Btcho Ff.txt 4l713j

What if may tao palang nagmamahal sayo at hindi mo man lang sya napapansin? Hahanapin mo ba

sya at sasabhing tama na Ipaparamdam mo ba sa kanya na huli na ang lahat para ibalik ang nakaraan? o tatakasan ang nakaraan at mananatili sa kasalukuyan at hinaharap?

Sa fan fiction na ito, hindi lang si Naomi ang mahihirapan sa pagpili kung sino ang para sa kanya kundi pati

ikaw. oo tama ang nabasa mo pati ikaw mahihirapan ka sa pagpili ang karapat dapat para kay Naomi.

Kung si Stephen ba na dating cassanova at natutunan nyang mamahalin at minahal sya.

o ang dating bestfriend/ex boyfriend ni Naomi na

si Nathan.

Sa fan fiction na ito, hindi lang si Naomi kundi ikaw rin mahihirapan ka sa pagpili sa dalawa.

Kung ang taong mahal mo at hindi mo kayang iwan o ang taong minahal ka at hindi mo man lang binigyan pansin

ang pagmamahal nya sayo.

Sa kwento ng pag ibig na ito ano ang masusunod?

ang puso mo na nagmamahal o ang isip mo na nagtuturo sayo kung ano ang sundan.

BTCHO FF **Chapter 1**

[ Stephen's POV ]

"Papa Stephen paki bilisanlalu ang driving manganganaklalu na si Naomi, faster"

nakakainis talaga tong na to, di na nga ako mapakali sa pagmamaneho eh. Di ko na nga alam kung saang direksyon ako dadako sa sobrang pagmamadali ko dito.

"Stephen , paki bilisan mo naman ang pagmamaneho mo manganganak na po si Naomi"

"oo ito na nagmamadali na nga ako"

Lalo kong binilisan ang pagmamaneho ko. Sa sobrang bilis para na kaming lumilipad nito, pero ano nga ba sa kanya manganganak na agn asawa ko at emergency to kaya kailangan kong magmadali.

"S stephen" narinig kong sabi ni Nami sabay hawak sa kamay ko. Tingnan ko sya at masasabi kong nasasaktan sya.Wag kang mag alala Nami malapit na to konting tiis na lang.

"don't Babes malapit na tayo"

Nakita kong ngumiti sya kahit halata namang nasasaktan sya.

After minutes of driving nandito na kami sa Hospital the same hospital kung saan muntikan na syang mamatay pero iba naman ngayon dahil ngayon may panibagong buhay na ang kasama namin ni Nami pagkalabas namin ng hospital na ito.

Naupo muna kami nina Yannie, , Kryzel sa chair nakatapat sa D.R (Delivering Room).Hindi ko masabi ang emosyon na nararamdaman ko ngayon kung masaya, kinakabahan o ano ,hindi ko masabi kung ano. Sarili ko na hindi ko pa alam anong emosyon ang nararamdaman ko.

Naramdaman kong inilagay ni Yannie ang kamay nya sa balikat ko.

"Stephen magiging daddy kana"

sabi nya na may ngiti sa kanyang mga labi.

Oo magiging ama na ako. Dapat ay masaya ako.

Teka, siguro naguguluhan ka sa storya no? well ako din eh. Ito na

lang.

Nandito kami ngayon sa condo ko kasama ko si Nami, Yannie, Kryzel at . Sa totoo lang ayakong kasama si sa condo ko dahil

baka may gawing masama sakin yan diba? Pero nagpumilit si Nami na isama si kaya ano pa bang magagawa ko kailangan kong sundin ang Boss ko. Kaya ganun sinama na namin si .

Katulad ng lahat ng buntis tumaba din si Nami pero kahit ganun sya parin ang pinakang sexy sa paningin ko. Maganda parin sya kahit mataba na sya. Dati nga pagtinatanong nya sakin na mataba daw ba sya alam mo ba anong sinasagot ko sa kanya? ang sinasagot ko kahit tumaba man sya

sya na ang pinaka sexy sa paningin ko.

Tapos ganon na nga. Manganganak na daw si Nami kaya lahat kami nagmadaling pumunta sa car ko muntikan ko

pa ngang hindi makuha kung susi sa kotse ko dahil sa sobrang pagmamadali. Tapos itong si ang ingay ingay pa.

[ Kryzel's POV]

Kakaiba talaga itong si best, alam mo bang sobrang natataranta si Stephen kanina

pinipigilan ko nga lang tumawa pati ba naman susi ng kotse nya malilimutan pa. Tapos itong si ang ingay akala mo sya ang manganganak. Ito namang si Yannie sobarng tahimik ano namang problema nya? well kahit ako hindi ko alam, tapos wala pa syang sinasabi.

Tapos maya maya pa nakita naming nilipat na si Naomi sa female ward. Kaya sinundan namin sya.

Pagpasok namin dun, ang

daming mga nanay. Pero asan nga ba si Naomi. Lakad lang ako hanggang sa makita namin sya. Nasa dulo pala sya. Nilapitan namin sya.

"Babes, kumusta ka na?"

"ok lang ako."

nilapitan ko si Naomi at niyakap sabay bulong

"best, may sasabihin ako sayo mamaya, pero infairness ang galing mo ha, nataranta si Stephen, hihihihi"

"talaga?"

"oo, sigeh, alis muna kami nina Yannie titingnan lang namin ang baby"

"sige"

at umalis na kami.

[ Stephen's POV ]

sa wakas nakapagsolo narin kami ni Nami. Tiningnan ko sya mukha naman syang masaya. Hinawakan ko ang kamay nya.

"Babes,

gawa pa tayo ng baby"

binatukan nya ako.

"ano ka ba? napapanganak ko palang gusto mo na agad sundan"

"nag su suggest lang naman eh" napakamot ako sa ulo.

"well, hindi

kakatuwa ang suggestion mo" sabay talikod nya. Nagtampo ata si Nami.

Tumayo at niyakap sya. "Babes, sorry na"

humarap sya. Tapos naka pout

sya. "basta wag mo nang uulitin yon ha"

"promise"

At niyakap ko sya. Mahal nA mahal ko talaga si Nami. Kahit tumaba man sya. Ang mahalaga mahal na

mahal namin ang isa't isa

BTCHO FF **Chapter 2** [ Kryzel's POV]

"best, ang cute naman ng anak mo, kamukhang kamukha mo" puri ko kay Naomi. Aba totoo naman ang cute cute ng

batang ito, pero hanggang ngayon hindi pa namin alam ang pangalan ng bata ang ama't ina ba naman wala pang na iisip na pangalan para sa bata. Kasi naman lagi yang busy, busy lagi sa work

hindi ko nga alam kung paano pa nila nagawa ng napaka cute na babyng ito sa aking harapan, pero totoo napaka busy talaga ng dalawang yan. Pati nga nung buntis na si Naomi ayaw paring mag leave sa work o sabi sayo Workaholic talaga ang bestfriend ko, kaya kahit anong trabaho hindi inuurungan, pati

nung______. Ano ba Kryzel, ano ba yang inisip mo para ka ng si kung mag isip ah.

"oy, best, bakit ka tulala dyan" ung sa sinabi lang ni Naomi ang nagpabalik sakin sa aking katawang lupa.

"ahh, wala, may iniisip mo lang ako"

"ows? baka iniisip mo lang si Rence? ayiee si best namimiss si Rence"

sino bang hindi makakamiss sa gwapong lalaking yon. Ikaw ba hindi mo ba sya mamimiss? 1 month na rin kasi ang lumipas simula nung umalis sya pero hindi parin kami nawawalan ng komunikasyon sa isa't isa pero look naman 1 month na ang lumipas syempre miss na miss ko na sya, miss

ko na ung mga yakap nya, ung mga halik nya. Hayys Rence umuwi ka na kami dito.

Ring...Ring..Ring .

"hello"

"R rence?"

"i miss you Rence, umuwi ka na dito, miss na miss na kita"

"Kryzel, i'm sorry na extend kami dito ng 1 month sorry ha"

He hang up. 1 month? 1 month pa ang hihintayin ko para makasama syang muli? Hindi pa ba sapat ang 1 month na lumipas? Rence hindi mo ba

ako namimis?, kasi ako miss na miss na kita sobra, gusto na kitang yakapin.

"Kryzel, bakit ka umiiyak?"

"hah? anong umiiyak? hindi ako umiiyak"

bigla ko na lang naramdaman ang patuloy na pagpatak ng mga luha ko. Grabe pinipigilan kong umiyal pero hindi ko magawa. Kahit ipakita ko ang mga ngiti ko sa labi unti unti rin itong nawawala dahil nga deep inside i'm missing someone, someone i

loved.

"Naomi, excuse me, i need to go"

"sigeh"

agad na akong umalis pagkatapos nyang sabihin yon. Patuloy parin ang pagpatak

ng mga luha ko, bwisit na mga luha yan patuloy parin sa pag agos nakakainis baka sabihin ng mga tao rito namatayan ako.

Pagkaalis ko ng hospital dumiretso ako sa bistro kung saan ako nagpupunta kapag ako malungkot kagaya ngayon. Naupo ako

sa isang stool roon at umorder ng isang drink. Nang maibigay sakin ng bartender ang

drink ko, pumatak na naman ang mga luha ko. Pati ba naman dito iiyak ako. Naaalala ko na naman si Rence, sya lagi ang naghahanda ng drinks ko kagaya nito.

Hinawakan ko ung baso at dahan dahang ininom ang laman ng baso. At

as expected napahagulgol ako.Napansin kong napatingin sakin ang mga tao., napatingin din sakin ang bartender na nagbigay sakin ng drink.

"miss, ok ka lang?"

"anong sabi mo? ok? mukha ba akong ok? miss na

miss ko na ang boyfriend ko, tapos sasabihin mo ok ako. Bakit alam mo ba ang pinagdadaanan ko ngayon at sasabihin mong ok ako? Bigyan mo ako ng liquor ung malakas ang tama"

"pero miss ---

"

"bilis ikuha mo ako ng liquor"

[ Naomi's POV]

"babes, sa tingin mo anong

problema ni Kryzel at umiyak sya?"

he hold my hand and said

"i don't know, pero siguro tungkol kay Rence diba 1 month na syang wala"

"oo nga noh "

Niyakap ko sya. And changed the topic.

"babes, wala ka pa bang naiisip na name para sa baby boy natin?"

"how about Stephen Michael?"

"bakit naman yon?"

"para ang nickname nya ay Timi"

"oo nga noh... Stephen, pwede ba akong kumanta mamaya sa

bistro kahit isang song lang kasi miss ko na ang pagkanta eh"

"sure kang ok ka na?"

"magiging ok naman ako pagkasama kita"

Niyakap nya

ako ng mahigpit.

"Kaya lalo kitang minamahal eh"

"naku, nambola ka pa"

At biglang dumating ang nurse na may dala ng

baby Timi namin. Ibinigay ng Nurse kay Stephen ung baby namin. Grabe ang cute cute nya, kamukhang kamukha ni Stephen.

"Stephen, kamukhang kamukha mo"

"syempre ako pa"

Natawa lang ako sa sinabi nya. Pero sa totoo lang ang cute talaga nilang mag ama.

BTCHO FF **Chapter 3** [ Naomi's POV ]

Palabas na kami ng hospital ng makita namin si na tumatakbo papalapit samin. Bakit naman kaya tumatakbo ito? dito ba sa hospital ang venue ng milo marathon at dito sya sa hospital tumatakbo?

Pero seriously bakit ba talaga sya tumatakbo?

", bakit ka tumatakbo?"

"Naomi, Papa Stephen si Kryzelalu nagpapakalasing"

"ano?" gulat na tanong ko. Ikaw kaya hindi ka ba magugulat sa balitang yon? si Kryzel hindi yan nag iinom pag wala lang, mag iinon lang yan pag broken hearted yan.

"oo, dun sa bistro

sya nagiinomlalu, gora na tayo baka di na hindi na natin maabutan ang naglalasing ng girlalu na si Kryzel"

si talaga ang haba haba ng sinabi puntahan lang naman ang nais iparating. At paano naman kami mag

mamadali ni Stephen dito, hello dala dala nya kaya ang baby Timi namin baka mahulog yan mabatukan ko pa si dahil pinagmamadali kami.

Syempre walang carlalu si , ano ba yan nahahawa na ako ng pagsasalita kay iba talagang makahawa ang baklang yan. So ganun na nga wala naman car si kaya sumama na sya samin sa car ng Stephen ko.

Nakakainis ha, ang ingay nya grabe? parang hindi sya nagmamadali ha. Kung ano ano ang sinasabi katulad lang ng

"alam mo Naomi, kung kami lang ang nakatuluyan ni Papa Stephen mas cute pa dyan ang magiging anak namin"

binatukan ko nga. Loko tong baklang to wala naman syang matris magkakaanak ang sinasabi nya? At isa pa ayaw nga sa kanya ni Stephen dahil baka halayin nya.

", ano ka ba sa tingin

mo magkakaanak kayo ni Stpehen?"

"alam mo mader, kung naislalu namin ni Papa Stephen na magkaroon ng baby maraming paraan dyan..." tumingin sya kay Stephen at sabay nilagay ang kanyang kamay sa balikat nito sabay sabing "diba Papa Stephen" dahil sa ginawa

ni na ganun muntikan na kaming mapunta sa ibang lane. Grabe ka maaaksidente pa kami dahil sayo.

After ng minutes of driving ni Stephen nandito na kami sa bistro nadatnan namin sa labas si Yannie. Nilapitan namin

sya. Pero hindi naman ako nagmamadali dahil nga hawak hawak ko si baby Timi.

" Yannie, anong nangyari kay Kryzel?" tanong ko.

"pumasok na lang tayo sa loob para malaman nyo"

pagpasok namin sa loob nakita namin si Kryzel nakatungo dun sa table. Mukhang nakatulog na sya sa sobrang kalasingan. Gusto ko syang lapitan pero hawak hawak ko si baby alam na.

After minutes inuwi narin namin si Kryzel. Napakalaki siguro ang problema nito. Kasi hindi kasi talaga nag iinom yan ng sobra.

[ Yannie's POV]

", sasabihin ko ba sa kanya?"

"alam mo bakla, hindi naman dapat na gawin mong isang secret yang secret moh dahil dadating ang arawlalu

ng may malalaman din nya lalu ang secret na tinatagolalu mo"

"p pero , natatakot ako"

"anong kinakatakotlalu mo, alam mo kung

ako ikaw masaya pa nga ako dahil sa ganun na nga, hahaha"

anak ng tokma naman oh, namomoblema na nga ako dito si tumatawa lang. Siya kaya magdala ng problemang ito, akala nya madali? . Pero isa lang pagkakamali ang lahat hindi ko naman inaasahan. Paano kung.... Yannie be strong...

BTCHO FF **Chapter 4** [ Kryzel' s

POV ]

1 message receive. From: Best Naomi. Best ok ka lang ba? tawagan mo lang ako pagkailangan mo ng kausap ha.

Nagtaklob ako ng kumot at natulog

uli.Nakakainis bakit ba nangyayari sakin to, maganda naman ang pagsasama namin Rence wala naman akong ginawang masama. Pumayag na nga akong sumama sya sa flairing competitiion na yon kahit sa loob loob ko ayaw ko , kasi 1 month daw na mawawala sya. Ok lang sana kung 1 month lang kaso sabi nya 1

month pa daw ang extend makatarungan ba un?

Sa 1 month na yon , kinalimutan ko sa isip ko na ngungulila ako sa kanya. Ipinokus ko ang sarili ko sa work ok

na sana ang lahat hanggang sa tinawagan nya ako ng araw na yon.

Flashback ~'~'~'!'

"oy, best, bakit ka tulala dyan" ung sa sinabi lang ni

Naomi ang nagpabalik sakin sa aking katawang lupa.

"ahh, wala, may iniisip mo lang ako"

"ows? baka iniisip mo lang si Rence? ayiee si best namimiss si Rence"

sino bang hindi makakamiss sa gwapong lalaking yon. Ikaw ba hindi

mo ba sya mamimiss? 1 month na rin kasi ang lumipas simula nung umalis sya pero hindi parin kami nawawalan ng komunikasyon sa isa't isa pero look naman 1 month na ang lumipas syempre miss na miss ko na sya, miss ko na ung mga yakap nya, ung mga halik nya. Hayys Rence umuwi

ka na kami dito.

Ring...Ring..Ring .

"hello"

"R rence?"

"i miss you Rence, umuwi ka

na dito, miss na miss na kita"

"Kryzel, i'm sorry na extend kami dito ng 1 month sorry ha"

He hang up. 1 month? 1 month pa ang hihintayin ko para

makasama syang muli? Hindi pa ba sapat ang 1 month na lumipas? Rence hindi mo ba ako namimis?, kasi ako miss na miss na kita sobra, gusto na kitang yakapin.

End of Flashback.

Kainis tumutulo na naman ang mga luha ko. Namimis ko na naman si Rence , kung pag nalulungkot ako niyayakap ako nun. Rence Miss na miss na kita.

Best ok ka lang ba? tawagan mo lang ako pagkailangan mo ng kausap ha.

Siguro hindi ko naman dapat solohin tong problema ko, siguro kailangan ko kausap man lang

Calling Best Naomi..

"best" i said while crying.

"best? bakit ka umiiyak, may problema ba, gusto mo pupunta ako dyan?"

"wag na baka hindi ka payagan ni Stephen at isa pa gabi na"

"edi isasama ko sya, basta pupunta kami dyan"

"sige, hihintayin kita"

[ Naomi's POV]

Hinehele ko si baby Timi nang tumawag si best kaya ibinigay ko si Timi kay Stephen. Oy baka akala nyo hindi marunong mag alaga ng

baby yang si Stephen , mali kayo nag aral yan, alam nyo ba mas excited pa yang magkaanak kesya sakin. hihihi

" best" mukhang umiiyak si best, ano

kayang problema?

"best? bakit ka umiiyak, may problema ba, gusto mo pupunta ako dyan?"

"wag na baka hindi ka payagan ni

Stephen at isa pa gabi na"

"edi isasama ko sya, basta pupunta kami dyan"

"sige, hihintayin kita"

Tumingin ako kay Stephen at infairness napatulog nya si Timi. Tingnan nyo ang galing na nya, daig pa ako, hehehe

"Stephen, samahan mo ako punta tayo sa

house nila Kryzel"

"bakit ano raw problema nya?" sabi nya ng ibaba na si baby Timi sa higaan nya.

"kailangan daw nya ng advise , tara sandali lang tayo"

"babes, kailangan ba talaga ngayon na? gabi na at inaantok na

ako, bukas na lang"

"babes, sandali lang tayo"

matagal sya bago nakasagot. "sige.. sandali lang tayo ha, dalhin na natin si Timi baka may kumuha sa kanya"

i nodded. Dahan dahan kong kinuha si Timi. Dapat kasi maingat baka umiyak at mapagalitan ako ng kanyang ama.

Pagdating namin nakita namin si kryzel na inaabangan kami. Syempre pumasok kami sa loob ng bahay pero

si Stephen at Timi magkasama, malabo na baka magmana si Timi sa ninang nya baka maging bakla ang anak ko.

Habang ikinukwento sakin ni Kryzel patuloy lang sya sa pag iyak , pero ako nakikinig lang. Ang laki talaga

ng problema nya. Pero para san ba at tinawag nya ako , syempre nagbigay ng good advise ang lola mo.

BTCHO FF** Chapter 5** [ Yannie s POV]

Kailangan ko ba talagang sabihin ito kay Nico? Baka kasi hindi nya matanggap pag nalaman nya. At even worse baka hindi nya panagutan.

Curious about sa

sinasabi ko? Well i ll tell you a short recap.

FlashBack

Yannie, mahal na mahal kita sabay hug nya sakin ng mahigpit. Nandito nga pala kami sa kwarto nya, ewan ko ba kung bakit nandito kaming dalwa, kasi kanina tinawagan nya ako ang sabi may sasabihin daw sya sakin, syempre

ako naman pumunta sa bahay nila para malaman kung ano ung sinasabi nya.

Well pagpasok ko sa bahay nila bigla nya akong hinila papasok sa kwarto nya, ayos lang ba sya?

Yannie, akala ko hindi ka na pupunta

Tama ba ang naamoy ko? Amoy alak sya? Oo amoy alak sya

pero bakit naman sya mag iinom? May problema ba sya?

Nang makapasok na kami sa kwarto nya agad nyang nilock yung door, bigla akong kinabahan sa ginawa nya.

After nyang isinarado ang door tumingin sya sakin. Lalo akong kinabahan sa tingin nya sakin , ung tingin nya para nya akong gustong kainin or something, pero isa lang alam ko it s not going to be good.

Patuloy parin sya paglapit sakin. Hanggang sa mahiga na ako sa kama. Nagulat na lang ako ng biglang dumagan sya sakin. Nanlaki ang mata ko sa mga sumunod pang pangyayari.

Pinipilit kong lumaban pero parang walang tabla sa kanya ang lakas ko, kaya hindi ko parin sya mapigil. He gave me a ionate kiss hanggang sa naging marahas hanggang sa unti unti bumaba sa leeg ko. Tinutulak ko sya pero

parang wala lang sa kanya. Naramdaman ko na lang na unti unti nyang tinatanggal ang butones ng damit ko, but still lumalaban parin ako. Can somebody help me, Ibalik nyo na po ang dating Nico na minahal ko.

Patuloy na tumutulo ang mga luha ko. Kahit naman na lumaban ako matatalo parin ako dahil sa lakas nya. Nakakahawa na ba talaga ang virus ni Stephen?

........

Hanggang sa, ang isang ang tanda ng pagkababae ko ay biglang nawala sa isang iglap lang. Lumaban naman ako pero hindi naging sapat yun kaya

ngayon wala na, ano pa bang magagawa ko ngayon? Bakit kasi mahina ako. Di sana napigilan ko sya. Pero hindi, hindi ko nagawa.

End of Flashback.

Well nandito ako ngayon sa bahay nina nico kasi si Naomi dun na sa condo ni Stephen tumutuloy.

oh , Yannie, nabisita ka , si Nico ba ang hinahanap mo?

opo, nandyan po ba sya?

Yannie, mamaya pa kasi dadating si Nico

ahh, ganun po ba? Sige po babalik na lang po ako

At umalis na ako. Hmm

maaaga pa naman siguro punta muna ako kina Naomi.

Sumakay ako ng taxi.

After minutes nandito na ko sa condo ni Stephen. i went upstairs. Eto na nandito na ako sa tapat ng door.

Knock..knock...knock .

Stephen opened the door. He s smiling.

oh Alyanna, nabisita ka

oo nga eh, ang baby asan?

kasama ni Nami

Pumasok ako sa loob. Nakita ko si Naomi na pinapatulog ang baby. Nilapitan ko sya. She look at me, as pretty as ever.

oh, Yannie, nabisita ka, oh good nagluto pala si Stephen dito kana mag lunch

o sige i said while smiling.

Siguro hindi muna ito ang time para sabihin ko kay Naomi ang tungkol ang __________.

Maya maya pa pumunta na kami sa table syempre

magkalapit ang mag asawa. Ang sarap ng ulam namin ngayon , natural naman dalawa kayang magaling na chef itong dalwang to, siguro pag lumaki na ang baby nila chef din. Hihihi.

Maya maya pa ay may inabot sakin si Naomi na parang cake pero di ako sure kung ano un pero mukhang masarap.

Yannie, gusto mo ba? Ako ang gumawa nyan? sabi nya sabay abot sakin.

ahh, Naomi sorry pero bakit iba ang amoy?

Inamoy nya ung look like cake dessert. anong iba ang amoy? Wala naman ah

Napatingin sakin si Stephen. Mukhang nakakahalata na ito. Ito talagang taong to , kaya siguro alam na nya dahil ganyan din ang nangyari kay Naomi non.

Alyanna, ok ka lang ba?

oo... ano ba ito . i feel i m going to vomit.

pede pagamit ng c.r. nyo?

sure

Agad akong nagtungo sa c.r. at dun ako nagvomit. Pero wala naman akong kinaing masama kanina ah. Pagkatapos non ay bumalik na

ako sa table kung saan naghihintay sakin sina Naomi at Stephen , mukhang alam na nila. Patay.

Yannie, buntis na ka ba?

hah? Hindi ah grabe pakiramdam ko pagpapawisan ako ng ewan.

Yannie, don t lie, are you pregnant?

Ano ba magsisinungaling ba ako? Readers help me, sasabihin ko ba ang totoo kay Naomi o itatago muna ito.

BTCHO FF **Chapter 6**

[ Yannie's POV ]

"yeas, i'm pregnant" habang sinasabi ko un i was facing down. Pakiramdam ko i'm so dirty at isa hindi kami kasal. Ano bang ginawa kong mali?

for sure papagalitan

na ako ni Naomi, but i'm wrong she hugged me and said.

"don't worry Yannie, kilala ko si Kuya hindi nya tinatakbuhan ang kanyang responsibilidad"

"thanks Naomi" i hugged her tighter.

[ Naomi's POV ]

Kanina pa umalis si Yannie syempre inihatid namin sya. At kung tinatanong nyo kung nasaan kami ngayon ni Stephen? well nag da date aba kailangan din namin itech . About kay Baby Timi inaalagaan nina Mama Anne kasi tuwing saturday and sunday inaalagaan nila ang

mahal kong baby timi. At isa pa ito lang ang araw na wala kaming inaalala na mawawala si baby timi dahil lagi kaming nasa condo ni Stephen. Kaya ngayon were together, on a date.

Lakad lang kami. Pakiramdam ko the world is slowing down kapag kasama ko sya. Para kami lang dito sa park.

"Babes, bakit ka malungkot?, namimiss mo ba si Timi?"

i nodded. "Babes.." he put his arms in my waist.

"wag mo ng

alahanin si Timi , he's in safe hand, ang dapat pagtuunan mo ngayon ng pansin ay ang moment na ito"

He looked at me in the eyes. And he kiss me. Habang bumubuhos ang ulan, ung pakiramdam na kayong dalawa lang sa gitna ng ulan. After we kiss we chance our breaths.

At inenjoy lang namin ang ulan. Para na

kami tuloy bata nito pero ano bang pakialam nila, hindi lang nila feel na gaano ako kasaya kapag kasama ang mahal kong asawa.

Kaya tuloy basang basa kami.

Maya maya pa ay sumakay na kami sa car. We looked at each other and kiss.

[ 's POV]

"huhuhuhu, Yannie, this cannot be happening"

" oh ,ano namang nangyari sa yo bakla, basta basta ka na lang umiiyak dyan"

"bakla, my problem is very very very big, di ko na itey keri, masisira ang beauty

ko'

"hoy, ano ba yang problema mo?"

"i......i... i i think i'm pre

pregant" at nagsimula uli syang umiyak. Grabe talaga tong baklang ito, tinawag ako para daw sa kung ano tapos iiyakan ako. Hindi ba nya alam na namomoblema rin ako, hindi pa alam ni Nico ang about dito.

agad

ko syang binatukan. Saan ka ba nakakita ng bakla na mabubuntis kahit naman magpa sex change yan hindi parin yan mabubuntis

"Gaga, , hindi ka mabubuntis"

"alam mo Yannie, dapat dinadamayan mo akey hindi yung your start a fight"

"umalis ka na pleeeeeeaaassssee"

at umalis na ako. Siguro mali ang ginawa ko, isa pa alng big deal yon

para kay . sorry hindi ko naman sinasadya.

BTCHO FF **Chapter 7**

[ 's POV ]

Nakakainis si Yannie, hindi nya ma understand ang pain na fe feel ko tday. This cannot

be happening' nakakalurkey, bakit kasi ang beauty ko po bakit hindi na lang them.

Confuse? maski aketch confuse ako , kasi this what really happen

Flashback

"Hello, Papa" yes ngititian akey ni Papa, ano kayo ngayon sa beauty ko , promise ang gwapo ni papa, for suree magiging akin sya na ayyyyyyyieeeee.

tapos umalis na sya, pero that was a big Ok kasi magme meet kami mamaya, sasabhin na ba sa goddess na tulad ko na he really really love me? ayyyyieeee. I can't wait kasi mahal ko na din sya. wahhhhhhhhhhhhhhhhhh.

After 30 mins. nandito na ang beauty ko sa placelalu na magpro propose sya sa isang goddess na tulad akey. I'm sure matutulala sya sa beauty akey, akey na yata ang oh so super duper na

maganda na goddess pa, oppss walang aangal this is my Pov.

Ok bakit na tayo sa lovelife akey. Lakad parin akey ditey pero wait a minute

where my future boyfriend? Lakad parin akey ng lakad ditey, papa, bakit mo naman akey pinapagod na mag walk ditey sayang ang heel akey.

Oooooooooooooooohhhhhhhhhhh! teka something smeelllss really as in reallly

super duper really fishy, Oh yeah my goddess senses are right nandyan sya si papa, wait he's with somegirl & they......they.... pumatak na ang mamahalin kong mga luha bakit nya nagawa itey sa beauty ko,? why? bakit nya nagawang makipag lips to lips with that linta oooohhh so grosshhhh. Yuck. Tandaan mo itey papa.

Nagkakamali ka sa decision mo. At umalis na akey, dahil baka mamaya masayang lang ang mga ohh so million dollar kong tears sayang baka hindi ko na maisubasta.

Dito akey nagtungo sa isang bar kung saan palasyo ng alak. oh yeah akey nanditey para magswimming sa alak. Dapat na akey maforget ko na sya kahit mahal ko sya. Iyak parin akey ng iyak.

After 12126416464664 moments. Tagal talaga nyan. Ang alam ko lang ang itey, may isang girl na lumapit sa isang goddess na

tulad akey tinanong nya akey kung ok lang ba akey syempre sasagutin ba akey na hindi? i said yes na ok na ok na ok na super duper ok akey.

After non wala na akey maalala kung what happen next isa lang ang naalala akey. Nung nagising akey napansin akey na naked ang oh so beautiful kong body at why naman nakayakap pa akey kay .....no.... it can't be... nakayakap akey kay .. kay Denny...

My ... my virginity is... is... now GONEEEEEEEEEE...

dali dali akey nagbhis. Baka anong pang magyari sa akey baka....baka......baka..........nooooooooooooo..

Nung mga sumunod na days, bigla bigla na lang akey na nahihilo i don't know

why pero mabasa ko sa isang magazine na sign daw un ng PREGNANCY.... NOOOOOOOOOOOO

tapos isang araw nasusuko na lang akey. Totoo ba itey buntis akey? NOOOOOOOOOOO

END OF FLASHBACK

anong gagawin akey? sino kikilalaning father ng baby ko sa tummy akey? Call ko na lang si Naomi baka maunderstand

nya akey.

BTCHO FF **Chapter 8** [ 's POV ]

nakakainis di akey makapagfocus sa work, nakakainis bakit kasi bumabalik pa ang mga memeries last time na i'm with ........ DENNY... why kailangan pang sya pa at isa pa...NOOOOOOOOOOO un na naman kakainis. Dyosang

ituon mo lang atensyon mo sa work

ok na sana ang lahat ng biglang may masamang air ang biglang aking nalanghap na akey noselalu. Wait i think it's ... it's ... NOOOOOOOOOo it can't be..

Hanggang my time pa akey i need to escape in here fast.

[ Naomi's POV ]

A/N: Sorry po kung binitin ko kayo sa POV ni .

"What? totoo ba yun ?"

i heard him crying on the phone. Ano ba

naman kasi buntis daw sya nagulat na lang daw sya na kalapit na daw nya sa higaan si Denny. . At eto pa kelan pa nabuntis ang isang katulad ni ? diba kelan? baka ang ibig sabhin nya si Denny ang mabuntis dahil sa nakita nya.

Sayang wala akong number ni Denny gusto ko sana syang tawagan kung ok lang ba sya?

"Babes, may number ka ba ni Denny?"

"tingnan mo na lang sa phone ko"

"k, thanks"

tinatanong mo siguro kung anong ginagawa ni Stephen ngayon noh? well aun sya nakikipaglaro kay Timi 1 year old na kasi sya. Ang daming nangyaring memories, naaalala ko pa nga nung 1st birthday ni Timi.

Flashback

nakahanda na ang lahat para sa party ng aming 1st baby, si baby Timi, mamaya isa na syang ganap na 1 year old. Al \ am mo ba napakacute nya., kasing cute ni Stephen. pero pano ako ok lang ang mahalaga anak ko sya.

after 1 hour nagstart na din ang birthday party ng baby ko. Daming bisita syempre kasama ang buong pamilya. Sina Mama Anne, si Papa, ang aking mga pinakamamahal na mga

kuya, sina Yannie, , Kryzel, Rence (oo tama ang nabasa mo nakauwi na sya grabe miss na miss talaga nila ang isa't isa alam mo bang nag PDA sila sa airport, pero ok lang naman un dahil ang tagal din kaya nilang di nakita ang isa't isa kaya ganun na lang ang pagkamiss nila

sa isa't isa) , kasama din ung mga readers ng story na ito, Salamat sa pagdalo sa birthday ng baby Timi namin. Oo nga pala may binalita sakin ang author ng story na ito. Abangan nyo daw po ang side story ng story na ito syempre about sa baby Timi ko. AT lasy mawawala ba ang

parents ni baby Timi at ang baby Timi. Pati lahat as in lahat kasama pati ikaw na nagbabasa.

Ang saya ng birthday nya as in. Syempre may konting inuman pero konti lang pinainom ko kay Stephen dahil mahirap na baka masundan agad si Timi 1 year old pa lang.

End of Flashback.

ito na nakuha ko na ang number ni Denny. I dialed her number.

"Hello, Denny"

".... Naomi, ikaw ba yan?" naririnig kong parang umiyak sya. Teka umiiyak ba sya?

"U umiiyak ka ba?"

narinig kong napahulgol na sya. Sinabi na rin nya sakin ang lahat ng nangyari. Sabi na nga ba walang kasalan si Denny si talaga. Kasi daw ganito daw ang tunay na nagyari.

Nakita daw ni Denny na naglalasing si nilapitan daw nya ito at kinausap.

Frace, tama na wag ka ng uminom. Tingnan mo ang dami mo ng ininom sabay turo daw nya sa mga bote ng liquor na

wala ng laman.

Imbis dawn a layuan sya ni ay niyakap sya nito at humagulgol at ikunuwento ang problem nya. At dun na nya tinapos ang kwento nya. Nagpasalamat pa nga sya sakin dahil nakinig daw ako sa kanya.

BTCHO FF **Chapter 9**

[ ' s POV ]

"you know Naomi your so so kainis na bakitmo ba aketch pinapunta ditey sa lugar na itey, what ba meron? may papa bang dadating?"

umiling sya. What ava, you naman ba na masisira na ang beauty aketch dahil ba naman kanina pa kami standing here ang heels ko unti unti ng nababawasan. Naomi pag isa lang nansy ang lahat ng pinapagawa mo ngayon sa isang dyosang katulad

akey. Humanda ka.

Wala lang were standing here like were waiting for someone, pero sa tingin ko Naomi is just... Argghhh , alam

ba nya na sinisira nya ang beauty sleep akey, hayyyz gabi na nandito pa kami sa isang restaurant ano ba kase? Nakakainis daming mga people ang tumitingin sa dyosa kong fes, naiingit lang kayo dahil mas maganda pa akey sa mga fes nyo. Ano ba?

" Naomilalu, what na? i need my beauty sleep." tumayo na aketch at dinala ang pink kong purse magpapatuloy na sana aketch na maglakad ng pinigilan nya aketch.

", nandito na sya" what sino naman nandito? isa bang gwapong papa or si Stephen? Bilis makapag lipstick muna. Di pa ako nakakapagsimula ng maglipstick ng isang fish from outer the sea ang dumating.

Yes your right your really really super super

duper absolutely right nandito na si sino pa ba kundi si Denny. Ang babaeng tinangal ang pagiging isang dyosa ko.

Tumingin ako sa kanya. Well imfairness nag ayos ang loka at ano naman ang nais nitey sa aketch/

", aalis na ako, nasa parking lot na si Stephen , sige alis na ako, ingat sa date nyo"

isa lang ang alam ko bago ako nakapagreact umalis na ang Naomi's bruhang yon. loka sya iniwan ba naman ako sa isang sea creature itey sa harapan ko.

Well ano pa ba? tinginnan ko ang

sea creature.

"oh, anong kailangan mo sa isang dyosang tulad ko?" i said in a sarcastic tone.

Narinig ko na lang na umiiyak sya. Loka talaga ang isang to, she's just cry .Loka talaga siguro hindi

pa nakakainom ng neusep

Naramdaman ko na lang na hinawakan nya ang kamay ko. Syempre tinanggal ko ang hand nya sa hand ko mahirap na baka may virus na yon.

", i'm pregnant" ok lang ba talaga itey, at sinasabi pang pregant sya. Hello ako ang pregenat pinagsamantalahan mo nga aketch lakas ng loob mong masalita na pregnant ka.

"eh, ano naman gusto mong gawin aketch?"

"panagutan mo" muntik ko ng mai spit ang juice na iniinom ko sa facelalu nya.ano ba yan biglaan. Alam nya ba na akey dapat magsalita nyan.

"Listen Denny, hindi ko anak ang babylalu na nasa tummy mo at isa akong dyosa"

", ikaw lang naman ang kasama ko buong magdamag"

Yuck! pinaalala nya pa, nakakadiri yuccckkkkkkkkk.... it's a big yucccckkkk..

Well ano pa bang magagawa ko, dati ko na gusto namagkaroon akey ng babylalu . Sige

na, kahit ayoko talaga.

"sige.. Dennylalu, payag na aketch"

"Thank you" agad syang tumayo sa kinauupuan nya at niyakap ako ng

mahigpit. Sarap pala ng feeling na yakapin ka ng mahigpit kahit you don't likelau it.

A/N: Bigyan po muna natin ng pahinga sina at Denny sa eksena. Say Hello muna tayo

kina Yannie at Nico. Wala na kasi tayong balita sa kanya. ]

[ Yannie' POV ]

Ms. Author nagtatampo po ako sa

inyo di nyo po kinuwento ang nangyari samin ni Nico.

A/N: Yannie pasensya na si kasi ang nagsuggest na sya daw muna.

Well sige po. Ok let's start my POV in this Chapter.

Sarap pala ng pakiramdam na alam na ng mahal mo ang dapat nyang malaman. At ngayon pinanganak ko na si Kyle Patrick oo tama ang nabasa mo lalaki sya. At oo nga pala may message si Ms. Author update daw para sa side story

A/N: Thank you sa pagsabi. Ok oo po sa up coming story ng BTCHO FF Side Story kasali po si Kyle Patrick. Abangan nyo na lang po basta exciting po..

At kung tinatanong nyo kung asan ako ngayon? Nandito kami

sa bago naming bahay ni Nico. Di ko inaasahan na bibili sya ng isang bagong bahay. Yan ang bunga ng pagsisikap at tiyaga.

BTCHO FF **Chapter 10**

Hello my Dear Readers, bago ako magsimula sa chapter

na ito. Ang ilan siguro sa inyo ay nabigla dahil sa naging reaction ni about sa papanagutan. Well ito kasi hindi ko pa kasi sasabihin sa inyo ito kasing si mapilit.

"hoy, anong mapilit aketch, ang sabi ko lang naman ay ikwento

ko ang story ko not irotate mo lang aketch ang story. Pero ok lang , syempre alam nyo na ang lahat wala na akey nililihim sa inyo mga minamahal kong mga fanslalu ko dyan sa audience"

A/N: , wala tayo sa stage para nasa audience

sila

"alam mo bakla, nandyan sila oh, nginigitian pa nga nya ako. Ito na nagtext sakin yung isang papa, ang sabi kita daw kami mamaya, sige na bye''

A/N: ..... ano ba yan,

umalis na sya,, pasensya na po kung nabasa nyo pa po ang paguusap namin ng baklang yon

"hoy, anong bakla isa aketch a beautiful dyosa. DYOSA"

A/N:

oo na Dyosa na sya. Sige po ituloy ko na po ang chapter natin. Mahirap na baka magsalita pa ang dyosang si .

[ Yannie's POV ]

naging masaya naman ang lahat , pag umaalis si Nico inaalagaan ko lang si Kyle Patrick or Kyle. Minsan bumibisita pa dito si Naomi. Masaya na sana kaso hindi pa naman talaga matatawag na pamilya kung walang basbas

ng simbahan diba?

oo sa panahon natin ngayon marami ng tao ang hindi nagpapakasal at nagsasama na lang . Pero matagal ko ng pangrap na ikasal sa taong mahal ko at mahal ako. Oo naipanganak ko na si Kyle pero wala parin akong naririnig na nagyayang magpakasal si Nico, hindi naman sa pinagmamadali ko sya, pero diba un

naman ang pupuntahan non ikakasal kami.

Minsan nga ayoko mang aminin sa sarili ko na naiingit ako kay Naomi dahil

nakakatawa mang isipin pero mas matanda ako sa kanya pero sya ang unang kinasal sakin. Pinaparamdam ko naman kay Nico na mahal na mahal ko sya kahit meron kaming mga hindi pagkakaintindihan. Diba ganoon naman yon kung mahal mo talaga sya dahil mahal mo talaga sya.

Pakiramdam ko sya lang ang hindi excited na ikasal kami. Minsan nga sumasagi sa isip ko, mahal nya ba talaga ako? Pero inaalis ko ang tanong na yon sa isip ko

dahil diba kaya nandito kami sa isang bahay dahil malapit na kaming ikasal. Pero bakit ganoon hindi ko parin ramdam ang lahat.

Dati tuwing kakausapin ko

sya lagi syang nakangiti ngayon parang hindi na sya ang Nicong minahal ko non. Kasi nung isang araw sariwa pa sa alaala ko ang lahat ng pangyayari.

" Nico, sa tingin mo kailan kaya tayo ikakasal noh?" oo nagpaparinig ako. Kasi excited na akong maging isang asawa nya.

napansin kong halos hindi sya makatingin sakin. Bakit may problema ba

sa sinabi ko?

"Yannie, kung sasabihin ko bang hindi pa ako handa magagalit ka sakin?" halos mabagsak ko ang cellphone ko nung sinabi nya ang salitang yon. Yung parang unti unting

naging slow motion ang lahat at taging un lang ang naririnig mo? Oo talagang nagkakamali parin ako pagkakarinig sa binitawan nyang salita?

Halos

gabi gabi naaalala ko ang sinasabi nya ng araw na iyon. Na hindi pa sya handa. Ako kaya ko namang maghintay pero gaano katagal. Kakayanin kong maghintay dahil mahal ko sya. Pero sya mahal nya ba ako. Dati ang sabi ko sa aking sarili Yannie, ikaw na ang pinaka maswerteng babae sa mundo, pero bakit

ngayon lahat ng iyon nabura simula sabihin lang sya ang salitang yon.

Gabi gabi na rin ako lumuluha na hindi nya alam. Minsan nga inisip ko kung sana

hindi na lang sya nabuo para hindi ako nahihirapan ng ganito. Oo i sound like i'm selfish pero hello hindi ganito ang relationship namin dati, we always have time for each other pero ngayon wala na.

Dati kahit sobra ang busy ng bawat isa, may oras parin kaming magkita, ngayon wala na. Gabing gabi na sya umuuwi, minsan nga lasing pa. Pag tinatanong ko kung anong dahilan hindi naman nya ako pinapansin. Simula din non naghiwalay na rin kami

ng kwarto. Kaya pakiramdam ko ngayon saan ba ako nagkamali?

Minsan sumasagi na sa isip ko kung umalis na lang kaya ako sa bahay na ito. Kakayanin kong

palakihin si Kyle sa abot ng aking makakaya. pero ano naman magyayari sakin diba kung gagawin ko yon diba mas lalala lang ang sitwasyon namin kung ganoon.

The next morning. Another lonely morning.

Same old routine kasama ko sya sa breakfast without noticing each other. Ang sakit parang sa bawat tingin ko sya parang sampung karayom ang bumabaon sa

puso ko. Gusto kong ideny na nasasaktan ako sa gawain namin nito.

Pero di ko na talaga ang sakit ..........

"Nico, mahal mo ba ako?" sabi ko sa pagbasag ng katahimikan. Nabigla sya sa sinabi ko. Usual hindi na naman ako pinansin.

"so, ganyan ka na lang, dededmahin mo na lang ako. Nico hanggang kelan, hanggang kelan mo ako sasaktan ?"

tumingin sya

sakin ng masama. " nasasaktan ka? Yannie, anong akala mo hindi ako nasasaktan? Yannie hindi ako bato para hindi ko maramdaman na nasasaktan ka. Pero wala akong kapangyarihan na pigilan ang sakit.. Sige sabihin mo anong magagawa ko para mawala ang sakit"

"Nico, pakasalan mo ako"

tumingin sya sa ibang direksyon/ " hindi ko magagawa yan"

"bakit? dahil hindi ka pa handa? Nico, ako rin naman ah, hindi ako handa nung ginawa natin si Kyle pero anong ginawa ko kinaya ko kahit masakit. ... Sige para malinaw na ang lahat sa ating dalawa aalis na kami ng anak mo"

agad akong pumnta sa kwarto ko at inihanda lahat ng gamit ko. AS IN LAHAT. Pati gamit ni Kyle dinala ko. Syempre pati si Kyle sinama ko. Naglalakad na kami papalabas ng

door. Sobra ba syang kamanhid? wala ba syang balak ng pigilan ang mag ina nya? Sige aalis na ako. At pag alis namin unti unti na lang pumatak ang mga luha ko. Ang sakit lang ng hindi ka nya pinigilan kahit alam nyang maaaring hindi na ako magbalik sa buhay nya.

Kailangan ko narin kalimutan ang sumpaan naming mahal namin ang isa't isa?

BTCHO FF

**Chapter 11**

[ Yannie s POV ]

Lahat ng akala kong hindi sya ay nagbago ang lhat simula ng umalis ako sa bahay na yon. Oo hindi ko maaalis na magselos

ako dahil mas ginugugol nya lang ang lahat ng oras at panahon nya sa modeling nya, pero ngayon any sense of communication pinutol kong lahat para lang bawasan ang lhat ng sakit na nararamdaman ko pero parang lalo pang lumala ang lahat.

Sa bawat araw na makikita ko ang anak ko na lumalaki na walang kinikilalang Ama, nalulungkot ako. Pero diba kung sana hindi na lang ako

umalis sa bahay na yon hindi sana nagging ganito ang lhat. Oo alam ko gumawa ako ng isang pagkakamali diba dapat hinintay ko sya hangang sa kaya nan yang sabihin sakin na kaya na nyang pakasalan ako, hindi , hindi ganoon ang ginawa ko, iniwan ko sya.

Sa twing naaalala ko ang desisyon na ginawa ko lagi ko ng sinisisi ang sarili ko n asana hindi ko na lang ginawa. Habang pabilis ng pabilis ang panahon,

lalong bumibilis ang takot ko na baKA dumating ang araw na magalit sakin ang anak ko sa ginawa kong ihiwalay sya sa kanyang ama. Hindi ko pa alam anong gagawin ko pag dumating ang araw na iyon.

Isang taon na rin ang lumipas simula ng iniwan ko si Nico. Kumusta na kaya sya? Naaalala pa kaya nya ako? Siguro hindi nya, dahil kung ganoon sana gumawa sya ng paraan para magkausap man lang

kami. Pero hindi wala syang ginawa. Nakakalungkot mang isipin pero kahit isang taon na ang lumipas hindi parin lumilipas ang pagmamahal na nararamdaman ko sa kanya.

ma, bakit ka iyak?

Agad kong pinunasan ang mga luha ko. At dun sa mga nagtatanong kung sino ung batang yon, un po si Kyle Patrick.

Nakakapag salita na diba, syempre tinuturan ko hihihi.

ahh, anak hindi ako umiiyak, napuwing lang si Mama

Agad syang tumakbo sakin at niyakap ako. ma, don t cry again, ha

yes, baby, mama, will not cry again

Sana ganito na lang si Nico, nasa tabi ko kapag kailangan ko. Sa twing kasama ko si Kyle naaalala ko ang papa nya. Nico sana nandito lagi sa tabi ko.

Pumunta kami ngayon ng mall para naman manood ng favorite movie ni Kyle. Nakalimutan ko na ang title non basta nanood kami, pagkatapos non pagkalabas naming ng cinema may nabunggo ako. Napatigil ako at magsosorry sana ng nakita ko si Nico

kasama ang isang babae. Parang papatak ang mga luha ko ng mga oras na yon para sa abot ng makakaya ko napigilan ko ito.

Tumungo na lang ako. Para magsorry at para na rin isipin na parang wala

n.a akong naalala mula sa nakaraan. At isa pa kung iniwan na nya ang nakaraan. Ok fine do what he really like. Ok lang kakayanin kong magmahal muli pero ngayon sya parin ang tinitibok ng puso ko.

Patuloy lang kami sa paglalakad ni Kyle, ewan ko hindi ko alam kung bakit lakad lang kami ng lakad. Ayaw lang talaga kumawala sa isip ko ang nakita ko kanina.

Na kasama ni Nico ang isang babae. Na naka akbay pa sya ditto. Hindi ba nya nararamdaman na may nasasaktan sa pinag gagawa nya?

ma, sakit na paa ko

Tumigil na kami sa paglalakad. At umupo muna sa isang bench na malapit samin. Kainis pumatak na naman ang mga luha ko, bakit ba minahal ko sya ng ganito, kaya ngayon nahihirapan na akong kalimutan sya. Ang hirap sobra tapos sya mukhang ang bilis nan yang naka move on samantalang ako

hindi pa, dahil nga mahal ko parin sya.

Pati sa pagtulog ko hindi mawala sa isip

at puso ko ang aking nasaksihan kanina. Kakayanin ko ba talagang makapg move on kahit ngayon mahal ko parin sya?

[ Naomi s POV ]

It s a Saturday morning today. Ang saya ng gising ko hulaaan nyo bakt.. basta hulaan nyo.

Hmmm. Si Timi nga pala na kina kuya at kami ni Stephen nandito doing some .Hmmmm Oi, baka ano yung mga iniisip mo, tingnan mo ikaw nakangiti ka, wag mong sabihin kung alam mo na. basta secret na natin yon, hahaha.

Grabe 1 year na ang lumipas kumusta na kaya mga friends ko. Ok lang kaya sila? Si Rence at Kryzel kasal na kaya sila? Si at Denny, anon a kayang

nagyari sa kanila. At si Yannie at si kuya Nico, musta na kaya sila. Balita ko kasi nakatira na daw si Yannie sa bagong house ni kuya. Ano kaya puntahan ko . readers, wag nyong sabihin ha, secret natin ha, wag nyong sabhin kina kuya at Yannie na pupuntahan naming sila.

Isinama ko na si Stephen dahil alam mo na sobra kaming busy sa

work lalo na sa restaurant makapag utos wagas. Kaya lagi yang lagot sakin pag uwi sa bahay inuupakan ko nga. Hehehe, joke lang bakit ko naman uupakan yan, mahal ko yan eh.

Ding --Dong

Narinig naming binuksan na yung door. kuya ^_^ grabe ko non, pero oo naman no, miss ko na kaya si kuya. Sobra.

Pumasok na kami sa loob. Ganda ng house at oo nga pala hindi ko pa nasasabi

sa inyo may sarili na kaming bahay ni Stephen, yehey. At ung condo, para kay Timi na yon paglaki nya. Oh diba ang bait naming parents nya.

kuya, asan nga pala si Yannie at ung baby?

Mika, matagal na nya akong iniwan, isang taon na rin ang nakakalipas.

Say what? 1 year as in one year ng iniwan ni Yannie si kuya, teka ano bang problema? Matanong nga, may pagkachismosa akey ngayon. Hihihi.

kuya, ano bang pinag awayan nya?

mas mabuti na siguro kung ikaw na ang magtatanong sa kanya nyan.

[ Nico s POV ]

Naging manhid ba ako? Sigro nga oo, dahil hindi ko man lang pinigilan si Yannie na umalis, tapos kahapon nakita ko pa sya sa mall. At ang masakit pa parang nalimutan na nya ako. Hindi na ba nya ako mahal? Nakalimutan na ba nya ako?

Kung nagtataka kyo kung bakit kasama ko ang babaeng yon dahil kasama ko syang model. At break time naming yon niyaya nya akong maglunch at di sinasadya nabungo nmin si Yannie at

may kasama syang bata siguro mga 1 year old na rin. Sigurado ako si Kyle Patrick yon, ang anak ko, kamukhang kamukha ko kasi eh.

Marami ng oras ang lumipas. Marami na ring panahon ang nasayang. Siguro ito na ang tamang oras para sabihin ko na ang salitang matagal nan yang gusting marinig.

Desidido na ako ibabalik ko sakin ang mag ina ko

BTCHO FF **Chapter 12**

[ Nico s POV ]

Saan ako magsisimula? Saan ko sila pupuntahan? Bakit parang kinakabahan ako na ewan? Bahala na nga mamaya.

Pumunta ngayon kina Stephen hindi na dun sa condo nya dahil may bahay na sila. Tinanong ko na rink

ay Naomi kung saan ang address ni Yannie, may pahabol pa.

kuya, wag mong sasabihin kay Yannie na ako ang nagbigay sayo ng number nya , kasi lagot ako dun

oo mika, pangako, hindi ko sasabihin

Pagkatapos kong makuha ang address nagsimula na akong magdrive. Talagang nagbago na si Yannie ng address nya, kasi hindi na dun sa dati. Yannie sana mapatawad mo na ako.

Sa wakas sa isang oras na pagdri drive nandito na rin ako sa tapat ng bahay, bigla akong kinabahan, anong una kong sasabihin? Sasabihin ko bang kumusta na sya?. Sasabihin ko bang kumusta na si Kyle? Ano

bayan hindi ko alam kung anong sasabihin ko pag nasa harapan ko na sya. And speaking of Yannie nasa labas sya ng bahay ngayon, mukhang napansin ata ako. Gusto kong munang magtago kaya lang wala na akong choice kundi lapitan na lang sya at kausapin.

Nilapitan ko sya. Tapos kung makatingin sya galit nag alit sakin.

anong ginagawa mo dito?

sinusundo ka!

Mukhang lalong nagalit sya.

alam mo Nico, kung sasabihin mo lang sakin na hindi ka pa handa ok lang sakin

Agad na syang tumalikod at papasok na sana sa loob ng biglang lumabas ang isang cute na bata.

ma, bakit nandyan ka sa labas. Ano pong meon?

anak, dali pumasok ka sa loob, baka bigla kang magkasakit, at baka may biglang kumuha sayo

Kaya agad naman na pumasok sa loo bang bata. Ganito na ba ako kamanhid pati anak ko inilalayo na rin nya sakin?. Yannie please wag mo naman sana akong gantohin. Nasasaktan ako.

Still nakatayo parin ako dito kahit pumasok na sa loob si Yannie, parang ayaw parin mawala sa isip ko sa sinabi nya kanina kay Kyle.

anak, dali pumasok ka sa loob, baka bigla kang magkasakit, at baka may biglang kumuha sayo

Nagging masama ba akong ama at asawa sa kanya. Alam ko hindi pa kami kasal. Oo nung mga panahong yon naguguluhan

parin ako sa mga pangyayari. Kung kaya ko na bang pumasok sa bagong yugto ng aking buhay. Pero anong ginawa ko? Dahil sa sinabi ko sa isip ko na hindi pa ako handa na kahit sinasabi ng puso ko na handa na ako. Ang sinunnod ko parin ay ang utak ko, kaya ngayon sinaktan ko ang

babaeng minahal ko. At nagging kapalit non ay ang ilayo nya sakin ang anak ko.

Oo bigla akong nagbago dahil sa bagay na yon, pero dahil na rin kay Yannie kaya nagging matibay ako pero un din ang nagging dahilan kaya napalayo sila sakin. Pakiramdam ko napakasama ko ng

tao. Kung may mabibili lang na time machine sa tindahan na tig pipiso bibili ako para lang maibalik ko ang lahat ng bagay na hindi ko pinaglaanan ng panahon ko nung kami pa ni Yannie.

Diba ang sabi nila iwan mo ang problema mo sa bahay. Parang bang daling sabihin pero sa totoo napakahirap gawin. Oo nahihirapan ako, habang nasa work ako hindi ako makadalaw ng maayos dahil

iniisip ko si Yannie. Bakit sa bawat taong makikita ko sya lang ang nakikita ko.

Nico, ok lang ba?

Kaya sa tingin nyo mukha ba akong ok? Ngayong may problema ako?

pakisabi na lang sa kanila na leave mo ako, masama ang pakiramdam ko

Ang hirap kasi ng sitwasyon ko ngayon. Hindi ko alam anong gagawin ko. Nagpunta ako dito sa bistro, nandito nga pala si Rence at sya rin ang nagbigay ng drink ko .Siguro kailangan ko munang humugot ng lakas

mula sa liquor, hindi ako ganito pero dre desperado na ako. Gusto ko ng sakin ang mag ina ko pero paaano.?

[ Yannie s POV ]

Bakit pa sya bumalik? Kung kelan masaya na kami ni Kyle. Oo hindi maiiwasan na magtanong sya kung nasaan ang papa nya pero pinipilit kong sabihin sa kanya na iniwan na nya

kami pero bakit kada sasabihin ko un napakasakit. Ung pakiramdam na kada sasabihin ko yon gusto kong umiyak.Hindi naman ako atat na ikasal kami. Kaya kong maghintay. Kaya ko dahil MAHAL KO SYA.

Sana ang dahilan nya kaya pinuntahan nya ako kanina dahil gusto na nyang magsorry. Sana ganoon nga yon.

Gabi na rin, maaga ko ng pinatulog si Kyle. Nang may biglang kumatok sa pintuan. Binuksan ko naman, hindi ko inaasahan kung sino ang

darating kundi si Nico. Hindi ko alam kung anong magiging reaction ko kung magagalit, matutuwa, sasaya o luluha, pero bago ako magreact naramdaman ko na lang na niyakap

nya ako ng mahigpit. Pumatak na ang mga luha ko , grabe matagal ko ng gustong yakapin nya ako ng ganito, kahit nung nag away kami. Miss na miss ko na sya.

Naramdaman ko na lang na kumalas sya sa pagkakayakap sakin at hinalikan ako. A ionate kiss. Nagbalik sa alaala ko ang lahat ng masasayang araw na magkasama kami na parang kami lang ang tao rito sa mundo.

After we kissed we catch our breaths. Niyakap ko uli sya ng mahigpit.

Nico, miss na miss na kita

ikaw rin naman miss na miss na kita Yannie

lasing k aba?

nakainom lang niyakap ko uli sya ng mahigpit.

I love you Nico

Sasabihin nya rin ba ang kalapit ng sinabi ko sa kanya. Nico, mahal mo pa ba ako?

I

love you too Yannie

At niyakap nya ako ng mahigpit. I love you always Nico

BTCHO FF **Chapter 13**

[ Yannie s POV ]

Kahit Ilang beses ka pa nyang saktan,kahit ilang beses mo pa syang kalimutan, lolokohin mo lang ang sarili mo pag sinabi mo sa puso mo na hindi mo na sya mahal kahit sinasabi pa ng puso mo na mahal na mahal mo sya.

Isang malaking TAMA, diba tama naman, kahit kalimutan ko sya, sya parin ang mahal ko. As in mahal ko talaga.

Simula ng araw na yon, bumalik na kami sa bahay namin. Syempre hindi maiiwasan na magtaka si Kyle, syempre ikinuwento ko sa kanya ang lahat, pagkatapos kong sabihin yon he just smiled and gave me a hug. Mahal na mahal talaga ako ng anak ko.

Sana sa kanyang paglaki hindi sya magkamali ng desisyon sa pagpili ng kanyang minamahal dahil ayoko syang masaktan. Sana sundan nya

ang desisyon na ginawa naming ng kanyang ama. Sana nga.

Sana

.

[ Kryzel s POV ]

miss, ano pong gusto nyong style ng wedding gown nyo po?

Hmm, ano kayang mapili? Nagbrow browse lang ako ng

styles ng wedding gowns, syempre dapat maganda at para naman mas lalong mainlove sakin si Rence, ayiieee kinikilig ang lola mo.. hihihi.

I

can t wait, hindi na ako makapaghintay na ikasal kaming dalawa at magpalitan ng bows sa isa t isa. At sasabihing I do sa isa t isa. Ano kayang itsura ni Rence sa araw ng kasal naming, siguro mas gwapo pa sya kesya kay Stephen sa kasal, sana nga para sabihin nila sakin na Napaka swerte naman ng

bride grabe kinikilig ako,

miss, nakapili na po ba kayo?

Nabigla ako sa sinabi ng babae kaya nabalik ako sa real life. Ano bay an wedding kaagad ang inisip ko, hindi ko pa pala na ikukwento sa madlang people kung paano ko sinagot si Rence nung nagpropose sya sa isang katulad ko.

Guys, flashback muna tayo hihi..

Nandito lang kami sa park. Dating. Bakit ang daming lovers ngayon sa park

na ito, valentines day ba? Last time I check hindi naman pero bakit ang daming lovers ditto. Ung iba PDA pa, grabe ano bay an, buti pa kami ni Rence simpleng holding hands lang ok na.

Maya maya pa may ibinigay si Rence sakin na isang bonguet ng flowers, at syempre red roses pa yon may favorite. He never fail to amuzed me. Grabe gustong tumili ng pagkalakas lakas ngayon wala na akong pakialam kung pagtinginan nila kami ditto. Basta titili ako.

Magsisimula na akong tumili ng biglang Rence kneel before me. OMG!! Anong gagawin ni Rence? Ito na ung napapanood ko sa mga movies na magpro propose na si Rence

sakin? Grabe titili na ako sa sobrang kilig nito.

Syempre nakatingin lang ako kay Rence ung parang wala akong idea kung anong mangyayari pero sa totoo alam na alam ko. Ito na nga nanginginig na ako sa sobrang kilig. Kaya ko pa ba ito?

Maya maya pa may inilabas na ring si Rence. Waaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhh Omg ! grabe definitely I will say yes.. pero wag muna Kryzel don t say yes muna. Wait mo muna ung sasabihin nya bago ka mag YES sa

lalaking nakaluhod sayo.

Waaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhh.. sa loob loob ko gustonggusto ko na talagang timili kaya lang nahihiya ako kay Rence baka magulat.

Bilis Rence sabihin mo na.

Kryzel Aguilar, will you marry me?

Definitely yes. Kahit saang language pa. I will say Yes.

yes

Agad syang tumayo at niyakap nya ako. Grabe napatalon sya sa tuwa at naman nagpipigil ng pagtili. Tumingin ako kay Rence sabay sabing.

Rence, pwedeng tumili?

sure

Ano pa bang hinihintay ko, syempre tumili ako ng pagkalakas lakas na napatingin na samin ang ibang lovers at ung mga nagP PDA. Inggit lang sila.

Waaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh

Waaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhhhh

Hanggang sa gabi hindi na ako makatulog dahil lang dun, grabe sobra akong kinilig dahil sa nagyari kanina.

Tapos tingnan mo ako ung ngiti sa mga labi ko hindi parin nawawala. Ang sabi ni mama baka daw sabihin ako ng isang lokaret pero ano bang paki nila? , sa kanila ba nagpropose ang pinamamahal kong si Rence? Hindi naman diba? Kung inggit lang talaga sila pagfantasyahan na lang nila ang aso ni

Naomi. Hihihihi.

End of flashback

Naibalita ko na rin kina Naomi at Stephen . syempre happyng happy si best. Ang sabi pa nga niya na kami talaga ni Rence ang nakalaan sa isa t isa. Aba ang lola mo kinilig.

Waaaaaahhhhhhhh.. kinikilig ako.

Sinabi ko na rin kina Yannie at Nico. Syempre happy sila.

Sinabi ko na rink ay at kay Denny. As in happyng happy si . O speaking of that . Si may anak na kay Denny, ako naman tinatanong ko kung anong nangayari nagagalit lang sakin si , etchosera

daw ako, anong etchosera gusto lang naman na malaman wala naman akong bad intention.

Well si nga pala may ibabalita sa inyo. Sorry kung matitigil

ang POV ko sa chapter na ito. Si kasi ang sabi sya na daw, ok fine total matagal na bago nagka POV si . It s her chance naman ok.

[

s POV ]

Well it s about time para magkaPOV naman akey. Nakakainis ka talaga miss author hindi na mo akey binibigyan ng chance para naman magshare ng happening sa life ko. Nakainis ka. *pout*

A/N: sorry pero they need to know what

happen sa relationship nina Yannie at Nico.

soh ganun na lang talaga? You always forgetting me? Bakit hindi na nila need malaman ang nagyayari sa lovelife akey? Hindi ba nila need malaman ang nangyayari sa isang dyoasang

tulad ko na magkaroon ng baby sa isang kauri kong girl na si Denny? Nakakainis ka miss author you re always gawa kawawa akey

A/N: naku sorry po , total it s time for POV, magstart ka ng magkwento .

ok tenk you miss author

A/N: sa tingin nyo readers, dapat ba una kong sinulat ang love life ni kesa kay Yannie? You ll be

the judge.

Ok, miss author tsupi ka muna it s time for my POV. Hmm, anong nangyari last time sa love life akey.. hmm ung

tinanggap ko ang baby ni Denny. Yeah dun natapos ang POV ko tapos kinalimutan na akey ng

author. Nakakainis talaga sya pero sina Yannie talagang malakas sa kanya? Nakakainis sa kanya. Hindi ba nya alam na pede ko syang ipacyber crime dahil sa ginawa nya sa beauty akey.

Well l et s start.

Punta lang kaming mall ni Denny, bibili lang sana ng things for baby. Dun sa nagtatanong kung what name ng baby, next chapter pa daw wala pa daw naiisip si miss author. Tingnan mo ung anak nina Yannie may name na tapos ang baby ko wala pa. hate ko talaga yang si Bhabyqurl021. Tapos ang cute

pa ng name ng anak nila ung kay Naomi si Stephen Michael isinunod sa name nila tapos ung kina Yannie at kay papa Nico Kyle Patrick. Tingnan mo may BIG hate talaga sakin yang si Bhabyqurl021, lagi akong kinakawawa.

Lagi nyang kinakawawa ang beauty ko. Nakakainis sya.

Miss author pede po pa request?

A/N: ano ung ?

Loka kang bakla ka, kanina ka pa ba nandyan, sure naman akey na narinig mo ako sa lahat ng sinabi akey sa beauty mo. Well request ko lang kung pwedeng sa next chapter kahit one chapter lang maG usap lang tayo, naiinis na kasi akey sa beauty mo. Ano pwede ba, plus ilagay

mo sa chapter na must read.

A/N: well kung yan ang gusto mo sige, I will do it.

Ok thanks miss author, nagkasundo rin tayo.

As iwas saying, lagi akong kawawa sa author ng fan fiction na itey, well bakit ba ako magwo worry abangan nyo sa next chapter gegerahin ko si Bhabyqurl021. Sino kayang mananalo? Abangan nyo na lang.

BTCHO FF **Chapter

14** (Must Read)

A/N: bago po ang lahat , ang chapter na ito ay ang chatting na nagging gerahan portion, pasensya nap o kayo kung natigil ang pagkukuwento ko si po kasi.

Wish me luck.

Vote. Comment.

well, well, well, nandito

na pala ang author na si Bhabyqurl021. Ok let s start the gerahan. Una sa lahat hindi naman nakailangan na gawin mo akong kawawa sa bawat chapter, ano ako pusa?

A/N: sorry pero hindi ka naman kawawa, it s just readers need to know what

happen to other characters in this story. At isa pa hindi ka pusa isa kang napakagandang dilag na pusa. Hahaha.

sige tawa pa napatigil bigla ako sa aking pagtawa. at isa pa hindi ka fair, bakit kasi bakit sila ang cute ng nangyari sa life nila, sakin bakit si Denny pa pwede naman na iba na lang pwede naman na si papa Drew na lang bakit kasi si Denny pa

a/n: sorry pero may Jeanel na si Drew.

kainis, always na lang na ikey nananalo, ako talo, saying lang ang beauty ko sa story na ito, laGI

na lang ako pinagatatwanan.

A/N: hindi ka nila pinagtatawanan they re just happy kasi your strong

thank you naman. Ok sige nakapag desisyon na akey, hindi na kita gegerahin, your kind naman pala

A/n: thank you

hello readers, ito nga pala si Dyosang , keep ing Bhabyqurl021 s story kahit fan fic ang ginawa nya sa story na itey, still keep ing her stories

A/N; thank you .

your welcome, sige babye

A/N: sige po readers, sa next chapter na lang ang update sa love life n gating mga bida. Sige see you next chapter

BTCHO FF **Chapter 15**

[ Naomi's POV ]

ang sarap talaga ng pakiramdam kapag lagi mong kasama ang mga mahal mo sa buhay noh? ung pakiramdam na hindi ka nag iisa sa buhay ung kahit umiiyak ka merong mga taong handang magsabi sayo na "sige lang iyak pa" .

overview lang yon ok. your asking right kung asan kami ngayon well sa simbahan . WHYYYY, because kasal na nila ni Rence. Isang big Yeheyyyyyyyyy, well sa tinagal tagal din ng kanilang relasyon sa simbahan

din pala ang tuloy. Lahat kami nandito, as in lahat. Kasama ko si Stephen ,si Timi, si Yannie, si kuya Nico, si at si Denny. at pahabol hindi naman kami pupunta dito kung wala ang couple na magpapakasal diba, Tama

ok nagstart na ang ceremony, i'm just so happy for my bestfriend , pero bakit ang pakiramdam ko iiyak ako. after 1544586494949494964797 minutes, grabe hindi ko na kayang pinigilan pa umiyakl na ako, thanks naman at may baong tissue box si Stephen. Basta kahit tingn

lang sila ng tingin sakin wahh ako pake sa mga fes nila. eh nalulungkot ako eh.. iyak na naman ako.

hindi ako mapigil ni Stephen magagalit ako sakanya pag pinigilan nya akong umiyak, pakiramdam ko tuloy ako na ang pinka best crying bestfriend ever.

ok stop po muna ako sa POV ko sa chapter na ito. po muna ako sa chapter na ito.

[ Stephen's POV ]

grabe akala mo namatayan

si Nami kung umiyak, magpapakasal lang naman si Kryzel. kahit kailan talga hindi ko maintindihan ang mga babae, basta basta na lang umiiyak. Buti na lang may dala akong tissue box at inabot ko sa kanya.

ito namang si Timi, hindi naintindihan kung bakit umiiyak ang mama nya. at ako naman ganto lang ang facial expression (=;=)

hindi ko talaga maintindihan ang mga babae, bakit sya iiyak hindi

naman mawawala si Kryzel magpapakasal lang naman.

hindi ko talaga sila maintindindihan. after ng ceremony nandito lang kami sa reception. at ewan ko ba kung bakit iyak parin ng iyak si Nami, teka ano ba talagang problema?

kakausapin ko na sana si Nami ng bigla syang tinawag ni Yannie at sya na daw ang kakanta. hayyyyzzz mamaya na lang. I eenjoy ko na lang ang napakagandang boses ni Nami.

{Now Playing: Can I Have This Dance by HSM 3}

Take my hand, take a breath Pull me close and take one step Keep your eyes locked on mine, And let the music be your guide.

at nagsimula ng sumayaw ang bagong kasal. samantalang ako pinapanood lang ang napakagandang babae sa buhay ko na kumakanta sa unahan.

Won't you promise me (now won't you promise me, that you'll never forget) We'll keep dancing (to keep dancing) wherever we go next

minsan nga iniisip ko, paano na lang kaya kung biglang may umagaw sa kanya? well hindi ko papayagan pag nangyari yon dahil ilalayo sya sa mga taong gustong kumuha sa kanya.

It's like catching lightning the chances of finding someone like you It's one in a million, the

chances of feeling the way we do And with every step together, we just keep on getting better So can I have this dance (can I have this dance) Can I have this dance

ano ba yan pakiramdam ko gusto ko na ring isayaw si Nami, dahil sa napakagandang kanta na kanyang kinakanta. Agad na akong tumayo at nilapitan sya at isinayaw sya.

Take my hand, I'll take the lead And every turn will be safe with me Don't

be afraid, afraid to fall You know I'll catch you threw it all

And you can't keep us apart (even a thousand miles, can't keep us apart) 'Cause my heart is (cause my heart is) wherever you are

pakiramdam ko sa aming lang

umiikot ang mundo ng mga oras na yon. Heto ako nakalagay ang hands ko sa waist nya at ang kanyang mga kamay ay nasa aking magkabilang balikat, and were looking at each others eyes.

Gusto kong ipagsigawan sa buong

mundo na mahal na mahal kita Nami.

[ Kryzel's POV ]

habang kumakanta si Naomi pakiramdam ko ako na ang pinaka masayang babae sa whole wide world we live in.

Pero totoo napakasaya ko dahil after all the insults na binigay ko kay Rence hindi nya parin binitawan ang pagmamahal nya sakin kahit ipagtabuyan ko sya.

It's like catching lightning the chances of finding someone like you It's one in a million, the chances of feeling the way

we do And with every step together, we just keep on getting better So can I have this dance (can I have this dance) Can I have this dance

sana ito na ang forever na sinasabi nila na pinakamasaya. Sana this is forever

in our lives.

Oh no mountains too high enough, oceans too wide 'Cause together or not, our dance won't stop

Let it rain, let it pour What we have is worth fighting for You know I believe, that we were meant to be

Mahal na mahal kita Rence. I'm proud to be your loving wife.

[ 's POv ]

ewwwwww, as in ewwww, nakakadiri , as in nakakadiri ito namang si Denny gustong isayaw ko sya. Hey excuse me hindi ako papayag na isayaw ko ang babae na yan, oh sya

ang mader maderan ng baby kong hindi pa nilalagyan ng name ni Ms. Author

A/N: Oh bakit nasali na naman ako sa usapan? may ginawa ba ako?

alam mo as

in wala, sa sobrang wala wala pang name ang anak ko.

A/N: un lang pla don't worry. Ang name na nya ay Christine Joyce, do you like it?

okaaayy, pede na, sige tsupi ka

ok, as in ayoko talagang isayaw ko sya, kung sana si papa Stephen na lang ang isayaw ako diba para naman masaya pero ARRGGGHH nakakainis..

BTCHO FF **Chapter 16**

[ s POV ]

Nakakainis.. as in nakakainis.. bakit? Bakit kasi sa dinadami dami ng babae ditto sa mundo kay Denny pa ako bumagsak? Nakakainis . oo hindi

ko maitatanggi maganda sya, pero mas maganda parin ako, cute sya, mas cute ako, at higit sa lahat madaling mahalin at --Huwwwwwwwatttttt, sinabi ko ba yon? Ibig kong sabhin ayoko syang mahalin. Naku pag umasa yan pakakasalan ko sya, ARRGGGHH, ayoko sa kanya, may iba akong gusto. Hindi sya.

Let me tell you a little story from my past. I was only 10 years old then, cute and handsome they all say. I don t believe them, I just continue

hiding this another part of myself, a part of myself to be a beautiful girl. Every day I wish to one. Every single moment in this life of mine, I dreamt to be a lady someday. My father died weeks ago before my mother gave birth to me, I don t really saw him, but

thanks to him, he didn t saw me today. My mother accept me for who I am and for I m not. I suffer myself from bullies who always making fun of me. I always think that they re just jealous that there not beautiful as beautiful as me.

Nagbalik na lang ako sa aking kamalayan ng biglang hinigit ni Yannie ang owww so beautiful na braso ko. So ganito na lang nagmomoent ako ditto hihilayin na lang ako? Ganito

talaga yon?

Bakla, bakit hindi mo man lang isinasayaw si Denny, tingnan mo malungkot sya, dali bakla, isayaw mo na

Ay oo nga pla tapos ng sumayaw sina Yannie at si papa Nico. Leshhheee, so kailangan ko din isayaw si

Denny? Tapos tingnan mo nagmumukhang kaawa awa sa facelalu nya, kainis. Kapal lang talaga.

Bumalik na ako sa upuan ko, still ayoko ko paring isayaw si Denny. Edi sumayaw sya, wala naming pumipigil sa kanya. Bakit kasi

sya pa? hindi ba pwedeng ibang tao na lang na kahit hindi kami magkaroon ng baby masaya ako kasi may papa ako. Bakit ganito sa mga gay movies meron nagiging papa ang bidang dyosang katulad akey, bakit ako wala, yang kasing si Miss Author, talgang sinasadya ito.

Napatingin ako kina Naomi at papa Stephen so happy naman nila, tapos ung anak nilang si Timi ang cute cute pa kamukhang kamukha ni papa Stephen, tapos ako pagnanganak yang si Denny iiwanan ko nay an, total wala

naman akong pakialam dyan, tapos kailangan bang mang asar ang panahon siguro mga 2 months pa lang ang baby sa tyan ng bruhang yan.

Oo nagagalit ako, kasi bakit sya pa.

[ Naomi s POV ]

Yes tapos na rin ang lahat, uwian time na. kaya heto umuwi na kami. Ang cute cute talaga ni Timi pag natutulog, kamukhang kamukha ni Stephen kong mahal.

After siguro 10 minutes, nakauwi na rin kami. Binuhat na ni Stephen si Timi sa kwarto nito. At kami naman dumiretso kami ni Stephen kwarto naming dalwa. Ewan ko ba kung bakit bigla ko na lang syang niyakap, hindi ko rin talaga alam

sa sarili ko, basta niyakap ko na lang sya.

Nami, bakit may problem aba?

Stephen, bakit pag ba niyayakap kita may problema na

agad ako?

Gravy naman si Stephen pag ba niyakap sya, may problema na agad. Super lang talaga.

miss lang talaga kita

miss mo ako? Hindi naman tayo naghihiway ha

Slow talaga nito. Hindi ba nya nararamdaman na naglalambing ako. Kahit kelan talaga.

ewan ko sayo di ko magets!

Agad na akong nagtaklob ng kumot. Slow nya talaga.

Nakahiga lang ako ditto at pinikit na ang aking mga mata para kung tinanggal nya ang

kumot isipin nyang tulog ako. Wala naming ako nararamdaman na tinanggal nya ang kumot pero naramdaman ko na lang na niyakap nya ako.

At may sinabi sya na halos ikapula lalo ng mukha ko.

ikaw din Nami, namiss kita at mas lalo nyang hinigpitan ang pagkakayakap sakin

Bakit ganoon ang bilis kong mawala ang galit sa lalaking to, mahal ko ba kaya ganoon? Ewan ko basta alam ko ganoon na rin yon.

à The next day ß

Anong ginawa naming, well tamang trip ko lang nagdrive ako ng motor. At oo tama ang pagkakabasa nyo nagdrive ako ng motor at don t worry maingat naman akong driver. Kasi nakaangkas si Stephen sa

likod grabe, takot na takot akala mo bata. At oo nga pala si Timi nag aaral na nagbike.

Galling nga ng anak ko mabilis matuto mana sakin eh.hihihi. sa tuwing lumiliko ako ng daan pakiramdam ko

sobrang ninenerbyos si Stepehen, sabi paki bagalan ko daw, eh sobrang bagal na nga ng drive ko, bagal pa daw baka gusto nya itigil ko na ang pagdri drive.

Nami, bagalan mo mahuhulog ako agal ni Stephen.

Hihihi, grabe kung makikita mo lang ang itsura nya ngaYON hindi ko maexplain basta, natatakot sya, natataranta. At higit sa lahat hindi pa nakakasakay ng motor. At kung tinatanong nyo

kung kaninong motor to? Kay kuya Nico ito hiniram ko.

Nami, tama na ibaba mo na ako

Ibaba agad, bago pa nga lang ako nagdri drive eh. Nung pinark ko

ung motor agad syang bumaba. Grabe parang ewan maglakad nahilo ata.

Stephen, ok ka lang ba?

mukha ba akong ok? tapos tingnan mo sya as in nagagalit na ewan ung

mukha hindi ko maipinta.

tapos kami umupo muna sa isang bench at pinapanood lang si Timi na magbike, ang galling galling talaga niya

Biglang hinawakan ni Stephen ang kamay ko. Napatingin naman ako sa kanya, at nakatingin lang kami sa isa t isa ng biglang dumating si Timi. Sayang mamaya lang..

Mama, Papa, uuwi napo ba tayo?

oo, tara na sabi ni Stephen. At syempre wala syang dalang car kaya napilitan talaga syang sumakay sa motor. Kawawa naman ang mahal kong si Stephen parang bata na nakasakay sa motor. Hihihi.

Kung alam nyo lang paano kahirap magpigil ng tawa, habang nakikita mo ang nakaangkas sa likod mo ay nagtatapang tapang lang. at ung kay Timi nagbibikie yan pauwi, magaling na yan magbike kaya keri na nya yan.

BTCHO FF **Chapter 17** [ Naomi s POV ]

Pauwi na kami ng mapansin kong parang kilala ko ung lalaking nasa tapat ng bahay naming ni Stephen.

Oo kilala ko sya. Nakita ko na sya dati.

Best friend ko sya dati at nagging ex boyfriend ko dati.

Kilala ko sya, kilala nya ako. Pero isang tanong bakit sya nandito sa pilipinas? Ang buong pagkakaalam ko ay nasa ibang bansa sya at dun na titira pero bakit sya nandito?

He s Nathan Christian Evangelista. My former Bestfriend/ Ex Boyfriend.

Nami, sino sya? sabay turo ni Stephen kay Nathan. Oo nga pala hindi

ko pa sya napapakilala kay Stephen dahil nga matagal na nung nagging kami ni Nathan ilang taon na rin kasi ang nakakalipas.

Nagulat na lang ako ng bigla akong nilapitan ni Nathan at niyakap. Nakita ko si Stephen

na nagpipigil ng galit. Oo galit na yan. Tingnan mo yong face nya hindi na maipinta. Nagseselos na yan, ayieee kinikilig ang lola mo.

Naomi, I miss you so much tapos bigla syang kumalas sa pagkakayakap.

Nakangiti pa din sya tapos itong si Stephen naman nagagalit. Ang taray ng lola mo dalawa na ang leading man. Ang bait naman ng author.

Ang bait ng author dun sa BTCHO may drew na ako may Stephen pa,

tapos dito may Stephen na ako may dagdag pang Nathan. Ganda talaga ng lola mo, haba ng hair ko. Hihihi.

Hindi ko alam kung anong isasagot ko sa sinabi ni Nathan. Napipigil ng galit si Stephen , si Timi nagtatanong ang mga mata kung sino ung lalaking yumakap sa mama nya.

Timi, pasok ka muna sa loob tumingin ako kay Stephen na nagpipigil parin ng galit este selos Stephen, pakisamahan mo na lang si Timi sa loob may pag uusapan lang kami ni Nathan

Ang buong akala ko ay aalis sya at susundan si Timi pero nagkamali ako. Hindi sya umalis at may sinabi syang halos nagparamdam sakin na nagseselos sya kaya mas lalo akong kinilig.

Nami, hindi ako aalis dito hanggang hindi rin

umaalis tong lalaking to, mahirap na baka may gawing masama pag iniwan kita dito

Wait tama ba ang narinig ko? Nagseselos talaga sya. Ang swerte ko naman, kung siguro nandito si hindi lang kilig ang mararamdaman nya ngayon.

Dun sa sinabi ni Stephen nahalata naman na nagagalit sya pero tingnan mo si Nathan mukhang hindi nasindak man lang sa sinabi ni Stephen mukhang hindi man lang natakot kahit konti, anong meron at nakangiti parin sya?

Naomi, paki sabi mo nga sakin kung sino ang lalaking to? At bakit sya ganyang magselos sayo, bakit boyfriend mo na ba sya?

Bago pa lang ako sasagot ng biglang sumagot si Stephen.

Nami, hindi mo ba sinabi sa lalaking nasa harapan mo ngayon na asawa mo na ako at hindi mo ako boyfriend

Teka ano ba ito? Tawag ng tawag sila ng pangalan ko pero hindi naman ako ang kinakausap nila. Ano na naming gimik to.

Makaalis na lang kaya total hindi naman ako ang kinakausap ng dalawang to, at baka pag hindi ako umalis ay magalit pa sakin ang dalawang to.

ah sige, papasok muna ako sa loob, gagawa lang ako ng juice

wag kang aalis, dito ka lang sabay nilang sabi. Sabay hila sakin pabalik. Teka kailangan talagang sabay sila? Ms. Author ano na naming pakulo ito, bakit sakin mo binibigay ang pangarap ni ? Masaya na po akong may Stephen na ako dadagdagan mo pa.

Nabigla na lang ako ng parehas masama ang tingin nina Stepehen at Nathan sa bawat isa. At ito pa hindi ko pa sila napapakilala sa isa t isa, gerahan agad. At hindi pa nila kilala ang isa t isa .

Ano ba ito, patagalan ng titigan sa bawat isa? May contest bang ganun isali nyo na tong dalwang to, tyak mananalo na ang pinaka magaling.

Akala ko dun na magtatapos ang lahat ng :

mahal ko si Naomi sabi ni Nathan.

Owsss talaga mahal mo ako. Diba matagal na tayong tapos na ang relationship.

Well here s a little story about the past.

High school pa lang ako nun. Fresh men, wala akong kilala sa school. Loner ako. Hanggang sa one day kumakain ako ng lunch when someone ask me if he can share a table with me. Pumayag naman ako. Simula non nagging friends na kami hanggang sa nagging bestfriend ko na sya. Dumating ung araw na

niligawan nya ako at di naglaon na sinagot ko din sya. Akala ko perfect relationship na ang lahat ng bigla na lang syang umalis at hindi na ako tinawagan man lang. dumating din ung araw na umaasa akong tatawag sya o makakatanggap ako ng text man lang kaso wala. Umasa lang ako.

Pero di rin nagtagal nakilala ko si Kryzel at un na ang simula ng another best friendship. Nakalimutan ko na rin si Nathan dahil halos one and a half year na rin ang lumipas.

Pero ngayon bakit sya nandito?

mahal ko si Nami nagulat ako sa sinabi ni Stephen. Wait habang ba nagmo moment ako dito hindi parin sila tapos sa titigan portion nila.

Akala ko papayag ng matalo si Nathan pero nagkamali ako.

mas mahal ko si Naomi, kaysa sa nararamdaman mo sa kanya

[ Nathan s POV ]

I really love stepping in the scene. Ung masaya na ang lahat tapos biglang may eeksena. I love those scenes.

At ito na ang scene na yon. Nakikipag away ako dun sa asawa di kuno ni Naomi. Hahaha, galit na talaga to. Ang sarap inisin, mukhang mahihirapan akong pabagsakin ang isang to. Pero ito lang ang masasabi ko readers, hindi ako magpapatalo

sa Stephen na yan.

[ Naomi s POV ]

Gulong gulo na ako sa dalawang to. Para silang kinakasal at parang ako ang pari dahil para silang nagpapalitan ng vows sa isa t isa.

ako lang ang mahal ni Naomi hindi ikaw

ako ang mahal ni Nami, dahil nagpakasal sya sakin hindi sayo

sino ba nagsabi sayong mahal ka lang nya dahil nagpakasal sya sayo, pero deep inside mahal nya

parin ako

ANONG SABI MO?

ang sabi ko ..

Hindi ko

na narinig na matapos ang sinabi ni Nathan ng Makita kong bumaksak na sya sa sahig. Pero imbis na malungkot nakangiti parin to.

At tumayo uli sya. At ako.. well para lang nanonood na sine, kulang na lang

pop corn, kayo meron ba kayong pop corn pahingi naman ako.

Sa lahat ng bagay ang pinaka ayoko ay ang ginugulat ako kagaya ng ginawa sakin ni Nathan.

Nung nakatayo

na sya. Bigla nya akong hinigit at hinalikan sa labi. He gave me a torrid kiss. At habang hinahalikan nya ako he s looking at Stephen kinda he s smiling.

Nung pinakawalan na ako ni Nathan. Mas maaksyon pa ang nasaksihan ko sa inaakala nyo.

Biglang sumugod si Stephen at ----------

BTCHO FF**Chapter 18**

[ 's POV ]

hayzzzz, anong time na ba? akala ko pa naman na may shopping experince kami ngayon ni Naomi? pero look at the time its already time. ung beauty ko, UNG

BEAUTY KO unti unting nasisira. mga epal talaga

ung mga lukaret na yon, si Yannie may date pa daw kay papa Nico, at ang only chance ko na lang ay si Naomi.

ano bayan? nakakalurkey na. ito na nga lang ang time ko para makalayo kay Denny. pipigilan

pa nila akey? NO HINDI pwede.

sumakay na ako ng car ko , i started the engine and head to Naomi & papa Stephen's house.

after 10 minutes i'm here. wait bakit? may dalawang papaable dun? at nakakainis pa kahalikan nung papa si Naomi, what sino ba ung papa na yon? at si papa Stephen nagagalit na too da max. Nakakainis ka Naomi, your so damot, as in your so damot,

lalabas na ako ng car para sabihin kay Naomi ang salitang:

"NAOMI, MAg SHARE KA NAMAN" Sigaw ko pero i think hindi nya narinig yon. kasi biglang sumugod si

papa Stephen at sinuntok yung isa pang papa.

[ Naomi's POV ]

may narinig akong nagsalita, pero hindi ko narinig ng maayos dahil biglang sumugod si Stephen at sinuntok si Nathan. Ako ? eto parin parang pari, hindi parin kasi ako umaalis dito, nanginginig na ako sa takot pero hindi ako makaalis sa kinatatayuan ko.

nagulat na lang ako ng biglang sumugod si at biglang niyakap si Nathan with matching tili factor pa ha. At dahil sa ginawa ni bigla akong hinila ni Stephen at niyakap ng mahigpit. He's still catching his breath.

"ok ka lang Nami?" he asked me in a curious tone.

"oo, ok lang ako"

"Nami, wag na wag ka ng lalapit sa taong yan, hindi

mo sya mapagkakatiwalaan"

i just nodded. Si talaga , di bale salamat sa kanya, kung hindi dahil sa kanya, hindi pa tapos ang away na to. At siguro parehas ng sira ang mukha ng dalwang to.

i looked at Nathan. He's staring badly at Stephen, well ganun din si Stephen sa kanya kaya parehas lang sila.

"Nathan, please umuwi ka na,

please"

"pero Naomi..."

"PLEASE!"

At umalis na nga sya. Pagpasok namin sa loob ng bahay dumiretso si Stephen ng room namin

at ako naman eto binatukan ni , bakit mag sho shopping daw kami. Teka may sinabi ba akong magsho shoping kami?

"hoy bakla, bakit mo iniwan si Denny?

buntis yon alam mo ba yon?"

"seh? anong pakilabels ko sa isang nilalang nayon?"

", are you loose your marbles? si Denny ang mother ng magiging baby mo, wag hindi mo sya

inalagaan baka mamatay ang baby mo"

muntik na akong masamid sa sinabi ni na tugon sa sinabi ko.

"edih, mas ayos yonlabels, coz pag nawalabels ang baby, hindi na

ako mapipilitang sumamabels kay Denny, at para makahanap narin ako ng papaables ko"

ano ba talaga nasa isip nitong na to? pinalitan ba sya ng mga taga jupiter at pinag aaralan ang katawan at pag iisip ng isang Francisco Juan?

Kagaya ng sinabi ni . Shopping daw. Oo ito shopping mode kami. After magshopping kumain muna kami sa pizza hut.

"Naomi, ask ko lang bakit may isa pang papa na kasama nyo kanina?"

"ahh, un ba si Nathan yon... bestfriend ko at..."

"at??"

................................

..................................................

"AT???"

"ATTTTTTTTTTTT?"

kulet naman nito?

"EX KO" nung sinabi ko yun napatingin lahat samin. si kasi, napaka kulet.

"eh, why naman na kahalikan mo kanina?"

"hindi yon sinasadya"

"owsss? di sinasadya?"

" alam mo ikaw, wag ka ng magtanong, kumain ka na lang"

"ito naman ang sunget"

i just make face. Nakakainis na tong baklang to, pigilan nyo ko bbatukan ko na to. Napakapakilamero.

Super.

[ Nathan's POV ]

Tandaan mo Naomi, ito pa lang ang simula, magiging akin ka uli. Sa oras na mangyari yon

hindi na kita papakawalan pang muli.

Hindi mo na uli bbalikan ang asawa mong walang kweta.

MAGIGING AKIN KA ULI NAOMI MIKAEL PEREZ CRUZ

BTCHO FF**Chapter 19**

[ Naomi's POV ]

why of all the sudden na biglang nagbago ang ugali ni , may ginawa bang masama si Denny sa kanya, wala naman diba? tapos kung tratuhin nya lang si Denny ganun ganun na lang. At first of all kasalanan ni kung bakit merong batang dinadala si Denny sa kanyang sinapupunan, si ang

may kasalanan tapos ngayon gusto nya mawala na ung bata, anong klase syang magiging ama diba dapat matuwa sya dahil magiging ama/ina na sya pero wala lang sa kanya yon, ewan ko ba sa baklang yon kung ang nais lang talaga sa buhay ay lumandi ng lumandi.

Sabi nga nila there's no permanent in this world, ibig sabihin hindi habang buhay na lalandi na lang sya sa kapwa lalaki nya. Darating ang panahon na magmamahal rin sya at si Denny yon, nasa harapan na nya naghahanap pa sya ng iba.

At oo nga pala hindi ko nasabi sa inyo, it's almost bed time na at nandito kami ngayon ni Stephen sa aming silid at nakahiga.. Opppsss, wag kang GREEN, natutulog na po kasi ang hari ng puso ko at ako heto hindi ako makatulog. Bakit kasi bakit kailangan pang biglang dumating si Nathan

galing sa black hole na pinanggalingan nya, diba ang black hole hindi ka na pwedeng lumabas dun, pero bakit sya nakalabas pa dun. Baka kaclose nya ang mga staff ng black hole at pinalaya sya.

Hindi pa kami tumatagal ng 2 taon meron na agad

na problemang paparating sa buhay namin. Salamat na lang talaga at kami parin ni Stephen ang nagkatuluyan.

"huh?" nabigla ako dahil may lalong humigpit ang pagkakayakap sakin ni Stephen.

"bakit hindi ka pa natutulog?" sabi nya na hindi man lang tumitingin sakin. May powers ba ito at nalaman na hindi pa ako natutulog?

"hindi pa kasi ako inaantok" tinanggal nya ang pagkakayakap sakin at umupo sya. ano ba itong nagawa ko nagising ko tuloy si Stephen

ano kayang gagawin nito sakin?

"iniisip mo na naman ba ung kanina?" i just pout and nod.

naramdaman ko na lang na magkalapat na ang mga labi namin sa isa't isa. A gentle kiss became an agressive one. Ang

labi nya na kanina ay nasa mga labi ko lang na bumaba hanggang sa aking mga leeg. Hiniga nya ulit ako sa kama at pumangibabaw sya sakin. After that he stopped.

The stare at me with a smile in his lips. "Nami, hindi ko

hahayaang mapunta ka sa lalaking yon, akin ka lang"

i just nod. And i clung my arms in his neck and start kissing him again.

[ Kryzel's

POV ]

Paris,

Napakaswerte ko talaga, ang pangarap ko noon na makapunta sa Paris the city of love. Ntupad na rin sa wakas at kasama ko ang lalaking minamahal ko. After kasi ng wedding namin

nag abroad kami para sa honeymoon namin.

at ito na yon, syempre gala gala mode muna kami, ung parang pangkaraniwang date lang sa iba pero sakin isa na ito sa mga date namin na hinding hindi ko malilimutan.

For all the times I felt cheated, I complained You know how I love to complain For all the wrongs I repeated, though I was to blame I still cursed that rain I didn' t have a prayer, didn't have a clue Then out of the blue

he looked at me with a sweet smile. "let's dance"

i just nod. Sa saliw ng kanta ramdam na ramdam ko ang pag ibig namin sa isa't isa. i can feel his heart beating. The

sweet song of his heart.

God gave me you to show me what's real There's more to life than just how I feel And all that I'm worth is right before my eyes And all that I live for though I didn't know why

Now I do, 'cause God gave me you

"Kryzel"

"huh?"

"napakasaya ko, dahil ikaw ang kasama ko dito at tayo ang nagkatuluyan"

pakiramdam ko bigla akong namula, and yes i'm blushing. "ako rin masaya ako, dahil kasama kita"

For all the times I wore my self pity like a favorite shirt All wrapped up in that hurt For every glass I saw, I saw half empty Now it

overflows like a river through my soul From every doubt I had, I'm finally free I truly believe

naramdaman ko na lang na mas humigpit ang pagkakayakap nya sakin.

" i love you Kryzel"

"i love you too Rence"

God gave me you to show me what's real There's more to life than just how I feel And all that I'm worth is right before my eyes And all that I live for though I didn't know why

Now I do, 'cause God gave me you

He get closer to me and he kiss me. I clung my arms to his neck to make the kiss more tighter. We shared a ionate kiss.

****** "Kryzel, whatever happens tonight, i will assure you that i will respect you"

"thank you Rence"

he starts kissing me. A kiss from

my lips down to my neck. I lay me in the bed and he kiss me again. And later he removed his clothes and so do i. As kiss became more tighter the more we more we want to explore each other. Our bodies became one.

[ 's POV ]

nakakairita na to the hightest level. Nakakairita na itong si Denny ,wag daw syang iwan, wag daw syang iwan, para namang

may mangyayaring msama sa babaitang yan. Wala noh takot pa ng mga aswang dyan, mas mukha pa nga yang aswang sa mga aswang eh.

Pero sa totoo lang, may sinabi ba akong may gusto at ginusto ko si Denny? wala naman diba? at diba kilala nyo naman ako na wala akong hilig sa mga babae kahit anong sexy pa nila ang nais talga ng beauty aketch ay ung mga papa. Ang mga papa ang mga nakatadhana para

sakin.

Pero sadyang mapaglaro ang tadhana o sadyang madamot ang author, dahil lahat ng lalaki nilalayo sakin at nilalapit sakin ay ung babaitang Denny na yon. Hindi sa sinasabi kong panget si Denny pero i really don't like girls i hate them, i love guys.

At tsaka bakit sa dinami dami ng lalaki dito sa mother earth natin ay aketch pa ang nagustuhan ng Denny na yan. Excuseme, babae ako, tapos ako pa ang napili nya. Balita ko nung high school yan maraming nagkakagusto at nanliligaw dyan,

pero bakit sakin sya napunta?. Ano naman kayang balak ng author na yan sa didikit sakin kay Denny?

You can be the peanut butter to my jelly You can be the butterflies I feel in my belly You can be the captain And I

can be your first mate You can be the chills that I feel on our first date

waaaaaaaaaaaaahhhhhhhhh, may favorite song. I love this song.

You can be the hero And I can be your sidekick

You can be the tear that I cry if we ever split You can be the rain from the cloud when it's stormin' Or you can be the sun when it shines in the mornin'

Don't know if I could ever be Without you 'cause

boy you complete me And in time I know that we'll both see That we're all we need 'Cause you're the apple to my pie You're the straw to my berry You're the smoke to my high And you're the one I wanna marry

'Cause you're the one for me, for me And I'm the one for you, for you

ansarap pakinggan ang song naito.

", please dito ka lang"

"tse, manigas ka dyan"

bahala sya dyan, lumapit sya saken, nagso sound trip ako dito, iistorbohin

ako.

", ano ba"

"ang kulit andyan na"

nilapitan ko sya at hinila, bahala sya kung masaktan sya wala akong pakibels.

Bigla ko syang hinala, pero sa hindi ko inaasahan nagkamali pala ako ng ginawa sa paghila kong yon nagkadikit kami sa isa't isa. Ang kamay ko nasa likod ng waist nya at kamay nya nasa chest ko and were both looking at each others eyes.

anong nangyayari sakin? parang may electricty akong napi feel?!

BTCHO FF**Chapter 20**

Were looking at each other in the eyes. Ngayon ko lang napansin na ang haba pala ng pilit mata nya at brown ang mata nya. Bakit ko ba napapansin to? erase, erase layuan mo sya, isa syang babae ang gusto mo lalake hindi babae.

bigla ko syang tinulak sa pagkatulak ko mukhang napalakas kasi muntikan na syang maout of balance. Gusto ko syang lapitan at tulungan pero there's something on me na away akong payagang tulugan sya.

Pero nilapitan ko sya at tutulungan ko sana ng bigla syang tumingin sakin in the eyes.

Bigla akong tumingin sa ibang dereksyon, ano beyssh nakatingin akey sa eyes nya, oh hindi nakatingin ako sa kanya pero tumingin din sya sakin.

Teka bakit naman you biglang feel na napapahiya ka sa kanya, si Denny lang yan, haller si Denny , ayaw

mo sa kanya.

Bakit ganun theres a part of me saying na layuan mo sya at theres a part of me lapitan mo sya. Ano ba? hindi ko na talaga maintindihan itey, nakakalurkey na talaga.

Hinawakan ko ang kamay nya at inaalalayan

syang tumayo.

*dug dug dug*

ano ba beyyyssshhh, heart ko ba yun? or isang tambol? teka may nagtatambol ba sa inyo dyan?.

"salamat"

i just smiled. snap out of out, ayaw mo kay Denny diba bakit parang kinakabahan ka bigla .

"ayos ka lang ba, wala bang masakit sayo?" ano ba? bakit ko ba tinanong sa kanya yon?

Readers

tell me anu ung dug dug dug, may nagtatambol ba sa inyo?

" wala, ayos lang ako, salamat" she smiled.

*dug, dug , dug*

ANOOOO BAAAAAAAAAHHHH??? nakakainis na? naiirita na akey ha, ano ba un?

ano

ba yan nahuli na naman nya akong nakatingin sa kanya? teka namumula ba ako? Author ano ba itey, ayokong mainlove sa kanya, author help me please di na kita aasarin, ilayo mo lang ako sa kanya hindi na ako magagalit sayo.

(A/N: , wag na kahit any time mo pa akong

asarin ok lang basta, kay Denny ka na, good luck sa pakiramdam ng mainlove kay Denny hihihi)

ang bad talaga ng author. Plano nya talagang mapunta ako kay Denny. hmmp.

at ngayon na naiinis na ako sa author mas

nakakainis pa ang sumunod na nangyari...

......

biglang tumunog ang cellphone ni Denny.

[ Now Playing: Tinamaan Ako Anne Curtis ]

(A/N: my dear readers, pasensya na kung hindi ko nainlagay ung lyrics matagal po kasi ang net , pasensya na po.)

so kailangan talagang marinig ko pa ang kantang yan? so ganun na yun oo, na..

OO NA TINAMAAN NA AKO KAY DENNY, GUSTO KO NA SYA ano ok na? alam nyo na ang totoo.

[ Yannie's POV ]

"mama, bigay po sayo ni papa" sabay abot sakin ni Kyle ng tatlong roses.

kinuha ko yon. "Kyle, salamat" at bigla na syang tumakbo.

tapos biglang dumating si Nico. Habang papalapit sya sakin, grabe ang gwapo nya, sobra,

kinikilig ako. ayiiiieeeeeeeeeeee..

nabigla na lang ako ng bigla syang lumuhod sa harapan ko. Oh bakit sya biglang lumuhod madumi ba ang sandals ko? . Grabe ano ba tong sinasabi ko?

agad meron syang

nilabas na case ng ring at he open at at sinabi.

"Yannie will you marry me?"

OMGGGG, ang gwapo na ng lalaking nakaluhod sa harapan ko nagprose pa ng kasal napaka swerte ko naman. ang haba ng hairlalu ko.

"yes" at bigla syang tumayo at niyakap ako ng mahigpit.

"Yannie, hindi mo ako, paano

mo ako napasaya"

akalain mo yun, dumating pa ung time na naglayas ako dahil sa ayaw ko syang pakasalan i'm so childish, pero tingnan mo ngayon engaged na kami. Kahit pala may mapait na nangyari sa past meron parin palang sweet na

mangyayari sa future.

ang saya ko sobra. basta masaya ako. Akala ko pati ang langit makikisaya samin pero biglang umulan. Nalungkot tuloy ako.

"o bakit ka nalungkot?"

"umulan ka si tingnan mo" *pout*

he smiled. oh how i love how he smile.

"wala yan"

"per.."

hindi na nya ako pinatapos magsalita at hinalikan nya ako. A second kiss in the rain. (A/N:

ung first kiss in the rain po nila sa BTCHO ni ate aly)

i put my arms behind his neck and his hands on my waist. Oh how i love this boy, he made me complete.

[ Naomi's POV

]

"Nathan, bakit ka ba nandito?" well nandito kasi si Nathan biglang bumisita sa bahay, mabuti na lang wala si Stephen at hindi na nakita na nandito itong si Nathan, kundi magagalit ung as in.

"bakit bawal bang bisitahin kita?"

"Nathan, wala

naman akong sinasabing bawal pero "

"dahil ba sa may asawa ka na?"

i just nod. Nagulat na lang ako ng bigla nyang hawakan ang kamay ko. Bakit nya hinawakan ang kamay ko?

"Naomi, mahal parin kita"

agad kong inagaw ang kamay ko. "Nathan, makakaalis ka na"

"bakit mo ba ako pinapaalis? dahil ba sa Stephen na yan?"

"oo, Nathan

may asawa na ako at Stephen yun"

on the second time hinawakan nya ang kamay ko.

"Naomi, please go out with me, i promise di na uli kita pipilitin kung ayaw mo basta please go out with me"

BTCHO FF**Chapter 21**

Naomi, please go out with me, i promise di na uli kita pipilitin kung ayaw mo basta please go out with me.

urrrrrgghh, bakit ba hanggang ngayon nasa isip ko parin ang sinabi ni Nathan na yon? . Hindi ba alam ni Nathan na he's only my past and my past only, dahil ngayon meron na akong present at future at si Stephen un, tanong ko lang naman bakit kailangan pang bumalik pa sya?

sa tagal ba ng mga taong lumipas wala ba syang natagpuang babaeng maaari nyang mahalin? bakit pa sya bumalik ngayong masaya na ako sa piling ni Stephen. Masaya na ako dahil kami ang nagkatuluyan. Pero sa bakit ganun oo masaya na ako pero bakit parang may

kulang pa.

i still feel incomplete...

Naomi, please go out with me, i promise di na uli kita pipilitin kung ayaw mo basta please go out with me. Naomi, please go out with me, i promise di na uli

kita pipilitin kung ayaw mo basta please go out with me. Naomi, please go out with me, i promise di na uli kita pipilitin kung ayaw mo basta please go out with me. Naomi, please go out with me, i promise di na uli kita pipilitin kung ayaw mo basta please go out with me.

ano BAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAhhhhhhhhhhhhhhhh

pero diba ang sabi nya pag sumama ako sa kanya di na nya ako pipilitin basta sumama lang ako sa kanya. Teka anong gagawin ko, gusto kong pumunta para matapos na ang pagbisita ni Nathan at para

maipaliawanag ko na sa kanya na matagal na kaming tapos.

pero gusto ko ring pumunta dahil para kay Stephen ako pero pakiramdam ko hindi ako magiging maayos kung hindi ako pupunta.

Makahingi na lang ng tulong sa readers, magcomment na po

kayo kung gusto nyong pumunta ako o hindi ako pumunta please naguguluhan na talaga ako.

Now Playing: Runaway Krissy & Ericka

La la la la Say it's true, There's nothing like me and you Not

alone, Tell me you feel it too

sino ba ang tumatawag? Si ? bakit naman tumawag ito, kadalasan kasi hindi ito nagsasayang ng lod at isa pa hindi ako tinatawagan nito.

And I would runaway I would runaway, yeah I would runaway I would runaway with you

wag ko na lang sagutin, namomoblema ako dito, siguro magkukwento lang ito tungkol sa away nya kay Denny.

Cause I I I I have fallen in love With you, no never Hey hey I'm never gonna stop falling in love

With you La la la la

ano ba.. ok sige na nga masagot na, baka importante.

"Hello"

[ 's POV ]

ano ba ang tagal nyang sagutin ang

call ko. Hindi ba nya alam i'm crying.. Yeah i'm crying hindi ko matanggap ang nararamdaman ko sa self ko. IN LOVE AKO, pero hindi sa lalaki kundi kay Denny.

siguro ginayuma ako ng babaitang yon para mahalin ko sya. Sabi nila masarap daw mainlove pero ako

hindi ayoko at dahil sa kanya pa, ayoko na

"hello"

Naomi, bakit ba ang tagal mong sagutin?

"Naomi *sob* i i i need your help *sob*"

"are you crying ?"

hindi tumatawa nga ako , kaya nga may *sob* diba, kahit kailan talaga itong si Naomi, ang sloww.

"please*sob* i need someone to talk to*sob*

"si Denny na lang"

"ayoko sa kanya ok"

"bakit ayaw mo sa kanya?"

ano baaaaaahhh,

makaurirat naman ito akala mo sya ang host ng x factor.

"Please*sob* i need *sob* your help*sob*

"tell me muna"

ohhh, here goes nothing..

" IN LOVE NA AKO KAY DENNNNNNNNNNNNNYYYYYYYYYYYYYYY!!!!!!!"

"HUUUUWWAAAAATTT?"

hindi naman sya nagulat sa lagay na yan? hindi naman sya nashocked.

"ehhh , hindi, hindi ko naman sinabi diba?"

"oyy, ito naman

ang lakas mangbara, ginagaya mo ata si vice ganda'

"hindi, hindi, hindi ko nga sya ginagawa nya, Naomi, aba i need your help sabeeeeeehh"

ano ba ito, imbis na malungkot ako nakapangbara pa ako ng di oras ang slow naman nito

ngayon. Sya na kasi ang pinag aagawan ng dalawang papa ako na ang kawawa, nainlab ako kay Denny.

"sigge,, pupunta ako dyan"

ok maghihintay ako. Makapagwattpad nga mula. Binasa ko ang Living with my ex boyfriend na ginawa

ni Bhabyqurl021. Wow ang ganda naman ng story na ito, sana ko na lang ung girl na kasama ung ex nyang gwapo.

(A/N: Read nyo po ang story kong Living with my Ex boyfriend, maganda po yun)

Sabihin nyo nga sakin kung dapat ba akong magpasalamat dahil nainlab ako kay Denny? sa totoo lang ayoko naman talaga sa kanya dahil babae sya at ayokong mainlab

sa isang katulad nya.

ano kayang pakiramdam kung nahalikan ka ng taong mahal mo? snap out of it.

*** sige, wala ng kokontra mahal ko na talaga sya , natupad na ang mga pangarap nyo**

Dapat ang title ng chapter na ito ay..

THE GODDESS HAS FALLEN.

BTCHO FF**Chapter 22** (The Goddess Has Fallen)

THE GODDESS HAS FALLEN

A/N: nAkiusap sakin si kung pwede daw bang the goddess has fallen daw ang title ng chapter na ito. I said ok, ok lang naman diba at isa pa alam ko ang iba sa inyo pinapangarap na one

day mainlove man lang si , so ito na yon.

THE GODDESS HAS FALLEN

[ 's POV ]

Saang lupalop ba ng mother earth nanduon si Naomi na ngayon ay pinag aagawan ng dalawang papa at

hindi man lang ishare sakin un isa para naman bongga!.

Nakaupo lang ako dito sa mga sala ng bahay nina Denny, hindi kasi sya nakatira sa houselalu ko, ano sya papa para papuntahin ko sa bhay ko. Kaya lagi lang akong bumibisita sa bahay nya, alam mo ba kung wala akong car ubos na ang pera ko dahil kada tumatawag itong bruhang ito

na wag ko daw syang iwan, dun lan ako, at iba pang lame excuses na ibig sabihin lang naman ay wag ko syang iwan. Ano bang nakain nito at ang lakas ng tama sakin.?

Sabihin nyo nga sakin uso pa ba ang gayuma? at siguro

nagayuma ako nito.

At bakit nainlove ako sa kanya, alam mo ba kagabi lagi sya ang nasa dreams ko, hindi ako makatulog kaiisip sa kanya at kada makikita ko ang mga ngiti nya ang puso ko laging sinasabi ang

*dug dug dug*

ngayon nalaman ko na puso ko pala un. Sa una gusto kong umiyak dahil nalaman kong mahal ko na pala sya, Kung tatanungin mo ako kung mahal ko ba ang batang magiging anak namin , sasabihin ko sayo oo mahal ko ang bata.

Tanong ko lang mahal ko ba sya o mahal ko lang talaga ang bata?

[ Now Playing: Perfect Two by:auburn ]

You can be the peanut butter to my jelly You can be the butterflies I feel in my

belly You can be the captain And I can be your first mate You can be the chills that I feel on our first date

You can be the hero And I can be your sidekick You can be the tear that I cry if

we ever split You can be the rain from the cloud when it's stormin' Or you can be the sun when it shines in the mornin'

teka cellphone ko ba yon? sino kayang tumatawag. Mukhang nasarapan akong titigan ang magandang mukha ni Denny, ganito na ba pag inlove?

Don't know if I could ever be Without you 'cause boy you complete me And in time I know that we'll both see That we're all we need 'Cause you're the apple to my pie You're the straw to my berry

You're the smoke to my high And you're the one I wanna marry

'Cause you're the one for me, for me And I'm the one for you, for you You take the both of us, of us And we're the perfect two We're the

perfect two We're the perfect two Baby me and you We're the perfect two ano ba yang pinaggagawa mo, mahal mo na talaga si Denny.

*Click* *Answer*

"hello"

", i'm sorry hindi ako pinayagan ni Stephen, sorry"

"so ganun na lang? sige thanks na lang"

i hang up. Ano namang magandang gawin ngayon? uuwi na lang kaya ako para malimutan ko na ang nararamdaman ko para sa

kanya siguro gutom lang talaga to.

oo nga siguro gutom lang to. Pumunta ako ng kusina, at binuksan ang ref. Hmm ano kayang makain?

"anong ginagawa mo dyan?"

ahhhhhh, ano ba ito naggugulat pa talaga si Denny.

"kakain sana"

"gusto mo ipagluto kita?" alok nya. Sa totoo lang ni minsan hindi ko pa nalasahan ang niluto nya dahil diba nga ayoko ng mga binibigay nya sakin.

"sige, ano bang lulutuin mo?"

she just smiled. Ung ngiti na hindi ko pa nakikita nun. Kung dati ngumingiti sya ng pilit ngayon sigurado ako totoo ito.

ano kaya kung dati palang nahulog na ako sa kanya ng ganito noh, siguro hindi na sya maghihirap na magtiis sa mga ugali kong pinapakita sa kanya. Dati ayokong makasama sya, ngayon kahit forever na ok lang sakin basta sya ang kasama ko.

Pakiramdam ko tuloy biglang nag now playing ang song ni Daniel Padilla na Ako'y sayo at ika'y akin lamang.

[ Now Playing: Ako'y Sayo at Ika'y Akin Lamang by: Daniel Padilla ]

Ikaw na ang may sabi

na ako y mahal mo rin At sinabi mong ang pag ibig mo'y 'di magbabago Ngunit bakit sa tuwing ako'y lumalapit ika'y lumalayo Puso'y laging nasasaktan pag may kasama kang iba 'Di ba nila alam tayo'y nagsumpaan Na ako'y sa iyo at ika'y akin lamang

Kahit anong mangyari ang pag ibig ko'y sa 'yo pa rin At kahit ano pa ang sabihin nila'y ikaw pa rin ang mahal Maghihintay ako kahit kailan Kahit na umabot pang ako'y nasa langit na At kung 'di ka makita makikiusap ka'y Bathala Na ika'y hanapin

at sabihin, Ipaalala sa iyo ang nakalimutang sumpaan Na ako'y sa iyo at ika'y akin lamang

Oh..... Umasa kang maghihintay ako kahit kailan Kahit na umabot pang ako'y nasa langit na At kung 'di ka makita makikiusap kay Bathala Na ika'y hanapin at sabihin, Ipaalala

sa iyo Ang nakalimutang sumpaan Na ako'y sa iyo at ika'y akin lamang

Sana matupad na ang pangarap kong makasama ang taong mahal ko, at hinding hindi nya ako iiwan. Sana si Denny ang babaeng nakalaan para sakin.

[ Denny's POV ]

" i'm sorry but your life will only lasted for a year"

"ano? lasted for a year? paano naman ang anak ko at si , paano na sila?"

"i'm sorry Denny, ayokong mangsabihin pero un ang totoo you will only lasted for a year"

so ganito na lang ang buhay ko? sa tagal ng nilakbay ko ito na ba ang katapusan? ang katapusan ng lahat? Minsan sa buhay ko

nangrap din akong magmahal at mahalin ng taong mahal ko, at ngayon na nasa akin na ang pangarap na yon.

bigla na lang malalaman kong i will only lasted for a year. Sa totoo lang dati wala naman talaga akong pakialam sa balitang yan, dahil akala ko hindi

ako mamahalin ni , na ang pangarap ko ay mananatiling pangarap na lang pero nagkamali ako. Kahit pala ang isang baklang katulad nya natuto akong mahalin.

when i first heard the news i burst into tears. " sorry Denny, malala na ang brain tumor mo,

you will only lasted for a year a think"

oo tama ang nabasa mo, sa itsura kong masayahin merong nagtatagong sakit na ako lang ang nakakaalam at walang nakakaalam kundi ako lang. Wala akong balak sabihin ito kay dahil ayokong mag alala sya.

7 months na ang aking baby Christine Joyce sa aking sinapupunan, ang nakakalungkot lang sa oras na isilang ko sya dito sa mundo hindi na nya ako makikilala, hindi na nya makikilala ang kanyang ina.

BTCHO FF **Chapter 23**

[ 's

POV ]

OOOOOOOOOMMMMMMGGGGGG! as in OMG, lab na lab ko na talaga sya, anong sino sya edi si Denny mahal na mahal ko na talaga sya. Dati ang pinapangarap ko bigla na lang syang mawala sa buhay ko para maging masaya ako ulit at magbalik

ang dati kong pakikitungo sa mundo, pero lahat ng yon nagbago dahil sa kanya.

Hindi ko alam anong ginawa nya sakin at mahal na mahal ko na talaga sya. Alam mo ba ung pakiramdam na tuwing nakikita ko sya gustong gusto ko syang yakapin at

isa pa naranasan ko na ang halik ng taong mahal mo, ang saya pala no, ung pakiramdam na ako na yata ang pinaka masayang bakla dito sa mundo ng mga dyosang tulad ko.

Sana hindi na mawala ang pagkakataong maipakita at maipadama ko sa kanya na mahal ko sya at totoo ang nararamdaman ko para sa kanya. As soon as ipanganak na nya si Christine Joyce, yayayain ko syang magpakasal , kahit saan pang simbahan basta sya ang papakasalan ko ayos lang.

Ngayon kaya ko ng isigaw sa buong mundo na mahal na mahal ko na talaga si Denny with all my heart and soul at alam kong ganun din sya. Oo nga pala nagpapasalamat din ako sa author dahil pinaglapit nya ako kay Denny na kahit anong

layo ko sa kanya.

Hindi ako naniniwala sa gayuma pero sa wagas na pag ibig naniniwala ako. Sana forever na to. Sana lagi na lang akong masaya kagaya nito.

[ Naomi's POV ] (A/N: matagal

na rin pong hindi ko binibigyan ng pOv si Naomi, kaya heto na)

Bakit ba ganun na lang ang tadhana nakakainis na kung minsan, ang sabi ni masaya daw sya as in sobrang saya daw nya, ung feeling daw na hindi mapigilan ung kasiyahan nya na malaman nya na

sa puso nya na mahal daw talaga si Denny.

About sa love life ko? ayun may epal parin, tanong ko lang naman kasi, bakit kailangan pang bumalik si Nathan dito sa pilipinas, hindi ba sya makaintindi ng masaya na ako , masaya na ako sa piling ni

Stephen.

Oo naaalala mo pa ba ung sinabi kong sumama daw ako sa kanya, anong ginawa ko? sumama ako bakit? dahil para namang tumigil na sya sa kakulitan nya. Pero hindi yon nangyari lahat ng sinabi nya lahat kabaliktaran. Ok i'll give you a little flash back.

Flashback....

"Nathan, sabihin mo nga sakin bakit mo ba talaga ako pinapunta dito?"

nagulat na lang ako ng bigla nyang hawakan ang kamay ko, nandito kasi kami sa isang restaurant, at take note

walang alam si Stephen about dito hindi nya alam na lumabas ako. Pag uwi ko nito i'm gonna be dead meat. As in double dead meat.

"because i want you to be back in my life"

sssssaaaaayyyy huwwwwaaaat??? he want me to be back in his life? for what cause? ano ako isang relos na pag may pera na kana tutubusin mo na lang bigla, no i'm much better than that i'm a person with

feelings. and that feeling is move on from the past.

"Nathan are you serious?"

" Naomi i've never been this serious in my entire life"

so you mean, nung naging tayo hindi mo ako sineryoso non, well

i think yes, kaya ngayon i have my decision na I DON'T WANT YOU TO BE BACK IN MY LIFE.

tumayo na ako at aalis na sana nagbigla nyang hawakan ang kamay ko.

"Please Naomi, come back to me"

hindi na ako sumagot pero aalis na ulit ako ng bigla nya akong niyakap.

Nung nakauwi na ako hindi nga ako nagkamali, naghihintay sakin ang lalaking minahal ko at nagmahal sakin. Si Stephen. Ung mga tingin nya sakin galit na galit, ung

parang tutuhugin nya ako ng kahit anong oras at lalamunin ako ng buhay.

Hindi na ako nakaalis sa kinatatayuan ko dahil parang na attached na ako sa ground at kulang na lang ugat para mas hindi lalong kumapit ako sa lupa.

"bakit ngayon ka lang?"

"may pinuntahan lang ako"

"saan? kina Yannie? o kay Kryzel?" ano ba may lalong detective ba ito?

"ummm.."

"tama ba ako wala

sa kanila dahil hindi mo sila pinuntahan"

i just nod . Ano ba bakit alam nito, kinakabahan na ako, helllllpppp mo please kinakabahan na ako. Timi please depend your mommy.

"Naomi, tell me, pinuntahan mo sya, tama ba ako" Naomi? teka bakit tinawag nya ako sa true name ko, diba lagi nya akong tinatawag na Nami? ano ng nangyari sa Stephen na mahal ko? saan nyo sya dinala, readers, alam nyo ba kung saan nyo sya dinala?

"Stephen please, i'm tired"

"Tired? of what? may ginawa kayo tama ba?"

aba ano ba ito? is he saying that i'm cheating on him, i absolutely NOT, how dare him. At dahil sa

naiinis na rin ako hindi ko na napigilan pa ang bibig ko.

"Alam mo Stephen sobra kang manghusga? sa bawat linya palang ng mga salitang binibitawan mo parang pinalalabas mong wala akong kwentang babae, ano tama ba ako, ang tingin mo sakin, katulad mo na kahit

sinong lalaking sinasamahan, Stephen, please don't think like that, Hindi mo ba alam kung bakit ko ginawa yon, ginawa ko yon dahil... my tears just fall, hindi ko na kaya nasasaktan na ako sa mga sinasabi nya sakin sobra syang manghusga. .... para sating dalawa na para *sob* na h hindi na tayo *sob* nya

lapitan tapos ikaw.. ikaw.. *sob* ikaw sobra kang manghusga, siguro nga wala ka talagang tiwala sakin"

pinunasan ko ang mga luha ko. Grabe na sya, hindi ko na sya maintindihan diba alam naman nya na mahal ko sya at sya lang ang mahal ko at si Nathan is

just a part of my past, past is past never bring it back.

Nakatayo parin ako dito, umiiyak. Bigla na akong nilapitan at niyakap. Nung bigla nya akong niyakap bigla na lang akong humagol gol. Ewan nasasaktan ako.

"Nami, sorry, sorry kung pinagsuspetsahan kita, hindi ko naman ginusto na sabihin sayo ang mga salitang yon. I'm sorry, please, i'm sorry"

Kumalas ako sa pagkakayakap nya sakin at pumasok sa bahay at dumiretso sa kwarto namin ni Stephen nag empake na ako. Ayoko munang makita si

Stephen, gusto ko munang makahinga, gusto ko munang makahinga kahit konti gusto ko munang makalayo sa gulo ng buhay ko.

Nakita ako ni Stephen at sinubukan nya akong pigilan pero hindi ako nagpapigil. Sa huli naman nanalo ako, at sumakay ako ng taxi papunta sa

bahay nina Papa, dun muna ako hangga't nararamdaman ko pa ang sakit.

End of Flashback

"Mika, bakit biglang nabisita ka, kasama mo ba si Stephen?" tanong sakin ni mama Anne. As always nakangiti sya.

ewan ko ba kung bakit bigla akong umiyak.

"Mika, may problema ka ba" said mama Anne a bit concerned.

"lumayas po ako sa bahay" i said between my sobs

"anooo?? pero bakit?"

"Stephen suspected me that i'm cheating on him"

naramdaman ko na lang na bigla akong niyakap

ni Mama Anne. salamat at nandito si mama Anne para naman kahit papano mabawasan ang sakit na nararamdaman ko, dahil sa sinabi ni Stephen.Dati naman hindi naman ganito, masaya naman kami ni Stephen ung parang wala kaming problema pero bakit ngayon lahat na ata nasalo ko na.

Sana isa na lang tong panaginip na kahit anong oras ay maaaring akong gumising

I wish i could stop time

Para matigil ko na rin ang future na maaaring mangyari

sa mga taong malapit sakin at sa mga taong minahal ko at minahal ako.

BTCHO FF **Chapter 24**

[ Naomi's POV ]

kahit anong pikit ko hindi ako makatulog, ano bayan,

namimiss ko si Timi pati na rin si Stephen miss ko na agad sila. Ano ba tong ginawa ko, pero diba tama rin tong ginawa ko dahil kahit konti gustong mahinga, ang sakit lang kasi ng mga sinabi nya sakin. He suspected me.

12 am

na pero ayaw parin akong dalawin ng antok, nandito lang ako sa dati kong kwarto, nandito parin ung iba kong mga damit at mga gamit na hindi ko pa nakukuha.Siguro makapagsound trip nga muna para naman makatulog ako.

Inopen ko ung cellphone ko at nakita

kong 108 text messages galing kay Stephen at 50 missed calls. Teka kanina pa sya nagtetext at tumatawag? pero bakit hindi ko man lang naririnig?

From: Mahal kong Stephen

Nami, i'm sorry please come home, miss ka na ni Timi, nagkukulong sya sa kwarto please

go home.

----------------------------------------------------------------------------From: Mahal kong Stephen

Nami, please i'm sorry.

hindi ko na binaba lahat kasi puro "i'm sorry " ang nakalagay dun. Bakit kasi aaaaarrrgghh, napakaraming problema ng tao sa mundo. Una masaya ka wala kang problema pero pag may problema ka na hayyy buhay nga naman parang life.

Mahal kong Stephen Calling...

[ Now Playing: Runaway: Krissy & Ericka ]

sasagutin ko ba ito? pipindutin ko na sana ang end call ng bigla akong lumuha. Hindi ko ba alam kung bakit basta ewan

*click answer*

"Babes, tara na uwi ka na dito, miss ka na namin" teka bakit ganun ang boses nya umiyak ba sya?

[ Stephen's POV ]

Nami please pick up the phone please. It's already 12 am and still Nami's not here,

hindi ako makatulog kaiisip sa kanya. Nakakahiya mang sabihin pero umiyak ako, nasasaktan ako sa mga pangyayari. Kasalanan ko ang lahat bakit kasi sinabi ko pa ang mga salitang yon, kaya tuloy iniwan nya ako.

Narinig kong inanswer nya ung call. Thank God she answered the phone.

"Babes, tara na uwi ka na dito, miss ka na namin" sabi ko na umiiyak, hindi ko mapigilan ang sarili ko nun kasing inanswer nya ewan ko ba naluha agad ako. Nakakabakla na tuloy.

"well, bakit ako uuwi? hindi mo naman ako kailangan

diba" mukhang parehas din palang kaming umiiyak.

"please Nami hindi ako makatulog kaiisip sayo please go home, gusto mo susunduin kita ngayon"

"NO*sob* please stop this Ste*sob*phen" she hang up.

Bigla kong binaksak ang katawan ko sa kama, at nagpatuloy sa pagluha,

miss na miss na kita Nami. Kung maibabalik ko lang ang mga salitang nasabi ko hindi ko sasabihin yon. Sana isa lang panaginip ang lahat para magising ako kaso kung panaginip ito bakit masakit? masakit kasing sakit ng katotohanan na iniwan ako ng babaeng minahal at nagmahal sakin ng dahil sakin.

[ Timi's POV ]

"Mama, mama" un ang nasabi ko nung umalis si mama. Bakit nya kami iniwan hindi na ba nya kami mahal? ako mahal na mahal kita mama. Mama umuwi ka dito miss na kita. mama.

Iyak lang ako

ng iyak dito sa kwarto ko habang yakap yakap ang picture ni mama. Anong ginawa ko at umalis si mama ? may ginawa ba akong mali na hindi nya nagustuhan? alm ko naman na minsan nakakabasag ako ng bagay bagay dito sa bahay pero nagsosorry naman ako, pero bakit ngayon umalis sya, siguro nga

galit sakin si mama, ako ang may kasalanan ng lahat.

Nakita ko si Papang tahimik na umiiyak kanina nung umalis si Mama, at hindi nga nya binibitawan ang cell phone nya at kada pindot nya sa cell phone nya lagi nyang tintapat sa tenga nga. Pero hindi ko man

lang nakitang naghello man lang si papa.

Nalulungkot ako sa nangyari. Tuwing tinatanong ko si Papa about kung bakit umalis si mama isa lang ang sinasabi nya:

" Timi, wag kang mag alala may biniil lang si mama, babalik din yon hihintay ko

lang na sya"

un ang sinasabi sakin ni papa pero alam ko naman na ako naman talaga ang problema kung bakit umalis si mama, may nagawa akong mali na hindi nya nagustuhan, salbahe akong bata kaya iniwan ako ni mama.

[ Naomi's POV ]

haayyyyysss, eye bags attack again 2 hours lang ang natulog ko, may eye bags na ako, may tanda pa na lumuha ako magdamag. Anong oras na ba 7 ng umaga ang aga ko namang nagising.

Bumaba na ako

ng kwarto ko papunta ng kusina. Nakita ko si mama anne na nag aalmusal kasama si papa. Umupo ako sa upuan at sinamahan silang kumain.

"Mika, umiyak ka ba?" concern the tanong ni Mama Anne.

"Mika, bakit ka nga pala nabisita dito, may pinagawayan

ba kayo ni Stephen?"

i just nodd.

"anong pinag awayan nyo?"

"he... he*sob* suspected me that*sob* that i was cheating on him" hindi ko na napigilan pumatak na ang mga luha ko. Magsisimula pa lang magsalita si papa ng biglang nagsalita si mama Anne.

"wag mo ng pakialaman ang away nila, away nila yan hayaan mo sila, basta

kahit anong nangyari nandito lang tayo para sa kanila"

Nagnod lang si papa. I think it work well. Pagkatapos naming kumain ako na ang nagprisentang mag hugas ng pinggan. Oo nga pala may pasok pa pala ako sa shop ngayon. Kaya after kong mag hugas ng

pinggan naligo na ako at nagbihis.

Nung dumating na ako sa shop lahat sila napatingin sakin, teka anong problema, may problema ba bakit ganyan sila makatingin sakin. Napadaan ako sa isang salamin ayyyzzz, namamaga ang mga mata ko plus may eye bags po halatang puyat ako.

Pumunta na ako sa station ko at nagsimula na maraming tao ngayon sa shop kaya maraming gagawin. Weell speaking of eye bags, kapartner ko po si Stephen dahil bawat isa samin dito may partner para mapabilis ang trabaho. Sa akin dishes sa kanya side dishes.

Well speaking of Stephen nilapitan nya ako, well syempre ka partner ko nga sya diba. Walang umiimik saming dalwa, ang mga kasama namin nagtatanong na kung LQ daw ba kami. Well yes pero hindi na kami LQ, mag asawa na kami kaya iba na ang tawag dun.

Akward Silence ang bumabalot samin. Nang bigla kong nahulog ung kutsara aabutin ko na sana un ng bigla akong nauntog sa ulo ni Stephen aabutin din kasi nya. Ngayon ko lang napansin namumugto rin pala ang mga mata nya at may eye bags din, teka anong meron national syncronizing day ba?

"aray"

"sorry"

tapos balik na kami sa trabaho namin. Hanggang sa mag uwian wala paring imikan. Nabigla na lang ako ng bigla akong hinila ni Stephen at napayakap ako sa kanya at niyakap nya ako ng mahigpit.

"Nami, i'm sorry, please umuwi ka na"

hindi lang ako umiimik, nandun pa kasi ang sakit ng kahapon.

"Nami, please"

kumalas na ako ng pagkakayakap ko sa kanya at aalis na sana ng bigla nya akong hinila.

"Please"

oo na sige na, hindi ko na naman kaya ng ganito hindi ako makatulog. Pero imbis na magreply sa sinabi nya

i just hug him.

"Thank you Nami, i love you"

"i love you too"

then he kissed me. After nun umuwi na rin ako sa bahay at dali daling tumatakbo papalapit sakin si Timi iyak sya ng

iyak.

"mama, sorry, kung may nagawa akong mali promise hindi ko na uulitin yon para hindi ka na umalis" niyakap ako ni Timi

Natingin ako kay Stephen at ngumiti at binalik ang tingin kay Timi. "baby, wala kang kasalanan , umalis lang si mama para magpahangin

at ngayong nandito na ako hindi na kita iiwan uli"

"talaga mama?"

"oo timi"

at niyakap nya ako ng mahigpit, Hayyyzz salamat naman at natapos na ang problema kong heto. Salamat.

"Timi, gusto mo bang bisitahin natin sina lola Anne bukas?"

" opo"

i hug him back. Salamat at tapos na ang problema na ito, basta ang alam ko lang matatapos ang problema dahil lahat kami magkakasama.

BTCHO FF **Chapter 25**

[ Nathan's POV ]

Hoy Readers, wala na akong balak magpakilala sa inyo dahil wala akong mga pakialam sa inyo ang pinunta ko lang dito ay para makuha ulit ang aking Naomi at para naring magkabalikan na ulit kami. Mahal ko

sya at alam naman natin na mahal nya ako, ang humindi dyan sasapakin ko.

Kung tinatanong mo kung bakit ganito ang ugali ko, well nung nasa ibang bansa pa ako sumali ako ng isang samahan para sa mga gangster at as expected nakapasok ako. Lahat ng bagay na sa iba

ay mali ginawa ko na , nakapatay na ako ng tao na walang kahirap hirap at kung ano ano pa. At sasabihin ko sa inyo na kahit ang asawa ni Naomi na si Stephen ay kaya ko ring patayin ng walang kahirap hirap. Hindi ko muna sasabihin sa inyo ang mga plano ko

pero tandaan nyo ito babalik uli sakin si Naomi.

Sinadya kong gawin ang lahat para mag away ang dalawang yon pero hindi ko inaasahan na magkakabalikan parin sila ng ganoon ka aga. Siguro hindi ko inisip na mahal na mahal talaga nila ang

isa't isa.

Lahat ng babaeng nakarelasyon ko si Naomi lang ang sineryoso ko at sya lang ang babaeng balak ko iharap sa altar pero ung umuwi ako dito sa pilipinas nalaman ko na lang na kasal na pala sya pero kung iniisip nyong malulungkot ako pwes nagkakamali kayo,

nung mga oras na yon gustong patayin si Stephen at chop choping ang katawan nya at isemento sa drum at ibaon sa lupa. Pero ang hindi ko inaasahan ay makita ko na may anak na pala sila.

Nagresearch ako tungkol sa buhay ng Stephen na yan, dati

pala syang cassanova at syempre maraming babaeng nakarelasyon ewan ko ba kung bakit minahal ni Naomi ang kumag na yan. Tapos may contract pa raw , ano un?

Walang kwenta yang si Stephen mukha namang walang kwenta dahil kung mahal nya talaga si Naomi bakit sya

babalik sa pagiging cassanova nya?

Pero naaalala ko pa dati na hindi ako ganito pero kung tatanungin mo kung gusto ko ba ang naging ako ngayon sasagutin ko sayo na oo, i love this change in me, at ito ang kailangan ko para mabalik ko sa kin si

Naomi.

Tandaan mo Naomi Mikael Perez Cruz magiging akin ka uli, sa ayaw at sa gusto mo magiging akin ka uli tandaan mo yan.

(A/N: katakot naman magbanta itong si Nathan, nakakatakot. *creeeepppyyy*)

[ Naomi's POV ]

Salamat naman at tapos na ang problems namin pero kung sa previous chapter sinabi kong wala na pero wala na ba talaga? Sa totoo lang kinakabahan ako baka

kung anong gawin sakin ni Nathan nalaman ko kasing isa pala syang gangster, promise ngayon ko lang nalaman yon.

Tuwing naaalala ko yon ewan ko ba parang hindi ako mapakali na parang anytime may masasaktan sa bawat isa samin. Natatakot talaga ako, diba nga sa bigla nyang pagdating

nya sa eksena (Chapter 18) nagkaroon na kami ng problema at isa pa malaki ang galit nya kay Stephen kung makatingin sya parang papatayin na nya ito ng ewan.

"mama, ano pong problema?" napatingin ako bigla kay Timi. Kanina pa ba ako nakatulala dito?

"Nami, may problema ba?"

i shook my head. Hindi ko pwedeng sabihin na MERON dahil baka mag alala pa si Stephen. Nandito nga pala kami sa kwarto ko sa bahay nina Mama Anne at ni Papa. Wala lang nakahiga lang kami dito.

Nakahiga

lang kami dito habang yakap yakap ako ni Stephen.

"Mama Anne, nandyan ba si Mika?" teka boses un ni Kuya Nico ha, kasama ba nya si Yannie.

"Timi, tara sa baba baka nandun si Kyle" agad na tumayo si Timi at lumabas ng kwarto kaya naiwan lang

kami ni Stephen dito, ganun parin nakahiga, magkayakap.

"Nami, ok ka lang ha"

"oo, teka bakit mo naman natanong yan?"

"wala, kasi kung hindi nandito lang ako para sayo, mahal na mahal kita"

"mahal na mahal din kita"

we kissed. After nun bumaba na kami at hindi nga ako nagkamali kasama nga ni Kuya Nico si Yannie. Niyakap ako ni Yannie at tuwang tuwa teka anong meron at tuwang tuwa sya. Umupo kami sa sofa. At hindi

pa kami magsisimula na magsalita ng biglang dumating si na kasama si Denny (A/N: ayyiiee, ang sweet ni kasama nya si Denny)

At aun nagkaroon kami ng konting kwentuhan about sa nangyari sa kanila. Wow, salamat naman at magpapakasal na sina Kuya Nico at Yannie parang tagal narin ng panahon, at syempre ring bearer ang baby Timi ko. Si ? ayun proud na proud in love na in love na daw talaga

sya kay Denny at syempre bakla parin sya pero hindi na masyado.

Biglang tumunog ang cellphone ko. Runaway by Krissy and Ericka ang ringtone. Teka si Kryzel ang tumatawag.

*click Answer*

"hello"

"Kryzel,

kumusta ka na?"

"bakit di mo sinasabi sakin na may reunion pala kayo dyan , di nyo man lang kami sinali ng Rence ko"

"paano mo nalaman"

"nandito sa kami sa pint "

nakita ko si Kryzel na nasa pintuan at kasama nya nga si Rence. Tumayo ako at niyakap ko sila at syempre ganun din si . At syempre kwento parin sya ng kweto about sa LOVE LIFE nya. Hindi na nga kami makasingit dahil sya lang ang nagsasalita.

About po kay Timi at kay Kyle, nalulungkot ako dahil hindi po sila magkasundo, bakit kaya, pero ewan hindi ko rin alam, pero sana maging close na sila.

"Naomi, Stephen, Rence, Kryzel , at Denny, wag kayong mawawala sa wedding ko, lagot kayo sakin

pag hindi kayo sumipot"

"well yes mother, pero please, pwede mo ba akong gawing maid of honor" grabe si kahit kelan talaga.

"No , walang maid of honor na gay, dapat best man ka"

"Best man, yuck, as in i don't wanna be a best man yuck, i want to be a maid of honor wearing a beautiful flowers on my head "

bigla syang binatukan ni Yannie.

"gaga, ano sa tingin mo ikaw ang bride"

"well, kung gusto mo ako na"

ngayon naman si Denny ang bumatok kay .

"Denny, ano beyyyzzz,

bakit ka ba batok batok me?"

" malapit na tayong ikasal"

"ohhhh yeah malapit na nga"

at ayun nagstart na naman magkwento si . At nung natapos na ang araw naguwian na kami.

Natulog na nga si Timi. Nandito na kami sa car heading home ng makatanggap ako ng isang text message.

From: Unknown Number

Hello Naomi Mikael Perez Cruz. Masuwerte ka ngayon at naligtas ka pero tandaan mo gagawa ako ng paraan para magkabalikan tayo, kahit pumatay ako gagawin ko para lang maging tayo uli.

Tandaan mo Naomi Mikael Perez Cruz

magiging akin ka uli, sa ayaw at sa gusto mo magiging akin ka uli tandaan mo yan.

sa totoo lang natatakot na talaga ako . Kanino kaya galing ang text message na yon. Please let this a fun dream inside ayoko ng ganito.

Ayoko ng mga text na ganito please. Sana wrong send lang ito pero kung wrong

send bakit alam na alam nya ang real name ko at hindi lang real name full name pa.

Ano ba natatakot ako. Supeeerr =.=

BTCHO FF **Chapter 26** (part 1)

[ Nathan's POV ]

"yoy men, kumusta anong nangyari sa plano natin?" well yan lang naman si alaine ang tropa/gangster, oo gangster din sya. Sa totoo lang ayoko dito sobrang pakilamero kung hindi lang ito kaibigan to matagal ko na itong pinatay.

"pare, malas nga, nagkabati agad

sila"

"g@g0 pare ,bakit pinabayaan mo? g@g0 ka ba pano na lang ang mga nais nating gawin sa chikabebs mo?"

"tr@nt@d0, g@go, si Naomi ay para sakin lang at akin lang"

kahit kelan talaga t@rantad0 itong si Alaine. Walang utak kahit konti.Bigla nya akong inakbayan.

"pare, kung gusto mo tulungan ka namin para naman makatikim kami ng chikabebs"

"sadyang t@rant@d0 ka ba talaga sinabi ko ng akin lang lang sya"

"g@go, pare ibig sabihin ko lang tutulungan ka namin pero pag nagawa namin bibigyan

mo kami ng chikabebs"

"tama, sadyang g@go ka lang talaga, oo sige ibibigay ko sainyo lahat ng gusto nyo, basta magawa nyo lang ang ipapagawa ko"

"sure tol"

i made an evil grin. Naomi say your last words

to your bah boh husband. Ano mang oras mapapasaakin ka na ngayon. (bah boh:Stupid)

(A/N: korean words po) ***********

"Nimiral, mga g@g0 ba kayo, sabi ko sakin lang si Naomi" (Nimiral:Fuck!) "Nathan, ano bang oras mo balak gawin?"

"kahit anong oras, kayo na bahala, basta pag nakita kayo ng asawa nya, patahimik nyo agad"

"sige"

[ Naomi's POV ]

Nandito lang kami ni Timi sa playground naglalaro kasi sya sa slide, si Stephen nag cr lang. Mukhang uulan ata tumayo muna ako para kuhanin ang payong para hindi kami mabasa ni

Timi.

Nandito na ako sa bench kung saan ko nilagay ang payong ng nakita ko si Nathan. Teka anong ginagawa nya dito, bakit sya nandito. Lalapitan ko sana sya pero bigla syang ngumiti ng nakakatakot , promise, bakit sya nakangiti ng ganyan anong meron?

"Naomi, enjoying in the playground?"

"well -"

magsasalita pa sana ako ng bigla nya akong hinigit sa aking pulso, grabe ang higpit ng pagkakahawak nya sakin at hinihila na nya ako. Please magsalita ka naman kung saan mo ako dadalhin, look naman oh malapit

ng umulan mababasa ang Timi ko.

Biglang may tumigil na van sa tapat namin at bigla akong tinulak ni Nathan papasok sa loob at marami ako nakitang mga lalaki at may itinapat silang scarf sa ilong ako at yun na lang ang naalala ko. Nawalan na ako ng

malay.

[ Stephen's POV ]

Nami? Nami? nasaan na ba sya? akala ko ba kukuha lang sya ng payong bakit parang bigla syang nawala? .Kasama ko ngayon si Timi at umiiyak sya.

"papa, nawawala si mama" iyak parin sya ng

iyak. Teka ano bang nangyari at nawala si Nami?

"Timi, don't worry makikita rin natin ang mama"

kawawa naman itong anak ko biglang nawala si Nami dahil sakin ako ang may kasalanan kaya bigla nawala si Nami. Tinawagan ko na sina Kryzel, Yannie , Rence,

Nico, para hanapin namin si Nami.

Please Nami , please be safe. Please sana walang nangyari sayong masama. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko pag nawala ka sakin.

"Stephen, kanina pa ba sya nawawala?" Kryzel

"oo, kanina pa"

"Stephen,

may sinabi ba si Naomi na pupuntahan nya bago sya mawala?" Yannie

"kukuhanin lang nya ang payong"

Kasalanan ko tong lahat. Lahat sana hindi ako --

From: Unknown Number

Kumusta

mga kaawa awang mga nilalang , hindi nyo mahanap si Naomi tama ba? Kasi dapat kasi wag nyo na syang hanapin dahil sakin lang sya, at sya lang ang nakalaan para sakin.

Shit. sino ba tong nilalang na to, nasa kanya pala si Nami . Anong karapatan nyang angkin

ang asawa ko?

Calling Unknown Number..

"Hello"

"Kumusta, weak piece of shit?"

"Fuck, anong ginawa mo sa asawa ko?"

"sadyang g@g0 ba talaga

ang pinakasalan ni Naomi o sadyang bobo lang talaga sya?"

"bawiin mo ang sinabi mo?"

"ano ang G@G0 KA AT B0BO si Naomi?"

BTCHO FF **Chapter 27** (part 2)

"ano ang G@G0 KA AT B0BO si Naomi?"

Nakuyom ko ung kamao ko, nangagaliito na ako sa galit. Tangna sino bang tong halimaw na tong dumukot sa asawa.

"Tangna ******* ***** anong ginawa mo sa asawa ko?"

"alam mo kung aaminin mo lang na gago ka, sasabihin ko na" so talagang diniinan na ung pagbigkas ng Gago.

"ano.... magsasalita ka ba.... aaminin mo ba?"

magsasalita pa sana ako ng bigla nyang enend

call. Gago un, pag nalaman ko lang kung anong ginawa nya kay Nami, kahit alam kong mali na gagawin ko para lang protektahan ko lang si Nami.

[ Naomi's POV]

"gago pare, aagawan mo pa ako, akin to" "ee, t@r@nt@d0 ka talaga tol,

ako unang kumuha sa kanya aagawin mo pa?"

teka asan ba ako? bakit may naririnig akong mga boses ng mga lalaki? Minulat ko ang mga mata ko. OMGG >.< Please tell me kung nasaan ako? bakit ako nakatali sa isang chair at nakatakip ang bibig ko? bakit may

mga mukhang goons dito?

anong gagawin nila sakin? may ginawa ba sila sakin at napunta ako dito?.

Teka , si Nathan ba ang dahilan kaya nandito ako? oo sya nga, tinulak nya ako papasok sa isang van at hanggang

dun na lang wala na akong maalala. At speaking of that Nathan nandito na sya papalapit sakin.

"Ano kumusta na Naomi, nakatulog ka ba ng maayos?"

sa totoo lang kung hindi nakatakip ang bibig ko dito. Ang una kong gagawin ay sisigaw >.<

"mmmhmmmnnm"

he starts to laugh. Hey whats funny? dahil ba hindi mo maintindihan ang sinasabi ko. Stephen please save me i need your help save me.

"Naomi, naaalala mo pa ba ang relasyon natin non?" sa totoo lang hindi na. At salamat narin sa relasyon na yon nakilala ko ang REAL bestfriend ko si Kryzel.

"ung mga panahon na boyfriend mo ako Naomi" he gave me an evil grin. Teka anong balak nito? bakit nya

pinapaalala nung mga moments nayon?

please author can you give me a remote control para ma skip ko tong chapter na to. Natatakot na ako sa susunod na eksena. Unti unti syang lumalapit sa direksyon ko. Kung ano anong bad ideas ang pumapasok sa utak ko, please wag

naman, bata pa ako kailangan pa ni Timi ang mama nya.

Sa hindi ko inaasahan hinila nya pababa ang takip ko sa bibig at bigla akong hinalikan. Teka bakit nya ginagawa ito? Bakit nya ako dinala sa old warehouse ata ito? bakit may mga mukang goons dito? can

someone tell me where am i?

"yoy, pare Nathan, ang bilis mo tol, hindi mo pa nga dinadala sa kama -" sa totoo lang naririnig ko lang ung sinabi ng lalaking mukang goon na may kasamang babae. At parang may narinig akong sinabi sya after nung sentence na yun kaso

mahina hindi ko narinig. Kainis kinakabahan ako kung ano un? i need a clue here.

naramdaman ko na lang na kumalas sa pagkakalapit ng labi ni Nathan sa labi ko. Nakahinga ako ng maluwag pero nanduon parin ung kaba. Akala ko makakasigaw na ako pero lalong hinigpitan ni

Nathan ung pagkakatapal ng tela ata un sa bibig ko.

At umalis na sya. Don't tell me isang gangster si Nathan? well kung yun ang totoo that would explain the goons looking guys. They looked really as in really creepy. Stephen i'm scared.

[ Timi's POV ]

"Papa diba may gps si mama sa nya?"

"oo anak, salamat at naalala mo"

well ganuon parin magaalala parin si papa. Tuwing naaalala o pinapaalala ung unknown caller na tumawag sa kanya kahapon. Nagagalit na

lang sya. At eto po sya ngayon sinusubukang tawagan ang ni mama.

Ang alam ko po kasi naglagay po sina papa at mama ng gps sa po nila para po pag emergency kagaya ngayon.

"yes" narinig kong sabi ni papa, siguro

nalaman na nya ang address. At ngayon siguro tinatawagan na nya sina tito at tita. At hindi nga ako nagkamali after po ata ng 20 minutes dumating na rin po sila. Pero

po si tito at Tita Denny hindi na sumama malaki na raw po kasi ang tyan ng tita at aalagaan daw po sya ni tito.

Inabot na po kami ng gabi nung marating namin ung lugar. Kanina po ayaw po akong pasamahin ni papa dahil daw

po mapanganip pero nagpumilit ako kaya po pumayag syang isama ako. Nakarating po kami dito sa isang lumang warehouse.

Nagdial na rin po sina papa ng pulis just in case daw at sabi sakin wag daw po akong sumama sa loob dahil mapanganip. Nakatayo lang po ako dito

sa labas at nagsimula na silang silipin ang nasa loob . Take note po may natatago po palang gun si papa.

siguro po tumatagal tagal na rin at wala parin po sila. May narinig akong isang pamilyar na boses kaya sumilip ako sa maliit na butas sa pader

ng lumang warehouse.

"Nathan please tama na" "tapos na ang panahon para itigil ko ito" sabay sampal nya ng malakas kay mama sa sobrang lakas konting tulak na lang mahuhulog na si mama sa kinauupuan nya.

"please.. Natha -" hindi na pinatapos

nung Nathan si mama sa pagsasalita at sinampal na naman si mama ng malakas at this time na hulog na sya sa kinauupuan nya. Ngayon ko lang napansin na ang dami na palang pasa sa mukha si mama.

At hindi na natawa ung Nathan pinagsisipa at pinagtatadyakan pa niya si mama.

"Naomi, bakit bilag ka" bigla nyang sinuntok si mama. Hindi ba sya naaawa sa mama ko hindi na nga sya makatayo at makalaban sinuntok nya pa. Sa nakikitang kong eksena hindi ko na napigilan ang sarili ko at napaiyak.

"Naomi manhid ka" isa

pang suntok. Wala na talaga syang awa kay mama. Hindi ba nya napapansin na duguan na si mama. Tapos umiiyak na sya at nagmamakaawa na itigil na nya pero ayaw paring tumigil ni Nathan patuloy parin sya sa pagsuntok kay mama.

Siguro hindi na rin nakatiis si papa kay bigla na

syang sumugod at susuntukin sana si Natha pero nauna si Nathan. Ang mga sumunod na mga eksena ang lalong nagbigay sakin ng galit, kalungkutan at will na gusto kong maghiganti.

Bigla nyang binaril si papa.

Napahiga si

papa sa sahid tinaan sya sa tagiliran. Maglalakas loob na sana akong pumasok sa loob at lumaban kahit isa lang akong paslit pero may narinig ako isang malakas na putok ng baril.

Agad akong tumakbo papasok sa loob , nakita ko na nanduon na rin sina tita at tito at biglang dumating narin ang mga pulis at inaresto ang mga nakakatakot na lalaki at ung nathan pero ung palang malakas na tunog ng baril na narinig ko kanina ay para sa kanya.

Agad kong nilapitan si mama na noo'y kapalit na ni papa. Agad kong niyakap si mama at nagpatuloy parin sa aking pag iyak. Hindi ko inaasahan sa kamusmusan kong mga mata makakakita ako ng mga ganitong mga bagay.

"mama"

un na lang ang nasabi ko. Alam kong halata naman sa itsura ni mama ngayon na nasasaktan sya.Well ako rin nasasaktan kapag nakikita ko si mama na nasasaktan katulad ng nakikita ko ngayon.

Dinala na namin siya sa hospital at naghihtay parin ng balita parehas sila ni papa na ginagamot

ngayon dahil tinamaan si papa ng bala sa tagiliran.

In this early age kailangan ko ba talagang makita ang mga ganoong pangyayari sa buhay.

** " Timi, i'm sorry " please don't tell me. I don't wanna hear such things. Babalikan

nila ako. Naniniwala ako. Babalikan nila ako.

"i'm sorry we tried everything we can do but theres no .... signs namabubuhay pa sila"

BTCHO FF **Chapter 28**

[ 's POV ]

Sayang at hindi ako nakasama sa paghahanap kay Naomi pero ok lang dahil nakasama ko naman ang babaeng minamahal ko. Oo malungkot ako sa nangyari sa mag asawa, pareho silang nasaktan at ang balita ko

pa nga nakita pa raw lahat ni Timi. Sana hindi matruma ang bata sa nakita nya, bata pa kasi sya nakakita na sya ng ganung violence.

Kaninang madaling araw sabi ni Denny na manganganak na daw sya kaya ako super madaling madali as in kung pwede nga lang akong lumipad parang super gay gagawin ko kaso hindi naman ako si super gay.

Nung nasa hospital na kami, ayun nakaupo lang ako dito at naghihintay ng

balita kung anong gender ng anak ko at syempre girl dahil nga Christine Joyce ang pangalan diba.

After siguro ng milliong taon tapos na. Dinala na rin nila ang baby namin sa nursery room at ako heto nakatingin lang kay Denny sa malayo , tulog na tulog sya.

Oo nga pla dito rin sa hospital na ito dinala sina Naomi at Stephen. Sa ayos lang sila.

***

"hello baby" sabi ko kay Denny nung magising na sya. Ang ganda ganda nya talaga kahit saaang direksyon.

"hey,

nakita mo na ba si baby?"

nilapitan ko sya at umupo sa tabi ng kama at hinawakan ko ang kamay nya.

"oo, kasing ganda mo"

she suddenly bush. Ito ang isa sa mga gusto ko sa kanya she just bush. I kiss her forehead.

"i love you baby"

"i love you too baby" she smiled pero halata sa ngiti na yon na mapait at parang meron syang tinatagong problema? may problema ba sya?

I want to talk to her more. Gusto kong mag usap muna kami kahit

saglit lang pero siguro dahil napagod sya nakatulog sya. Sana maging akin ka na talaga Denny, sana maiharap na kita sa altar at sa harap ng maraming tao at magpalitan tayo ng vows sa isa't isa.

Hinaplos ko ang makinis nyang mukha. Denny sana akin ka na lang . Sana matagal

ng naging akin ka.

[ Timi's POV ]

bigla akong nagising mula sa isang masamang panaginip. Salamat at isang panaginip lang pla akala ko iiwan na talaga ako nina Mama at Papa. Pero di katulad ng isang panaginip , ang katotohan ay

laging may hatid na sakit.

Hindi ko malilimutan ang mga nakita ko ng gabing iyon. Kahit ilang beses kong sabihin na isa lang pantasya ang lahat ayaw tanggapin ng utak ko na hindi totoo lahat ng nakita ko. Dahil kung pantasya lang ang lahat bakit sobrang

sakit? ung pakiramdam na totoong totoo ang lahat.

"Timi, halika umuwi muna tayo sa inyo" yon ang sabi sakin ni tita Kryzel. Sa totoo lang simula kaninang umaga hindi pa ako nag uumagahan dahil pakiramdam ko hindi papasok sa bibig ko ung mga pagkain dahil sa kalungkutan ko.

"tita, please ayaw ko

muna pong umuwi, gusto ko pong makita na ok na po sina mama at papa" oo gusto ko ako ang unang makita nina mama pag ok na sila.

hinawakan ni Tita ang wrist ko ng mahinahon. "Timi, hindi ka pa nakakapag umagahan, ano bang gusto mo mamatay sa gutom? Timi

just this once makinig ka naman sakin"

pero imbis na makinig tumakbo ako. Oo tinakbuhan ko silang lahat kahit habulin nila ako wala akong pakialam. Hindi naman nila nararamdaman ang nararamdam ko ngayon, nasasaktan ako sa nangyari, natatakot at halo halong emosyon ang nararamdaman ko ngayon. Sila ba

alam ba nila yon? alam ba nila gaano kahirap makita ang mga magulang mo duguan. Alam ba nila.

Hindi ko alam saan ako dadalhin ng mga paa ko basta lakad parin ako ng lakad. Mukha na akong nagrerelde nito pero dahil lang ito sa sakit na nadarama ko

ngayon. Itinigil ako ng mga paa ko sa isang maliit na kapilya. Ewan ko ba kung bakit pero umupo ako sa chair dun at nagdasal at lumuha na naman.

"nakakainis, sana un Nathan na lang yon ang nasaktan hindi ang papa at mama, mabait naman sila bakit sila

pa ang nasaktan"

"dapat k kasi *sob* dapat kas si si Nathan na lang, sya ang may kasalanan lahat ng ito , walang kasalanan sina mama. mababait *sob* naman sila"

para na akong tanga dito na kinakausap ko ang sarili ko . Oo

para na akong tanga at baliw dito sumisigaw , nagagalit at lumuluha ng sabay sabay. Ano ba tong emosyon tong nararamdaman ko. Baliw na ba talaga ako?

"anooo ba.. *sob* nakakainis na, wala silang kasalanan maba -"

napatigil ako sa pagatungal dito

ng may narinig ako ng isang boses ng isang batang babae. Humarap ako sa kanya. She's just standing there, naka tingin sya sakin, oo nga pala namumugto pa ang aking mga mata. Napatungo ako bigla sa kanya.

"o, para sayo, punasan mo ang mga luha mo, hindi bagay sayo ang umiiyak,

at kahit anong problema mo wag mo syang sigawan hindi Sya bingi"

napatingin ako sa kanya , naka ngiti sya sakin at may inaabot na panyo inabot ko naman yon. May nakalagay pang "NC" sa panyo siguro ung ang acronim ng pangalan nya.

"basta wag ka

ng iiyak muli ha" bigla na syang tumakbo at hindi pa ako nakakapagpasalamat sa kanya at hindi ko pa nalalaman ang pangalan nya.

"t teka, anong pangalan mo" napahinto sya sa pagtakbo

"Natalie Chloe" pagkatapos nyang sabhin yon nagpatuloy sya sa kanyang pagtakbo. Ang ganda ng pangalan nya. Natalie Chloe.

Bumalik ako kung nasaan sina tito at tita. Ngayon pumayag na akong umuwi dahil

sa sinabi ng babaeng yon nabuksan ang isip ko , na hindi pa huli ang lahat. Diba may sinasabi silang miracle. Nangyari nayon kay Mama dati sabi ni Tita at ngayon mangyayari uli sa kanila un.

[ 's POV ]

ang cute talaga ni Christine Joyce, mahal na mahal ko na talaga sya. Kamukha kamukha sya ni Denny. Parehas silang maganda.

Nandito lang kami ni Denny sa kwarto nya sa hospital binabatayan ko sya. Pero parang may iba kay Denny ang tahimik nya sobra. Siguro

may problema talaga sya.

"Denny, may problema ka ba?"

"uhmm, wala"

"bakit parang hindi ka umiimik dyan?"

"wala ito, pwedeng pahug"

Bago pa lang ako

magsasalita ng bigla nya akong niyakap. ", can we stay like this for a litte while" i just nod. Ok lang sakin pero bakit parang hindi maganda ang pakiramdam ko sa mga susunod na pangyayari.

Talaga bang wala syang problema? kasi pakiramdam ko meron.

", mahal na mahal kita, please don't forget me"

"why would i?"

"please say you will not forget me?"

Bakit nya sinasabi ang mga salitang yan? may mangyayari bang msama

[ 's POV ]

"i'm sorry pero wala na sya, oo nga

pala meron po kasi syang brain tumor"

ano meron syang brain tumor?? teka bakit wala syang sinasabi sakin? wla akong kaalam alam na in just a snap mawawala ang babaeng minahal ko ng lubos. Ung babaeng nagtiis sakin kahit na ganito ako. Nagmahal sakin kahit na ilang beses ko syang

tinataboy. Bakit ? wlaa ba akong karapatang mabuhay na magin maligaya?

Iniwan ko na ung doktor. Halos hindi ako makapaniwala sa aking narinig ung parang ayaw tanggapin ng puso at isipan ko ang nalaman kong wala na ang babaeng minahal ko ng lubusan, na sya ung babaeng balak kong

iharap sa altar. Pero ngayon wala na akong panahon para ibalik ung mga nakalipas na oras na sana ipinaramdam ko sa kanya na mahal ko na talaga sya, na sana nung nakakaramdam na ako ng pagmamahal sa kanya hindi ko na pinigilan pa ang sarili ko at minahal sya ng todo.

Hindi ko akalain na darating pala ang araw na ito sa buhay ko na iiwan ako ng babaeng minahal ko , sya ung babaeng hindi ako iniwan at pinagtyagaan ako kahit dati ayaw na aywa ko sa kanya na galit na galit ako sa awtor dahil sya pero ngayon gustong gustong hilingin sa awtor na hindi

na lang sya ako iniwan.

Mamimis ko ung mga panahon na magkasama kami hawak kamay at nakatulala sa kalangitan at pinapangarap na darating ung isang oras na ikakasal kami pero malabo ng mangyari ang pangarap kong iyon. Tinago lahat ni Denny ang sakit ng nakaraan pero sya ang magkimkim. Dahil don

mahal na mahal ko sya.

Sayang at hindi ko man lang pinaramdam sa kanya na mahal na mahal ko sya. Denny mahal na mahal kita. Kung maibabalik ko lang sana ang oras pipigilan ako ng bawat minuto para lang makasama kita na kahit isang minuto na lang ang natitira

pipilitin kong pagkasyahin yon para lang makasama kita at ipadama sayo na mahal na mahal kita.

[ Timi's POv ]

Iyak parin ako ng iyak dito sa isang sulok. May pag asa pa ba akong makita na humihinga pa sina mama at papa? gusto ko

pa silang makasama at yakapin ng mahigpit. Pero dahil narin sa pananalig ko sa Dyos salamat at pinakinggan nya ako. Isang napakagandang balita ang narinig ko pero akala ko good news lang pero akala ko lahat kami magdidiwang na , pero magluluksa pala kami.

"mama, papa" agad ko

syang niyakap. Salamat naman at ayos na sila. Salamat at hindi nila ako iniwan.

Nagulat na lang ako ng nagmamadaling yumakap si tito kay Mama, may problema po ba?

"Naomi, si si si ...* sob* si Denny wala na" iyak parin sya ng iyak. Naaawa ako kay tito dahil akala ko lahat kami matutuwa dahil nabuhay sina mama at papa pero hindi pala

, sa kasamaan palad namatay si tita Denny.

Ang kaninang crowd ay masaya at napalitan ng kalungkutan dahil sa pagkawala ni tita Denny, pati ako napaiyak na. Kahit rin sa konting panahon minahal ko si tita Denny, mabait sya ng tao.

Kaso ngayon nawala na sya

wala na si tita. Minahal ko na sya.

[ 's POV ]

hindi rin tumagal nilibing na namin si Denny. Kahit labag sa kalooban ko na iwan sya kailangan, pero kahit iniwan nya ako mamahal parin kita Denny dati sayo nakilala ko

ang tunay na ako. Dahil sayo nagmahal ako at naranasan kong mahalin ng isang napakabait, napag arugang babae ng si Denny.

Kahit pagtinginan nila ako dito oks na sakin, hindi ko kayang pigilan ang nararamdaman ko. Umupo na ako para dun na ako umiyak, mahal na mahal ko sya at

kahit kelan sya lang ang babaneg mamahalin ko sa buong buhay ko. Paalam na sayo mahal ko.

[ s POV ]

So dito na lang natatapos ang lahat lahat? Minahal ako, hindi ko masuklian ang pagmamahal na yon, Tinulak ko sya, pilit syang lumalapit sakin at ngayon nagmahal ako minahal ako pero anong nagyari sa pagmamahal ko? Iniwan ako, iniwan ako ng babaeng minahal

ko pero sa lahat ng nangyari sa buhay ko wala akong sinisisi nino man. Sa ganitong sitwasyon, sarili ko lang at sarili ko lang ang nasisisi ko.

Pero kailangan nating mag move on, kahit masakit kailangan nating mag move on kahit ayaw nating

malimutan ang taong iniwan tayo, kailngan natin, Minsan kasi may biglang darating sa ating mga

buhay na hindi natin inaasahan, ung mga bagay na bigla na lang darating na walang nakakaalam. Ung parang sinabi mo sa sarili mo dati na hindi ka magmamahal pero darating din ung araw na matututo kang magmahal na iba.

Magmahal ng iba na sa

una pagsisisihan mo, pero pagnaglaon magpapasalamat ka dahil nagkaroon ka ng isa pang pagkakataon na magmahal na kahit hindi na sa kanya kundi sa iba. Ung pagmamahal na pinaranas mo sa babaeng dati y nagmahal at nag alaga sayo.

Pero kahit dumating man ang babaeng yon sa buhay

ko, kahit kami man ang inilaan ng tadhana para sa isa t isa nagpapasalamat parin ako sayo dahil minsan dumating sa buhay mo ang isang katulad ko na pinaramdam sayo gaano mo ako minahal at gaano kita minahal. Kahit magmahal na ako ng iba ,Denny hindi ka mawawala sa puso at isipan ko, hindi ko

malilimutan lahat ng masasayang alaala na binigay mo sakin nung nabubuhay ka pa. Salamat sayo at nakilala ko ang tunay na ako salamat sayo at binigyan mo ako ng magandang anak na katulad ni Christine Joyce pangako ko sayo mamahalin ko sya kagaya ng pagmamahal mo sa kanya nung nabubuhay ka pa. Paalam sayo

mahal kong Denny.

[ Yannie s POV ]

Kahit sa sarili ko, nalulungkot ako nawalan ako ng isang kaibigan na laging nasa tabi namin. Sya ung uri ng tao na hindi ka iiwanan kahit anong tulak mo sa kanya para

syang bubuyog na kahit anong tulak mo sya paring lapit nya sayo , yan ang nakita ko kay Denny talagang malaki na ang pagbabago ang nagawa ni Denny sa bakla kong kaibigan na si , nagpapasalamat ako sa kanya dahil ginawa nyang tunay na lalaki si kahit na sabihin nating sa una ay

ayaw talaga sa kanya ni pero naglaon minahal nya nga ito. Sa nakikita ko ngayon alam ko na ang sagot sa tanong kong kung bakit hindi matanggap ni na wala na talaga si Denny, parang bata si dyan sa damo na nakalupasay na humahagulgol na sinasabi ang pangalan ni Denny.

Sadyang napakaswerte ni Denny sa kaibigan ko, sya ang unang babaeng minahal nya ng ganito kasunod sa mother nya. Pero sayang talaga na hindi na umabot si Denny sa kasal ko, sayang gusto ko sya pa naman ang maid of honor, sayang maaga kaming iniwan ni

Denny. Sayang sana nagkakilala pa tayo ng matagal, sayang ang mga panahong hindi kita pinansin or kinausap. Sana Denny kung may galit ka sakin napatawad mo na ako. Denny sana kung saan place ka dalhin ni God hindi ka nya pabayaan sana maging masaya ka kahit wala na kami sa tabi mo mamimis ka

namin Denny.

Sabay patak na ang mga luha ko. Hindi ko na kaya to, nasasaktan ako sa nangyari , hindi ako makakapaniwala na lahat ng yon nangyari sa buhay namin na saktan si Naomi, barilin si Stephen at mamatay si Denny.Niyakap ako ni Nico. Nagpapasalamat

ako dahil kahit nagkaroon kami ng problema wala paring bumibitaw saming lahat. Sana nga wala na talagang bibitaw.

Sa lahat ata ng nasaktan ang pinaka nasaktan ay sina at Timi. Nakakaawa si Timi dahil nakita nya lahat ng nangyari sa kanyang mga magulang. Halos nung araw na yon hindi na sya makapagsalita, hindi na sya umiimik. Ayaw na ring nyang kumain ng araw na yon.

Pero ngayon habang pinagmamasdan ko ang mga mata ni Timi meron itong nais sabihin sakin. Hindi ko maintindihan kung bakit pero pumatak na lang ang mga luha nya sa mata. Sa isang bata hindi ba sya masasaktan na makita nya na nabaril at nabugbog ang mga magulang

nya na sya mismo ang nakakita ng lahat. Isang linggo kaming naghihintay ng kung ano ng balita tungkol sa kundisyon ng mga magulang nya, sa mga panahon na yon, dun ko nakita ang isang bata na sobrang magmahal sa kanyang mga magulang, ung batang ayaw umalis sa ospital basta makita nya lang ang mga

magulang nya na maayos na.

[ Naomi s POV ]

Pagkatapos nung gabing bugbugin ako ni Nathan wala na akong malala sa sumunod na nagyari. Nagising na lang ako ng mapunta ako sa isang lugar na puro usok as in

wala akong makita kung saan ako pupunta hanggang sa nakita ko ang matagal ko ng kaibigan na sobrang bait sakin kaya nung bata pa lang sya namatay na sya. Teka, anong ibig sabihin nito? Patay na rin ba ako? Pero paano na sina Stephen at Timi? Paano na sila?

wag kang mag alala Naomi, hindi ka pa patay

ha? a anong sabi mo? hayy wala akong maintindihan , sobrang nagpapanic na ako dito. Ano patay na ako? Pero ayoko.

Naomi, hindi ka pa patay, naparito ka

lang para mamili kung handa ka na bang sumama sakin ?

Anoo?? Sumama sa kanya? Oo mabait ka , sobrang bait mo pero please marami pang nagmamahal sakin, ayoko munang iwan sila.

i m sorry Dianne, marami pang naghihintay sakin para gumising, maraming nagmamahal sakin, pasensya

ka na Dianne, hindi pa siguro ito ang oras ko para sumama sayo

Phew! Yes, ok na

ahh ganun ba? *smile* sige, ingat sayo

After nun wala na akong narinig pang kataga mula sa kanya. Pagmulat ko ng aking mga mata agad akong niyakap ni Stephen at ni Timi. Napapaluha na ako dito, grabe namimis ko na talaga sila.

Nung makauwi na kami ng bahay binisita ako nina

Mama Anne at papa. Tinanong nila ako kung ayos lang ako pero katulad nga ng nararamdaman ko ngayon ayos na ayos ako. Salamat sa mga taong nagmamahal sakin at kinaya kong kumapit para mabuhay.

Nung sumunod na mga araw, pumunta kami nina Stephen ng sementeryo

para ilibing si Denny. Sayang wala na sya kasi kahit sandali lang ung panahon na nakasama ko sya napamahal na rin ako sa kanya, napakabait kasi nya, kaya ganyan na lang magmahal si sa kanya. Kung makahugot ng damo sa lupa akala mo wala ng bukas, sabay ngalngal dun ang lakas pa naman.

Parang matatawa ako sa eksena pero sobrang senti ng lahat kaya i just do a silent laugh. Hindi ako tumatawa dahil masaya ako kaya ako tumatawa dahil natatawa ako sa inaasal ni ngayon.

Pero tanong ko lang kung bakit sinisira na ni ung damo kahit nailibing

na si Denny?

Hmm, who knows? pero isa lang ang alam ko. Something bad can happen any minute now.

***

Mensahe ni Bhabyqurl021

Hihihi, hindi pa po yan

ang ending ng btcho fan fiction. Dun po sa mga offline reader kahit sa epiloque lang po mag online po kayo. I need your comments guys about the ending of btcho fan fiction : after the wedding. Para po dun sa malulungkot about sa pagtatapos ng Btcho fan fiction: after the wedding, please

relax lang po meron po akong balak na ipublish na side story ng btcho fan fiction na ito.

Ang title nya po ay BTCHO FAN FICTION: PERFECTLY, IMPERFECT story po about kay Timi at kay Natalie Chloe

Para po sa iba pang stories na ginawa ko: www.wattpad.com/bhabyqurl021

My dear readers po, pahabol lang po, sana po pag nabasa nyo po ang book 2 ng fan fiction ko pong ito na Perfectly, Imperfect ay sana po ay wag po kayong magalit o kamuhi an ako, sorry po kung nagawa ko pong lalake si Timi kahit sa orihinal ay babae sya pasensya na po kayo, kasi po nagsimula po akong isulat ang book 2 po nito ngayong natapos na po ang book 1 kaya po pasensya na po kung malayo po sa orihinal.

A lam mo po kasi, kaya po ako gumawa ng book 2 ng fan fiction na ito dahil love na love ko po ang story po ni ate aly kaya po iniisip kong gagawa din po ako ng lov e story nina Timi. K aya po ayun gumawa po ako ng book 2.

H uling pahabol, salamat po at binasa mo po ang fan fiction ko pong ito. T hanks.