ilaw tinikling cariñosa balitaw rigodon sayaw sa bangko itik-itik

• • • • • • •

binasuan maglalatik kuratsa pantomina singkil kappa malong-malong pandanggo oasiwas

Buod ng Dula: Teatro Ang teatro ay ang sangay ng gumaganap na sining na may kinalaman sa pag-arte ng mga kuwento sa harap ng mga nakikinig na ginagamit ang magkahalong salita, galaw, musika, sayaw, tunog at panooring kahangahanga -- tunay nga na isa o higit pa na sangkap ng ibang gumaganap na sining. Karagdagan pa sa mga pamantayang istilo ng diyalogo, kinukuha ng teatro ang iba pang anyo tulad ng opera, ballet, mime, klasikong sayaw ng mga Indyan, opera ng mga Instik at pantomine. Sining:

☛ Ang sining ay tumutukoy sa ano mang kasanayan na kung saan ipinapakita at ipinapahayag ng isang tao ang kagandahan na nasa kanyang paligid sa pamamagitan ng natural na pandama at pang-amoy. ☛ tinutukoy ng sining ang lahat ng malikhaing pagsisikap ng tao, di kabilang ang mga gawaing may tuwirang ugnayan sa pananatili ng buhay at pagsusupling.