Ang Kwento Ni Mabuti 3l6i1f

Ang Kwento ni Mabuti ni Genoveva Edroza-Matute

Isang guro na nagtuturo sa isang walang pintang paaralan una kong kinakitaansa kanya. Lagi siyang iniuugnay sa kariktan ng bahay. Saanman may kagandahan saisang tanawin, sa isang isipan o sa isang tunog kaya, nakikita ko siya at akoy lumiligaya.Sa isang tagong sulok ng silid-aklatan, pinilit ng isang bata na lutasin ang kanyang suliranin sa pagluha. At biglang nakita ni Mabuti ang bata at sinabi. Tila may suliranin ka mabuti sana kung makatutulong ako.´Ilang araw lamang ang nakaraan buhay ng mabalitaan ang tungkol sa pagpanaw ng manggagamot na iyon. Namatay at naburol nang dalawang araw at dalawang gabisa isang bahay na hindi siyang tinitirhan ni Mabuti at ng kanyang anak.Nang umagang iyon, habang untiunting bumabalik ang dating kulay sa kanyang mukha, muli niyang ipinamalas sa kanila ang mga natatagong kagandahan sa aralin namin sa Panitikan. Ang kariktan ng katapangan at kariktan ng pagpapatuloy ano manang kulay ng buhay.

Si Genoveva Edroza-Matute (3 Enero 1915 – 21 Marso 2009) ay isang bantog na kuwentistangPilipino. Isa rin siyang guro at may-akda ng aklat sa Balarilang Tagalog, na nagturo ng mga asignaturang Filipino at mga asignaturang pang-edukasyon. Nagturo siya ng apatnapu’t anim na taon sa elementarya, sekundarya at kolehiyo, at nagretiro bilang Dekana ng Pagtuturo sa Dalubhasaang Normal ng Pilipinas (ngayon ay Pamantasang Normal ng Pilipinas) noong 1980. Pinarangalan siya ng Sentrong Pangkultura ng Pilipinas ng Gawad C Para sa Sining (Panitikan) noong Pebrero 1992 Maraming ulit siyang nagkamit ng Gawad Palanca, tulad ng kilalang Kuwento ni Mabuti, na nanalo ng kauna-unahang Gawad Palanca para sa Maikling Kuwento sa Filipino. Kasama rin sa mga kuwentong nanalo ng Gawad Palanca ay angPaglalayag sa Puso ng Isang Bata noong 1955, at ang Parusa noong 1961. Ilan sa mga naging aklat niya ay ang Mga Piling Maiikling Kuwento ng Ateneo University Press; ang Tinig ng Damdamin, katipunan ng kanyang

mga piling sanaysay, ng De La Salle University Press; at ang Sa Anino ng EDSA, maiikling kuwentong sinulat niya bilang National Fellow for Fiction, 1991–1992, ng U.P. Press.

Konklusyon para sa kin kaya ,nagtitiis ang guro dahil sa kagustuhan niyang magturo ng mabuti sa kanyang mga Studyante,dahil narin sa hindi siya nagsasayang ng oras para sa pagtuturo . Hindi rin siya nagrereklamo sa kanyang silid aralan kahit na ito ay luma na at walang pintura ,tanggap niya ang lahat ng kanyang hinahawakan At higit sa lahat mahal na mahal niya ang kanyang mga estudyante.

Proyekto sa Filipino Ipinasa ni: Mark Evander C. Morillo

Ipinasa kay: G. Joselito Galupo

Proyekto sa Filipino Ipinasa ni: Kenneth C. MOrillo

Ipinasa kay: G. Joselito Galupo