Fatima 2x5l3t

Antonio Augusto Boreli Ma~ado

FATIMA

PORAKA NA TRAGEDIJA ILI PORAKA ZA NADE@?

Naslov na orginalot: Antonio Augusto Borelli Machado As Apariçöes e a Mensagem de Fátima

Prevod i obrabotka: Ivan Palifrov

Izdava: Isto~no katoli~ka parohija Katedrala "Uspenie na presveta Bogorodica" Ul. "Mavrovo" br. 28 Strumica

2

Raduvaj se, Marijo, Blagodatna, Gospod e so Tebe; blagoslovena si Ti me|u ènite i blagosloven e plodot na Tvojata utroba, Isus.

Sveta Marijo, Bogorodice, moli se za nas gre{nicite sega i vo smrtniot ni ~as. Amin!

3

Po qubovta i milosta na Boga, preku Majka Bo`ja Fatimska, posvetena na site koi go baraat @ivotot ve~en.

4

Predgovor kon makedonskoto izdanie

"A Isus {tom ja vide majka Si, i u~enikot, kogo go qube{e, kako stoi, í re~e na majka Si: "@eno, ete ti sin!" Potoa mu re~e na u~enikot: "Ete ti majka!" I od toj ~as u~enikot ja zede pri sebe." (Iv. 19, 26-27) Ti blagodarime Gospodi Isuse Hriste, Sine Bo`ji, {to ni ja dade Deva Marija za na{a Majka. Majka, koja {to sekoga{ e na{a zastapni~ka vo Carstvoto nebesno. Majka koja {to sekoga{ ní doa|a na pomo{ vo ~asovite na na{eto pa|awe, za da nî podigne so nejzinata qubov, da ni dade sila i uteha da prodolìme po patot kon na{ata krajna cel - Carstvoto nebesno. *** No ovoj pat, kon krajnata cel, nezamisliv i nevozmoèn e bez qubovta Bo`ja. Sveta Deva Marija, Bogorodica, e olicetvorenie na ovaa Bo`ja qubov. Nejzinata qubov kon nas e boèstvena, ne moème da ja razbereme, no ja ~uvstvuvame. Ja ~uvstvuvame sekoga{ koga }e go otvorime na{eto tvrdo srce. Toga{ Deva Marija, na{ata Majka, ni daruva milosti. Milosti koi }e nî dovedat do nejziniot Sin. *** Edno malo nepoznato selce, Aqustrel, blizu do Fatima, e edno od mnogute mesta, kade Deva Marija ja daruva{e svojata qubov, svoite milosti. Nejzinata qubov od ova malo mesto dopre do nas, preku najmalite, preku de~iwata Francisko, Hijacinta i Lucija. Preku ovie slugi Bo`ji, nejzinata qubov go potrese i izmeni svetot. ***

Sakaj}i ovaa nejzina qubov, koja ni dava garancija deka so nas }e bide na smrtniot ni ~as i }e ni gi dade site potrebni milosti, da dostigne do {to pogolem broj na lu|e, za da ja zapoznaat i osetat, i preku toa vistinski ja po~ituvat, ja prevedovme ovaa mala kni{ka.

Ivan Palifrov

5

Predgovor na avtorot Vo Fatima sveta Marija se objavi na tri de~iwa, a preku niv, na celiot svet. Gi zadolì da na celoto ~ove{tvo ja prenesat nejzinata dlaboka zagriènost poradi bezbo`nostite i rasipanosta na lugeto. Ako lugeto ne se preobratat, pora~a Presveta Deva Marija, }e sleduva stra{na kazna. Na krajot na dvaesetoto stoletie, treba da prifatime deka gre{noto ~ove{tvo ne e preobrateno. Tuku u{te pove}e, toa denes se nao|a vo stra{na kriza - moralna, semejna, op{testvena, verska... Za izleguvaweto od taa kriza, Presveta Deva izborot ni go pokaà na mnogu jasen na~in: preobra}awe ili kazna. Vo objavata na 13 juli 1917 godina, Bogorodica zboruva{e za ve~nata kazna na drugiot svet: sud za pekol na sekoj gre{nik koj }e umre bez da se pokael. Deva Marija ne se dvoume{e da na trite deca im go pokaè pekolot - deca od deset, devet i sedum godini... Ovoj del od fatimskata poraka pretstavuva prva tajna ili, poto~no, prviot del od edinstvenata i ista poraka. Vtoriot del - ili vtorata tajna - se odnesuva na izborot pred koj stoi ~ove{tvoto ovde na zemjata. Ako lu|eto "ne prestanat da go naveduvaat Boga", On "svetot }e go kazni za negovite zlodela so vojna, glad i progon na Crkvata i Svetiot Otec" (Objava na 13 juli 1917). Zna~i, vojnata e pretstavena kako kazna za grevovite na lu|eto... osven ako ne se preobratat. I Deva Marija jasno zboruva: "Bog saka vo svetot da vostanovi pobo`nost prema moeto Pre~isto Srce", i mnogu jasno zboruva za kaznata koja ja najavuva: "(Rusija) }e gi pro{iri svoite zabludi po celiot svet, }e dojde do vojni i progon na Crkvata". Tretiot del - ili tretata tajna - koja Svetata Stolica ja otkri na 26 juni 2000 godina, pretstavuva vizija za angelot koj vo levata raka drì ognen me~ i pokaùvaj}i so desnata raka na zemjata so silen glas vika: pokora, pokora, pokora! Posle toa papata, episkopite, sve{tenicite, ~asnite setri, maì i èni, pripadnici na razni op{testveni sloevi, se ka~uvaat, pominuvaj}i niz polusru{en grad, na edna planina na koja se nao|a golem krst i tamu umiraat so ma~eni~ka smrt. Posle toa angelite ja sobiraat krvta na ma~enicite i so nea gi poprskuvaat du{ite koi se pribliùvaat kon Boga. Sestra Lucija napi{a na Papata, da tretata tajna ja ~ita vo sklop so drugite tajni. I vo edno stoletie, deluvaj}i kako ogromen rasprskuva~,

6

Rusija gi ra{iri svoite zabludi po celiot svet. Na koj na~in? Programot na boq{evicite vo 1917 godina predlaga{e niza na zastranuvawa koi toga{ bea nepoimlivi: ukinuvawe na privatnata sopstvenost, razvod na brak i slobodna qubov, kontracepcija i abortus, evtanazija i homoseksualnost kako prifatlivo odnesuvawe. Denes se ~ini deka zalihite na rasprskuva~ot se ispraznile, no svetot i ponatamu e zarazen. Mnogu od navedenite zabludi {iroko se rasprostraneti i ostavija traga duri i vo katoli~kiot svet - da ja zememe samo za primer takanare~enata "teologija na osloboduvawe". Ne samo {to se ra{irija kobnite "zabludi od Rusija", tuku se umnoìja progonite, so ili bez krvoprolevawe. Tie koi ja pokaùvaat ili propovedat svojata privrzanost kon besmrtnite na~ela na hristijanskiot moral, ve}e se progonuvaat, ili nabrzo }e bidat progonuvani. Se progonuva i kaznuva katoli~kiot lekar koj }e odbie da izvr{i abortus; katolik koj so katehizmot vo raka, tvrdi deka praktikuvaweto na homoseksualnosta e teòk grev; professor koj se sprotistavuva na polovite odnosi vo svoeto u~ili{te; sve{tenici koi odbivaat da gi izdadat ispovednite tajni; katolici koi sakaat povtorno da se vovede veronauka... i da ne zboruvame za brojni zemji kade se proleva krvta na hristijanite. Za da, kolku e toa mo`no, se izbegne kaznata koja ja najavi Deva Marija, i da se zabrza izgrevaweto na obe}anata blagoslovena zora na pobedata na Pre~istoto Srce Mariino, treba da pribegneme kon predloènite sredstva: revna pobo`nost kon Majkata Bo`ja, posebno da se moli brojanicata, pokora i pridrùvawe kon Desette Bo`ji zapovedi. Edinstveno na toj na~in }e se re{i krizata na ovoj svet, i }e bidat napraveni uslovi za vistinski i traen mir. ]e bide toa mir Hristov vo Hristovoto Carstvo, mir Mariin vo Mariinoto carstvo.

7

Voved Objava i poraka od Fatima Vo knigite za fatimskite nastani nao|ame opisi na objavite i razgovorite pomegu Bogorodica i decata, vklopeni vo niza fakti koi gi opfa}aat: mesnite odbivawa predizvikani od objavata, ispituvawata na decata i svedocite, ~udesnite ozdravuvawa i obra}awa koi usledija, kako i privle~ni poedinosti za duhoven rast na povlastenite deca, i drugi mnogubrojni poznati zgodi. Toa e potpolno razbirlivo. Me|utoa, po ~itaweto na tie knigi, kaj mnogumina se pojavuva èlba za tekst koj }e im ovozmoì na poseben na~in da vronat vo samata sodrìna na objavite so namera sé pove}e da prodrat vo smislata na porakata {to Bogorodica ja donela na lu|eto za da moàt u{te podobro da gi sledat nejzinite barawa. Sakaj}i da pridoneseme na ovaa opravdana èlba, podgotvivme tekst ograni~en na slu~uvawata pome|u Presveta Bogorodica, Angelot na Portugalija i decata, odnosno, na odnosot vo koj site drugi slu~uvawa, pou~ni i ìvotopisni, koi se del od Fatimskite slu~uvawa, se ostaveni po strana za da se vstremime na ona {to e bitno. Po na objavata na Angelot vo 1916 godina i Bogorodica vo 1917 godina, sledat drugi objavi koi decata gi imaa zasebno, i posebno objavite koi gi ima sestra Lucija. Bidej}i taa gi nadopolnuva objavite vo pe{terkata Irija, ne moàt da se izostavat. *** Pri sostavuvaweto na ovaa kniga, se potprevme na dve posebno poznati dela koi gi prepora~uvame na ~itatelite {to sakaat da go dopolnat svoeto znaewe za ona {to se slu~ilo vo Fatima. Prvoto delo go napi{al severnoamerikanecot Vilijam Tomas Val{ "Na{ata Gospo|a od Fatima" ("Our Lady of Fatima"). Vtoroto e od otec Xovani De Mar~i, "Be{e toa Gospo|a posjajna od sonceto..." ("Era una Senhora mais brilhante que o sol..."). Otec Xovani pominal tri godini vo Fatima ispituvaj}i gi glavnite svedoci na slu~uvawata i vnimatelno gi beleìl nivnite svedo{tva. Imal intervju so sestra Lucija, a isto taka moèl da se posluì i so zapisite na decata, za koi pokasno u{te }e zboruvame.

8

Vilijam Tomas Val{ bil vo Portugalija 1946 godina, istraùvaj}i i vr{ej}i intervjua. Razgovaral so sestra Lucija, pa svojata kniga posebno ja temelel na ~etirite spisi "Se}avawa" ("Memorias") koja {to taa gi napi{ala. Delata na o. Xovani i g. Val{ se mnogu verodostojni i se slagat vo se bitno. Me|utoa za u{te pogolema sigurnost, gi sporedivme nivnite dela so delata na drugi avtori koi obrabotuvaat nekoi slu~uvawa i detalno prikaùvaat nekoi poedinosti. Moèvme neposredno da se koristime i so najsigurnite izvori, a toa bez somnenie se rakopisite na sestra Lucija. Otec Antonio Maria Martins D. I. vo 1973 godina gi objavi so naslov: "Se}avawa i pisma na Irma Lucija". Se nadevam deka vo idnina }e se napravi edno seopfatno kriti~ko izdanie koe }e gi sodrì, osven ve}e objavenite se}avawa i pisma, i raznite ispituvawa na koi be{e izloèna sestra Lucija1, razni dokumenti 1

Vo svojata kniga "A Vidente de Fatima dialoga e responde pelas Aparicoes" kanonikot Sebastio Martins dos Reis gi naveduva slednite dokumenti: a). Za~estenite ispituvawa na decata koi vo vremeto na objavite gi vode{e Viskonte di Montelo (psevdomin na kanonikot dr. Manuel Nunes Formiào od patrijahalnata crkva vo Lisabon); b). Zapisite na holandiskiot morfontaski sve{tenik H. L. Iongen koj na 3 i 4 fevruari 1946 godina razgovaral so sestra Lucija i izve{taite od tie sredbi gi objavi majskiot, junskiot i oktomvriskiot broj na dvomese~nikot Mediatrice et Reine; v). Prikaz na istoriskite mesta od Fatima koi gi dade sestra Lucija na 20 maj 1946 godina;

g). Pra{awata od dr. J. J. Gulven so pismeni odgovori na sestra Lucija od 30 juni 1946 godina [blagodarej}i na kanonikot Sebastio Martins dos Reis se znae deka sestra Lucija rakopisite gi isprati na Leirijskiot episkop koj dade da se umnoàt vo tri primeroci (na ma{ina za pi{uvawe). Sestra Lucija potoa gi potpi{a i eden primerok e predaden na dr. Gulven, drugiot ostana kaj nea, a tretiot e daden na Leirskiot episkop zaedno so orginalniot primerok. Avtorot ne objasnuva dali dokumentot e prepis na orginalniot rakopis ili kopija].; d). Pra{awata na don Hoze Pedro de Silva, podocna episkop na Viseaua, na koi {to sestra Lucija odgovare{e vo avgust 1947 godina. Osven ovie iskazi i navedenite razgovori so otec Xovani i g. Val{, sestra Lucija razgovara{e pet dena posledovatelno so pistelot Anter de Figuerd (od 16 do 20 septemvri 1935 godina). Sestra Lucija ovie razgovori gi spomenuva vo svoite "Se}avawa" IV (str. 368-376).

9

od kanonskiot proces2 kako i celokupnata korespondencija na sestra Lucija koja treba da bide sobrana3. Va`nosta na fatimskoto pra{awe sigurno }e go opravda vloùvaweto na tolku golem trud. Raznite izve{tai koi gi sostavila sestra Lucija obi~no se narekuvaat "Se}avawa"- I, II, III i IV".

2

Kanonskiot proces trae{e osum godini, vo koe vreme sestra Lucija be{e pove}e pati ispra{uvana. Po zavr{uvaweto na istiot, doneseni se zaklu~i vo prilog na objavite. Episkopot na Leira, Hoze Alves Koreira da Silva, vo svoeto pastoralno pismo od 13 oktomvri 1930 godina, go napi{al slednovo: "So ogled na izloènite razgleduvawa, kako i nekoi drugi, koi ovde nama da gi spomneme poradi dolìnata, ponizno povikuvaj}i go Svetiot Duh i nadevaj}i se na za{titata na Deva Marija, otkako gi soslu{avme vrednite sovetnici na na{ata episkopija, odlu~ivme: a). Deka objavite koi gi imaa decata pomegu 13 maj i oktomvri vo pe{terata Irija, vo Fatimskata parohija, a koja pripa|a na ovaa episkopija se VERODOSTOJNI. b).

Slu`beno se dopu{ta slavewe na Majka Bo`ja fatimska".

3

Vo izdanieto na knigata "Se}avawa i pisma na Irma Lucija" otec Antonio Maria Martins, D. I. dodal, pome|u ostanatoto, nekoi pisma do nejziniot ispovednik otec Hoze Bernardo Gonkalves, D. I. , i pokasno zabeleàl deka "se doprel do najvrednite pisma". Vo ovie pisma najmnogu se raboti za pra{awa na sovesta i poradi toa ne moàt da bidat objaveni (isto str. 399). Vo predgovorot za istata kniga otec Martins objasnuva da zapisite na sestra Lucija, osven se}avawata sodràt "u{te stotina pisma, a najgolemiot del od niv se napi{ani posle vleguvaweto vo Karmel na Sveta Tereza vo Koimbri, 25 mart 1948 godina". [to se odnesuva za dopi{uvaweto so otec Gonkalves, vo eden del sestra Lucija aludira na cenzurata na koja e podloèna i koja ja spre~uva ili i ote`nuva da so nego razgovara za problemite na sovesta. Vo pismoto za do otecot od 21 januari 1940 godina, sestra Lucija pi{uva: "Ve}e podolgo vreme sakam da vi pi{am, no me spre~uvaa razni nastani. Glavnata pri~ina e cenzurata. Da pi{uvam, a bez stvarno da go kaàm ona {to sakam da go kaàm, go smetav za gubewe na va{eto vreme, a od druga strana, ne mi be{e mo`no da pi{uvam za tie raboti pod cenzura. Potrebata (da vi pi{uvam) ne be{e mala, no treba da se bide strpliv. Se pomina i dobriot Bog mi pomogna, On gi isprati ranite, On gi izle~i. On dobro znae deka On e edinstveniot lekar na zemjata. Priznavam deka navistina se somnevav dali }e sakate da mi posvetite od svoeto dragoceno vreme. Poradi toa sum vi mnogu blagodarna i za qubovta so koja mi go otvorivte patot. Neka Dobriot Bog za toa vi plati!".

10

Prvoto "Se}avawe" napi{ano na obi~en bele`nik so linii, pretstavuva zbirka na li~nite se}avawa za biografijata na blaèna Hijacinta. Koga na 12 septemvri 1935 godina gi otkopaa posmrtnite ostaki na Hijacinta, po~inata 1920 godina, se otkri deka nejzinoto lice e za~uvano, neraspadnato. Leiriskiot episkop Hoze Alves Koreira da Silva, í ispratil na sestra Lucija fotografija snimena po toj povod, i sestra Lucija, zablagodaruvaj}i mu se, go izvestila za osobenostite na svojata rodnina. Toga{ prelatot í naloìl na sestra Lucija da zapi{e sî {to znae za Hijacintiniot ìvot, pa od toa i proizleze prviot rakopis koj e zavr{en okolu Boìk 1935 godina. *** Vo april 1937 godina L. G. da Fonseka go izvestil leirskiot episkop deka prvoto izvestie na sestra Lucija dopu{ta da se pretpostavi postoewe i na drugi, interesni fakti povrzani so objavite, a seu{te nepoznati. Poradi toa sestra Lucija, pome|u 7 i 12 noemvri istata godina, po noviot nalog na monsiwor Hose Alves Koreia da Silva, se posvetila na pi{uvawe na istorijata na svojot ìvot. Vo ovoj vtor zapis taa isto taka pi{uva, iako na mnogu kratok na~in, za objavite na Majka Bo`ja i po prv pat javno izvestuva za objavata na Angelot. Razni pri~ini ja potiknuvaa za dotoga{no mol~ewe, sovetot na protoprezbiterot od Olivara, don Faustina Hose Jacinto Fereira - na koj ja raskaàla objavata - a toj sovet podocna so svoja preporaka go potvrdi i episkopot na Leirija. Od druga strana, kritikite i potsmevot po povod izve{taite za prvata objava na Angelot vo proletta i letoto 1915 godina, kako i strogite prekori na nejzinata majka, ja navedoa za taa tema da zboruva so mnogu vnimanie i diskrecija. Osven toa, vo "Se}avawa-ta" na sestra Lucija se zabeleùva deka mnogu nevolno zboruva za sebe, a poradi toa i za objavite. Vo 1941 godina leiriskiot episkop í naloìl na sestra Lucija da zapi{e sî na {to moèla da se seti za ìvotot na svojata rodnina, za novoto izdanie na knigata za blaèna Hijacinta koja saka{e da ja izdade kanonikot Galamba de Oliveira. "Ovaa zapoved" - pi{uva sestra Lucija - "me pogodi vo najdlabo}ite dlabo~ini na mojata du{a, kako zraci na sonceto, govorej}i mi deka dojde momentot za otkrivawe na dvata prvi dela na tajnata". Taka sestra Lucija zapo~na so pi{uvawe na svojot tret rakopis otkrivaj}i gi denes poznatite delovi na fatimskata tajna. Po toa sledi izve{tajot za vpe~atokot od seto ova vrz Hijacintiniot duh. Izvestuvaweto nosi datum 31 avgust 1941 godina.

11

Iznenaden so ovie otkritija, kanonikot Galamba zaklu~il deka sestra Lucija vo predhodnite dokumenti ne kaàla se {to moèla da kaè, pa go zamolil leiriskiot episkop da í naloì da napi{e potpolno izvestie za objavite: "Naloète í, gospodine episkope... da zapi{e SÑ. Ama ba{ SÑ. Zo{to }e mora dolgo da ostane vo ~istili{teto zatoa {to premol~ala tolku va`ni raboti". Sestra Lucija se izvinila kaùvaj}i deka sekoga{ bila poslu{na. Kanonikot Galamba insistira{e da episkopot i naredi "da kaè SE, ba{ SE: ni{to da ne sokrie" (se ~ini deka na toj na~in aludira i na tretiot del na tajnata). Me|utoa, episkopot ne saka{e da se dovede vo neprijatna situacija: "Takvo ne{to jas nema da naloàm. Koga se raboti za tajni, ne sakam da se me{am", i ednostavno na sestra Lucija i naloì da go raskaè (zabeleì) celiot nastan so objavite. Taka so datum od 8 dekemvri 1941 godina e zavr{en ~etvrtiot rakopis. Vo nego sestra Lucija po prv pat opisno i hronolo{ki izvestuva za objavite i na krajot objasnuva deka ni{to od toa {to go zadràla vo se}avawata ne e namerno izostaveno, osven o~igledno tretiot del od tajnata, za koj se u{te ne í e naloèno da go otkrie. *** Vo juni 1943 godina sestra Lucija zabole od te{ka bolest koja tra{e so meseci. Nejzinata zdravstvena sostojba naizmeni~no se podobruva{e i vlo{uva{e, a dodatno be{e iskomplicirana so {tetnite nuspojavi od lekovite {to gi zema{e. Vo sredinata na septemvri istata godina, pla{ejki se od najlo{oto, leiriskiot episkop po mnogu razmisluvawa ja zamolil sestra Lucija da go zapi{e i tretiot del od tajnata. Toa be{e molba, a ne zapoved, koja{to na sestra Lucija vo odredena merka i ja zbuni, za{to ne ~uvstvuva{e pottik od vnatre{nata milost. Kon sredinata na oktomvri, leiriskiot episkop, so cel da ja pottikne, izrekol izri~na zapoved, no sestra Lucija ne uspevala da ja sovlada vnatre{nata borba koja ja izma~uvala. Za seto navedeno sestra Lucija se posovetuvala so monsiwor Antinio Garsiom, apostolski poverenik od Tuj i nadbiskup na Valadolida, koj i prepora~al svoite pote{kotii da gi iznese na monsiwor Hose. Pismoto upateno od sestra Lucija datirano vo prvata polovina od dekemvri, go zadràla nejzinata poglavarka sî do sredinata na sledniot mesec. Me|utoa, ne{to malku pred toa, na 2 januari 1944 godina, Bogorodica gi razni{a site somneì koi se pojavile vo bolni~kata soba vo ku}ata na Sestrite Dorote vo Tuj, naloùvajki i na Lucija da stavi sî na hartija koga od nea toa }e se pobara. Sestra Lucija toa i go napravi sledniot den.

12

Za dolgoto patuvawe na ovoj tekst od momentite koga, pet meseci pred toa, poveren na leiriskiot episkop, pa se do negovoto objavuvawe vo 2000 godina, detalno }e se zboruva vo IV del od ovaa kniga. *** So objavuvaweto na ovaa kniga sakame da pridoneseme porakata na na{ata Majka Bo`ja Fatimska stane u{te popoznata, u{te pove}e da ja qubime i u{te pove}e da í se pokoruvame.

13

14

GLAVA I

Objava na Angelot na Portugalija i Angelot na Mirot Pred objavata na Majka Bo`ja, na Lucija, Francisko i Hijacinta Lucija de Jesus dos Santos i nejzinite rodnini Francisco i Hijacinta Marto, ìteli na seloto Aqustrel, parohija Fatima - imaa tri objavi na Angelot na Portugalija i Angelot na Mirot. Prva objava na Angelot Prvata objava na Angelot se slu~ila vo proletta ili letoto 1916 godina, vo edna pe{terka na ridot Kabeko, blizu do Aqustrel, po zborovite na sestra Lucija, i se odvivala na sledniot na~in: "Si igravme nekoe vreme koga naedna{ za{umi silen veter koj gi zalula kro{nite na steblata. Go krenavme pogledot da vidime {to se slu~uva, za{to vremeto be{e mirno. Toga{ zdogledavme na odredena oddale~enost, nad drvjata koi se sprostiraa kon istok, svetlo pobelo od sneg, a izgleda{e kako proyirno mom~e, i be{e posjajno od kristali protkaeni od son~evi zraci. Kolku {to pove}e se pribliùva{e, podobro go raspoznavavme negoviot lik; be{e toa mnogu ubavo mom~e na vozrast od ~etirinaeset ili petnaeset godini. Bevme iznenadeni i sosema obzemeni. Ne izustivme nitu zbor. Koga ni se pribliì, ni re~e: "Ne pla{ete se, jas sum Angel na mirot. Molete so mene!" Toga{ klekna i ja navedna glavata do zemjata. Poneseni od natprirodnite dvièwa, i nie go pravevme istoto i gi povtorivme zborovite koi gi ~uvme da gi izgovara: "Boè moj! Veruvam vo Tebe, Ti se poklonuvam, se nadevam vo Tebe i Te qubam. Te molam da im oprosti{ na onie koi ne veruvaat vo Tebe, koi ne Ti se poklonuvaat, koi na Tebe ne se nadevaat i koi ne Te qubat!" Otkako gi povtori ovie zborovi tri pati, stana i ni re~e: "Taka molete! Srceto Isusovo i Mariino vnimatelno gi slu{aat va{ite molitvi". I toga{ is~ezna.

15

"Natprirodnoto ~ustvo {to né obzede be{e tolku intenzivno {to dolgo vreme ne bevme svesni za sopstvenoto postoewe. Ostanavme vo polo`bata vo koja ne ostavi i postojano ja povtoruvame istata molitva. Bo`jata prisutnost se ~uvstvuva{e tolku intenzivno i blisko, taka {to ne se osmeluvavme nitu da razgovarame pome|u sebe. Sledniot den sî u{te sî ~uvstvuvavme duhovno obvieni so ova ozra~uvawe koe mnogu poleka se gube{e. Za ovaa objava nikoj od nas ne misle{e da zboruva, a nitu da go sovetuva onoj drugiot za toa da mol~i. Toa se podrazbira{e samo po sebe. Be{e tolku li~no, taka {to za toa be{e te{ko da se izgovori makar i eden zbor. Moèbi bevme tolku mnogu obzemeni so takviot vpe~atok, za{to toa be{e prva objava od takov vid". Vtora objava na Angelot Vtorata objava se slu~i vo letoto 1916 godina, pokraj bunarot kraj ku}ata na Luciniite roditeli kade si igraa decata. Sestra Lucija zboruva kako Angelot na nea i na nejzinite rodnini vo taa prilika im rekol: "[to pravite? Molete, mnogu molete! Presvetoto Srce Isusovo i Mariino imaat so vas milosrdni nakani. Neprestanuvaj}i prikaùvajte gi na Sevi{niot molitvite i `rtvite!". "Kako treba da se `rtvuvame?" - zapra{av. "Sé {to moète prinesete na Boga za `rtva kako zadovol{tina za grevovite so koi lu|eto go navreduvaat i molitva za obra}awe na gre{nicite. Taka }e osigurate mir na svojata tatkovina. Jas sum nejzin Angel ~uvar, Angel na Portugalija. A nad sî pokorno prifatete i podnesuvajte gi trpenijata koi Gospod vi gi ispra}a". Potoa is~ezna. "Ovie zborovi na Angelot se vtisnaa vo na{ite du{i kako svetlo koe ni ovozmoì da razbereme koj e Bog, kolku On nas né saka i saka da go qubime. Ja sfativme vrednosta na `rtvata i kolku mu e taa mila, za{to On blagodarej}i na nea gi obra}a gre{nicite". Treta objava na Angelot Tretata objava se slu~i na krajot na letoto ili vo po~etokot na esenta 1916 godina, povtorno vo pe{terata Kabeko i se odviva{e na sledniot na~in, po zborovite na sestra Lucija:

16

"Samo {to stignavme tamu, vedna{ po~navme, kle~ej}i, so liceto priqubeno kon tloto, da ja povtoruvame Angelovata molitva: "Boè moj! Veruvam vo Tebe, Ti se poklonuvam, se nadevam vo Tebe i Te qubam..." Ne znam kolku pati ja povtorivme, koga naedna{ zdogledavme kako nad nas sveti neobi~no svetlo. Stanavme za da videme {to se slu~uva, i go zdogledame Angelot so ~a{a vo levata raka, a nad nea lebde{e hostija. Od hostijata vo ~a{ata kapea kapki krv. Ostavaj}i ja ~a{ata i hostijata da lebdat, Angelot klekna so nas na tloto i tri pati ja povtori molitvata: "Presveto Trojstvo, O~e, Sine i Du{e Sveti, Vi se poklonuvam i Vi go prikaùvam predragocenoto Telo, Krv, Du{a i Boànstvo na Isusa Hrista, prisutni vo site svetohranili{ta vo svetot, kako zadovol{tina za navredite, svetogrdieto i ramnodu{nosta so koi On e navreduvan. Vo ime na neizmernite zaslugi na negovoto Presveto Srce i Pre~istoto Srce Mariino, Ve molam za obra}awe na jadnite gre{nici". Potoa Angelot se podigna, povtorno vo racete gi zede ~a{ata i hostijata, pa na mene ja dade hostijata, a toa {to be{e vo ~a{ata dade da go ispijat Hijacinta i Francisko, istovremeno govorej}i: "Zemete i pijte, Telo i Krv na Isusa Hrista kogo stra{no go navreduvaat neblagodarnite lu|e. Pruète Mu zadovol{tina za nivnite grevovi i ute{ete go svojot Bog". Potoa povtorno se sprostre na zemjata i so nas tri pati ja povtori istata molitva: "Presveto Trojstvo..." i is~ezna". "Poneseni od natprirodnata sila {to né opfati go imitiravme Angelot vo sé, pa i nie se sprostrevme kako nego i gi povtoruvavme molitvite koi gi mole{e. Bo`jata prisutnost be{e tolku silna {to potpolno né obezede i né poni{ti. Se ~ine{e deka dosta dolgo bevme li{eni od telesnite ~uvstva. Tie denovi rabotevme sî, noseni od silata na ova natprirodno bitie. Mirot i sre}ata koja ja ~uvstvuvavme bea golemi, a toa be{e samo zatoa {to du{ata odvnatre i vo potpolnost be{e usmerena kon Boga. Istovremeno ~uvstvuvame golem telesen umor". "Ne znam zo{to, no objavite na Majka Bo`ja vrz imaa nas potpolno drugo vlijanie. Ista vnatre{na radost, ednakva sre}a i radost. No namesto taa telesna iscrpenost, ~uvstvuvavme odredena lesnotija i polet. Namesto toj oset na ni{tovnost pri Bo`jata prisutnost, ~uvstvuvavme ogromna radost. Namesto da ni e te{ko da zboruvame, ~uvstvo na odredeno voodu{evuvawe ispolneto so potpolna doverba. No, i pokraj site ovie ~uvstva, bev potiknata da mol~am, posebno za nekoi raboti. Pri ispituvawata imav nekoe vnatre{no nadahnuvawe koe {to mi gi pokaùva{e vistinskite odgovori, {to bez namaluvawe na vistinata, ne go otkrivaa ona {to toga{ treba{e da ostane sokrieno".

17

Na Angelovite objavi vo 1916 godina prethodea, pome|u april i oktomvri 1915 godina, tri drugi objavi, na Lucija i tri nejzini drugarki, Maria Rosa Matias, Tereza Matias i Maria Justino, na ridot Kabeko. Tie vidoa, kako vo vozduhot nad `bunot vo dolinata lebdi "kako oblak pobel od sneg, ne{to proyirno {to ima{e ~ove~}i oblik". Toa be{e "lik koj li~el na kip od sneg. Go proniùvaa son~evite zraci, pa izgleda{e potpolno proyiren". Ova e opis od samata sestra Lucija.

18

GLAVA II

Objava na Presveta Deva Marija Vo vreme na objavite na Bogorodica, Lucija de Jesus, Francisko i Hijacinta Marto imaa deset, devet i sedum godini, bea rodeni na 22 mart 1907 godina, 11 juni 1908 i 11 mart 1910 godina. Trite deca, kako {to rekovme, ìveeja vo Aqustrel, malo selo koe pripa|a{e na fatimskata parohija. Objavite se slu~uvaa na eden del od imotot {to pripa|a{e na Luciinite roditeli, a se vika{e Pe{terka Irija (Cova da Iria), dva i pol kilometri od Fatima, na patot za Leira. Bogorodica se objavuvala nad hrastot ili crnikata, visoki eden metar ili malku pove}e. Blaèn Francisko samo ja videl Bogorodica no ne ja ~ul. Blaèna Hijacinta ja videla i ja ~ula. Lucija ja videla i ~ula i razgovarala so presveta Bogorodica. Objavite sekoga{ se slu~uvale okolu pladne. Prva objava, 13 maj 1917 godina Trite deca si igrale na pe{terkata Irija koga zabeleàle dve svetla, kako blesok, po koi ja vidoa Majkata Bo`ja nad crnikata. Toa be{e "edna Gospo|a, oble~ena potpolno vo belo, posjajna od sonceto, okolu koja se {ire{e svetlo posjajno i pobleskavo od ona {to go odsjajuva kristalen sad poln so ~ista voda osvetlen so sjani zraci na sonceto", opi{uva Lucija. "Nejzinoto lice, neopi{livo ubavo, ne be{e nitu ta`no, nitu veselo, tuku seriozno, so izraz na blag prekor. Racete sklopeni kako na molitva, í bea potpreni na gradite i vpereni kon gore. Na desnata raka í vise{e brojanica. Oblekata izgleda{e kako da e od samoto svetlo. Tunikata, dolnata sukwa, bea beli, a bel be{e i pla{tot, op{ien so zlato, koj ja prekriva{e glavata na Bogorodica i dopira{e duri do nozete. Ne í se gleda{e kosata, nitu u{ite". Lucija nikoga{ ne uspeala da gi opi{e crtite na liceto, za{to nikoga{ ne moè{e da go zadrì pogledot na zaslepuva~koto nebesko lice. Decata bea tolku blizu do Bogorodica - na oddale~enost od okolu metar i polovina - taka {to stoeja vo krugot na svetlinata koja Bogorodica ja opkruùva{e ili ja otsjajuva{e. Razgovorot se odvival na sledniot na~in4: 4

Odgovaraj}i na edno para{awe na g. Val{, so obyir na razgovorot so Bogorodica i Angelot, dali zborovite se bukvalno prenesni ili ja prenesuvala samo smislata na ona {to go ~ula, sestra Lucija odgovorila: "Angelovite zborovi bea posebno intenzivni i silni, a natprirodno vistiniti, taka {to ne moè da se zaboravat. Mi se ~ini deka to~no i

19

DEVA MARIJA:

"Ne pla{ete se. Ni{to nema da vi napravam".

LUCIJA:

"Od kade doa|ate?"

DEVA MARIJA:

"Doa|am od Neboto" (i Deva ja podigna rakata pokaùvaj}i prema neboto).

LUCIJA:

"I {to sakate od mene?"

DEVA MARIJA:

"Dojdov da ve zamolam da doa|ate ovde {est meseci po red5, sekoj trinaesetti vo isto vreme. Toga{ }e vi kaàm koja sum i {to sakam, a potoa vamu }e se vratam po sedmi pat".

LUCIJA:

"A dali i jas }e dojdam vo neboto?"

DEVA MARIJA:

"Da, }e dojde{".

neizbri{livo se vtisnati vo moeto se}avawe. [to se odnesuva do zborovite na Bogorodica, rabotite stojat drug~ie. Ne moàm da bidam sigurna deka sekoj zbor e to~en. Do mene pred se dopira{e smislata, a jas vo zborovi go pretopuvav ona {to go razbirav". Soo~na so pote{kotijata da so ~ove~}i zborovi go prenese ona {to go ~ula od Bogorodica, kako {to e toa voobi~ajno vo nekoi misteriozni pojavi, sestra Lucija sepak celiot trud go vloìla vo toa da zbor po zbor go reprodukcira ona {to í go kaàla presveta Bogorodica. Toa stana o~igledno vo razgovorot {to go vode{e so otec Iongen, a koj ovde go donesuvame: "Dali sakavte da se ograni~ete na otkrivaweto na tajnata, da dadete smisla na ona {to presveta Bogorodica go govore{e ili bukvalno gi citiravte Nejzinite zborovi? "Koga zboruvam za objavite, se ograni~uvam na smislata na zborovite. Me|utoa koga pi{uvam, se trudam bukvalno da gi navedam, da gi citiram. Zatoa tajnata sakav da ja napi{am zbor po zbor". "Sigurni li ste deka sé ste za~uvale vo se}avaweto?" "Mislam, da". "Zborovite na tajnata }e bidat izneseni po red kako (na vas) vi se preneseni?" "Da". 5

Decata bea sigurni deka poslednata objava }e se slu~i vo oktomvri, kako {to im be{e izri~no kaàno vo avgustovskata objava. Toa zna~i deka "{este posledovatelni meseci" ja vklu~uvaat i prvata objava. Sedmoto za koe u{te }e zboruvame, ne pripa|a na ovaa niza.

20

LUCIJA:

"A Hijacinta?"

DEVA MARIJA:

"I taa".

LUCIJA

"A Francisko?"

DEVA MARIJA:

"I toj, no toj mora da izmoli mnogu brojanici".

LUCIJA:

"Maria das Neves e ve}e na neboto?"

DEVA MARIJA:

"O, da".

LUCIJA:

"A Amelija?"

DEVA MARIJA:

"]e ostane vo ~istili{teto se do krajot na svetot". "]e sakate li da gi prikaète na Boga site trpenija koi saka da vi gi isprati kako zadovol{tina za grevovite so koi e navreduvan i kako molitva za obra}awe na gre{nicite?".

LUCIJA:

"Da, sakame".

DEVA MARIJA:

"Dobro, mnogu }e trpite, no milosta Bo`ja }e ve ja~i".

"Dodeka gi izgovara{e poslednite zborovi ("milost Bo`ja"), prv pat gi ra{iri racete", ova go opi{uva sestra Lucija, "rasfrlaj}i kon nas silno svetlo, gotovo odraz na svetloto koe taa go otsjajuva{e, koe ni prodre vo gradite se do najskrienite delovi na du{ata, taka {to sebe se vidovme vo Boga, koj be{e svetlo, a se vidovme pojasno i od toa da se ogleduvavme na najdobroto ogledalo". Toga{ po~uvstvuvavme vnatre{en nagon, kleknavme i vo sebe povtoruvavme: "O presveto Trojstvo, ti se poklonuvam! Boè moj, Te qubam vo presvetiot sakrament!" Otkako pominaa nekolku momenti, Bogorodica dodade: "Molete brojanica sekoj den kako bi izmolile mir vo svetot i zavr{uvawe na vojnata". "Toga{", raskaùva sestra Lucija, "po~na mirno da se vozdiga, krevaj}i se kon istok i is~ezna vo bekrajnata dale~ina. Svetlosta koja ja opkruùva{e kako da í otvara{e pat me|u yvezdite".

21

Vtora objava: 13 juni 1917 godina Pred vtorata objava, decata povtorno zabeleàa svetlo {to go narekuvaa blesok, no toa vo stvarnosta ne be{e blesok tuku odraz na svetlinata koja se pribliùvala. Nekoi od pedesetinata luge koi do{le na toa mesto, zabeleàle deka sonceto potemnelo vo momentite po zapo~nuvaweto na razgovorot. Drugi rekoa deka, eden moment pred Lucija da progovori, vrvovite na crnikata prekrieni so mladi fidanki se navednale, kako pod nekoj tovar. Vo tekot na razgovorot pome|u Bogorodica so decata, nekoi ~ule nekakov zvuk kako zuewe na p~eli. LUCIJA:

"Gospo|o, {to sakate od mene?"

DEVA MARIJA:

"Sakam povtorno da dojdete ovde i na 13 sledniot mesec, sekoj den da molite brojanica i da nau~ite da ~itate6. Podocna }e vi kaàm {to sakam".

Lucija ja zamoli za ozdravuvawe na eden bolen. DEVA MARIJA:

"Ako se obrati, }e ozdravee vo tekot na ovaa godina".

LUCIJA:

"Sakam da ve zamolam da né zemete so vas na neboto".

DEVA MARIJA:

"Da, Hijacinta i Francisko naskoro }e gi zemam, no ti }e ostane{ ovde u{te nekoe vreme. Isus saka so tebe da se posluì za lu|eto da me zapoznaat i zasakaat. Saka vo svetot da vostanovi pobo`nost prema moeto Pre~isto Srce. Na onoj koj toa }e go prifati, vetuvam spasenie, i tie du{i Bog }e gi saka kako cve}eto so koe go o}itiv negoviot prestol".

LUCIJA:

"]e ostanam jas ovde sama?"

DEVA MARIJA:

"Ne, }erko. Trpi{ li mnogu? Nemoj da se obeshrabruva{. Jas nikoga{ nema da te napu{tam. Moeto Pre~isto Srce sekoga{ }e bide tvoe uto~i{te i pat koj }e te dovede do Boga".

6

Otsekoga{ se smetalo deka nalogot "da nau~ete da ~itate" se odnesuva samo na Lucija, zo{to drugite deca, prema obe}aweto od Bogorodica pri ova ista objava, naskoro trebalo da otidat na neboto.

22

"Izgovaraj}i gi ovie posledni zborovi", raskaùva sestra Lucija, "gi ra{iri racete i po vtor pat po nas go porosi odrazot na ona neizmerno svetlo vo koe se vidovme potopeni vo Boga. Se ~ine{e deka Hijacinta i Francisko se nao|aat vo onoj del koj se podiga{e prema gore, dodeka jas bev vo onoj del koj se {ire{e prema zemjata. Na dlankata na desnata raka na Bogorodica se nao|a{e srce obvieno so trwe koi vo nego bea zabodeni. Sfativme deka toa e Pre~istoto Srce Mariino izraneto so grevovite na ~ove{tvoto, koe bara zadovol{tina7". Koga ova objava po~na da is~eznuva, Bogorodica, seu{te obviena so svetlinata koja sjae{e od nea, bez napor, poleka se podignuva{e nad grmu{kata vo pravec na istok, se dodeka potpolno ne is~ezna. Nekoi lu|e, koi stoeja mnogu blisku, zabeleàle deka fidankite na crnikata lesno se navalile vo istiot pravec, kako Bogorodi~nite ali{ta da gi povlekle so sebe. Po nekolku ~asovi se vratija vo svojata prirodna polo`ba. Treta objava: 13 juli 1917 godina Vo tekot na tretata objava nad stebloto zastanal pepelavo-siv oblak, sonceto se zatemnilo, sve` vetrec zaduval nad ridot, iako bilo sredina na letoto. Gospodin Marto, tatkoto na Hijacinta i Francisko, koj za ova izvestuva, rekol deka ~ul zvuk sli~en na onoj koj go sozdavaat muvite vo prazen }up. Deca go videle odrazot na istoto svetlo i potoa Bogorodica nad niskiot hrast: LUCIJA:


DEVA MARIJA:

"Sakam i sledniot 13 vo mesecot da dojdete ovde, da prodolète sekoj den da molite brojanica vo ~est na na{ata Majka Bo`ja od svetata brojanica, kako bi izmolile mir vo svetot i zavr{etok na vojnata, za{to samo taa (brojanicata) moè da vi pomogne".

LUCIJA:

"Sakam da ve zamolam da ni kaète koja ste, da napravite ~udo kako site bi poveruvale deka ni se objavuvate".

DEVA MARIJA:

"Prodolète da doa|ate ovde sekoj mesec. Vo oktomvri }e kaàm koja sum, {to sakam i }e napravam ~udo koe site }e go vidat kako bi moèle da poveruvat".

7

Decata dosta te{ko zboruvaa za ona {to im be{e re~eno vo junskata objava za pobo`nosta kon Bezgre{noto Srce Mariino, odea tolku daleku da zboruvaa deka Bogorodica im otkrila edna tajna. Vo svoite "Se}avawa", sestra Lucija objasnuva deka presveta Bogorodica vo toj moment ne barala od niv da sé ostane tajna. "No ose}avme deka Bog toa go saka", dodava s. Lucija.

23

Lucija potoa iznese niza molbi za obra}awe, izlekuvawe i dodeluvawe na drugi milosti. Bogorodica odgovorila da molat brojanicata, za vo tekot na godinata da gi dobijat milostite8. I potoa prodolìla: "@rtvuvajte se za gre{incite i kaète mnogu pati, posebno koga prinesuvate nekoja `rtva: "O moj Isuse, toa e za tvoja qubov, za obra}awe na gre{incite i za nadoknada na grevovite napraveni protiv Pre~istoto Srce Mariino!". Prv del na tajnata: pokaùvawe na pekolot "Izgovaraj}i gi ovie posledni zborovi", raskaùva sestra Lucija, "povtorno gi ra{iri racete kako i predhodnite dva pati. Odrazot (svetloto koe zra~e{e od nea) kako da prodre vo tloto i nie zdogledavme ogneno more, a vo toj ogan bea potopeni |avolite i du{ite. Izgledaa kako proyirni, crni ili kafeavi, àrovi, jaglen vo ~ove~ki oblik. Plivaa vo àr, a vo vis gi podigaa plameni koi od niv izviraa, zaedno so oblaci na dim, sli~en na ognen fakel. Pa|aa na site strani, kako varnici pri poàr, bez teìna i ramnoteà, dodeka se slu{aa zastra{uva~ki krikovi i bolni vozdi{ki polni so o~aj koi vnesuvaat strav vo koskite. \avolite se razlikuvaa od lu|eto po stra{nite i odvratni likovi, vo oblik na stra{ni i nepoznati ìvotni, koi bea proyirni i izgledaa kako àr~iwa na crn jaglen". Videnieto trae{e samo moment vo koj Lucija kriknala: "Ah!". Pomislila, da ne be{e vetuvaweto na Bogorodica deka }e gi odnese vo neboto, }e umrele od strav i uàs.

8

Avtorite donesuvaat nekoi poedinosti za milostite koi Lucija gi pobarala od Bogorodica. Edna od niv bilo i da se izlekuva paraliziraniot sin na Marija Kareira. Bogorodica odgovorila deka nema da go izle~i nitu pak }e go izvle~e od negovata siroma{tija, tuku deka treba sekoj den da moli brojanica so svoeto semejstvo, pa }e mu bide dadeno neophodnoto za ìvot. Nekoj drug bolen molel da naskoro bide zemen na neboto. Bogorodica odgovorila deka nema potreba od brzawe i deka taa mnogu dobro znae koga treba da dojde da go zeme. Val{ izvestuva deka Hijacinta "na{la na~in da prenese (na svoite roditeli) deka Bogorodica saka da semejstvoto sekoj den moli brojanica. Sepak, edinstvenoto {to go najdovme vo ovie izve{tai za objavite, a se odnesuva na ovaa pobo`nost, e tokmu spomenatiot sovet upaten na Marija Kareira.

24

Vtor del na tajnata: objavuvawe na kaznata i na~inot na koj moè da se izbegne Uàsno prestra{eni, decata gi krenaa o~ite kon Bogorodica, koja polna so dobrina i taga rekla: DEVA MARIJA:

"Go vidovte pekolot kade odat du{ite na jadnite gre{nici9.

9

Videnieto na pekolot i posle toa objavuvawe na toa {to treba da bide, gi pravat prvite dva poznati dela na Fatimskata tajna koja decata ja primija vo tekot na julskata objava. Vo predgovorot na brazilskoto izdanie na zapisite na sestra Lucija, Antonio Maria Martins, odlu~no tvrdi deka vo tretiot del na tajnata "~ija sodrìna se u{te ne e objavena se raboti samo za takanare~enata "Crkvena kriza". Avtorot ne objasnuva kako toa go doznal nitu pak navleguva vo pojasnuvawe na ova pra{awe. Me|utoa, podatokot e tolku op{t, da moè da se pretpostavi deka Fatimskata tajna ne bi moèla da ja zaobikoli ovaa prete{ka tema. Moèbi ova e objasnuvawe za ovoj del od porakata koja se u{te ne bila objavena i pokraj napnatoto is~ekuvawe na celiot svet. Zanimlivo e da se primeti deka vo Se}avawa III, sestra Lucija go zavr{uva izve{tajot za vtoriot del od tajnata so zborovite: "i na svetot }e mu bide podareno odredeno vreme na mir". Vo Se}avawa IV, neposredno posle ova, dodava kako zaklu~ok: "Vo Portugalija sekoga{ }e se za~uva vistinskata vera, itn..." Od ova e logi~no da se zaklu~i deka }e se izgubi vistinskata vera vo eden golem del od svetot, i faktot deka vo Portugalija }e se za~uva vistinskata vera vredi da se spomne. No {to zna~i da vistinskata vera }e bide ili nema da bide za~uvana vo nekoja odredena zemja? Te{ko e to~no da se kaè. Vo sekoj slu~aj, bez obzir na koja va`nost i se pridava so ovoj izraz, o~igledno e deka se raboti za kriza na verata. Ovde povtorno doa|ame do momentot na kriza vo Crkvata, zo{to ovaa kriza svoite koreni gi ima tokmu vo kriza na verata. Od druga strana, ..."itn"..., so koe sestra Lucija go zavr{uva svoeto izlagawe, naveduva na pomisla deka tretiot del na tajnata se vklopuva vo ovoj del od razgovorot i deka prodolùva po poslednata re~enica. Od ovaa re~enica moè da se zaklu~i, kako {to sega vidovme, deka vo celiot svet }e dojde do kriza na katoli~kata vera. Poradi toa {pekulaciite deka krizata vo Crkvata e tema na sledniot del od tajnata se ~inat verodostojni. No koga }e go napu{time terenot, na op{tite {pekulacii, i se vstremime na stvarnosta, eden od iznenaduva~kite aspekti na crkvenata kriza e tokmu infiltracijata na marksizmot vo katoli~kite krugovi. U{te vo 1968 godina ovoj aspekt na kriza be{e tolku alarmanten da 1,6 milioni Brazilci, 280 iljadi Argentinci, 105 iljadi îleanci i 25 iljadi Urugvajci, potpi{aa poraka ispratena na papata Pavle VI vo koja go molat da prezeme neodlo`ni merki da ja zapre ovaa infiltracija. Denes komunisti~kiot kam{ik e ona so koe Bog saka da go kazni svetot. Bogorodica vo vtoriot del od tajnata re~e: "(Rusija)... }e gi pro{iri svoite zabludi po celiot svet". Koga }e videme deka ovie zabludi doprea i do svetiot korab na Katoli~kata Crkva - Pavle VI rekol deka mu se ~ini da "niz nekoi puknatini mirisot na Sotonata vlegol vo hramot Bo`ji" (Propoved po

25

Kako bi gi spasil, Bog saka vo svetot da se ustanovi pobo`nost na moeto Pre~isto Srce. Ako go pravite toa {to od vas go baram, mnogu du{i }e se spasat i }e vladee mir. Vojnata e pri kraj, no, ako ne prestanat da go navreduvaat Boga, za vreme na pontifikatot na Pio XI10, }e po~ne druga, u{te polo{a. Koga }e videte no} osvetlena so nepoznata svetlost, znajte deka toa e golem znak11 koj vi go ispra}a Bog, znak deka svetot, poradi negovite zlodela, }e go kazni so vojna, glad i progonstvo na Crkvata i Svetiot Otec. Za da se spre~i toa, }e pobaram Rusija da se posveti na moeto Pre~isto Srce, i kako zadovol{tina, sveta Pri~est vo prvite pet saboti vo mesecot. Ako se ispolnat moite barawa, Rusija }e se obrati i }e vladee mir. Vo sprotivno, (Rusija) }e gi pro{iri svoite zabludi po svetot i }e dojde do vojna i progonuvawe na Crkvata. Dobrite }e bidat ma~eni, Svetiot Otec mnogu }e trpi, razni narodi }e bidat uni{teni, no na krajot moeto Pre~isto Srce }e pobedi. Svetiot Otec

povod devetgodi{ninata od papinstvoto, odràna na 29 juni 1972 godina, Insegnamenti di Paolo VI, kniga X, 707). - poradi toa ne moème a da ne pomislime deka vtoriot i tretiot del na tajnata postoi golema sovpadlivost, ako ovoj posledniot navistina zboruva za krizata vo Crkvata. Kone~no, sestra Lucija otkri deka "tajnata se sostoi od tri razli~ni raboti". Prviot del e videnieto na pekolot, vtoriot e najavata na kaznata i na~inot da se izbegne, a tretiot bi trebalo da bide, prema A. M. Martins, pretpostavkata koja {totuku ja izvedovme, kriza na Crkvata, gordeqivosta poradi koja bezbrojni du{i se osudeni na pekol (prviot del na tajnata) i edna od pri~inite za kazna koja }e go pogodi svetot (vtoriot del na tajnata). 10

Vo izjavata {to ja dade na o. Iongen, sestra Lucija potvrdila deka ~ula kako Bogorodica go izgovara imeto Pio XI, no toga{ ne znaela dali se raboti za Papa ili car. Sestra Lucija ne gleda nekoja posebna te{kotija vo faktot da voobi~ajno se smeta deka zapo~nuvaweto na vojanata e za vreme na pontifikatot na Pio XII. Sestra Lucija, smeta deka spojuvaweto na Austrija, kako i raznite politi~ki slu~uvawa {to se slu~ile pri krajot na pontifikatot na Pio XI, moème da dodaeme, pretstavuvaat pretpostavka za izbuvnuvawe na vojnata, koja {to ne{to pokasno }e izbie so cela sila.

11

Lucija go videla "golemiot znak" vo neobi~no silnoto svetlo koe na neboto nad Evropa svete{e na}ta na 25 sprema 26 januari 1938 godina, od 20 ~asot i 40 minuti se do 1 ~asot i 15 minuti po polno}. Ubedena deka naskoro }e zapo~ne nova svetska vojna, koja }e bide prestra{na, gi udvoila svoite napori da gi ispolni Bogorodi~nite barawa. So taa namera pismeno se obratila i do papata Pio XI.

26

}e mi ja posveti Rusija koja }e se obrati, i na svetot }e mu bide podareno vreme na mir. Po nekolku momenti: "Koga molite brojanica, po sekoe otajstvo (destka) kaète: "O moj Isuse, prosti ni gi na{ite grevovi, so~uvaj né od pekolniot ogan i dovedi gi vo rajot site du{i, osobeno na onie, na koi im e najpotrebno Tvoeto milosrdie!12" LUCIJA:

"Gospo|o, sakate li u{te ne{to od mene?"

DEVA MARIJA:

"Ne, denes ni{to pove}e".

I kako obi~no, po~na da se vozdiga kon istok se dodeka ne sî izgubi vo nepreglednoto prostranstvo na nebeskiot svod".

12

Postojat pove}e verzii na ovaa molitva. Mali otstapuvawa se javuvaat duri i vo zapisite i razgovorite so setra Lucija. Ovoj oblik na molitvata koj ovde go donesuvame e naveden vo nejzinite "Se}avawa", IV, strana 340 i 342. i sestra Lucija go ima potvrdeno vo razgovorot so g. Val{. Vo Se}avawe III, namesto "onie" stoi "koi", a istoto se naveduva i vo pismoto do otec Hoze Gonkalves. Vo odgovorot na pra{aweto na dr. Gulven, poslednata re~enica e so sledniot oblik: "i pomogni na site onie na koi toa im e najpotrebno". Kako {to se gleda, ovoj posleden oblik na re~enicata najmnogu se oddale~l od drugite, i na nego sestra Lucija najmalku insistira, a se naveduva samo vo eden dokument. Osven toa, ne se znae, dali S. M. Reis koj go objavi, go prezede neposredno od rakopisite ili od primerokot prepi{an na ma{ina za pi{uvawe. Ako e ova poslednoto, toga{ sigurno bi bilo interesno da se sporedat zapisite od razgovorot od orginalniot rakopis i prepisot od ma{inata za pi{uvawe kako bi se doznalo dali se raboti za gre{ka vo prepisot. Sigurno e deka decata molej}i ja ovaa molitva gi imaa na um du{ite koi se vo najgolema opasnost da bidat osudeni, a ne du{ite vo ~istili{teto. Sestra Lucija, ova izri~no go naveduva vo pismoto od 18 maj 1941 godina, upateno do otec Gonkalves: "Ja prevedoa (molitvata) kako poslednata molitva da se odnesuva na du{ite vo ~istili{teto, za{to velat deka ne ja razbrale smislata na poslednite zborovi. No jas velam deka na{ata Majka Bo`ja mislela na du{ite koi se nao|aat vo najgolema opasnost da bidat osudeni. Toa e ona {to go zadràv vo se}avaweto, a moèbi i vam }e vi se ~ini koga }e pro~itate del od tajnata koja {to ja zapi{av, a koja Bogorodica ni ja poveri pokasno, pri tretata objava vo juli. Poradi toa, formulacijata, "O, Isuse moj, prosti ni gi na{ite grevovi, so~uvaj né od pekolniot ogan i ublaì gi makite na du{ite vo ~istili{teto, posebno na onie koi se najnapu{teni", sigurno e najmalku to~na.

27

Potoa se slu{na zvuk sli~en na grmotevica koj be{e znak deka objavata zavr{ila13. Tret del na tajnata: proro~ka vizija na zasluèna kazna, ogromni katastrofi i golemo vra}awe na du{ite kon Boga "Ova go pi{uvam iskaùvaj}i poslu{nost kon Tebe, Boè moj, koe toa mi go zapoveda preku prevozvi{eniot episkop na Leirija i Tvoja i mojata presveta Majka". - Prva scena: zakana za zasluèna kazna koja }e mu se slu~i na svetot "Po dvata dela od tajnata koja ve}e ja izloìv, vidovme od levata strana na na{ata Bogorodica, malku nad nea, Angel so ognen me~ vo levata raka; bleskaj}i otsjajuva{e plamen koj izgleda{e deka }e go zapali svetot; no plamenite se gasea pri dopirot so svetlosta koja na{ata Majka Bo`ja od

13

Bidej}i decata posle objavite bea obsipani so pra{awa za toa {to rekla Bogorodica, tie ponekoga{ zboruvaa deka se raboti za tajna. "Dali se raboti za ne{to dobro ili lo{o" bea uporni ispra{uva~ite. "Za nekoi e dobro, za nekoi e lo{o", odgovarale decata. Pred poslednata objava, kanikot dr. Manuel Nunes Formigao, gi pra{al na Francisko i Hijacinta "dali lu|eto bi bile àlosni koga bi ja znaele tajnata" a tie odgovorile "Da". Dali vo tekot na julskata objava najavenata kazna ja pretstavuva svetskata voja od 1939 - 1945 godina? Se ~ini deka ras~lenuvaweto na tekstot dovede do zaklu~ok deka Vtorata Svetska voja e samo po~etok ili voved vo golemata kazna. Navistina, Bogorodica najavuva deka "razni narodi }e bidat uni{teni". Vo tekot i posle vojnata mnogu narodi bea te{ko kazneti, no ne moè da se kaè deka bea uni{teni. Od druga strana, sestra Lucija vo razgovorot od 15 maj 1946 godina {to go vodela so g. Val{ veli: "Ona {to Bogorodica go saka e Papata i site episkopi na svetot na eden odreden den ja posvetat Rusija na nejzinoto Presveto Srce. Ako toa ne go napravat, zabludite na Rusija }e se pro{irat po site zemji na svetot". Val{ ja zapra{al: " Po va{e mislewe, zna~i li deka vo site zemji vo svetot, bez isklu~ok, }e zavladee komunizam?" "Da" - odgovorila Lucija. Vo stvarnosta {ireweto na komunizmot i negovata ideologija po celiot svet stana o~igledna posle zavr{uvaweto na vojanta. Poradi toa treba da se drìme na toa deka kaznata koja Bogorodica ja najavi e tokmu sega vo tek. Kone~no, deka kaznata ve}e pominala, trebalo da se ispolni i delot od porakata koj zboruva za pobedata na Bogorodica i vospostavuvawe na nejzinoto carstvo, {to e jasno izrazeno preku zborovite: "Na krajot moeto Pre~isto Srce }e se proslavi". A toa sigurno u{te ne se slu~ilo. Od seto ova moè da se zaklu~i deka stra{nite trpenija od Vtorata svetska vojna samo se najavi za kaznata koja Bogorodica ja najavi i koja treba u{te da se slu~i.

28

svojata desna raka ja zra~e{e kon nego; Angelot, pokaùvaj}i so desnata raka kon zemjata, so silen glas vika{e: Pokora, pokora, pokora"! - Vtora scena: zastra{uva~ka katastrofa koja go ostava svetot polusru{en i ima za posledica `rtvi vo site op{testveni sloevi, vklu~uvaj}i go i Svetiot Otec. "I vidovme vo silnoto svetlo, koe e Bog, ne{to sli~no koga li~nostite }e se vidat vo ogledalo koga pominuvaat pred vas, episkop oble~en vo belo, imavme pred~ustvo deka toa e Svetiot Otec. Razni drugi episkopi, sve{tenici, monasi i monahini, se iska~uvaa na edna strmna planina na ~ij vrv se nao|a{e krst od neobraboten balvan, kako steblo so kora; Svetiot Otec, pred da stigne tamu, pominuva preku eden golem, polusru{en grad so treperliv ~ekor, oàlosten od bolka i maka, mole{e za du{ite na le{ovite na koi naiduva{e na svojot pat; stignuvaj}i na vrvot na planinata, pa|a na kolena pred golemiot krst i go ubiva grupa vojnici koi na nego pukaat od razni vrsti na ogneno oru`je i isfrlaat streli, i na ist na~in umiraat eden po drug episkopite, sve{tenicite, monasite, monahinite i razni svetovni lica, maì i èni od razli~ni op{testveni sloevi i razli~ni profesii". - Treta scena: golemo vra}awe na ~ove{tvoto kon Boga "Pod dvata kraka na krstot se nao|aa dva angela, sekoj so kristalen sad za poprskuvawe vo racete vo koi ja sobiraat krvta na ma~enicite i so nea gi poprskuvaat du{ite koi se pribliùvaat kon Boga".

29

êtvrta objava: 19 avgust 1917 godina14 Na 13 avgust, denot koga treba{e da se slu~i ~etvrtata objava, decata ne moà da dojdat na pe{terkata Irija, za{to gi kindapira na~alnikot Ourema, koj od niv so sila saka{e da ja izvle~e tajnata. Decata ostanaa odlu~ni. Vo voobi~aeniot ~as vo pe{terkata Irija se slu{na grmotevica, a posle toa slede{e blesok. Prisutnite zabeleàa kako nad hrastot nekolku minuti lebdi mal bel oblak. Zabeleàle kako licata i oblekata na lu|eto, rastenijata i tloto se oboile so razni boi. Be{e sigurno deka Bogorodica e dojdena, no decata ne bea tuka. Na 19 avgust, Lucija zaedno so Francisko i so u{te edna nejzina rodnina se nao|ale na livadata koja mu pripa|ala na nejziniot vujko, koga okolu ~etiri ~asot popladne po~nale istite atmosferski promeni koi im predhodea na Bogorodi~nite ukaùvawa vo pe{terkata Irija; zaduvalo sve` poveterec i sonceto potemnelo. Lucija, ~uvstvuvaj}i deka se pribliùva ne{to natprirodno brzo ispratila po Hijacinta koja stignala na vreme da ja vidi Bogorodica, {to, kako i predhodnite tri pati, najavena so blesok svetlina se pojavila nad hrastot, malku pogolem od onoj na pe{terkata Irija. LUCIJA:

14


Postojat nejasnotii vo pogled na ovoj datum. Samata sestra Lucija ne se se}ava to~no: Vo "Se}avawa" II i III, naveduva deka se raboti za ovaa data, no vo odgovorot na dr. Goulven kako data go naveduva 19 avgust, zapi{uvaj}i na strana: "Pove}e sakam da mislam deka se raboti za ovoj datum, za{to ako ova se slu~ilo na 15 avgust, toga{ vo zatvorot bi pominale samo edna no}, a se se}avam deka bevme podolgo". Vo tekot na kanonskoto ispituvawe, na 8 juli 1924 godina, Lucija detalno zboruva za den po den, za sekoj den na svoeto kindapirawe (i kindapiraweto na ostanatite deca) i veli deka koga tie trojcata se vratile od Kuerem na 16. poradi toa pove}e avtori smetaat deka 19 e to~niot datum, zo{to pa|a{e na slednata nedela, a Lucija se se}ava deka objavata se slu~ila na praznik. Me|utoa sestra Lucija vo "Se}avawa" II i III i kanonskoto ispituvawe odlu~no tvrdi deka objavite {to se slu~ija kaj Vilawos se slu~ile na denot na nejzinoto vra}awe od Vila Nova de Kuerem. Bidej}i decata se kindpirani na 13 avgust, ako objavata se slu~ila na 19, toa zna~i deka vo zatvorot bi bile 6 dena, a toa se ~ini e predolgo. Poradi toa G. De Oliveira se odlu~il za 15 avgust (str. 83), smetaj}i deka Lucija vo svoeto izlagawe pred kanonskata komisija vo 1924 godina, moèla da se zbuni za eden den i edna no}.

30

DEVA MARIJA:

"Sakam da prodolète da doa|ate na pe{terkata Irija sekoj 13 vo mesecot i da molete brojanica sekoj den. Posledniot mesec }e napravam ~udo, kako site bi poveruvale"15.

LUCIJA:

"[to sakate da napravime so parite koi lu|eto gi ostavaat vo pe{terkata Irija?"

DEVA MARIJA:

"Napravete dve prenosni postoliwa: edno }e go nosite ti i Hijacinta so u{te dve devoj~iwa oble~eni vo belo, a drugoto neka go nosi Francisko so u{te tri mom~iwa. Parite od postoliwata se za praznikot na Majka Bo`ja od svetata brojanica, a ona {to ostane e nameneto za kapeli~ka koja treba da se napravi"16.

LUCIJA:

"Bi sakala da ve zamolam za ozdravuvawe na nekoi bolni".

DEVA MARIJA:

"Da, nekoi }e ozdraveam vo tekot na ovaa godina".

Potoa poprimaj}i taèn izraz na svoeto lice, povtorno im prepora~a prikaùvawe na trpenijata za da na krajot zavr{i so ovie zborovi:

"Molete, mnogu molete i `rtvuvajte se za gre{incite. Znajte deka mnogu du{i odat vo pekolot, za{to za niv nikoj ne se `rtvuva i ne moli". Kako i obi~no, po~na da se podiga kon istok. Decata gi otsekoa grankite na drvoto nad koe se objavi Bogorodica i gi odnesoa doma. Grankite {irea poseben ugoden miris.

15

Na ova mesto De Mar~i gi dodava slednite zborovi na Bogorodica: "Da ne te odvedea vo Vila Nova, ~udoto bi moèlo da bide pogolemo". Nitu eden drug avtor ne ja zabeleàl ovaa re~enica, koja ne se pojavuvanitu vo "Se}avawa" na sestra Lucija. 16 Prema razgovorot za ovaa objava {to sestra Lucija go vodela so rektorot na Fatimskata parohija 21 avgust 1917 godina, a koi go potvrdija i odgovorite vo kanonskoto ispituvawe na 8 juli 1924 godina, ova posledna re~enica ne se pojavuva vo ~etvrtata, tuku vo pettata objava, kade ja smestil De Mar~i.

31

Peta objava: 13 septemvri 1917 godina Kako i vo drugite priliki, prisutnite, (proceneto e deka gi imalo pome|u petnaeset i dvaeset iljadi, a moèbi i pove}e), zabeleàle niza atmosferski pojavi: naglo namaluvawe na temperaturata, son~evata svetlina stanala tolku slaba {to moèa da se vidat i yvezdite, padnal nekoj vid na do`d, vo vid na snegulki so razni boi koi is~eznuvale pred da padnat na zemjata. Ovoj pat posebno e zabeleàna svetlosna topka koja poleka i veli~enstveno se dvièla od istok kon zapad, a pri krajot na objavata vo sprotiven pravec. Decata, kako i obi~no, zabeleàle otsjaj na svetlo, a potoa Bogorodica nad hrastot: DEVA MARIJA:

LUCIJA:

DEVA MARIJA:

"Prodolète da molite brojanica za da izmolite zavr{uvawe na vojnata. Vo oktomvri }e dojde na{iot Gospod, àlosnata Majka Bo`ja, Majka Bo`ja od Karmel, Sveti Josif so Deteto Isus kako bi go blagoslovile svetot. Bog e zadovolen so va{ite `rtvi, no ne saka da spiete opa{ani so konop. Nosete go samo preku denot17". "Baraa od mene da Ve zamolam za razni raboti: ozdravuvawe na nekoi bolni, na eden gluvonem!". "Da, nekoi }e ozdraveam, a drugi ne18. Vo oktomvri }e napravam ~udo kako site bi poveruvale"19.

I po~na da se vozdiga i is~eznuva, kako i obi~no. [esta objava: 13 oktomvri 1917 godina Kako i vo predhodnite priliki, decata zabeleàle otsjaj na svetlina, a potoa i Bogorodica nad crnikata: LUCIJA:


17

Decata po~naa da koristat kako korset par~e tvrdo jaè, koe ne go vadea nitu koga spieja. Toa mnogu pati gi spre~uvalo da zaspat, pa cela no} ja minuvale budni.

18

De Mar~i ja prodolùva re~enicata na Bogorodica so: "zo{to Isus na niv ne se nadeva". Odgovaraj}i na pra{awa na dr. Goulven, sestra Lucija rekla deka ne se se}ava da ja navela ovaa re~enica.

19

De Mar~i na ovaa mesto ja naveduva i slednata Luciina molba upatena na Bogorodica: "Ima mnogu od onie koi velat deka sum la`livka i koja zasluùva da se obesi ili ìva izgori. Napravete ~udo kako site bi poveruvale!".

32

DEVA MARIJA:

"Sakam na ova mesto da se podigne kapela vo moja ~est. Jas sum Majka Bo`ja od svetata brojanica. Neka brojanicata prodolì da se moli sekoj den. Vojnta e pri kraj i vojnicite naskoro }e se vratat vo svoite domovi"

LUCIJA:

"Imam tolku mnogu {to sakam da ve zamolam: da ozdravete nekoi bolni i obratite nekoi gre{nici..."

DEVA MARIJA:

"Nekoi da, nekoi ne. Mora da se popravat i molat za oprostuvawe za svoite grevovi".

I poprimuvaj}i potaèn izraz na liceto, re~e: "Neka pove}e ne go navreduvaat na{iot Gospod Bog koj e ve}e tolku mnogu navreden!" Toga{ gi ra{iri racete i gi zavrte prema sonceto. Dodeka se vozdiga{e odrazot na nejzinata svetlina padna na sonceto. Lucija vo toj moment izvika: "Gledajte go sonceto!" [tom Majka Bo`ja is~ezna vo beskrajniot nebeski svod, pred o~ite na decata se pokaàa tri sliki. Prvata pretstavuva{e radosno otajstvo na brojanicata, potoa àlosnoto otajstvo i na krajot slavnoto otajstvo na brojanicata (Lucija gi videla trite sliki, dodeka Francisko i Hijacinta ja videle samo prvata). Pokraj sonceto se pojavi sveti Josif so Deteto Isus i Majka Bo`ja od svetata brojanica. Be{e toa svetoto semejstvo. Deva Marija be{e oble~ena vo belo, nametnata so svetlo sina nametka. I sveti Josif be{e oble~en vo belo, a Deteto Isus vo svetlocrveno. Sveti Josif go blagoslovuva{e mno{tvoto, pravej}i tri pati znak na krst. Deteto Isus go prave{e istoto. Sleduva{e videnie na àlna Majka Bo`ja i na{iot Gospod kako trpat na patot za Kalvarija. Gospod go blagoslovuva{e narodot pravejki znak na krst. Majkata Bo`ja nema{e me~ vo gradite. Lucija go videla samo gorniot del od teloto na na{iot Gospod Isus Hristos. Na krajot, vo edna slavna objava, se pojavi Majka Bo`ja od Karmel, krunisana carica na neboto i zemjata so Deteto Isus vo racete. Dodeka pred o~ite na decata se odvivaa ovie nastani, golemo mno{tvo na lu|e pome|u pedeset i sedumdeset iljadi vnimatelno go nabquduvaa ~udoto na sonceto. Vo tekot na celata objava vrne{e. Na krajot na Luciniot razgovor so Bogorodica, vo momentite koga presveta

33

Deva se vozdiga{e, Lucija izvika: "Gledajte go sonceto!" Oblacite se rastrgnaa otvaraj}i pogled na sonceto koe izgledalo kako trkalo od zlato. Bleskalo so nikoga{ nevidena ja~ina, no ne bilo zaslepuva~ko. Seto toa traelo samo moment. Ogromnata topka po~nala da "igra". Kako nekoja ogromna ognena kugla sonceto se vrtelo so strelovita brzina. ]e zastanelo na odredeno vreme, a potoa pak }e po~nelo da se vrti okolu svojata oska so golema brzina. Potoa rabovite dobile zelenkasta boja i se odale~uvale vo neboto, kako vrtlog, isfrlaj}i ogneni plameni. Ova svetlo se odrazuvalo na sonceto, na rastenijata, na `bunovite, na licata na lu|eto i ali{tata, prelivaj}i se vo svetli tonovi i razli~ni boi. Stresuvaj}i se tri pati so silni dvièwa, izgledalo kako ognenata topka da treperi, se zatreselo i strmoglavilo kon prestra{enoto mno{tvo. Seto ova traelo desetina minuti. Kone~no sonceto poleka se vratilo na svoeto mesto od kade po~nalo da se ru{i, povtorno mirno i sjajno, so istiot sekojdneven sjaj. Mnogu lu|e zabeleàle deka nivnata obleka, namokrena od do`dot, odnenade` e potpolno suva. ûdoto so sonceto go nabquduvaa mnogu svedoci koi se nao|ale na oddale~enost i do ~etirieset kilometri od mestoto na objavata.

ûdoto na Sonceto nad Fatima snimeno 13 oktomvri 1917 godina

34

Francisko, Lucija, Hijacinta, Pe{terka Irija 1917 godina Lucija, Francisko i Hijacinta

Pe{terkata Irija 1917 godina

Del od mno{tvoto narodot {to go gleda ~udoto na sonceto nad Fatima

35

Bazilika posvetena na Majka Bo`ja vo Fatima

36

GLAVA III

Nekoi drugi objavi Vo ona malku vreme {to go pominaa na zemjata po objavite, kako i vo vremeto opfateno so objavite, blaèni Francisko i blaèna Hijacinta, imaa zasebno, razli~ni objavi. Ovde }e izvestime za najva`nite koi gi imale.

Francisko

Francisko Marto

- Misti~ni milosti od najvisok stepen "Mi se ~ini, zboruva sestra Lucija, deka vizijata na pekolot kaj Francisko ostavi pomal vpe~atok". Otec Joakim Maria Alonso veruva deka misti~noto zapazuvawe na Francisko e od najgolem stepen, pa poradi toa "ista vizija na pekolot ne go pogodila silno, sigurno zatoa {to razmisluval za misti~nosta na zloto vo svetot vo svetlo na tainstvenoto razmisluvawe". "Ona {to najmnogu go vozbuduva{e ili go naveduvalo da se zadlabo~i vo mislite, zabeleùva sestra Lucija, be{e Bog, Presvetoto

37

Troistvo vo neizmernoto svetlo koe prodira vo najskrienite delovi na du{ata" Ova pak ne go spre~ilo kaj drugite vizii da se trese od strav pri pogled na |avolot. Sestra Lucija na sledniot na~in ja opi{uva ovaa scena: "Eden den otidovme na mestoto koe se vika Pedreira i tuka, dodeka ovcite pasea, skokavme od kamen na kamen, predizvikuvaj}i eho od na{ite glasovi. Francisko, kako {to ima{e navika, se vovle~e vo edna vdlabnatina vo edna karpa. Otkako pomina podolgo vreme, go ~uvme kako vika i né povikuva nas i Bogorodica. Pla{ej}i se od ona {to moè da mu se slu~i po~navme da go vikame i da go barame. "Kade si?" "Tuka! Tuka!" No, ni treba{e u{te malku vreme da go pronajdeme. Koga kone~no go pronajdovme, se trese{e od strav, u{te be{e na kolena, ne uspevaj}i da stane. "[to ti e?! [to se slu~ilo?" So glas prigu{en od strav odgovori: "Toa be{e edno od onie golemi ìvotni, koi bea vo pekolot, ovde gore{e" *** - Kolku e ubavo ova svetlo pokraj na{iot prozorec Ona {to Francisko najmnogu go saka{e be{e da go ute{i na{iot Gospod navreden od ~ove~kite grevovi. Taka neposredno pred svojata smrt i rekol na Lucija: "Pogledaj! Mnogu mi e lo{o, mi nedostasuva u{te mnogu malku da odam vo rajot". "Pa toga{ odi tamu i nemoj da zaboravi{ da se moli{ za gre{incite, za Svetiot Otec i za mene i za Hijacinta". "Nema, }e se molam, no daj zamoli ja i Hijacinta za istite ovie raboti, za{to se pla{am deka }e gi zaboravam koga }e go vidam na{iot Gospod! Osven toa sakam prvo da go ute{am"

38

Poradi toa, moème so sigurnost da tvrdime, kratko vreme pred da umre, mu be{e podarena edna nebeska vizija. Otec Fernando Leite raskaùva: "Na ~etvrti april, utrinta, Francisko povikal - "O, majko, kolku e ubavo ova svetlo pokraj na{iot prozorec". I po nekolku momenti na sladok zanes - "Sega pove}e ne go gledam". "Po kratko vreme liceto mu se osvetli so angelski izraz, be{e okolu 10 ~asot nautro, koga bez agonija, bez gr~ewe, bez bolni vozdi{ki, po~ina". Moè da se pretpostavi deka samiot Bog, koj e beskrajno ubavo svetlo, vo poslednite momenti mu se ukaàl na Bogorodi~niot nade`nik. Hijacinta

Hijacinta Marto

"... go vidov Svetiot Otec..." Vo edna prilika, okolu pladne, na bunarot na Luciinite roditeli, blaènata Hijacinta ja pra{ala Lucija: "Zarem ti ne si go videla Svetiot Otec?" "Ne sum".

39

"Ne znam kako toa se slu~ilo, no go vidov Svetiot Otec vo edna mnogu golema ku}a, na kolena, pred edna masa, pla~e{e drèj}i gi racete na liceto, a pred ku}ata se nao|aa mnogu lu|e i edni na nego frlaa kamewa, drugi go prokolnuvaa i navreduvaa so mnogu lo{i zborovi. Kutriot Sveti Otec, treba mnogu da se molime za nego" *** Edna ve~er, vo avgust 1917 godina, dodeka decata sedea na karpite na rid~eto Kabeko, Hijacinta odedna{ po~na da ja moli molitvata na koja gi nau~i Angelot i po dlabokata ti{ina i re~e na svojata rodnina: "Zarem ne gleda{ mnogu ulici, mnogu pati{ta i poliwa polni so lu|e koi pla~at zo{to nemaat {to da jadat? I Svetiot Otec vo nekoja crkva kako se moli pred Pre~istoto Srce Mariino? I mnogu lu|e koi se molat so nego zaedno?" Sestra Lucija dodava: "Okako pominaa nekolku dena, me pra{a: "Smeam li da kaàm deka go vidov Svetiot Otec i site onie lu|e? - Ne smee{! Zar ne gleda{ deka toa e del od tajnata? Deka, ako trgnat od toa, vedna{ }e ja otkrijat? Dobro, toga{ ni{to nema da kaùvam". *** Eden den Lucija ja najde blaèna Hijacinta vo nejzinata ku}a mnogu zamislena: "Hijacinta, za {to razmisluva{?" "Za vojnata do koja }e dojde. ]e umrat tolku mnogu lu|e! I gotovo site }e otidat vo pekolot! ]e bidat uni{teni mnogu ku}i, i }e umrat mnogu sve{tenici. Gledaj, jas odam vo neboto, a ti, koga vo no}ta }e vidi{ svetlo, za koe Bogorodica ni zboruva{e, deka }e bide pred, dojdi".

Poslednite objavuvawa na blaèna Hijacinta Kon krajot na oktomvri 1918 godina, blaèni Francisko i blaèna Hijacinta skoro istovremeno se razbolea. Koga gi poseti, Lucija ja zatekna blaèna Hijacinta polna so radost koja i objasnila zo{to (se ~uvstvuva taka):

40

"Bogorodica dojde da né poseti i re~e deka Francisko naskoro }e go zeme vo neboto. A mene me pra{a dali sakam da obratam u{te gre{nici? Ü rekov deka sakam. Mi re~e deka }e odam vo edna bolnica i deka tamu mnogu }e trpam. ]e trpam za obra}awe na gre{inicite, kako zadovol{tina za obra}awe od grevovite napraveni protiv Pre~istoto Srce Mariino i za qubov Isusova. Ja pra{av dali i ti }e dojde{ so mene. Mi re~e deka nema. Toa mi e najte{ko. Mi re~e deka tamu }e me odvede mojata majka, i deka potoa }e ostanam sama". Vo tekot na bolesta na Francisko i Hijacinta, Lucija ~esto gi posetuva{e. Vo tie priliki nadolgo razgovaraa za slu~uvawata vo koi u~estvuvaa. Ovde donesuvame nekoi Hijacintini zabeleùvawa: "U{te malku nedostasuva za moeto odewe na neboto. Ti ostani ovde za da objavi{ kako Bog saka vo svetot da vostanovi pobo`nost prema Pre~istoto Srce Mariino. Koga }e dojde momentot za toa da zboruva{, nemoj da se krie{. Kaì im na site deka Bog }e ni podeli milosti so posredstvo na Pre~istoto Srce Mariino. Neka gi molat od nea! Kaì deka Srceto Isusovo saka so nego ramnopravno da se slavi i Pre~istoto Srce Mariino. Neka od Pre~istoto Srce Mariino barat mir, za{to Bog na nea i go doveri. O, koga bi moèla vo srcata na site lu|e da go zapalam oganot koj go nosam vo svoite gradi, od koj izgoruvam i tolku go sakam Srceto Isusovo i Srceto Mariino!" "Znae{ {to? Na{iot Gospod e taèn. Taa Gospo|a ni kaà pove}e da ne go navreduvame, za{to ve}e mu se naneseni mnogu navredi i nikoj za toa ne se griì. Prodolùvaat da gi pravat istite grevovi". Kon krajot na dekemvri 1919 godina, Deva Marija povtorno í se objavi na blaèna Hijacinta. Hijacinta i ja opi{ala objavata na Lucija na sledniot na~in: "Mi kaà deka }e odam vo Lisabon, vo edna druga bolnica20, deka pove}e nema da te vidam ni tebe nitu moite roditeli, i deka, otkako mnogu }e trpam, }e umram sama, no da ne se pla{am, za{to Ona }e dojde da me zeme na neboto". "Koj tolku te nau~il?" Blaèna Hijacinta e odvedena vo Lisabon kade prvo be{e smestena vo siroti{teto vo blizina na crkvata Nosa Sewora dos Milagres, a potoa e prefrlena vo bolnicata Dona Estefania. Vo siroti{teto za nea se 20

Vo juli 1919 godina, Hijacinta be{e odnesena vo bolnicata Vila Nova de Kuerem, i tamu ostana dva meseca.

41

griè{e majka Marija da Purifikakao Godiwo, koja gi zabeleùvala, iako ne sekoga{ bukvalno, nejzinite posledni zborovi. Sleduvat nekoi od tie zapisi. Nejzinite zborovi zvu~at proro~ki i se ispolneti so natpriroden duh. - Za vojnata "Bogorodica kaà deka vo svetot ima mnogu vojni i razdori. Vojnite ne se ni{to drugo, tuku kazna za grevovite na svetot. Bogorodica ve}e ne moè da ja drì rakata na svojot quben Sin nad svetot. Treba da se pravi pokora. Ako ne se popravime, }e dojde do kazna. Isus mnogu se razluti pordi grevovite i prestapite napraveni vo Portugalija. Poradi toa na na{ata zemja, a posebno na gradot Lisabon, mu se zakanuva stra{na katastrofa od socijalna priroda. Se ~ini deka }e izbuvne gra|anska voja od anarhisti~ki ili komunisti~ki karakter sleden so pqa~kawe, ubistva, paleì i uni{tuvawe od sekakov vid. Glavniot grad }e bide centar na pekolni gletki. Koga povredenata Bo`ja Pravednost }e gi sprovede ovie stra{ni kazni, site koi moàt treba da pobegnat od toj grad. Ovaa, sega pretskaàna kazna treba da se izvr{uva malku po malku". "Ako lu|eto ne se popravat, Bogorodica na svetot }e isprati kazna kakva dosega ne e videna i taa, pred site drugi zemji, }e ja pogodi [panija". Hijacinta zboruva{e i za drugite "golemi svetski nastani koi }e se slu~at okolu 1940 godina". - Za sve{tenicite i dràvnicite "Moja kumo, moli mnogu za gre{nicite!" "Moli mnogu za sve{tenicite!" "Moli mnogu za redovnicite!" "Sve{tenicite treba da se zanimavaat samo so crkovni raboti!" "Sve{tenicite treba da bidat ~isti, mnogu ~isti!" "Gospod Isus Hristos mnogu trpi, poradi neposlu{nost na sve{tenicite i redovnicite kon nivnite nadredeni i Svetiot Otec". "Moja kumo, mnogu moli za dràvnicite!"

42

"Te{ko na onie koi ja progonuvaat verata Hristova!" "Koga dràvata ja ostava Crkvata na mir i dava sloboda na svetata vera, }e bide od Boga blagoslovena!" - Za grevovite "Grevovi koi nosat najmnogu du{i vo pekolot se telesnite grevovi". "]e dojde do pojava na moda koja mnogu }e go navreduva Isusa". "Li~nostite koi mu sluàt na Boga, ne smeat da ja sledat modata. Crkvata ne ja poznava modata. Isus sekoga{ e ist". "Grevovite na svetot se mnogu golemi". "Koga lu|eto bi znaele {to e toa ve~nost, bi napravile sî da gi promenat svoite ìvoti". "Lu|eto bivat izgubeni zatoa {to ne mislat na smrta Isusova i ne pravat pokora". "Mnogu brakovi ne se dobri, ne mu se dopa|aat na Isus, ne se od Boga". - Za hristijanskite osobini "Draga kumo, ne prepu{taj se na luksuz, begaj od bogatstvoto! Sprijateli se so svetoto siroma{tvo i mol~eweto. Imaj qubov i za lo{ite. Ne zboruvaj lo{o za nikoj i begaj od onie koi zboruvaat lo{o (za drugite). Bidi strpliva, zo{to strplivosta né vodi vo Neboto. Umrtvuvaweto (na teloto) i `rtvite mnogu se mili na na{iot Gospod". "Ispovedta e sakrament na milosrdieto. Poradi toa na ispovednikot treba da mu se pristapuva so doverba i radost. Bez ispoved nema spasenie". "Majka Bo`ja saka u{te devi~anski du{i koi za nea }e se vrzat so zavet na ~istota". "Da se bide ~asna sestra, treba da se ima ~istota na teloto i du{ata". "Dali ti znae{ {to zna~i da se bide ~ista?" - pra{ala sestra Godiwo.

43

"Znam, znam. Da se bide ~isto telo zna~i da se ~uva ~istotata. A da se bide ~ista vo du{ata zna~i da ne pravi{ grevovi: da ne go gleda{ ona {to ne treba da se gleda, da ne krade{, da ne laè{, sekoga{ da ja zboruva{ vistinata, i toga{ koga ti e te{ko..." "Koj nema da gi odrì vetuvawata dadeni na Bogorodica, nikoga{ nema da ima mir". "Na lekarite im nedostiga svetlo kako bi moèle bolnite da gi izlekuvaat, za{to ne go qubat Boga". "Koj tolku te nau~il?" - pra{ala sestra Godiwo. "Bogorodica, no nekoi raboti gi razmisluvam jas. Mnogu mi se dopa|a da razmisluvam". Primetuvaj}i deka mnogu posetiteli razgovaraat i se smeat vo kapelata na siroti{teto, Hijacinta ja zamolila sestra Godiwo da gi predupredi deka vakvoto odnesuvawe pretstavuva nedostatok na po~ituvawe na prisutnosta na Presvetiot. Bidej}i ovaa merka ne donela zadovolitelni rezultati, zamolila na kardinalot da mu se odnese slednata poraka: "Bogorodica ne saka lu|eto da razgovaraat vo Crkvata". Poslednite Jacintini denovi Vo tekot na svojot kratok prestoj vo bolnicata, blaèna Hijacinta be{e po~estena so nova objava na Bogorodica. Taa í go najavi denot i ~asot na smrtta. êtiri dena pred da ja zeme na neboto, Presveta Deva ja oslobodi od site bolki. Den pred smrta nekoj ja pra{al dali saka da ja vidi svojata majka. Blaèna Hijacinta odgovorila: "Nema da pomine dolgo vreme pred moeto semejstvo da se sobere na neboto. Bogorodica povtorno }e se objavi, ne na mene, zo{to jas sigurno }e umram, kako {to Taa mi kaà" Bogorodica dojde po blaèna Hijacinta na 20 fevruari 1920 godina. Blaèni Francisko svojata du{a ja predade na Boga na 4 april 1919 godina. Blaèna Hijacinta e zakopana vo grobi{tata vo Vila Nova de Kuerem, dodeka blaèni Francisko e zakopan vo fatimskite grobi{ta. Posmrtnite ostatoci na blaèna Hijacinta na 12 septemvri 1935 godina se prefrleni na fatimskite grobi{ta kade se zakopani vo nova grobnica

44

izgradena za nea i za nejziniot brat. Na nadgrobnata plo~a moè da se pro~ita ednostavniot natpis: "Ovde po~ivaat posmrtnite ostanki na Francisko i Hijacinta, na koi im se objavi Bogorodica". Podocna, vo 1951 i 1952 godina, dragocenite ostanki se prefrleni vo fatimskata bazilika, kade i denes se nao|at. Vo 1949 godina slu`beno e podignat kanonski proces za beatifikacija na Francisko i Hijacinta. Na 28 april 1999 godina objaven e Dekret, so koj se priznava avtenti~nosta na ~udata koi se nu`ni za beatifikacija. Na 13 maj 2000 godina, na fatimskoto svetili{te pred okolu 400.000 luge, Negovata Svetost Ivan Pavle II sve~eno gi proglasi za blaèni slugite Bo`ji Francisko i Hijacinta Marto, ~ij praznik se slavi sekoja godina na 20 fevruari.

45

Fatima, 13 maj 2000 godina

46

GLAVA IV

Poslanie na sestra Lucija Pri vtorata objava Lucija ja zamoli Bogorodica da ja zeme na neboto zaedno so nejzinite rodnini. Sveta Bogorodica, kako {to vidovme, í odgovorila: "Da, Hijacinta i Francisko naskoro }e gi zemam, no ti }e ostane{ ovde u{te nekoe vreme. Isus saka so tebe da se posluì za lu|eto da me zapoznaat i zasakaat. Saka vo svetot da se vostanovi pobo`nost prema moeto Presveto Srce". Ovie zborovi jasno pokaùvaat deka na Lucija, osven {to i e dovereno ~uvaweto na tajnata koja im ja otkrila Bogorodica, ostanuva na zemjata za da ispolni odredeno poslanie. Treba da se setime deka u{te pri prvata objava na 13 maj, Sveta Marija i objavi: "Dojdov da ve zamolam da doa|ate ovde posledovatelno {est meseci, sekoj trinaeseti vo mesecot, vo isto vreme. Toga{ }e vi kaàm koja sum i {to sakam, a potoa }e se vratam ovde po sedmi pat". Potoa treba da dojde i sedmata objava na Bogorodica vo pe{terkata Iria. No koga? [to na{ata Majka Bo`ja saka{e pri ovaa prilika da pra~a ili im objavi na lu|eto? Za bilo {to da se raboti, se ~ini o~igledno deka Lucija treba u{te edna{ da bide nade`nik na Bogorodica vo Iria. Ako e taka, i ako do taa sedma objava ne e dojdeno tajno, toa e edno od golemite o~ekuvawa vo vrska so Fatima. @ivotniot pat na Lucija Lucija na 17 juni 1921 godina otpatuva od Aqustrel za Oporto i e primena kako interna u~eni~ka na Kolegiumot sestri na sveta Doroti vo Vilar, vo predgradieto na gradot. Na 24 oktomvri 1925 godina vleze vo Institutot na sveta Doroti, a istovremeno i vo samostanot na istata kongregacija vo Tuj, [panija, vo blizina na portugalskata granica. Novakiwa stanuva na 2 oktomvri 1926 godina, a na 3 oktomvri 1928 godina gi dava svoite prvi privremeni zaveti. [est godini podocna, istiot den vo oktomvri, gi poloì sve~enite zaveti. Go zede sestrinskoto ime sestra Marija od àlosnata Majka (Maria dell Addolorata). Za vreme na

47

komunisti~kata revolucija vo [panija od siguronosni merki e prefrlena vo Kolegiumot vo Sardao, vo Vila Nova de Gaia, kade ostana nekoe vreme. Na 20 maj 1946 godina, sestra Lucija ima{e mo`nost povtorno da go vidi mestoto na objavata na Majka Bo`ja. Ja posetila karpata Kabeko i poleto Valiwos. Dve godini podocna, na 25 mart 1948 godina, go napu{ti Institutot na sveta Doroti, za da moè da vleze vo Karmel na sveti Josif vo Koimbra, pod ime Maria Lucija od Pre~istoto Srce21. Istata godina, na 13 maj ja oble~e oblekata na sveta Tereza, i na 31 maj 1949 godina gi poloì ve~nite zaveti kako Bosonoga Karmeli~anka. Objavi posle 1917 godina Pet prvi saboti Vo julskata objava Bogorodica í rekla: "]e baram posvetuvawe na Rusija na Moeto Pre~isto Srce i primawe na pokorni~ka pri~est sekoja prva sabota". Fatimskata poraka ne be{e potpolno zavr{ena so ciklusot na objavi vo pe{terkata Irija. Presveta Deva so Deteto Isus vo racete na sjajen oblak i se objavi na sestra Lucija na 10 dekemvri 1925 godina vo nejzinata soba vo ku}ata na Sestrite na sveta Doroti vo Pontevedri. Poloùvaj}i ja rakata na Luciinoto ramo, í go pokaà srceto obvieno so trwe koe go drè{e vo drugata raka. Deteto Isus, pokaà kon srceto, i na Lucija í re~e:

21

Nekoi avtori govorat samo za sestra Marija od Bezgre{noto Srce. Za pri~inite poradi koi sestra Lucija go napu{ti Institutot na sveta Doroti i vleze vo Karmel vo Koimbra, episkopot na toj grad vo pismoto od 27 maj 1948 godina upateno do otec Hoze Aparicio, toga{niot duhovnik na Lucija, go napi{al slednoto: "Navistina Lucija na 25 mart vleze vo Karmel vo ovoj grad. Svetiot Otec po nejzino barawe naloì da ne se spre~uva nejziniot premin, za{to be{e voznemiruvana od brojnite poseti, od koi nekoi navistina bea drski i potiknati od qubopitnost, pa istite nepotrebno ja voznemiruvaa... ...Taa veli deka u{te nikoga{ ne po~ustvuvala tolku mir i radost kako vo ova uto~i{te i deka toa ne bi go menuvala za ni{to na svetot. Spored èlbata na Svetiot Otec, taa ne prima ni poseti nitu pisma, a jas li~no pismeno i gi prenesuvam potrebite na lu|eto koi se prepora~uvaat vo nejzinite molitvi. Do sega ne dopu{tiv nikakvi isklu~oci... ...Da ja posetuvat moàt samo tie lica koi dobile dopu{tenie od Svetata Stolica".

48

"Imaj soàluvawe prema Srceto na svojata Presveta Majka, izbodeno so trwe, i {to neblagodarnite lu|e sekoj moment gi bodat vo nego, a nema nikoj koj so pokora bi se obidel da gi izvdi". Deva Marija prodolì: "Gledaj, }erko moja, moeto srce e obvitkano so trwe, neblagodarnite lu|e sekoj moment vo nego gi zarivaat so svoite psovki i neblagodarnosti. Barem ti obide se da me ute{i{, i pora~i ím na site onie koi na pet prvi saboti vo mesecot }e se ispovedat, pri~estat, izmolat brojanica i petnaeset minuti ostanat so mene vo razmisluvawe za otajstvata na brojanicata, a so nakana da mi pruàt zadovolstvo, ja vetuvam svojata prisutnost vo ~asot na smrta i site milosti koi im se potrebni da ja spasat du{ata". Deteto Isus povtorno ñ se objavi na sestra Lucija na 15 fevruari 1926 godina vo Pontevedri, zapra{uvaj}i ja dali ja pro{irila pobo`nosta prema svojata Presveta Majka. Lucija go izvestila za pote{kotiite koi gi iznel nejzinot ispovednik, i objasnila deka ~asnata majka e spremna da ja {iri, no deka ovoj sve{tenik rekol kako ~asnata majka sama ne moè ni{to da napravi. Isus i odgovoril: "Vistina e deka tvojata ~asna majka ne moè ni{to da napravi, no so mojata milost sî moè". Sestra Lucija govore{e za pote{kotiite koi nekoi lu|e gi imaat so ispoveduvaweto vo sabota i zamolila ispovedta da vredi osum dena. Isus í odgovoril: "Da, moè da bide napravena i mnogu denovi porano, samo ako onie koi me primaat se vo sostojba na milost i imaat nakana da ja olesnat bolkata na Pre~istoto Srce Mariino". Sestra Lucija pra{ala {to }e bide vo slu~aj nekoj, ispoveduvaj}i se, zaboravi da gi kaè svoite nakani, na {to na{iot Gospod odgovori: "Moàt da gi kaàt pri slednata ispoved, odnosno vo prvata sledna prilika za ispoved". No}ta pome|u 29 i 30 maj 1930 godina, na{iot Gospod, govorej}i so Lucija vo duhot, i re{i u{te edna pote{kotija: "Isto }e bide prifatena ovaa pobo`nost, ako se napravi i vo nedela po prvata sabota vo mesecot, ako toa moite sve{tenici go dopu{tat na du{ite od opravdani pri~ini".

49

Vo istata prilika na{iot Gospod na Lucija i odgovori i na ova pra{awe: "Zo{to pet, a ne devet saboti, ili sedum, kako zadovol{tina za bolkata na Bogorodica?" "]erko moja, pri~inata e ednostavna: postojat pet oblici na navreda i psovki koi í se nanesuvaat na Bezgre{noto Srce Mariino: 1.

psovki protiv Bezgre{noto za~atie;

2.

psovki protiv nejzinoto Devi~anstvo;

3.

psovki protiv Boànskoto maj~instvo, zaedno so odbivawe da se priznae kako Majka na site lu|e;

4.

javnite obidi vo srcata na decata da se vsadi ravnodu{nost, prezir i kone~no omraza prema Bezgre{nata Majka;

5. direktno navreduvawe na Srceto Mariino na Nejzinite sveti sliki". [irewe na tajnata Na 17 dekemvri 1927 godina, sestra Lucija do{la vo blizina na svetohranili{teto vo kapelkata vo ku}ata na Sestrite na sveta Doroti, za da go pra{a na{iot Gospod kako da go ispolni nalogot na ispovednikot da gi stavi na hartija odredenite milosti koi gi primila od Boga, koga tie milosti se vo vrska so tajnata koja í ja poverila Presveta Deva. So jasen glas Isus dopu{til da go ~ue ova: "]erko moja, napi{i {to od tebe se bara. Napi{i sé {to ti poveri Presveta Deva vo objavite vo koi ti zboruva{e za ovaa pobo`nost. [to se odnesuva do ostatokot od tajnata, prodolì da mol~i{". Po taka primenata zapoved, Lucija otkrila {to se slu~ilo vo junskata objava. Podocna, vo 1941 godina, koga episkopot na Leirija i zapovedal da zabeleì sî {to bi moèlo da bide interesno za ìvotot na blaèna Hijacinta, za novoto izdanie na knigata koja trebalo da se pe~ati, Lucija, dobivaj}i dopu{tenie od neboto, otkrila dva od trite dela na julskata tajna. Eve gi nejzinite zborovi: "Tajnata sodrì tri razli~ni raboti, od koi jas }e otkrijam dve. Prvata, zna~i be{e, viduvawe na pekolot".

50

Potoa sleduva iznesuvawe na dvata dela od tajnata, kako {to e prikaàno tamu kade se zboruva za julskata objava.

Orginalen tekst od sestra Lucija za prvite dva dela od tajnata

[to se odnesuva do tretiot del, Lucija go zapi{ala vo ku}ata na Sestrite na sveta Doroti, na 3 januari 1944 godina, na samo edno par~e hartija so linii (previen taka da se dobijat ~etiri stranici, po prilika so golemina od 12 h 18 sm, so po 16 redovi na stranica). Vo pismoto od 9 januari, sestra Lucija go izvestuva prelatot deka tekstot e ve}e sostaven i deka mu stoi na raspolagawe vo zape~ateno pismo, kako {to e odredeno. Na 17 juli, po barawe na Leiriskiot episkop, titularniot episkop na Gurse, monsiwor Manuel Maria Fereire da Silva, pristigna vo Valensija, pograni~en portugalski grad, vo blizina na Tuj, na bregovite na rekata Miwo. Tuka go primil dragoceniot dokument od racete na sestra Lucija. I istata ve~er pismoto e predadeno na monsiwor Hose vo Kuinta da Formigueira, vila na prelatot vo blizina na Bra`. Vo Leirija, mosiwor Hoze, pismoto go stavi vo u{te eden, pogolem plik i zape~ateno go stavi vo trezorot. Na ova pogolemo pliko napi{al:

51

"Po mojata smrt ova pliko so svojata sodrìna treba da bide predadeno na gospodin kardinal Manuel, Lisabonski patrijarh. Leirija, 8 dekemvri 1945 godina, Leirijski episkop". Dokumentot od trezorot se vadel vo mnogu retki slu~ai, odnadvor moèle da go vidat samo povlastenite lica. Pri edna takva prilika snimena e poznatata fotografija na leirijskiot episkop pred koj se nao|a zape~atenoto pliko. Prelatot prifati da se fotografira za spisanieto Laif koj fotografijata ja objavi na 3 januari 1949 godina. Davaj}i mu go zape~atenoto pismo na leiriskiot episkop, sestra Lucija mu napi{ala deka pismoto smee da go otvori lisabonskiot patrijarh ili leirijskiot episkop duri posle 1960 godina. Vo po~etokot na 1957 godina, Kongregacijata Sveti Uficij (sega{na Kongregacija za nauka na verata) pobarala od leirijskiot episkop pismoto da go isprati vo Rim. Pomo{nikot episkop na Leirija, monsiwor Joao Pereira Venancio mu go odnese na apostolskiot nuncij vo Lisabon. Od Lisabon nunciot, mosniwor Fernando Cento, podocna posveten za kardinal, go donese vo Vatikan, kade na 4 april e staven vo arhivite na Sveti Uficij. Ne e poznato dali papata Pio XII, koj umre na 9 oktomvri 1958 godina, be{e zapoznaen so tajnata. Otec Leiber, blizok sorabotnik so ovoj papa zboruva da glasinite, deka papata, ~itaj}i ja tajnata "pla~el i gotovo se onesvestil", se potpolno neto~ni, "ni{to od toa ne se slu~ilo". Normalno e deka, malku po malku, kako se pribliùvala 1960 godina, interesiraweto za tajnata se zgolemuvalo. Portugalskata agencija Nacional de Informacao u{te na 8 januari 1960 godina, povikuvaj}i se na izjavi od "vatikanski krugovi", objavila kako e "mnogu verodostojno "fatimskata tajna" zasekoga{ da ostane zape~atena". Vo tekstot ponatamu se objasnuva: "Pod pritisocite koi se izvr{eni vrz Vatikan, potvrduvaat istite krugovi - edni pismoto da se otvori i negovata sodrìna da se otkrie na celiot svet, i drugite pismoto, pod pretpostavka deka sodrì alarmantni proro{tva, ne se objavi - Vatikan odlu~il sodrìnata na pismoto na sestra Lucija da ne bide objaveno i da ostane cvrsto zape~ateno". [to navistina se slu~ilo? Ivan XXIII na 17 avgust 1959 godina go primi od racete na otec Piera Paul Filipe plikot so tajnata. Nekolku dena podocna papata ja pro~ital tajnata i odlu~il deka nema da ja objavi, i plikot go vratil nazad. (Kongregacija za nauka i vera, Il messaggio di Fatima, izlagawe na mons. Tarcisio Bertone, SDB, 26.06.2000 god.; spor. izjava od

52

20.06.1977 god. od mons. Loris Capovila, privaten sekretar na papata Ivan XXIII). I Pavle VI ja pro~ital tajnata na 27 mart 1965 godina, donesuvaj}i ista odluka. Kardinalot Alfredo Otaviani, toga{niot predstavnik na Svetiot Uficaj, organizira{e sredba, koja pokasno stana mnogu poznata, vo golemata sala na Megunarodnata papinska Mariina akademija vo Rim, vo ramkite na pripremata za kongresot po povod peeset godini od Fatimskata objava. Raskaàl deka vo maj 1955 godina, ja posetil sestra Lucija vo Karmel vo Koimbra, i ja pra{al poradi {to tajnata moèla da bide objavena po 1960 godina. "Zatoa {to toga{ }e bide pojasna" - odgovorila sestra Lucija. "Toa me navede da pomislam", - raskaùva kardinalot "deka porakata e napi{ana so proro~ki ton, zo{to tokmu proro{tvata, kako {to se gleda i vo Svetoto Pismo, se prekrieni so prevez na tajna. Proro{tvata vo na~elo ne se sluàt so jasen ton, i za site razbirliv jazik". (La Documentation Catholique, Pariz, 19.03.1967 god., str. 542). I taka kone~no doa|ame do pontifikatot na Ivan Pavle II. Negovoto interesirawe za Fatima ne e od ponova data, no sigurno mnogu se zgolemilo posle obidot za atentat nad nego, izvr{en tokmu na 13 maj 1981 godina. Otkako naloìl da mu go donesat plikot so tajnata na 18 juni istata godina, papata vedna{ se prepoznal vo likot na "episkopot oble~en vo belo" za koj zboruva tekstot. Vo vrska so toa papata iznese uveruvawe deka "maj~inskata raka ja vodela patekata na kur{umot, pa taka papata koj umiral, zastanal na pragot na smrta". No sepak, ne odlu~il poradi toa da ja objavi tajnata. Podocna, re~e papata Ivan Pavle II: "...smetav deka prilikite sozreea i deka bi bilo dobro da se objavi takanare~eniot tret del od tajnata". Na otvoreniot prostor na sveti{teto, kardinalot Angelo Sodano, dràvniot sekretar, na 13 maj 2000 godina, ovlasten od Ivan Pavle II, ja objavi istoriskata odluka. Ova objavuvawe na tajnata, se slu~i vo ramkite na proglasuvawe na sveti na Francisko i Hijacinta, koj Svetiot Otec go izvr{i istiot den vo Fatima, kade so taa namera otpatuva od Rim. Otkrivaweto na tajnata, sprema zborovite na kardinal Sodana, treba da bide proprateno so "soodveten komentar" i toa i e povereno na Kongregacijata za nauka na verata. Taa na 26 juni 2000 godina objavi dokument pod naslov "Fatimska poraka" ("Il messaggio di Fatima"). So golemo interesirawe na javnosta taa go objavi dokumentot vo Salata za novinari

53

pri Svetata Stolica, i na Internet na {est jazici (germanski, {panski, francuski, angliski, italijanski i portugalski). Sredbata vo Salata za novinari, direktno ja prenesuvala italijanskata televizija RAI i drugi ugledni TV stanici od svetot. Pretsedava{e kardinal Jozef Ratcinger, a do nego sede{e nadbiskupot Tarcisio Bertone, episkop na Valensija, vo penzija, i sekretar na Kongregacijata. Dokumentot e podelen na nekolku delovi i toa: a) Op{t prikaz, koj go napi{a monsiwor Bertone; b) faksimil od rakopisot na sestra Lucija koj se odnesuva na trite dela na fatimskata tajna, i isto taka verodostoen otpe~aten prepis; v) pismoto od 19 april 2000 godina vo koe Ivan Pavle II ja moli sestra Lucija "otvoreno i iskreno" da odgovori na pra{awata koi za tolkuvaweto na tajnata }e i gi postavi sekretarot na Kongregacijata za nauka na verata vo ime na papata; g) Soop{tenieto na kardinal Sodana od Fatima , 13 maj i d) Teolo{ki komentar koj go podgotvil i potpi{al kardinal Ratcinger, so sodrìna i kratko objasnuvawe za "teolo{koto mesto" na javnata objava i privatnite objavi vo Crkvata, posle koe sleduva "obid da se protolkuva fatimskata tajna". Na novinarskata konferencija kardinal Ratcinger naglasil deka Svetata Stolica ni na koj na~in nema namera da nametnuva svoe tolkuvawe, no nau~nicite imaat sposobnost da prodlabo~at ili da ponudat novi agli na gledawe ili tolkuvawe. So kolku vnimanie i skromnost toa treba da go pravat, izli{no e da se naglasuva, rekol kardinal Ratcinger. So ova "slu`beno objavuvawe na tajnata" preku Kongregacijata za nauka na verata, kako {to naglasil episkopot na Leirija - Fatima, monsiwor Serafim de Sousa Fereira de Silva, o~igledno e deka Fatima, ne izgubuvaj}i go svojot karakter na objavite, vo o~ite na vernicite se zdobi so mnogu pogolema va`nost. Dobi na aktuelnost, kako {to izjavi ovoj episkop i vo edno intervju: "Smetate li deka so objavuvaweto na tajnata, na nekoj na~in se zatvara dvaesetiot vek?

54

- Ne bi rekol deka ne{to se zatvara, tuku ba{ deka se otvara, kako prozorec na nade` za ova stoletie, nade` za li~no obra}awe na sekoj od nas, na celoto ~ove{tvo, kako bi kone~no moèle da pronajdeme mir". Ova e golemo vra}awe na ~ove{tvoto vo Boga. Lucija de Jesus dos Santos premina vo neboto na 13 fevruari 2005 godina.

Sestra Lucija

55

Posveta na Rusija na Bezgre{no Srce Mariino Na 13 juni 1929 godina sestra Lucija ima{e vizija na svetoto Troistvo i Pre~istoto Srce Mariino, vo koe Bogorodica i pora~ala "deka dojde momentot Svetata Crkva da ja doznae nejzinata èlba za posvetuvawe na Rusija i nejzinoto vetuvawe deka }e ja preobrati". Samata sestra Lucija go napi{a slednoto: "Barav dopu{tuvawe, i go dobiv, od mojata majka poglavarka i ispovednikot, vo ~etvrtok i petok da imam eden ~as poklonuvawe, od edinaeset do dvanaeset ~asot nave~er, i sosema sama, kleknav i se sprostrev kraj ogradata koja se nao|a{e na sredinata na kapelata za da ja izmolam Angelovata molitva. Po~uvstvuvaj}i umor, stanav i po~nav da ja molam so prekrsteni race. Gore{e samo ve~noto svetlo pri svetohranili{teto. Naedna{ celata kapeli~ka be{e osvetlena so natprirodna svetlina, a na olatarot se pokaà krst od svetlo koj se izdiga{e do stolbovite. Na gorniot del na krstot, vo u{te posilna svetlina, se vide lice na ~ovek i telo se do pojasot (Bog Otec). Na negovite gradi se nao|a{e gulab od svetlo (Svetiot Duh), kako i drug ~ovek, zakovan na krst (na{iot Gospod Isus Hristos). Malku ponisko od drugiot ~ovek lebde{e ~a{a, a nad nea edna golema hostija na koja pa|aa kapki krv {to se lizgaa od obrazot na raspnatiot i od ranata na gradite. Trkalaj}i se preku hostijata kapkite krv pa|aa vo ~a{ata. Pod desniot krak na krstot se nao|a{e Presveta Bogorodica (Be{e toa Majka Bo`ja od Fatima so svoeto Pre~isto Srce vo levata raka, bez me~ i roza, no obviena so trnova kruna i plameni). Pod leviot krak se gledaa golemi bukvi koi izgledaa kako kristalno ~ista voda i spu{taj}i se na oltarot gi oblikuvaa slednite zborovi: "Milost i milosrdie". Svativ deka mi se objavi tajnata na Presveta Troica vo koja primiv nekoi rasvetluvawa i koi ne mi se dopu{teni da gi otkrijam. Toga{ Bogorodica mi re~e: "Dojde momentot vo koj Bog bara od Svetiot Otec vo zaedni{tvo so site episkopi vo svetot, da napravi posvetuvawe na Rusija na moeto Pre~isto Srce, spasuvaj}i go na toj na~in. Bo`jata pravednost }e osudi mnogu du{i poradi grevovite koi gi napravija protiv mene, dojdov da molam za zadovol{tina: `rtvuvaj se na taa nakana i moli".

56

Preku svojot ispovednik i leiriskiot episkop, sestra Lucija najde na~in so Bogorodi~nata molba u{te istata godina da bide zapoznaen papata Pio XI, koj í vetil deka }e ja razgleda. Vo edno pismo na svojot ispovednik, otec Hoze Bernard Gonkalves, od 29 maj 1930 godina, sestra Lucija veli deka na{iot Gospod, otkako i dopu{til vo najgolemata dlabo~ina na svoeto srce da ja po~ustvuva negovata boèstvena prisutnost, od nea pobaral, da od Svetiot Otec zamoli odobrenie za pokorni~ka pobo`nost na prvite saboti. Eve gi zborovite na sestra Lucija: "Ako ne se laàm, dobriot Bog vetuva deka }e napravi kraj na progonstvata vo Rusija, ako Svetiot Otec izvr{i javen sve~en ~in na zadovol{tina, zaedno so site episkopi na svetot i ja posveti Rusija na Presvetoto Srce Isusovo i Mariino i ako Svetiot Otec veti deka poradi ova progonstvo }e ja odobri i prepora~a ovaa pobo`nost (na pet prvi saboti)". Podocna vo eden drug vnatre{en razgovor, na{iot Gospod nezadovolen od toa {to posvetuvaweto na Rusija sî u{te ne bilo napraveno i veli na sestra Lucija: "Ne sakaa da ja slu{nat mojata molitva!... Kako i vo slu~ajot na francuskiot kral22, }e se pokajat i }e ja napravat, no toga{ }e bide prekasno. Rusija naskoro }e gi pro{iri svoite zabludi po svetot, predizvikuvaj}i vojni i progonstvo na Crkvata. Svetiot Otec mnogu }e trpi". Vo pismoto za otec Hoze Bernard Gonkalves od 21 januar 1935 godina, sestra Lucija rekla deka "na{iot Gospod e mnogu nezadovolen zo{to negovata molba ne e ispolneta". Vo pismoto do istiot otec od 18 maj 1936 godina, sestra Lucija dava pojasnuvawe: "[to se odnesuva do vtoroto pra{awe, dali e zgodno da se nastojuva da se napravi posveta na Rusija, go odgovaram istoto {to sum go kaàla i vo drugite slu~ai. @al mi e {to toa ve}e ne e napraveno! No, Aluzija na vetuvaweto koe na{iot Gospod Isus Hristos go bara{e od Luj XIV, so posredstvo na sveta Margareta Maria Alakok, deka }e mu podari milost i ve~na slava, kako i pobeda nad site neprijateli, ako kralot se posveti na Pre~istoto Srce Isusovo i odredi da go slavat vo negoviot dvorec, da go naslika na svoite {titovi i vtisne na svojot grb. Vaka formuliranoto barawe na na{iot Gospod, u{te ne be{e ispolneto koga Luj XVI 1792 godina, kako zatvorenik na Templarite, se zavetuva deka sve~eno }e se posveti sebe si, svoeto semejstvo i svoeto carstvo na Srceto Isusovo, ako povtorno dobie sloboda, kruna i carska vlast. No, be{e prekasno - carot go napu{ti zatvorot samo da bide odveden na smrt.

22

57

taka dopu{ti Bog, koj toa go bara{e... Dali e zgodno da insistiram? Ne znam. No mi se ~ini, koga Svetiot Otec sega bi izvr{il posvetuvawe, na{iot Gospod bi go prifatil i }e go izvr{i svoeto obe}awe. Bez somne`, }e bide toa golema radost za na{iot Gospod i Pre~istoto Srce Mariino. Za ovoj problem vodev vnatre{en razgovor so Gospod. Go zapra{av zo{to ne ja obrati Rusija bez posvetuvawe od strana na Svetiot Otec: "Zatoa {to sakam celata moja Crkva da ja priznae ovaa posveta kako pobeda na Pre~istoto Srce Mariino, i ova po~ituvawe se pro{iri i go zazeme mestoto zaedno so pobo`nosta kon moeto Srce. No, moj Gospodi, odgovoriv, Svetiot Otec nema da mi veruva, ako ti sam ne go potikne{ so posebna milost. Svetiot Otec! Moli mnogu za Svetiot Otec! Toj toa }e go napravi, no }e bide kasno. Sepak, Pre~istoto Srce Mariino, }e ja spasi Rusija koja mu e poverena". Na 24 april 1940 godina, sestra Lucija povtorno mu pi{uva na Gonkalves: "On, (na{iot Gospod) da saka, bi moèl da napravi rabotite brzo da zapo~nat. No, poradi kazna na svetot, On dopu{ta toa da odi pobavno. Toa go bara negovata pravednost, predizvikana od na{ite grevovi. Nezadovolen e, ne samo poradi na{ite golemi grevovi, tuku i poradi na{ata bezvolnost i namera da gi udovolime negovite barawa. ...Zlodelata se mnogubrojni, no u{te e polo{a nemarnosta na du{ite od koi o~ekuva{e deka revnosno }e se predadat na negovata slu`ba. Brojot na onie so koi On se sre}ava e mnogu ograni~en". Sestra Lucija vo svoeto pismo od 18 septemvri 1940 godina nameneto za otec Gonkalves, povtorno se vra}a na svoite misli: "Pretpostavuvam deka na na{iot Gospod mu e milo nekoj da se zazema kaj negovite namesnici na zemjata za ispolnuvawe na negovite èlbi. No, Svetiot Otec, nema vedna{ toa da go napravi. Se somneva vo realnosta i ima pravo. Na{iot Gospod bi moèl so edno ~udo jasno da pokaè deka e On koj toa go bara, no On go koristi ova vreme da so svojata pravednost go kazni svetot za mnogute grevovi i da go pripremi za potpolno vra}awe kon Nego. Dokazot koj On ni go dava e posebnata za{tita na Pre~istoto Srce Mariino nad Portugalija, zatoa {to taa i se posvetila (na Srceto Mariino)"23. 23

Vo maj 1936 godina portugalskiot episkopat se sobra vo Fatima i se zavatuva deka povtorno }e se sostane, na istoto mesto, ako zemjata bide po{tedena od komunisti~kata opasnost. Koga pomina opasnosta, portugalskite episkopi povtorno se sobraa na 13 maj 1938 godina, vo pe{terata Iria, odrùvaj}i go

58

"Lu|eto za koi mi zboruvate imaat pravo da bidat prestra{eni. Seto ova }e se slu~i ako na{ite episkopi ne ja ispolnat molbata na na{iot dobar Bog i so celoto srce da go pobarat Negovoto milosrdie i za{tita od Pre~istoto Srce na na{ata dobra Nebeska Majka. No, vo na{ata tatkovina ima u{te mnogu prestapi i grevovi, a kako sega e dojden ~asot na Bo`jata Pravednost nad svetot, nu`no e da se prodolì so molitvite i moleweto. Poradi toa mi se ~ini deka e dobro na lu|eto da im se vleva, osven golemo poverenie i milosrdie vo na{iot dobar Bog i za{tita od Pre~istoto Srce Mariino, i nu`nost od molitva, pratena so `rtva, posebno na onoj koj mu e nu`na za izbegnuvawe na grevovite". Vo 1943 godina, sestra Lucija ima u{te edna objava na na{iot Gospod, za koja go izvestuva na otec Gankalves, vo pismoto od 4 maj istata godina: "Po nalog na negovata prevozvi{enost (episkopot na Gursa, monsiwor Manuel Maria Fereira da Silva), morav da mu ja soop{tam na gospodin nadbiskop Valadoilid, porakata na na{iot Gospod za episkopite na [panija i u{te za gospodata episkopi na Portugalija. Da dade Bog da go poslu{aat glasot na Bo`jata qubov. On saka ovie od [panija da se sostanat na duhovni ve`bi i mu naloàt obnova na narodot, vernicite i redovni~kite redovi, za{to mnogu samostani... i mnogu ~lenovi na drugite... razbirate? Saka na du{ite jasno da im se ukaè na toa deka vistinskata pokora {to On ja saka prvenstveno se sostoi od `rtva koj sekoj mora na sebe da ja nametne kako bi gi ispolnil svoite verski i materijalni obvrski. Vetuva kraj na vojnata za kratok vremenski period, so posvetata so koja se udostoi da ja napravi Negovata Svetost. No bidej}i taa be{e nepotpolna, obra}aweto na Rusija e odloèno. Ako gospodata {panski episopi ne gi zadovolat negovite èlbi, Rusija u{te edna{ }e bide kam{ik so koj Bog }e gi kazni". Pio XII, na 7 juli 1952 godina, so apostolskoto pismo Sacro Vergente Ano, narodite na Rusija gi posvetuva na Pre~istoto Srce Mariino. Vo tekot na II Vatikanski Sobor, 510 nadbiskupi i episkopi od 78 zemji potpi{aa molba vo koja od Hristoviot namesnik barat da go posveti celiot svet, a na poseben na~in Rusija i drugite zemji vo koi vladee komunizam, na Pre~istoto Srce Mariino, i da zapovedi zaedno so nego, vo vetuvaweto na sve~en obred da ñ blagodarat na Deva Marija za ~udesnoto spasenie na svojata zemja. Po toj povod povtorno go obnovija posvetuvaweto na portugalskiot narod na Pre~istoto Srce Mariino, {to go napravile i pred sedum godini.

59

isti den toa go napravat site episkopi od katoli~kiot svet. Dokumentot na Svetiot Otec Pavle VI li~no mu go predade nadbiskupot Diamantina Xeraldo de Proensa Siguad (Brazilec) vo tekot na privatnata audiencija na 3 fevruari 1964 godina. Papata Pavle VI, na 21 novemvri 1964 godina, zatvoraj}i go tretoto zasedanie na Vtoriot Vatikanski Koncil go "poveri ~ove~kiot rod" na Pre~istoto Srce Mariino, i na istata sve~enost, na Bogorodica i dade naslov Majka na Crkvata (Mater Ecclesiae). Ivan Pavle II, napravi dve posveti na svetot na Pre~istoto Srce Mariino, edno vo Fatima na 13 maj 1982 godina, a vtoroto vo Rim, na 25 mart 1984 godina. I na dvete posvetuvawe prethode{e papiniot povik kon episkopite da mu se pridruàt vo ovoj ~in.

60

Prilog Dokument: Tretiot del od "tajnata" (Orginalen tekst) THIRD PART OF THE “SECRET” (original text)

61

Za avtorot Antonio Augusto Boreli Ma~ado ~len e na Marijanskata Akademija vo Aparecid (Brazil) i e profesor po moralna filozofija. Redovno pi{uva za mese~nikot Katoli{tvo (Catolicismo), glasilo na Brazilskoto zdruènie za odbrana na tradiciite i semejstvata. Ima napi{ano pove}e knigi, a poslednata kniga e "Brojanica, golemo re{enie za problemite na na{eto vreme", vo koja donesuva kratok istoriski pregled na ovoj oblik na molewe kako i site potrebni objasnuvawa za podobro razbirawe na molitvite koi ja pravat brojanicata.

62

Sodrìna

Predgovor kon makedonskoto izdanie

5

Predgovor na avtorot

6

Voved - Objava i poraka od Fatima

8

33

Glava I

Objava na Angelot na Portugalija i Angelot na Mirot

15

Prva objava na Angelot

15

Vtora objava na Angelot

16

Treta objava na Angelot

16

Glava II

Objava na Presveta Deva Bogorodica

19

Prva objava: 13 maj 1917

19

Vtora objava: 13 juni 1917

22

Treta objava: 13 juli 1917

23

Prv del na tajnata

24

Vtor del na tajnata

25

Tret del na tajnata

28

Prva scena

28

Vtora scena

29

Treta scena

29

êtvrta objava: 19 avgust 1917

30

Peta objava: 13 septemvri 1917

32

[esta objava: 13 oktomvri 1917

32

63

Glava III

Nekoi drugi objavi

37

Francisko: Misti~ni milosti od najvisok stepen

37

Kolku e ubavo ova svetlo pokraj na{iot prozorec

38

Hijacinta: ... go vidov Svetiot Otec...

39

Poslednite objavi na blaèna Hijacinta

40

Koj tolku te nau~il?

41

Za vojnata

42

Za sve{tenicite i dràvnicite

42

Za grevovite

43

Za hristijanskite osobini

43

Poslednite Jacintini denovi

44

Glava IV

Poslanieto na sestra Lucija

47

@ivotniot pat na Lucija

47

Objavi posle 1917 godina. Pet prvi saboti

48

[irewe na tajnata

50

Posvetuvawe na Rusija na Presvetoto Srce Mariino

56

Prilog: Tretiot del od "tajnata" (Orginalen tekst)

61

Za avtorot

62

64

Filename: Fatima poraka na tragedija ili poraka na nadez prevedeno_b5_ISO_format_176_250_mm.doc Directory: C:\Documents and Settings\Ivan\My Documents Template: C:\Documents and Settings\Ivan\Application Data\Microsoft\Templates\Normal.dotm Title: FATIMA Subject: Author: Ivan Palifrov Keywords: Comments: Creation Date: 2/4/2010 10:45:00 PM Change Number: 18 Last Saved On: 3/25/2010 6:59:00 PM Last Saved By: Ivan Palifrov Total Editing Time: 123 Minutes Last Printed On: 3/25/2010 7:00:00 PM As of Last Complete Printing Number of Pages: 64 Number of Words: 12.195 (approx.) Number of Characters: 69.516 (approx.)

Fatima 2x5l3t

Overview 5o1f4z

More details 6z3438

Related Documents c2h70

Fatima 2x5l3t

Sahifa Fatima 5o2b1

Fatima Queiroz 6s5s

Complete Fatima Timeline 6q1k6n

Psicologia Juridica - Fatima Franca 2x4i69

Fatima Bilal - Visit 4 6i4x1r

More Documents from "Stefan Palifrov" 27726p

Fatima 2x5l3t

The Ashley Book Of Knots.pdf 1a1t1c

Povestea Gogoasei 3u4d1x

Din En 1990-na_12-2010 3dh2m

Baustelleneinweisung_entwaesserung 5y291d

Descriptif Du Projet Gehid 3pi6z